Phorum.com.gr

Η γλώσσα του σώματος.

Antipnevma έγραψε: ↑

22 Μαρ 2023, 12:06

Είσαι η επιτομή του φαινομένου Dunning-Kruger και δεν πρόκειται να βελτιωθείς αν δεν συνειδητοποιήσεις την άγνοιά σου.

Είναι τρομερά αστείο αυτό το φαινόμενο. Κατά κύριο λόγο το επικαλούνται για τους άλλους ακριβώς αυτοί που ορίζονται απ' αυτό. Σπάνια θα δεις κάποιον που έχει γνώσεις σε έναν τομέα να επικαλείται για τους άλλους αυτό το φαινόμενο.

Έχεις αποδείξει πολλάκις ότι δεν καταλαβαίνεις πώς λειτουργούν οι γλώσσες, έχεις πει τρομερές βλακείες για τα αγγλικά, που κατέχεις σε επίπεδο το πολύ lower και αν διάβαζε γλωσσολόγος τις πίπες που έχεις γράψει στο νήμα για ευκολία γλώσσας ανεξάρτητη από την εγγύτητα στην μητρική του θα έβαζε τα γέλια.

Βρήκες τώρα έναν ορισμό της γραμματικής και νομίζεις ότι κατάλαβες τι λέει και τι είπες. Έχεις μπερδέψει την γραμματική τέχνη με τον στενό όρο της γραμματικής τυπολογίας.

Χαρακτηριστικό της βλακείας σου είναι ότι διάλεξες έναν ορισμό στα αγγλικά.

https://www.esperanto.gr/novo/index.php/skopos-tis

Σκοπός της διεθνούς γλώσσας Εσπεράντο δεν είναι να υποκαταστήσει τις εθνικές γλώσσες, αλλά να αποτελέσει τη δεύτερη γλώσσα κάθε λαού, τη γλώσσα που κάθε άνθρωπος θα μαθαίνει, μαζί με τη δική του, έτσι ώστε να μπορεί να επικοινωνεί με τους αλλοεθνείς, αλλόγλωσσούς του, το ίδιο εύκολα, όπως με τη δική του γλώσσα επικοινωνεί με τους συμπατριώτες, ομόγλωσσούς του.

Η ιδέα της διεθνούς γλώσσας είναι παλιά όσο και οι ανθρώπινες κοινωνίες, γιατί οι άνθρωποι ένιωθαν πάντα, ως κυρίαρχη ανάγκη τους, την επικοινωνία τους όχι μόνο με τους κοντινούς αλλά και με τους πιο μακρινούς συνανθρώπους τους. Μεγάλοι του πνεύματος, όπως οι Καρτέσιος, Κομένσκυ, Νεύτων, Λάιμπνιτς, Μοντεσκιέ, Βολταίρος κ.ά. οραματίστηκαν την κοινή, υπερεθνική και δεύτερη για όλους γλώσσα, και κάποιοι προσπάθησαν και κατάφεραν να επινοήσουν τεχνητές γλώσσες, όπως ήταν οι Volapük, Latino sine flexione, Interlingua, Occidendal, Novial, Spokil κ.ά. που όμως δεν ήταν λειτουργικές, δεν ήταν κατάλληλες, για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά, ώστε να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό που επινοήθηκαν. Όμως, ο άσημος, φτωχός οφθαμίατρος από την Πολωνία, Λουδοβίκος Λάζαρος Ζάμενχοφ κατάφερε να υλοποιήσει τα οράματα και τις προσπάθειες όλων αυτών, με τη διεθνή γλώσσα του Εσπεράντο.

Όσο η τεχνολογία αναπτύσσεται αλματωδώς, όσο τα εθνικά σύνορα ξεπερνιούνται, κι όσο γιγαντώνεται και εξαπλώνεται παντού ο διεθνής, ο κοινός για όλους τους ανθρώπους, σύγχρονος πολιτισμός, τόσο πιο αναγκαία γίνεται η άμεση, ισότιμη επικοινωνία των ανθρώπων όλου του κόσμου. Όμως, ενώ οι αποστάσεις έχουν εκμηδενισθεί, οι γλωσσικοί φραγμοί εμποδίζουν ακόμα αυτή την άμεση επικοινωνία.

Στον κόσμο μας χρησιμοποιούνται 2500-3000 γλώσσες, όμως στις διεθνείς ή στις διακρατικές σχέσεις χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά 4-5 μόνο γλώσσες, οι γλώσσες των πιο ισχυρών εθνών. Είναι οι γλώσσες που, συνήθως μέσω μεταφραστών, χρησιμοποιούν οι κάθε λογής εκπρόσωποι κρατών, όχι όμως οι απλοί άνθρωποι, όχι οι λαοί μεταξύ τους.

1. Αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι η επιβολή, ως διεθνών, των λίγων "ισχυρών" εθνικών γλωσσών τοποθετεί σε δεύτερη μοίρα τις χιλιάδες υπόλοιπες εθνικές γλώσσες και καλλιεργεί έτσι μια επικίνδυνη γλωσσική διάκριση σε βάρος των "μικρών" εθνών.

