Δίκη Συμφώνων... του Λουτσιάνο

[Αχθος Αρουρης]

2 Μέχρι μέν, ὦ Φωνήεντα δικασταί, ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖς ἐμοῖς καὶ καταίροντος ἔνθα μὴ δεῖ, οὐ βαρέως ἔφερον τὴν βλάβην καὶ παρήκουον ἔνια τῶν λεγομένων ὑπὸ τῆς μετριότητος, ἣν ἴστε με φυλάσσοντα πρός τε ὑμᾶς καὶ τὰς ἄλλας συλλαβάς· ἐπεὶ δὲ ἐς τοσοῦτον ἥκει πλεονεξίας τε καὶ ἀνομίας, ὥστε ἐφ᾿ οἷς ἡσύχασα πολλάκις οὐκ ἀγαπῶν, ἄλλ᾿ ἤδη καὶ πλείω προσβιάζεται, ἀναγκαίως αὐτὸ εὐθύνω νῦν παρὰ τοῖς ἀμφότερα εἰδόσιν ὑμῖν. δέος δὲ οὐ μικρόν μοι ἐπὶ τούτοις τῆς ἀποθλίψεως ἐπέρχεται τῆς ἐμαυτοῦ· τοῖς γὰρ προπεπραγμένοις ἀεί τι μεῖζον προστιθὲν ἄρδην με τῆς οἰκείας ἀποθλίψει χώρας, ὡς ὀλίγου δεῖν ἡσυχίαν ἀγαγόντα μηδὲ ἐν γράμμασιν ἀριθμεῖσθαι, ἐν ἴσῳ δὲ κεῖσθαι τοῦ ψόφου.

κυριοι δικαστες, που εχετε δικη σας φωνη,
αυτο το ταυ εχει καταχραστει τα δικαιωματα μου.
ερχεται εκει που καθομαι και με βγαζει απο την
θεση που μου ανηκει, για να την παρει αυτο.
οπως ειμαι μετριοπαθης, πιστευα οτι θα του
περναγε η λοξα του αυτη, και εκανα υπομονη,
αλλα που ..... η πλεονεξια του και η ανομια του
συνεχως μεγαλωνουν, σε σημειο που να κινδυνευω
με εξαφανιση...........γι αυτο αναγκαστηκα πια
να το καλεσω σε απολογια ενωπιον σας.........
αν συνεχισει ετσι, με την ορεξη που εχει,
θα με εξαφανισει τελειως απο τα μερη μου
(της οικειας χωρας, αποθλιψει με αρδην)
κι αν εξακολουθω να μην μιλω, σε λιγο
ουτε καν σαν ενα γραμμα στο αλφαβητο δεν θα
με υπολογιζουν, (μηδε εν γραμμασι αριθμεισθαι)
κι ισα-ισα μονο που θα με σφυριζουν με την
γλωσσα (εν ισω κεισθαι ψοφου) ..............
________________________

ψοφος ειναι ο θορυβος, ψοφοδεης ο δειλος,
επι το σιγμα, ειναι το συριττειν, σφυριγμα.........

εκανα κι εγω το λαθος των πολιτευτων,
ουτε καν........................ δεν θα
με υπολογιζουν,
αντι............... ουτε καν θα με υπολογιζουν,

[Αχθος Αρουρης]

3 Δίκαιον οὖν οὐχ ὑμᾶς, οἳ δικάζετε νῦν, ἀλλὰ καὶ τὰ λοιπὰ γράμματα τῆς πείρας ἔχειν τινὰ φυλακήν· εἰ γὰρ ἐξέσται τοῖς βουλομένοις ἀπὸ τῆς καθ᾿ αὑτὰ τάξεως ἐς ἀλλοτρίαν βιάζεσθαι καὶ τοῦτο ἐπιτρέψετε ὑμεῖς, ὧν χωρὶς οὐδὲν καθόλου τι γράφεται, οὐχ ὁρῶ τίνα τρόπον αἱ συντάξεις τὰ νόμιμα, ἐφ᾿ οἷς ἐτάχθη τὰ κατ᾿ ἀρχάς, ἕξουσιν. ἀλλ᾿ οὔτε ὑμᾶς οἶμαί ποτε ἐς τοσοῦτον ἀμελείας τε καὶ παροράσεως ἥξειν, ὥστε ἐπιτρέψαι τινὰ μὴ δίκαια, οὔτε, εἰ καθυφήσετε τὸν ἀγῶνα ὑμεῖς, ἐμοὶ παραλειπτέον ἐστὶν ἀδικουμένῳ.

4 ὡς εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺς ἀρξαμένων παρανομεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι νῦν τὸ Λάμβδα τῷ Ῥῶ διαμφισβητοῦν περὶ τῆς κισήρεως καὶ κεφαλαργίας, οὔτε τὸ Γάμμα τῷ Κάππα διηγωνίζετο καὶ ἐς χεῖρας μικροῦ δεῖν ἤρχετο πολλάκις ἐν τῷ γναφείῳ ὑπὲρ γναφάλλων, ἐπέπαυτο δ᾿ ἂν καὶ πρὸς τὸ Λάμβδα μαχόμενον, τὸ μόγις ἀφαιρούμενον αὐτοῦ καὶ μάλιστα παρακλέπτον, καὶ τὰ λοιπὰ δ᾿ ἂν ἠρέμει συγχύσεως ἄρχεσθαι παρανόμου· καλὸν γὰρ ἕκαστον μένειν ἐφ᾿ ἧς τετύχηκε τάξεως· τὸ δὲ ὑπερβαίνειν ἐς ἃ μὴ χρὴ λύοντός ἐστι τὸ δίκαιον.