2. Αν αντιληφθεί κανείς πόσο επηρεάζεται και νοθεύεται η γλώσσα και επομένως η πολιτιστική ταυτότητα αυτών των «μικρών» εθνών από την επιβολή των "διεθνών" γλωσσών των "μεγάλων".

3. Αν αναλογισθεί κανείς πόσο δύσκολη και χρονοβόρα υπόθεση είναι η εκμάθηση και μιας μόνο ξένης γλώσσας, και πόσο λίγοι είναι πραγματικά οι άνθρωποι που τελικά καταφέρνουν να μάθουν μια ξένη γλώσσα ικανοποιητικά, θα καταλήξει στο συμπέρασμα:

ότι αυτή η πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη, η επικοινωνία μεταξύ αλλογλώσσων, πρέπει να είναι άμεση και ισότιμη για όλους,

ότι γι’ αυτή την επικοινωνία χρειάζεται μία μόνο, πραγματικά διεθνής, γλώσσα,

ότι αυτή η γλώσσα πρέπει να είναι κοινό αγαθό, να είναι ουδέτερη, να ανήκει το ίδιο σε όλους,

ότι αυτή η γλώσσα πρέπει να είναι πλήρης αλλά και απλή και εύκολη στην εκμάθησή της.

Για να υπάρξει πράγματι ελπίδα, ότι θα εδραιωθεί κάποτε στον κόσμο η παγκόσμια ειρήνη και συνεργασία, θα πρέπει να δοθεί στους ανθρώπους η δυνατότητα να επικοινωνούν πραγματικά και σε κάθε επίπεδο.

Είναι βέβαιο ότι ένας κόσμος στον οποίο όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία, έθιμα, πολιτικές πεποιθήσεις, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ζωής και όποιες άλλες διαφορές, θα μπορούν, χωρίς γλωσσικούς φραγμούς, να επικοινωνούν άμεσα και ισότιμα μεταξύ τους, να κατανοούν πλήρως ο ένας τον άλλο, θα είναι πιο αρμονικός, πιο ειρηνικός, πιο όμορφος από τον σημερινό.

Αν οι σκέψεις αυτές είναι σωστές, η μόνη γλώσσα που πραγματικά ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας τέτοιας επικοινωνίας είναι η Εσπεράντο. Η δυνατότητα να διαδίδεται αμέσως σε όλο τον κόσμο, να γίνεται από όλους κατανοητή κάθε νέα ιδέα, κάθε καλλιτεχνική έκφραση, κάθε ανακάλυψη, κάθε επίτευγμα, η δυνατότητα κάθε λαού να γεύεται άμεσα τους πολιτισμικούς καρπούς όλων των άλλων, θα φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά, θα τους κάνει καλύτερους.

Γι’ αυτό η γλώσσα του Ζάμενχοφ, η Εσπεράντο, ήταν, και παραμένει μέχρι και σήμερα, μια επαναστατική ιδέα και πράξη γιατί:

σταματά τον γλωσσικό ιμπεριαλισμό των ισχυρών εθνών,

εγκαθιδρύει μια παγκόσμια γλωσσική δημοκρατία και δικαιοσύνη,

προσφέρει το ουδέτερο και δίκαιο επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ αλλογλώσσων,

κάνει δυνατή την μεταξύ των εθνών ισότιμη επικοινωνία,

συνεισφέρει στην αλληλοκατανόηση, επομένως και στην ειρήνη,

προστατεύει το δικαίωμα ύπαρξης των μειονοτικών και ιθαγενών γλωσσών,

τοποθετεί όλες τις γλώσσες σε όμοια, ίση βάση και έτσι γίνεται σεβαστός από όλους ο πολιτισμός και η γλωσσική διαφορετικότητα κάθε έθνους,

φέρνει όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας και γλώσσας, στο ίδιο επίπεδο στη διεθνή επικοινωνία και έτσι παύουν να υπάρχουν γλωσσικά προνομιούχοι λαοί, πρώτης και δεύτερης κατηγορίας γλώσσες.

Γίνε μάρτυρας του Ιεχωβά τότε, ταίριαζει με την περιγραφή

Μπίστης έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 14:10

Γίνε μάρτυρας του Ιεχωβά τότε, ταίριαζει με την περιγραφή

Oι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πράγματι πολύ προτιμότεροι από τις κλασικές θρησκείες γιατί καλούν σε αυτοδιάθεση και αντίσταση απέναντι στο κράτος αλλά εμείς οι αναρχικοί είμαστε ριζοσπαστικά άθεοι. Θεωρούμε ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον θεό και θέλουμε κατάργηση όλων των θρησκευτικών οργανώσεων.

Η αναρχία είναι ο θεός

Οι αναρχικοί ήταν ανέκαθεν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της Εσπεράντο γιατί χρησιμεύει ως αντιεξουσιαστικό εργαλείο.

Τι αναρχικός ρε συ, πριν ένα μήνα θαυμαζες όλα τα στιβαρά κράτη

Μπίστης έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 14:33

Τι αναρχικός ρε συ, πριν ένα μήνα θαυμαζες όλα τα στιβαρά κράτη

Δεν υπάρχουν στιβαρά κράτη. Ακόμα και τα φαινομενικά πανίσχυρα είναι γίγαντες με πήλινα πόδια και γι' αυτό μονίμως παραπαίουν και καταρρέουν. Η εξουσία είναι ουτοπία.

Όλοι οι επαναστάτες πριν γίνουν επαναστάτες θαύμαζαν τον καταπιεστή τους. Πλέον είμαι αναρχικός αλλά αυτό δεν συνέβη πριν ένα μήνα.

Antipnevma έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 14:44

Πλέον είμαι αναρχικός αλλά αυτό δεν συνέβη πριν ένα μήνα.

1,5;

Η γλώσσα Εσπεράντο μπορεί αξία να αποκληθεί αναρχική γιατί 1. δεν έχει εθνικώς ή ταξικώς ορισμένο αφεντικό/ιδιοκτήτη, 2. δεν υπακούει σε αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, 3. γκρεμίζει τα εμπόδια επικοινωνίας που συντηρούν τα εθνοκρατικά και ταξικά μαντριά και 4. αντιστέκεται στις αξιώσεις ισχύος των γλωσσών των ισχυρότερων κρατών ή τάξεων απέναντι σε γλώσσες λιγότερο ισχυρών κρατών, κοινωνιών και τάξεων.

Πλάστηκε στη βάση ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου αλλά με σκοπό να είναι εύκολη στην εκμάθηση αφαιρώντας έτσι από τον κάθε δασκαλάκο τον αέρα εξουσίας και προνομίου που του παρέχει η γνώση περίπλοκων και ανούσιων γραμματικών κανόνων. Η γραμματική της είναι συγκολλητική όπως στις τουρκικές και φινοουγγρικές γλώσσες και σε βαθύτερο επίπεδο είναι απομονωτική όπως στα κινέζικα και στα βιετναμέζικα πράγμα που σημαίνει ότι τα μορφήματά της στέκουν από μόνα τους ως ανεξάρτητες λέξεις αφαιρώντας από τον κάθε επίδοξο Μπαμπινιώτη το δικαίωμα να το παίζει εξουσία ως γνώστης και ερμηνευτής ενός 'πλούσιου λεξιλογίου'. Έχει σκληρά πειθαρχημένη γραμματική (διότι παραδόξως η αναρχία φέρνει μια ανώτερη τάξη) επιτρέποντας την δημιουργία πανσπερμίας λέξεων μέσω του συνδυασμού λεξικών ριζών με καμιά σαρανταριά επιθήματα.

Για παράδειγμα μπορούμε από τη ρίζα san- (υγιής) να φτιάξουμε λέξεις όπως: malsana (“άρρωστος”), malsanulo (“ασθενής”), gemalsanuloj (“ασθενείς παντός φύλου”), malsanulejo (“νοσοκομείο”), sanigilo (“φάρμακο”), saniĝinto (“άτομο που ανάρρωσε”), sanigejo (“μέρος ίασης”), malsaneto (“ασήμαντη ασθένεια”), malsanego (“σοβαρή ασθένεια”), malsanegulo (“βαριά ασθενής”), sanstato (“κατάσταση υγείας”), sansento (“αίσθημα ευεξίας”), sanlimo (“πληρωτέο όριο του ασφαλιστή υγείας”), malsankaŭzanto (“παθογόνο αίτιο”), kontraŭmalsanterapio (“θεραπεία της ασθένειας”)…).

Τα κύρια μέρη του λόγου (ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα και επιρρήματα) έχουν σταθερές καταλήξεις που επιτρέπουν πάντοτε την σαφή αναγνωρισή τους. Αυτή η κανονικότητα την κάνει ιδιαίτερα εύκολη στην εκμάθηση ενώ η σιδηρά της διάταξη την κάνει ακραία παραγωγική και όντας εξοπλισμένη με δυνητικά άπειρο αριθμό λέξεων μπορεί να εκφράσει με ευχέρεια όλες τις ιδέες και καταστάσεις.

Για παράδειγμα θα μπορούσε κανείς να γράψει ενα μυθιστόρημα για εξωγήινους που έχουν την μορφή τραπεζιού και να τους ονομάσει tablo (“τραπέζι”), tablino (“τραπεζοθύληκο”), tablido (“τραπεζόπουλο”)… Μπορούμε να φανταστούμε έναν άνθρωπο που περπατάει με την όπισθεν (inversmarŝanto , “οπισθοπερπατητής”), ένα γιατρικό εναντίον του δογματισμού ( maldogmigilo , “αντιδογματικό”), κτλ.

Antipnevma έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 20:19

Η γλώσσα Εσπεράντο μπορεί αξία να αποκληθεί αναρχική γιατί 1. δεν έχει εθνικώς ή ταξικώς ορισμένο αφεντικό/ιδιοκτήτη, 2. δεν υπακούει σε αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, 3. γκρεμίζει τα εμπόδια επικοινωνίας που συντηρούν τα εθνοκρατικά και ταξικά μαντριά και 4. αντιστέκεται στις αξιώσεις ισχύος των γλωσσών των ισχυρότερων κρατών ή τάξεων απέναντι σε γλώσσες λιγότερο ισχυρών κρατών, κοινωνιών και τάξεων.