5 καὶ ὅ γε πρῶτος ἡμῖν τοὺς νόμους τούτους διατυπώσας, εἴτε Κάδμος ὁ νησιώτης εἴτε Παλαμήδης ὁ Ναυπλίου, καὶ Σιμωνίδῃ δὲ ἔνιοι προσάπτουσι τὴν προμήθειαν ταύτην οὐ τῇ τάξει μόνον, καθ᾿ ἣν αἱ προεδρίαι βεβαιοῦνται, διώρισαν, τί πρῶτον ἔσται ἢ δεύτερον, ἀλλὰ καὶ ποιότητας, ἃς ἕκαστον ἡμῶν ἔχει, καὶ δυνάμεις συνεῖδον. καὶ ὑμῖν μέν, ὦ δικασταί, τὴν μείζω δεδώκασι τιμήν, ὅτι καθ᾿ αὑτὰ δύνασθε φθέγγεσθαι, ἡμιφώνοις δὲ τὴν ἐφεξῆς, ὅτι προσθήκης εἰς τὸ ἀκουσθῆναι δεῖται· πασῶν δὲ ἐσχάτην ἐνόμισαν ἔχειν μοῖραν ἐννέα τῶν πάντων, οἷς οὐδὲ φωνὴ πρόσεστι καθ᾿ αὑτά. τὰ μὲν οὖν φωνήεντα φυλάσσειν ἔοικε τοὺς νόμους τούτους.

γι’ αυτο, θεωρω οτι ειναι δικαιο για μενα αλλα
και για τα αλλα γραμματα, να προφυλαχθουμε
απο την αποπειρα του ταυ να παραβιασει την
σωστη θεση που εχει ταχθει εξ αρχης σε καθε
γραμμα, και δεν νομιζω οτι εσεις (τα φωνηεντα),
που αν λειψεται θα εκλειψουν εντελως και η γραφη
και καθε νοημα, θα αδιαφορησετε και θα
επιτρεψετε να αδικουμαστε.
αν απ’την αρχη, μολις που βαλθηκαν να επιτηδευονται
στην παρανομια, ειχατε κοψει τον τσαμπουκα
σε καποια αλλα γραμματα, (ανεκοπησαν τοτε αι
τολμαι ευθυς αρξαμενων παρανομειν),
δεν θα καυγαδιζαν μεχρι τωρα το Λαμδα με το Ρω
για την κισηρι (ελαφροπετρα) και για την κεφαλαΡγια
(κεφαλαΛγια), ουτε το Γαμμα με το Καππα που
παρ’ολιγο να πιαστουν στα χερια μεσα στο γναφειο
για τα γναφαλλα (κναφαλλα, αποτριμματα μαλλιου, κουρελια),
αλλα θα ειχε αποφυγει και τον καυγα με το Λαμδα
που του υπεκλεψε το μογις (μολις) και το μαλιστα
(μαγιστα.)
το σωστο ειναι καθε γραμμα να μην ανακατευεται
σε ξενες υποθεσεις, να παραμενει στην θεση που
του ταχθηκε και να μην καταλυει το δικαιο με
υπερβασεις, αφου κι ο Καδμος (κατ’ αλλους ο
Παλαμηδης ή ο Σιμωνιδης) αυτος που εφτιαξε τους
νομους για μας (τα γραμματα), ορισε και την σωστη
σειρα, ποιο προεδρευει, ποιο θα ειναι πρωτο, ποιο θα
ειναι δευτερο, και τα ποιοτικα χαρακτηριστικα και τις
δυνατοτητες μας.
σε εσας (τα φωνηεντα), κυριοι δικαστες, ο Καδμος
εδωσε την πιο μεγαλη τιμη, διοτι μπορειτε και εχετε απο
τον εαυτο σας φωνη (καθ’ αυτα δυνασθαι φθεγγεσθαι).
αμεσως μετα απο εσας τιμησε τα ημιφωνα, διοτι
χρειαζονται καποια προσθηκη για να ακουστουν,
(οτι προσθηκης εις το ακουσθηναι δειται),
και τελευταια απ’ ολα, εννεα γραμματα σαν μουγκά
που δεν εχουν διολου δικη τους φωνη.
νομιζω οτι, τα φωνηεντα εσεις, πρεπει να ειστε φυλακες
αυτων των νομων.......................................

[Αχθος Αρουρης]

6 Τὸ δέ γε Ταῦ τοῦτο, οὐ γὰρ ἔχω χείρονι αὐτὸ ὀνομάσαι ῥήματι ἢ ᾧ καλεῖται, ὃ μὰ τοὺς θεούς, εἰ μὴ ἐξ ὑμῶν δύο συνῆλθον ἀγαθοὶ καὶ καθήκοντες ὁραθῆναι, τό τε Ἄλφα καὶ τὸ ῏Υ, οὐκ ἂν ἠκούσθη μόνον, τοῦτο τοίνυν ἐτόλμησεν ἀδικεῖν με πλείω τῶν πώποτε βιασαμένων, ὀνομάτων μὲν καὶ ῥημάτων ἀπελάσαν πατρῴων, ἐκδιῶξαν δὲ ὁμοῦ συνδέσμων ἅμα καὶ προθέσεων, ὡς μηκέτι φέρειν τὴν ἔκτοπον πλεονεξίαν. ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὥρα λέγειν.

7 Ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδές, ἄποικον, ὡς ἔχει λόγος, Ἀθηναίων ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον· κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ· Λυσίμαχος ἐκαλεῖτο, Βοιώτιος μέν, ὡς ἐφαίνετο, τὸ γένος ἀνέκαθεν, ἀπὸ μέσης δὲ ἀξιῶν λέγεσθαι τῆς Ἀττικῆς· παρὰ τούτῳ δὴ τῷ ξένῳ τὴν τοῦ Ταῦ τούτου πλεονεξίαν ἐφώρασα· μέχρι μὲν γὰρ ὀλίγοις ἐπεχείρει, τέτταρα κατατολμῶν καὶ τετταράκοντα λέγειν, ἔτι δὲ τήμερον καὶ τὰ ὅμοια ἐπισπώμενον ἴδια ταυτὶ λέγειν, ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων, συνήθειαν ᾤμην καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ πάνυ τι ἐδακνόμην ἐπ᾿ αὐτοῖς.

6. Το Ταυ που σας λεω - δεν βρισκω αλλο χειροτερο ονομα
απ’αυτο - δεν θα μπορουσε, μα τους θεους, να βγαλει
ουτε μιλιά μονο του, αν δεν το συμπαραστεκοταν
ευγενικα με τον προσηκοντα τροπο δυο δικες σας φωνες,
το Αλφα και το Υψιλον. αυτο λοιπον, μ’εξορισε
απο ονοματα και ρηματα που’χω κληρονομησει,
μ’εδιωξε ακομη κι απ’αυτες τις προθεσεις και τους
συνδεσμους, εχει γινει πλεον ανυποφορη η παραφορη
πλεονεξια του (μηκετι φερειν την εκτοπον πλεονεξιαν),
γι’αυτο τωρα ειναι η καταλληλη στιγμη να πω
απο που αρχισαν και πως συνεβησαν αυτα.

7. Μια μερα, πηγα σ’ενα κοντινο χωριουδακι καλουτσικο,
στον Κυβελο, παρεα με το τρανο Ρω, τον καλυτερο
γειτονα μου. εκει συναντησα ενα κωμωδιογραφο με το
ονομα Λυσιμαχο, Βοιωτος απ’ανεκαθεν και προσεξα
οτι μιλουσε και δεν προλαβαινε να αραδιαζει
το ενα μετα το αλλο τα Ταυ. καθως λοιπον μιλουσε
και πεταγε κατι τετταρα (τεσσερα), κατι τετταρακοντα
(τεσσαρακοντα), κι ενα τημερα (σημερα) ακομη ξεστομισε,
και με αποξενωσε απο τους συγγενεις και φιλους μου,
εγω ειπα οτι μαλλον συνηθεια την εχει να μιλα ετσι,
κι εκανα υπομονη χωρις να αγανακτω.
οταν ομως ................................................

[Αχθος Αρουρης]

8 ὁπότε δὲ ἐκ τούτων ἀρξάμενον ἐτόλμησε καττίτερον εἰπεῖν καὶ κάττυμα καὶ πίτταν, εἶτα ἀπερυθριᾶσαν καὶ βασίλισσαν βασίλιτταν ὀνομάζειν, οὐ μετρίως ἐπὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι δεδιὸς μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τις ὀνομάσῃ. καί μοι πρὸς Διὸς ἀθυμοῦντι καὶ μεμονωμένῳ τῶν βοηθησόντων σύγγνωτε τῆς δικαίας ὀργῆς· οὐ γὰρ περὶ μικρὰ καὶ τὰ τυχόντα ἐστὶν ὁ κίνδυνος, ἀφαιρουμένῳ τῶν συνήθων καὶ συνεσχολακότων μοι γραμμάτων. κίσσαν μου, λάλον ὄρνεον, ἐκ μέσων ὡς ἔπος εἰπεῖν τῶν κόλπων ἁρπάσαν κίτταν ὠνόμασεν· ἀφείλετο δέ μου φάσσαν ἅμα νήσσαις τε καὶ κοσσύφοις ἀπαγορεύοντος Ἀριστάρχου· περιέσπασε δὲ καὶ μελισσῶν οὐκ ὀλίγας· ἐπ᾿ Ἀττικὴν δὲ ἦλθε καὶ ἐκ μέσης αὐτῆς ἀνήρπασεν ἀνόμως ῾Υμησσὸν ὁρώντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων συλλαβῶν.

9 ἀλλὰ τί λέγω ταῦτα; Θεσσαλίας με ἐξέβαλεν ὅλης Θετταλίαν ἀξιοῦν λέγειν, καὶ πᾶσαν ἀποκέκλεικέ μοι τὴν θάλασσαν οὐδὲ τῶν ἐν κήποις φεισάμενον σευτλίων, ὡς τὸ δὴ λεγόμενον μηδὲ πάσσαλόν μοι καταλιπεῖν.῞Οτι δὲ ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα, μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν, μηδὲ τῷ Ξῖ πᾶσαν παραβάντι συνθήκην καὶ τὸν συγγραφέα τῶν τοιούτων ἔχοντι Θουκυδίδην σύμμαχον· τῷ μὲν γὰρ γείτονί μου Ῥῶ νοσήσαντι συγγνώμη, καὶ παρ᾿ αὐτῷ φυτεύσαντί μου τὰς μυῤῥίνας καὶ παίσαντί μέ ποτε ὑπὸ μελαγχολίας ἐπὶ κόῤῥης.

8. οταν ομως μετα απ’αυτα, πηρε φορα κι αρχισε
να λεει με θρασυτητα, καττιτερον (κασσιτερον)
και καττυμα (κασσυμα, σολα, πετσι απο σκληρο
δερμα για μπαλωματα) και πιττα (πισσα) και την
βασιλισσα να την λεει χωρις ιχνος ντροπης βασιλιττα,
εγω πυρρωθεις αρχισα να αγανακτω και να βραζω,
γιατι ετσι οπως παει, φοβαμαι οτι σε λιγο θα πουν
και τα συκα τυκα. συγχωρηστε με, για τ’ονομα
του θεου, που στεναχωριεμαι, απομονωμενος χωρις
βοηθεια στην δικαιη οργη μου, ομως δεν ειναι ουτε τυχαιο
ουτε μικρο πραγμα, που μ’εκλεψε τους οικειους
και συμμαθητες μου στα γραμματα (των συνηθων
και συνεσχολακοτων μοι γραμματων.)
ειχα στην αγκαλια μου να φλυαρει μια κισσα,
το Ταυ την αρπαξε κι αυτη και την εκανε κιττα,
τα ιδια εκανε και με την φασσα και τις νησσες
και τους κοσσυφες, να μην ξεχασω και τις μελισσες
που μ’ εκλεψε ουκ ολιγες. αλλα και στην Αττικη ηρθε,
κατ’ευθειαν στο κεντρο της και αρπαξε παρανομα
τον Υμησσο (Υμηττο) μπροστα στα ματια σας
και στα αλλα γραμματα που καθοταν κι εβλεπαν.