Πλάστηκε στη βάση ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου αλλά με σκοπό να είναι εύκολη στην εκμάθηση αφαιρώντας έτσι από τον κάθε δασκαλάκο τον αέρα εξουσίας και προνομίου που του παρέχει η γνώση περίπλοκων και ανούσιων γραμματικών κανόνων. Η γραμματική της είναι συγκολλητική όπως στις τουρκικές και φινοουγγρικές γλώσσες και σε βαθύτερο επίπεδο είναι απομονωτική όπως στα κινέζικα και στα βιετναμέζικα πράγμα που σημαίνει ότι τα μορφήματά της στέκουν από μόνα τους ως ανεξάρτητες λέξεις αφαιρώντας από τον κάθε επίδοξο Μπαμπινιώτη το δικαίωμα να το παίζει εξουσία ως γνώστης και ερμηνευτής ενός 'πλούσιου λεξιλογίου'. Έχει σκληρά πειθαρχημένη γραμματική (διότι παραδόξως η αναρχία φέρνει μια ανώτερη τάξη) επιτρέποντας την δημιουργία πανσπερμίας λέξεων μέσω του συνδυασμού λεξικών ριζών με καμιά σαρανταριά επιθήματα.

Για παράδειγμα μπορούμε από τη ρίζα san- (υγιής) να φτιάξουμε λέξεις όπως: malsana (“άρρωστος”), malsanulo (“ασθενής”), gemalsanuloj (“ασθενείς παντός φύλου”), malsanulejo (“νοσοκομείο”), sanigilo (“φάρμακο”), saniĝinto (“άτομο που ανάρρωσε”), sanigejo (“μέρος ίασης”), malsaneto (“ασήμαντη ασθένεια”), malsanego (“σοβαρή ασθένεια”), malsanegulo (“βαριά ασθενής”), sanstato (“κατάσταση υγείας”), sansento (“αίσθημα ευεξίας”), sanlimo (“πληρωτέο όριο του ασφαλιστή υγείας”), malsankaŭzanto (“παθογόνο αίτιο”), kontraŭmalsanterapio (“θεραπεία της ασθένειας”)…).

Τα κύρια μέρη του λόγου (ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα και επιρρήματα) έχουν σταθερές καταλήξεις που επιτρέπουν πάντοτε την σαφή αναγνωρισή τους. Αυτή η κανονικότητα την κάνει ιδιαίτερα εύκολη στην εκμάθηση ενώ η σιδηρά της διάταξη την κάνει ακραία παραγωγική και όντας εξοπλισμένη με δυνητικά άπειρο αριθμό λέξεων μπορεί να εκφράσει με ευχέρεια όλες τις ιδέες και καταστάσεις.

Για παράδειγμα θα μπορούσε κανείς να γράψει ενα μυθιστόρημα για εξωγήινους που έχουν την μορφή τραπεζιού και να τους ονομάσει tablo (“τραπέζι”), tablino (“τραπεζοθύληκο”), tablido (“τραπεζόπουλο”)… Μπορούμε να φανταστούμε έναν άνθρωπο που περπατάει με την όπισθεν (inversmarŝanto , “οπισθοπερπατητής”), ένα γιατρικό εναντίον του δογματισμού ( maldogmigilo , “αντιδογματικό”), κτλ.

Αὐτὰ ποὺ γράφεις στηρίζονται σὲ μιὰ ὑπόθεση ὅτι ἡ γλῶσσα προσδιορίζει μιὰ ἀνθρώπινη κοινότητα. Δηλαδὴ ἀπορρίπτει τὴν ἀνάποδη περίπτωση ὅτι οἱ ἄνθρωποι προσδιορίζουν τὴ γλῶσσα τους. Γιὰ μένα εἶναι σαφὲς ὅτι συμβαίνει τὸ δεύτερο καὶ διαφωνῶ μαζί σου.

Ὑπάρχει ἡ αὐταπάτη ὅτι ἡ γλῶσσα πιέζει τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ ἡ πίεση εἶναι ἀνεξάρτητη τῆς γλώσσας: Τυραννικὸς "δασκαλάκος" βρίσκεται γιὰ ὁποιαδήποτε γλῶσσα. Ἡ πίεση εἶναι κοινωνική, προκύπτει ἀπὸ τὴ διάρθρωση τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων μέσα στὴ γλωσσικὴ κοινότητα. Μὲ ἄλλα λόγια, γίνεσαι ὁμιλητὴς μιᾶς γλώσσας μόνο ἀπὸ δική σου ἀπόφαση, ὅσο καὶ ἂν αὐτὴ εἶναι ἀποτέλεσμα κοινωνικῆς πίεσης. Ἡ ἐξοικείωση μὲ τὴ γραμματικὴ κλπ. εἶναι ἐξοικείωση μὲ τὴν γλωσσικὴ κοινότητα - ἂν ὄχι ὑποκοινότητα ποὺ ἔχει διδαχθεῖ τὴ γραμματικὴ γιὰ τὴν γλῶσσα της.