9. θα σας πω γιατι τα λεω αυτα. μ’εδιωξε απ’ολη
την Θεσσαλια απαιτωντας να την λενε Θετταλια,
μ’εκανε στην ακρια και μου πηρε την Θαλασσα,
ουτε τα σευτλα στους λαχανοκηπους δεν αφησε
απειραχτα κι οπως λενε ουτε πασσαλο δεν μ’αφησε.
εσεις οι ιδιοι (οι δικαστες, τα φωνηεντα) το ξερετε
καλα, οτι ειμαι γραμμα αμνησικακο και ανεκτικο.
ειστε μαρτυρες οτι ποτε δεν κατηγορησα το Ζητα
που μου πηρε το Σμαραγδι (Ζμαραγδος),
ουτε το Ξι που παραβιασε ολες τις συνθηκες
(ξυνθηκες) με συμμαχο (ξυμμαχο) αυτον τον
Θουκυδιδη, τον συγγραφεα.
κι αυτον τον καλο μου γειτονα το Ρω, τον συγχωρεσα
που, αρρωστος οπως ηταν, ξεχωσε τις μυρρινες μου
(μυρσινες) απο τον κηπο μου και τις μετεθεσε
στον δικο του, κι απο πυρετωδη μανια πυρποληθεις,
μου καταφερε ενα χτυπημα στο κεφαλι,
(παισαντι με υπο μελαγχολιας επι κορρης - κορση, ο κροταφος.)

10. ετσι ειμαι εγω. και τωρα εξεταστε προσεκτικα
το Ταυ πως ...................

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

2 Μέχρι μέν, ὦ Φωνήεντα δικασταί, ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖς ἐμοῖς καὶ καταίροντος ἔνθα μὴ δεῖ, οὐ βαρέως ἔφερον τὴν βλάβην καὶ παρήκουον ἔνια τῶν λεγομένων ὑπὸ τῆς μετριότητος, ἣν ἴστε με φυλάσσοντα πρός τε ὑμᾶς καὶ τὰς ἄλλας συλλαβάς· ἐπεὶ δὲ ἐς τοσοῦτον ἥκει πλεονεξίας τε καὶ ἀνομίας, ὥστε ἐφ᾿ οἷς ἡσύχασα πολλάκις οὐκ ἀγαπῶν, ἄλλ᾿ ἤδη καὶ πλείω προσβιάζεται, ἀναγκαίως αὐτὸ εὐθύνω νῦν παρὰ τοῖς ἀμφότερα εἰδόσιν ὑμῖν. δέος δὲ οὐ μικρόν μοι ἐπὶ τούτοις τῆς ἀποθλίψεως ἐπέρχεται τῆς ἐμαυτοῦ· τοῖς γὰρ προπεπραγμένοις ἀεί τι μεῖζον προστιθὲν ἄρδην με τῆς οἰκείας ἀποθλίψει χώρας, ὡς ὀλίγου δεῖν ἡσυχίαν ἀγαγόντα μηδὲ ἐν γράμμασιν ἀριθμεῖσθαι, ἐν ἴσῳ δὲ κεῖσθαι τοῦ ψόφου.

κυριοι δικαστες, που εχετε δικη σας φωνη,
αυτο το ταυ εχει καταχραστει τα δικαιωματα μου.
ερχεται εκει που καθομαι και με βγαζει απο την
θεση που μου ανηκει, για να την παρει αυτο.
οπως ειμαι μετριοπαθης, πιστευα οτι θα του
περναγε η λοξα του αυτη, και εκανα υπομονη,
αλλα που ..... η πλεονεξια του και η ανομια του
συνεχως μεγαλωνουν, σε σημειο που να κινδυνευω
με εξαφανιση...........γι αυτο αναγκαστηκα πια
να το καλεσω σε απολογια ενωπιον σας.........
αν συνεχισει ετσι, με την ορεξη που εχει,
θα με εξαφανισει τελειως απο τα μερη μου
(της οικειας χωρας, αποθλιψει με αρδην)
κι αν εξακολουθω να μην μιλω, σε λιγο
ουτε καν σαν ενα γραμμα στο αλφαβητο δεν θα
με υπολογιζουν, (μηδε εν γραμμασι αριθμεισθαι)
κι ισα-ισα μονο που θα με σφυριζουν με την
γλωσσα (εν ισω κεισθαι ψοφου) ..............
________________________

ψοφος ειναι ο θορυβος, ψοφοδεης ο δειλος,
επι το σιγμα, ειναι το συριττειν, σφυριγμα.........

εκανα κι εγω το λαθος των πολιτευτων,
ουτε καν........................ δεν θα
με υπολογιζουν,
αντι............... ουτε καν θα με υπολογιζουν,

.


Το τουτουί....


σημαίνει αυτό ;;;



.

[Αχθος Αρουρης]

τουτο, τουτι, δεικτικη αντων.

[taxalata xalasa]

8 ὁπότε δὲ ἐκ τούτων ἀρξάμενον ἐτόλμησε καττίτερον εἰπεῖν καὶ κάττυμα καὶ πίτταν, εἶτα ἀπερυθριᾶσαν καὶ βασίλισσαν βασίλιτταν ὀνομάζειν, οὐ μετρίως ἐπὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι δεδιὸς μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τις ὀνομάσῃ. καί μοι πρὸς Διὸς ἀθυμοῦντι καὶ μεμονωμένῳ τῶν βοηθησόντων σύγγνωτε τῆς δικαίας ὀργῆς· οὐ γὰρ περὶ μικρὰ καὶ τὰ τυχόντα ἐστὶν ὁ κίνδυνος, ἀφαιρουμένῳ τῶν συνήθων καὶ συνεσχολακότων μοι γραμμάτων. κίσσαν μου, λάλον ὄρνεον, ἐκ μέσων ὡς ἔπος εἰπεῖν τῶν κόλπων ἁρπάσαν κίτταν ὠνόμασεν· ἀφείλετο δέ μου φάσσαν ἅμα νήσσαις τε καὶ κοσσύφοις ἀπαγορεύοντος Ἀριστάρχου· περιέσπασε δὲ καὶ μελισσῶν οὐκ ὀλίγας· ἐπ᾿ Ἀττικὴν δὲ ἦλθε καὶ ἐκ μέσης αὐτῆς ἀνήρπασεν ἀνόμως ῾Υμησσὸν ὁρώντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων συλλαβῶν.

9 ἀλλὰ τί λέγω ταῦτα; Θεσσαλίας με ἐξέβαλεν ὅλης Θετταλίαν ἀξιοῦν λέγειν, καὶ πᾶσαν ἀποκέκλεικέ μοι τὴν θάλασσαν οὐδὲ τῶν ἐν κήποις φεισάμενον σευτλίων, ὡς τὸ δὴ λεγόμενον μηδὲ πάσσαλόν μοι καταλιπεῖν.῞Οτι δὲ ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα, μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν, μηδὲ τῷ Ξῖ πᾶσαν παραβάντι συνθήκην καὶ τὸν συγγραφέα τῶν τοιούτων ἔχοντι Θουκυδίδην σύμμαχον· τῷ μὲν γὰρ γείτονί μου Ῥῶ νοσήσαντι συγγνώμη, καὶ παρ᾿ αὐτῷ φυτεύσαντί μου τὰς μυῤῥίνας καὶ παίσαντί μέ ποτε ὑπὸ μελαγχολίας ἐπὶ κόῤῥης.

8. οταν ομως μετα απ’αυτα, πηρε φορα κι αρχισε
να λεει με θρασυτητα, καττιτερον (κασσιτερον)
και καττυμα (κασσυμα, σολα, πετσι απο σκληρο
δερμα για μπαλωματα) και πιττα (πισσα) και την
βασιλισσα να την λεει χωρις ιχνος ντροπης βασιλιττα,
εγω πυρρωθεις αρχισα να αγανακτω και να βραζω,
γιατι ετσι οπως παει, φοβαμαι οτι σε λιγο θα πουν
και τα συκα τυκα. συγχωρηστε με, για τ’ονομα
του θεου, που στεναχωριεμαι, απομονωμενος χωρις
βοηθεια στην δικαιη οργη μου, ομως δεν ειναι ουτε τυχαιο
ουτε μικρο πραγμα, που μ’εκλεψε τους οικειους
και συμμαθητες μου στα γραμματα (των συνηθων
και συνεσχολακοτων μοι γραμματων.)
ειχα στην αγκαλια μου να φλυαρει μια κισσα,
το Ταυ την αρπαξε κι αυτη και την εκανε κιττα,
τα ιδια εκανε και με την φασσα και τις νησσες
και τους κοσσυφες, να μην ξεχασω και τις μελισσες
που μ’ εκλεψε ουκ ολιγες. αλλα και στην Αττικη ηρθε,
κατ’ευθειαν στο κεντρο της και αρπαξε παρανομα
τον Υμησσο (Υμηττο) μπροστα στα ματια σας
και στα αλλα γραμματα που καθοταν κι εβλεπαν.

9. θα σας πω γιατι τα λεω αυτα. μ’εδιωξε απ’ολη
την Θεσσαλια απαιτωντας να την λενε Θετταλια,
μ’εκανε στην ακρια και μου πηρε την Θαλασσα,
ουτε τα σευτλα στους λαχανοκηπους δεν αφησε
απειραχτα κι οπως λενε ουτε πασσαλο δεν μ’αφησε.
εσεις οι ιδιοι (οι δικαστες, τα φωνηεντα) το ξερετε
καλα, οτι ειμαι γραμμα αμνησικακο και ανεκτικο.
ειστε μαρτυρες οτι ποτε δεν κατηγορησα το Ζητα
που μου πηρε το Σμαραγδι (Ζμαραγδος),
καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν Ζμύρνα.
ουτε το Ξι που παραβιασε ολες τις συνθηκες
(ξυνθηκες) με συμμαχο (ξυμμαχο) αυτον τον
Θουκυδιδη, τον συγγραφεα.
κι αυτον τον καλο μου γειτονα το Ρω, τον συγχωρεσα
που, αρρωστος οπως ηταν, ξεχωσε τις μυρρινες μου
(μυρσινες) απο τον κηπο μου και τις μετεθεσε
στον δικο του, κι απο πυρετωδη μανια πυρποληθεις,
μου καταφερε ενα χτυπημα στο κεφαλι,
(παισαντι με υπο μελαγχολιας επι κορρης - κορση, ο κροταφος.)

10. ετσι ειμαι εγω. και τωρα εξεταστε προσεκτικα
το Ταυ πως ...................

[Αχθος Αρουρης]

10 κἀγὼ μὲν τοιοῦτον. τὸ δὲ Ταῦ τοῦτο σκοπῶμεν ὡς φύσει βίαιον καὶ πρὸς τὰ λοιπά. ὅτι δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπέσχετο γραμμάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ Δέλτα καὶ τὸ Θῆτα καὶ τὸ Ζῆτα, μικροῦ δεῖν πάντα ἠδίκησε τὰ στοιχεῖα, αὐτά μοι κάλει τὰ ἀδικηθέντα γράμματα. ἀκούετε, Φωνήεντα δικασταί, τοῦ μὲν Δέλτα λέγοντος· ἀφείλετό μου τὴν ἐνδελέχειαν, ἐντελέχειαν ἀξιοῦν λέγεσθαι παρὰ πάντας τοὺς νόμους· τοῦ Θῆτα δακρύοντος καὶ τῆς κεφαλῆς τὰς τρίχας τίλλοντος ἐπὶ τῷ καὶ τῆς κολοκύνθης ἐστερῆσθαι· τοῦ Ζῆτα, τὸ συρίζειν καὶ σαλπίζειν, ὡς μηκέτ᾿ αὐτῷ ἐξεῖναι μηδὲ γρύζειν. τίς ἂν τούτων ἀνάσχοιτο; ἢ τίς ἐξαρκέσειε δίκη πρὸς τὸ πονηρότατον τουτὶ Ταῦ;