Ἡ ἰδέα μιᾶς γλώσσας ἐσπεράντο ποὺ θὰ λειτουργήσει ἀπελευθερωτικὰ ἀπέναντι σὲ ταξικοὺς διαχωρισμούς, ἐμπόδια ἐπικοινωνίας κλπ. ἐξ αἰτίας μιᾶς ὑποτιθέμενης "δυσκολίας τῆς γλώσσας" εἶναι μιὰ πλάνη. Ἡ ἐξέλιξη τῶν γλωσσῶν δείχνει ὅτι ἀκολουθοῦν τὶς κοινωνικὲς προτιμήσεις, ἂς τὸ πῶ ἔτσι, ἄρα πρῶτα θὰ "ἐλευθερωθοῦν" οἱ ἄνθρωποι κι ὕστερα οἱ γλῶσσες τους.

Ανίκητος έγραψε: ↑

Χθες, 10:57

Antipnevma έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 20:19

Η γλώσσα Εσπεράντο μπορεί αξία να αποκληθεί αναρχική γιατί 1. δεν έχει εθνικώς ή ταξικώς ορισμένο αφεντικό/ιδιοκτήτη, 2. δεν υπακούει σε αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, 3. γκρεμίζει τα εμπόδια επικοινωνίας που συντηρούν τα εθνοκρατικά και ταξικά μαντριά και 4. αντιστέκεται στις αξιώσεις ισχύος των γλωσσών των ισχυρότερων κρατών ή τάξεων απέναντι σε γλώσσες λιγότερο ισχυρών κρατών, κοινωνιών και τάξεων.

Πλάστηκε στη βάση ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου αλλά με σκοπό να είναι εύκολη στην εκμάθηση αφαιρώντας έτσι από τον κάθε δασκαλάκο τον αέρα εξουσίας και προνομίου που του παρέχει η γνώση περίπλοκων και ανούσιων γραμματικών κανόνων. Η γραμματική της είναι συγκολλητική όπως στις τουρκικές και φινοουγγρικές γλώσσες και σε βαθύτερο επίπεδο είναι απομονωτική όπως στα κινέζικα και στα βιετναμέζικα πράγμα που σημαίνει ότι τα μορφήματά της στέκουν από μόνα τους ως ανεξάρτητες λέξεις αφαιρώντας από τον κάθε επίδοξο Μπαμπινιώτη το δικαίωμα να το παίζει εξουσία ως γνώστης και ερμηνευτής ενός 'πλούσιου λεξιλογίου'. Έχει σκληρά πειθαρχημένη γραμματική (διότι παραδόξως η αναρχία φέρνει μια ανώτερη τάξη) επιτρέποντας την δημιουργία πανσπερμίας λέξεων μέσω του συνδυασμού λεξικών ριζών με καμιά σαρανταριά επιθήματα.

Για παράδειγμα μπορούμε από τη ρίζα san- (υγιής) να φτιάξουμε λέξεις όπως: malsana (“άρρωστος”), malsanulo (“ασθενής”), gemalsanuloj (“ασθενείς παντός φύλου”), malsanulejo (“νοσοκομείο”), sanigilo (“φάρμακο”), saniĝinto (“άτομο που ανάρρωσε”), sanigejo (“μέρος ίασης”), malsaneto (“ασήμαντη ασθένεια”), malsanego (“σοβαρή ασθένεια”), malsanegulo (“βαριά ασθενής”), sanstato (“κατάσταση υγείας”), sansento (“αίσθημα ευεξίας”), sanlimo (“πληρωτέο όριο του ασφαλιστή υγείας”), malsankaŭzanto (“παθογόνο αίτιο”), kontraŭmalsanterapio (“θεραπεία της ασθένειας”)…).

Τα κύρια μέρη του λόγου (ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα και επιρρήματα) έχουν σταθερές καταλήξεις που επιτρέπουν πάντοτε την σαφή αναγνωρισή τους. Αυτή η κανονικότητα την κάνει ιδιαίτερα εύκολη στην εκμάθηση ενώ η σιδηρά της διάταξη την κάνει ακραία παραγωγική και όντας εξοπλισμένη με δυνητικά άπειρο αριθμό λέξεων μπορεί να εκφράσει με ευχέρεια όλες τις ιδέες και καταστάσεις.

Για παράδειγμα θα μπορούσε κανείς να γράψει ενα μυθιστόρημα για εξωγήινους που έχουν την μορφή τραπεζιού και να τους ονομάσει tablo (“τραπέζι”), tablino (“τραπεζοθύληκο”), tablido (“τραπεζόπουλο”)… Μπορούμε να φανταστούμε έναν άνθρωπο που περπατάει με την όπισθεν (inversmarŝanto , “οπισθοπερπατητής”), ένα γιατρικό εναντίον του δογματισμού ( maldogmigilo , “αντιδογματικό”), κτλ.

Αὐτὰ ποὺ γράφεις στηρίζονται σὲ μιὰ ὑπόθεση ὅτι ἡ γλῶσσα προσδιορίζει μιὰ ἀνθρώπινη κοινότητα. Δηλαδὴ ἀπορρίπτει τὴν ἀνάποδη περίπτωση ὅτι οἱ ἄνθρωποι προσδιορίζουν τὴ γλῶσσα τους. Γιὰ μένα εἶναι σαφὲς ὅτι συμβαίνει τὸ δεύτερο καὶ διαφωνῶ μαζί σου.

Ὑπάρχει ἡ αὐταπάτη ὅτι ἡ γλῶσσα πιέζει τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ ἡ πίεση εἶναι ἀνεξάρτητη τῆς γλώσσας: Τυραννικὸς "δασκαλάκος" βρίσκεται γιὰ ὁποιαδήποτε γλῶσσα. Ἡ πίεση εἶναι κοινωνική, προκύπτει ἀπὸ τὴ διάρθρωση τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων μέσα στὴ γλωσσικὴ κοινότητα. Μὲ ἄλλα λόγια, γίνεσαι ὁμιλητὴς μιᾶς γλώσσας μόνο ἀπὸ δική σου ἀπόφαση, ὅσο καὶ ἂν αὐτὴ εἶναι ἀποτέλεσμα κοινωνικῆς πίεσης. Ἡ ἐξοικείωση μὲ τὴ γραμματικὴ κλπ. εἶναι ἐξοικείωση μὲ τὴν γλωσσικὴ κοινότητα - ἂν ὄχι ὑποκοινότητα ποὺ ἔχει διδαχθεῖ τὴ γραμματικὴ γιὰ τὴν γλῶσσα της.

Ἡ ἰδέα μιᾶς γλώσσας ἐσπεράντο ποὺ θὰ λειτουργήσει ἀπελευθερωτικὰ ἀπέναντι σὲ ταξικοὺς διαχωρισμούς, ἐμπόδια ἐπικοινωνίας κλπ. ἐξ αἰτίας μιᾶς ὑποτιθέμενης "δυσκολίας τῆς γλώσσας" εἶναι μιὰ πλάνη. Ἡ ἐξέλιξη τῶν γλωσσῶν δείχνει ὅτι ἀκολουθοῦν τὶς κοινωνικὲς προτιμήσεις, ἂς τὸ πῶ ἔτσι, ἄρα πρῶτα θὰ "ἐλευθερωθοῦν" οἱ ἄνθρωποι κι ὕστερα οἱ γλῶσσες τους.

Αρχίζεις τους συλλογισμούς σου από μια λάθος κατανόηση του κόσμου η οποία - όπως πολλές παρανοήσεις - πηγάζει από την παραγνώριση και υποτίμηση του παράγοντα εξουσία.

Οφείλεις να ξέρεις ότι πέρα από κάποιες ασήμαντες εξαιρέσεις δεν υπάρχουν ουσιαστικές 'ανθρώπινες κοινότητες' στον σημερινό κόσμο. Υπάρχουν εθνικά κράτη τα οποία εξάλειψαν αυτές τις κοινότητες και ατομικοποίησαν (έσπασαν την κοινωνία σε άτομα) και μαζικοποίησαν (έχυσαν τα άτομα σε μαζικές οργανώσεις) την κοινωνία. Ούτε φυσικές γλώσσες υπάρχουν. Υπάρχουν οι λίγο πολύ αυθαίρετες και τεχνητές γλώσσες που έχουν επιβάλει τα κράτη με τα μέσα της εξουσίας (δηλαδή της εκπαίδευσης και των μέσων προπαγάνδας) εντός της επικράτειάς τους.

Η πρότυπη νεοελληνική γλώσσα του κράτους που ζούμε είναι μια αδέξια μίξη δημοτικών ποικιλιών της Πελοποννήσου και στοιχείων της καθαρεύουσας. Άμα διαβάσεις ιδιωτική δημώδη αλληλογραφία της εποχής της επανάστασης ή ένα λεξικό εκείνης της εποχής θα δεις ότι η γλώσσα που μιλάμε εμείς σήμερα διαφέρει αρκετά και θα ξένιζε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

Antipnevma @ Παλιά λεξικά της ελληνικής

Κοίτα τι ωραίες λέξεις κυκλοφορούσανε τότε που οι περισσότερες έχουν εξαφανιστεί έκτοτε από τη γλώσσα φτωχαίνοντάς την. Αυτές οι αλλαγές δεν οφείλονται τόσο σε φυσική εξέλιξη όσο στην επιρροή της πρότυπης κρατικής γλώσσας. Τα θυμίζω όλα αυτά για μην έχουμε αυταπάτες όσον αφορά την 'φυσικότητα' των εθνικών γλωσσών. Η γλώσσα εντός των ταξικών κοινωνιών που ζούμε δεν είναι υπόθεση κάποιας φανταστικής 'κοινότητας' λες και ζούμε στις ζούγκλες της Παπούα (όπου υπάρχει ακραία γλωσσική ποικιλότητα) ή στις λίγο πολύ αναρχικές κοινωνίες της προϊστορίας αλλά προτίστως υπόθεση εξουσίας.

Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και σου ορίζει ότι τα αγγλικά των αφροαμερικανών είναι απλοϊκά και λάθος ενώ στην πραγματικότητα έχουν πιο περίπλοκη γραμματική από τα πρότυπα αγγλικά (όντως ισχύει αυτό άμα δεν το ήξερες). Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και παράγει τον κάθε ποταπό Μπαμπινιώτη (που ως γλωσσολόγος δεν αξίζει και πολλά) που αξιοί να μάθει τον κοσμάκη πως να μιλάει σωστά. Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που στήνει την κάθε Académie Française.