11 Τὸ δὲ ἄρα οὐ τὸ ὁμόφυλον τῶν στοιχείων μόνον ἀδικεῖ γένος, ἀλλ᾿ ἤδη καὶ πρὸς τὸ ἀνθρώπειον μεταβέβηκε τουτονὶ τὸν τρόπον• οὐ γὰρ ἐπιτρέπει γε αὐτοὺς κατ᾿ εὐθὺ φέρεσθαι ταῖς γλώσσαις• μᾶλλον δέ, ὦ δικασταί, μεταξὺ γάρ με πάλιν τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα ἀνέμνησε περὶ τῆς γλώσσης, καὶ ταύτης με τὸ μέρος ἀπήλασε καὶ γλῶτταν ποιεῖ τὴν γλῶσσαν. ὦ γλώσσης ἀληθῶς νόσημα Ταῦ. ἀλλὰ μεταβήσομαι πάλιν ἐπ᾿ ἐκεῖνο καὶ τοῖς ἀνθρώποις συναγορεύσω ὑπὲρ ὧν εἰς αὐτοὺς πλημμελεῖ• δεσμοῖς γάρ τισι στρεβλοῦν καὶ σπαράττειν αὐτῶν τὴν φωνὴν ἐπιχειρεῖ. καὶ ὁ μέν τι καλὸν ἰδὼν καλὸν εἰπεῖν αὐτὸ βούλεται, τὸ δὲ παρεισπεσὸν ταλὸν εἰπεῖν αὐτοὺς ἀναγκάζει ἐν ἅπασι προεδρίαν ἔχειν ἀξιοῦν• πάλιν ἕτερος περὶ κλήματος διαλέγεται, τὸ δὲ τλῆμον γάρ ἐστιν ἀληθῶς-τλῆμα πεποίηκε τὸ κλῆμα. καὶ οὐ μόνον γε τοὺς τυχόντας ἀδικεῖ, ἀλλ᾿ ἤδη καὶ τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ, ᾧ καὶ γῆν καὶ θάλασσαν εἶξαί φασι καὶ τῆς αὑτῶν φύσεως ἐκστῆναι, τὸ δὲ καὶ τούτῳ ἐπιβουλεύει καὶ Κῦρον αὐτὸν ὄντα Τῦρόν τινα ἀπέφηνεν.

10. ετσι ξερετε ποιος ειμαι. τωρα ας εξετασομε προσεκτικα το Ταυ,
πως, απο φυσικου του, φερεται βιαια και προς τα αλλα γραμματα.
το Δελτα, το Θητα, το Ζητα τα αδικησε, απλωσε τα χερια του
πανω σε ολα σχεδον τα γραμματα και τα επιβουλευτηκε.
αν θελετε, καντε μου τωρα την χαρη και φωναξτε τα γραμματα
που αδικηθηκαν να σας τα πουν.
νατα που ηρθαν, το Δελτα που λεει, ακουστε με, εσεις αξιοτιμοι
δικαστες τα φωνηεντα, μου εκλεψε την ενδελεχεια απαιτωντας
να λεγεται παρανομως εντελεχεια, δειτε το Θητα που τρεχουν
τα δακρυα και τραβα τα μαλλια του να τα βγαλει, γιατι δεν του αφησε
κολοκυθα για κολοκυθα (κολοκυνθη – κολοκυντη), το Ζητα που
στερηθηκε το σφυριγμα (συριζειν – συριττειν) και το σαλπισμα,
και δεν μπορει πια ουτε γρυ να βγαλει (γρυζειν – γρυτειν, γρουνιζω
γρυλιζω, γρυ η φωνη του γουρουνιου.) Ποιος θα τα ανεχοταν ολα
αυτα και ποια ποινη θα μας ικανοποιουσε να επιβληθει σ’αυτο
το τελειως φιλοπονηρο Ταυ ;;

11. και δεν αδικει μονο το δικο μας γενος των γραμματων,
αλλα προοδευσας στο κακο, οι αδικιες του εξαπλωθηκαν
και στο ανθρωπινο γενος με τον εξης τροπο.
δεν επιτρεπει στους ανθρωπους να μιλησουν (την γλωσσα τους) στα ισα,
(κατ’ευθυ φερεσθαι ταις γλωσσαις.....δυσερμηνευτο.)
τωρα που ειπα για τα ανθρωπινα, κυριοι δικαστες, θυμηθηκα
και την γλωσσα που την πηρε απο μενα και την εκανε γλωττα.
αχ ρε Ταυ, μολυνεις την επικοινωνια, στ’αληθεια μας αρρωσταινεις.
αλλα θα ξαναγυρισω σ’αυτα που ελεγα, για να υπερασπιστω
τους ανθρωπους, στις κακοηθειες και στις αδικιες που διαπραττει
εναντιον τους.
προσπαθει με γλωσσοδετες να διαστρεψει και να προσβαλλει
τα λογια τους. αν καποιος δει κατι καλο και θελει να το πει καλο,
πεταγεται το Ταυ και με το ζορι τον υποχρεωνει να το πει ταλο,
αξιωνοντας να προεδρευει και να λεει παντα αυτο την τελευταια λεξη.
αν καποιος αλλος πιασει συζητηση για το κλημα, εισβαλλει παλι
αυτο το πραγματικα ελεεινο (τλημων) Ταυ και το κανει τλημα.
και δεν αδικει μονο κοινους θνητους αλλα και τον μεγαλο βασιλια,
που, οπως λενε, μπροστα του ζαρωνουν και τραβιουνται πισω
γη και θαλασσα και εγκαταλειπουν την ιδια τους την φυση,
ακομη κι αυτον επιβουλευεται το Ταυ, τον μεγαλο Κυρο και τον
παριστανει σαν Τυρο (τυρι.) ............................

[Αχθος Αρουρης]

12 Οὕτω μὲν οὖν ὅσον ἐς φωνὴν ἀνθρώπους ἀδικεῖ· ἔργῳ δὲ πῶς; κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκις, ὅτι τὸ Ταῦ ἐς τὸ τῶν στοιχείων γένος παρήγαγε· τῷ γὰρ τούτου σώματί φασι τοὺς τυράννους ἀκολουθήσαντας καὶ μιμησαμένους αὐτοῦ τὸ πλάσμα ἔπειτα σχήματι τοιούτῳ ξύλα τεκτήναντας ἀνθρώπους ἀνασκολοπίζειν ἐπ᾿ αὐτά· ἀπὸ δὲ τούτου καὶ τῷ τεχνήματι τῷ πονηρῷ τὴν πονηρὰν ἐπωνυμίαν συνελθεῖν. τούτων οὖν ἁπάντων ἕνεκα πόσων θανάτων τὸ Ταῦ ἄξιον εἶναι νομίζετε; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δικαίως τοῦτο μόνον ἐς τὴν τοῦ Ταῦ τιμωρίαν ὑπολείπεσθαι, τὸ τῷ σχήματι τῷ αὑτοῦ τὴν δίκην ὑποσχεῖν.