Η γλώσσα Εσπεράντο είναι ενα εργαλείο αμφισβήτησης της εξουσίας στο γλωσσικό μέτωπο και διάρρηξης του εθνογλωσσικού φράχτη. Όποιος θέλει να σου επιβάλει εξουσία θέλει πάντοτε να σου επιβάλει και τον τρόπο ομιλίας του. Οι εσπεραντιστές ενοχλούσαν αυτά τα πλάνα και γι αυτό διώκονταν συστηματικά από κάθε καθεστώς με έντονα αυταρχικά αντανακλαστικά. Εννοείται ότι μια αναρχική γλώσσα (και η Εσπεράντο δεν είναι η μόνη λειτουργική αναρχική γλώσσα, υπάρχει και η Kah που είναι ίσως ακόμα καλύτερη από άποψη ουδετερότητας) από μόνη της δεν μπορεί να καταργήσει την ταξική κοινωνία αλλά είναι χρήσιμη ως εργαλείο υπονόμευσης και γλωσσικής ανταρσίας.

Εσείς οι φίλοι της εξουσίας πιστεύετε ότι ο γλωσσικός πλούτος καλλιεργείται μέσω μαζικών θεσμών όπως η εκπαίδευση σε εθνικό επίπεδο. Εμείς οι αναρχικοί το απορρίπτουμε αυτό διαρρήδην. Πιστεύουμε ότι για να υπάρξει πραγματική άνθιση του εκφραστικού πλούτου και της γλωσσικής μόρφωσης πρέπει να πέσουν όλα τα ταξικά μαντριά για να εκραγούν οι τοπολαλιές, πρέπει να πέσουν τα εθνικά σύνορα και να εισέλθουν ελεύθερα νέες γλώσσες. Τότε μόνο θα πλουτύνει γλωσσικά ο πλανήτης όταν καταργηθεί η ταξική κοινωνία για να ξαναγίνει ο γλωσσικός χάρτης σαν την Αμερική προ του 1492 ή σαν την σημερινή Παπούα.

Ο σκοπός του αναρχικού λοιπόν δεν είναι να υιοθετήσουν όλοι οι λαοί μια γλώσσα και να ομογενοποιηθούν. Η εξουσία είναι αυτή που πασχίζει να ομογενοποιήσει. Εμείς ζητάμε ακριβώς το αντίθετο: να σπάσει η εξουσία των λίγων στείρων εθνικών γλωσσών για να μπορέσουν οι γλώσσες να πολλαπλασιαστούν ελεύθερα: να γίνει ο πλανήτης μια απέραντη και άγρια προκολομβιανή Αμερική. Οι αναρχικές γλώσσες όπως τα Εσπεράντο είναι απλώς ένα από τα πολλά εξουσιοϋπονομευτικά όπλα για να ανακύψει ο κόσμος που πραγματικά θέλουμε.

Δεν θυμάμαι αν αναφέρθηκε, αλλά γιατί Ντεσπεράντος και όχι Κλιγκόν;

Antipnevma έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 20:19

Η γλώσσα Εσπεράντο μπορεί αξία να αποκληθεί αναρχική γιατί 1. δεν έχει εθνικώς ή ταξικώς ορισμένο αφεντικό/ιδιοκτήτη, 2. δεν υπακούει σε αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, 3. γκρεμίζει τα εμπόδια επικοινωνίας που συντηρούν τα εθνοκρατικά και ταξικά μαντριά και

1. Καμμιά γλώσσα δεν έχει αφεντικά και ιδιοκτήτες.

2. Καμμιά γλώσσα δεν υπακούει σε δευτέρου επιπέδου αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, όλοι οι κανόνες έχουν κάποια ιστορική βάση. Αυθαίρετη είναι η γλώσσα στο σύνολό της σε πρώτο επίπεδο, δεν προκύπτει από φυσικούς νόμους, όλες οι λέξεις και οι κανόνες είναι εν γένει αυθαίρετοι και το ίδιο ισχύει και την Εσπεράντο. Οι κανόνες της είναι 100% αυθαίρετοι όπως κάθε γλώσσας.

3. Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο επικοινωνίας. Μπορείς να μάθεις οποιαδήποτε γλώσσα θέλεις και η δυσκολία εκμάθησής της ως δεύτερη γλώσσα εξαρτάται από την μητρική σου γλώσσα. Η Εσπεράντο δεν έχει κάποια μαγική ιδιότητα, υπακούει εξίσου σ' αυτήν την φυσική πραγματικότητα. Είναι εγγύτερα στην ισπανική και την ιταλική γλώσσα, ως εκ τούτου είναι ευκολότερη στην εκμάθηση από ισπανόφωνους και ιταλόφωνους και εξαιρετικά δύσκολη στην εκμάθηση για οποιονδήποτε μιλάει αποκλειστικά ασιατικές γλώσσες, αφρικανικές γλώσσες, αμερικανικές γλώσσες ή γλώσσες του ειρηνικού.

Σε επίπεδο μητρικής γλώσσας δεν υπάρχουν εύκολες και δύσκολες γλώσσες, όλες οι γλώσσες έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό δυσκολίας στην εκμάθηση.

hellegennes έγραψε: ↑

Χθες, 13:53

Antipnevma έγραψε: ↑

19 Ιουν 2024, 20:19

Η γλώσσα Εσπεράντο μπορεί αξία να αποκληθεί αναρχική γιατί 1. δεν έχει εθνικώς ή ταξικώς ορισμένο αφεντικό/ιδιοκτήτη, 2. δεν υπακούει σε αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, 3. γκρεμίζει τα εμπόδια επικοινωνίας που συντηρούν τα εθνοκρατικά και ταξικά μαντριά και

1. Καμμιά γλώσσα δεν έχει αφεντικά και ιδιοκτήτες.