12. ετσι λοιπον, μ’αυτον τον τροπο μηχανευεται παρανομιες
για να προσβαλει την λαλια των ανθρωπων.
δειτε τωρα πως αδικοπραγει, πως με εργα και πραξεις
χαντακωνει τους ανθρωπους (ἔργῳ δὲ πῶς;)
κλαινε και οδυρονται οι ανθρωποι για το μερτικο
τους στη τυχη και καταριουνται χωρις φραγμο
τον Καδμο που δημιουργησε το Ταυ και το εφερε
αναμεσα στα αλλα γραμματα του γενους μας (το γενος
αλφαβητο.)
γιατι, οπως λενε, οι τυραννοι μελετωντας
την λεπτομερεια του σχεδιου και μιμουμενοι τη ζωγραφια,
εφτιαξαν στο ιδιο σχημα, ταυειδη, ξυλινα παλουκια
για να σταυρωνουν ανθρωπους.
απ’αυτο (το γραμμα) πηρε και το φρικτο οργανο
το αποκρουστικο του ονομα.
για ολα αυτα, ποσους θανατους νομιζετε οτι αξιζει το Ταυ ;;
εγω πιστευω οτι ειναι δικαιο τουτο μονο, να φυλαξετε
για το Ταυ ενα σταυρο, που να εχει το ιδιο το δικο του σχημα,
και αφου το υποβαλετε σε δικη (δικην υποσχειν) να μην
παραλειψεται την τιμωρια του. (Λουκιανου απο τα Σαμοσατα)

.............................. Αμην ...........................
................................................................

[taxalata xalasa]

τουτο, τουτι, δεικτικη αντων.

τουτου(κ)ί και τουτου(δ)ώ

[taxalata xalasa]

12 Οὕτω μὲν οὖν ὅσον ἐς φωνὴν ἀνθρώπους ἀδικεῖ· ἔργῳ δὲ πῶς; κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκις, ὅτι τὸ Ταῦ ἐς τὸ τῶν στοιχείων γένος παρήγαγε· τῷ γὰρ τούτου σώματί φασι τοὺς τυράννους ἀκολουθήσαντας καὶ μιμησαμένους αὐτοῦ τὸ πλάσμα ἔπειτα σχήματι τοιούτῳ ξύλα τεκτήναντας ἀνθρώπους ἀνασκολοπίζειν ἐπ᾿ αὐτά· ἀπὸ δὲ τούτου καὶ τῷ τεχνήματι τῷ πονηρῷ τὴν πονηρὰν ἐπωνυμίαν συνελθεῖν. τούτων οὖν ἁπάντων ἕνεκα πόσων θανάτων τὸ Ταῦ ἄξιον εἶναι νομίζετε; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δικαίως τοῦτο μόνον ἐς τὴν τοῦ Ταῦ τιμωρίαν ὑπολείπεσθαι, τὸ τῷ σχήματι τῷ αὑτοῦ τὴν δίκην ὑποσχεῖν.

12. ετσι λοιπον, μ’αυτον τον τροπο μηχανευεται παρανομιες
για να προσβαλει την λαλια των ανθρωπων.
δειτε τωρα πως αδικοπραγει, πως με εργα και πραξεις
χαντακωνει τους ανθρωπους (ἔργῳ δὲ πῶς;)
κλαινε και οδυρονται οι ανθρωποι για το μερτικο
τους στη τυχη και καταριουνται χωρις φραγμο
τον Καδμο που δημιουργησε το Ταυ και το εφερε
αναμεσα στα αλλα γραμματα του γενους μας (το γενος
αλφαβητο.)
γιατι, οπως λενε, οι τυραννοι μελετωντας
την λεπτομερεια του σχεδιου και μιμουμενοι τη ζωγραφια,
εφτιαξαν στο ιδιο σχημα, ταυειδη, ξυλινα παλουκια
για να σταυρωνουν ανθρωπους.
απ’αυτο (το γραμμα) πηρε και το φρικτο οργανο
το αποκρουστικο του ονομα.
για ολα αυτα, ποσους θανατους νομιζετε οτι αξιζει το Ταυ ;;
εγω πιστευω οτι ειναι δικαιο τουτο μονο, να φυλαξετε
για το Ταυ ενα σταυρο, που να εχει το ιδιο το δικο του σχημα,
και αφου το υποβαλετε σε δικη (δικην υποσχειν) να μην
παραλειψεται την τιμωρια του. (Λουκιανου απο τα Σαμοσατα)

.............................. Αμην ...........................
................................................................

[Αχθος Αρουρης]

12 Οὕτω μὲν οὖν ὅσον ἐς φωνὴν ἀνθρώπους ἀδικεῖ· ἔργῳ δὲ πῶς; κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκις, ὅτι τὸ Ταῦ ἐς τὸ τῶν στοιχείων γένος παρήγαγε· τῷ γὰρ τούτου σώματί φασι τοὺς τυράννους ἀκολουθήσαντας καὶ μιμησαμένους αὐτοῦ τὸ πλάσμα ἔπειτα σχήματι τοιούτῳ ξύλα τεκτήναντας ἀνθρώπους ἀνασκολοπίζειν ἐπ᾿ αὐτά· ἀπὸ δὲ τούτου καὶ τῷ τεχνήματι τῷ πονηρῷ τὴν πονηρὰν ἐπωνυμίαν συνελθεῖν. τούτων οὖν ἁπάντων ἕνεκα πόσων θανάτων τὸ Ταῦ ἄξιον εἶναι νομίζετε; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δικαίως τοῦτο μόνον ἐς τὴν τοῦ Ταῦ τιμωρίαν ὑπολείπεσθαι, τὸ τῷ σχήματι τῷ αὑτοῦ τὴν δίκην ὑποσχεῖν.

12. ετσι λοιπον, μ’αυτον τον τροπο μηχανευεται παρανομιες
για να προσβαλει την λαλια των ανθρωπων.
δειτε τωρα πως αδικοπραγει, πως με εργα και πραξεις
χαντακωνει τους ανθρωπους (ἔργῳ δὲ πῶς;)
κλαινε και οδυρονται οι ανθρωποι για το μερτικο
τους στη τυχη και καταριουνται χωρις φραγμο
τον Καδμο που δημιουργησε το Ταυ και το εφερε
αναμεσα στα αλλα γραμματα του γενους μας (το γενος
αλφαβητο.)
γιατι, οπως λενε, οι τυραννοι μελετωντας
την λεπτομερεια του σχεδιου και μιμουμενοι τη ζωγραφια,
εφτιαξαν στο ιδιο σχημα, ταυειδη, ξυλινα παλουκια
για να σταυρωνουν ανθρωπους.
απ’αυτο (το γραμμα) πηρε και το φρικτο οργανο
το αποκρουστικο του ονομα.
για ολα αυτα, ποσους θανατους νομιζετε οτι αξιζει το Ταυ ;;
εγω πιστευω οτι ειναι δικαιο τουτο μονο, να φυλαξετε
για το Ταυ ενα σταυρο, που να εχει το ιδιο το δικο του σχημα,
και αφου το υποβαλετε σε δικη (δικην υποσχειν) να μην
παραλειψεται την τιμωρια του. (Λουκιανου απο τα Σαμοσατα)

.............................. Αμην ...........................
................................................................

χαρηκα πολυ με το κειμενο που εδωσες........
περασα μια βδομαδα στην μεταφραση........
......καταμεσα στον χειμωνα, αυτη ηταν η καλυτερη
συντροφια που μπορουσα να ελπιζω ............

λες και μου το εκανες .............δωρο........
.......................................................

[taxalata xalasa]

12. ετσι λοιπον, μ’αυτον τον τροπο μηχανευεται παρανομιες
για να προσβαλει την λαλια των ανθρωπων.
δειτε τωρα πως αδικοπραγει, πως με εργα και πραξεις
χαντακωνει τους ανθρωπους (ἔργῳ δὲ πῶς;)
κλαινε και οδυρονται οι ανθρωποι για το μερτικο
τους στη τυχη και καταριουνται χωρις φραγμο
τον Καδμο που δημιουργησε το Ταυ και το εφερε
αναμεσα στα αλλα γραμματα του γενους μας (το γενος
αλφαβητο.)
γιατι, οπως λενε, οι τυραννοι μελετωντας
την λεπτομερεια του σχεδιου και μιμουμενοι τη ζωγραφια,
εφτιαξαν στο ιδιο σχημα, ταυειδη, ξυλινα παλουκια
για να σταυρωνουν ανθρωπους.
απ’αυτο (το γραμμα) πηρε και το φρικτο οργανο
το αποκρουστικο του ονομα.
για ολα αυτα, ποσους θανατους νομιζετε οτι αξιζει το Ταυ ;;
εγω πιστευω οτι ειναι δικαιο τουτο μονο, να φυλαξετε
για το Ταυ ενα σταυρο, που να εχει το ιδιο το δικο του σχημα,
και αφου το υποβαλετε σε δικη (δικην υποσχειν) να μην
παραλειψεται την τιμωρια του. (Λουκιανου απο τα Σαμοσατα)

.............................. Αμην ...........................
................................................................

χαρηκα πολυ με το κειμενο που εδωσες........
περασα μια βδομαδα στην μεταφραση........
......καταμεσα στον χειμωνα, αυτη ηταν η καλυτερη
συντροφια που μπορουσα να ελπιζω ............

λες και μου το εκανες .............δωρο........
.......................................................

καταπληκτικο (κατα της πληξης) κειμενο απο τον Σύριο ή μήπως Τύριο; Λουτσιάνο.

Εγώ σαν φωνηέν (φωνη εχων) ψηφίζω υπέρ της καταδίκης του Τάφ είς τον Τάφον... Με πεισαν σα επι Χ ρήμμασα σου Σίγμα.

[Αχθος Αρουρης]

χαρηκα πολυ με το κειμενο που εδωσες........
περασα μια βδομαδα στην μεταφραση........
......καταμεσα στον χειμωνα, αυτη ηταν η καλυτερη
συντροφια που μπορουσα να ελπιζω ............

λες και μου το εκανες .............δωρο........
.......................................................

καταπληκτικο (κατα της πληξης) κειμενο απο τον Σύριο ή μήπως Τύριο; Λουτσιάνο.

Εγώ σαν φωνηέν (φωνη εχων) ψηφίζω υπέρ της καταδίκης του Τάφ είς τον Τάφον... Με πεισαν σα επι Χ ρήμμασα σου Σίγμα.

αχαχαχαχα.............και μενα....με πισσαν
τα κριμματα του ταφ να αμα βρωθουν........
δεν λογαριαζει τιποτα αυτο................
μονο τα του εα..............φτου...........του

[taxalata xalasa]

χαρηκα πολυ με το κειμενο που εδωσες........
περασα μια βδομαδα στην μεταφραση........
......καταμεσα στον χειμωνα, αυτη ηταν η καλυτερη
συντροφια που μπορουσα να ελπιζω ............

λες και μου το εκανες .............δωρο........
.......................................................

καταπληκτικο (κατα της πληξης) κειμενο απο τον Σύριο ή μήπως Τύριο; Λουτσιάνο.

Εγώ σαν φωνηέν (φωνη εχων) ψηφίζω υπέρ της καταδίκης του Τάφ είς τον Τάφον... Με πεισαν σα επι Χ ρήμμασα σου Σίγμα.

αχαχαχαχα.............και μενα....με πισσαν
τα κριμματα του ταφ να αμα βρωθουν........
δεν λογαριαζει τιποτα αυτο................
μονο τα του εα..............φτου...........του

άλλωσθε δεν νομίζω να υπάρξει πρόβλημα άμα θάψουμε το Ταφ και δο σθείλουμε σθον θάφο. Υπάρχουν τα δέλθα και θήδα να ανθικαδασθήσουν δο πλεονεκθικό Ταφ. Και νομιζω πως ο δρόπος θανάδου πρέπει να είναιν η σθάβρωση που είναι και ad hoc σθην περίπδοση.

Εγώ θα αλλάξω και δο ονομα μου σε Θaxalaθaxalasa για να μην δο κραδάω ζωνδανό...

Θάδε έφη ο παρούσος φωνένθας... που εχει και μαρθρυρίες από τα λαδινικά ή λαθηνικά όπου το Τάφ έδωσε εξαφανιζόλ στο Θ και ο Θουκις έγινε Τούquis, ο Θράξ έγινε Trucks και όπως και ο Θεός έγινε Τέο. εο εο!, εο εο! δου Σίγμα θην αλήθεια λέω!