2. Καμμιά γλώσσα δεν υπακούει σε δευτέρου επιπέδου αυθαίρετους γραμματικούς κανόνες, όλοι οι κανόνες έχουν κάποια ιστορική βάση. Αυθαίρετη είναι η γλώσσα στο σύνολό της σε πρώτο επίπεδο, δεν προκύπτει από φυσικούς νόμους, όλες οι λέξεις και οι κανόνες είναι εν γένει αυθαίρετοι και το ίδιο ισχύει και την Εσπεράντο. Οι κανόνες της είναι 100% αυθαίρετοι όπως κάθε γλώσσας.

3. Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο επικοινωνίας. Μπορείς να μάθεις οποιαδήποτε γλώσσα θέλεις και η δυσκολία εκμάθησής της ως δεύτερη γλώσσα εξαρτάται από την μητρική σου γλώσσα. Η Εσπεράντο δεν έχει κάποια μαγική ιδιότητα, υπακούει εξίσου σ' αυτήν την φυσική πραγματικότητα. Είναι εγγύτερα στην ισπανική και την ιταλική γλώσσα, ως εκ τούτου είναι ευκολότερη στην εκμάθηση από ισπανόφωνους και ιταλόφωνους και εξαιρετικά δύσκολη στην εκμάθηση για οποιονδήποτε μιλάει αποκλειστικά ασιατικές γλώσσες, αφρικανικές γλώσσες, αμερικανικές γλώσσες ή γλώσσες του ειρηνικού.

Σε επίπεδο μητρικής γλώσσας δεν υπάρχουν εύκολες και δύσκολες γλώσσες, όλες οι γλώσσες έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό δυσκολίας στην εκμάθηση.

Αφέλειες όπως πάντα που πηγάζουν ως συνήθως από την ανικανότητα να συλληφθεί το φαινόμενο της εξουσίας.

1. Φυσικά και έχουν de facto ιδιοκτήτες οι εθνικές γλώσσες. Λέγονται έθνη κράτη και ουσιαστικά φέρονται απέναντι στις γλώσσες τους σαν ιδιοκτήτες. Δηλαδή την πουλάνε στα σχολεία και τα μέσα αποκλείοντας τις άλλες, επιβάλουν την 'ορθή' μορφή της, διαδίδουν μύθους περί της σπουδαιότητας και μοναδικότητας της και απαιτούν από όλους εντός της επικράτειάς τους να την γνωρίζουν και να την σέβονται για να τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης. Υπάρχει ένα φαινόμενο που λέγεται γλωσσικές διακρίσεις και δε θα το βγάλεις εσύ ανύπαρκτο επειδή έτσι θέλησες.

2. Οι αυθαίρετοι γραμματικοί κανόνες συσσωρεύονται όταν η γλώσσα δεν αυτορυθμίζεται αναρχικά στο λαϊκό επίπεδο αλλά κονσερβοποιείται και αναπαράγεται από θεσμούς εξουσίας που κατά ψευδή συνείδηση αποκαλούμε 'παράδοση'. Για ποιό λόγο γράφουμε στην ελληνική το /i/ με πολλαπλούς τρόπους που δεν προφέρονται; Είναι μια σκέτη αυθαιρεσία που διαιωνίζεται από τις εξουσιαστικές αρχές που μονοπωλούν την εκπαίδευση, όπως η εκκλησία επί τουρκοκρατίας και το σχολείο αργότερα. Για ποιό λόγο η σύγχρονη πρότυπος γερμανική γλώσσα έχει γραμματικά γένη ενώ οι γερμανικές τοπολαλιές τα έχουν είτε εξοβελίσει είτε εξορθολογίσει; Επειδή η πρότυπος γερμανική είναι μια τεχνητή μουμιοποιημένη γλώσσα που κάνει αυτό που κάνει κάθε γλώσσα που εκπροσωπείται από θεσμούς εξουσίας: κονσερβοποιεί αυθαιρεσίες και τις διαιωνίζει. Κοίτα εδώ πως οι μορφωμένοι Άγγλοι προσπαθούσαν να επιβάλουν λατινική γραμματική στα αγγλικά. Αυτό είχε αποτελέσματα που βιώνει ο μαθητής της αγγλικής μέχρι και σήμερα. Η εξουσία κάνει τέτοιες αυθαιρεσίες.

https://blog.oup.com/2016/02/english-latin-language/

3. Φυσικά και υπάρχουν τεράστια εμπόδια επικοινωνίας (γι αυτό άλλωστε και υπάρχουν και στρατιές μεταφραστών οπουδήποτε υφίσταται δραστηριότητα στο υπερεθνικό επίπεδο) και η ικανότητα κάποιου να μάθει μια ξένη γλώσσα ελάχιστη σχέση έχει με την δομή της δικής του γλώσσας (μονίμως υπερτιμάς αυτόν τον παράγοντα) και πολύ περισσότερο με άλλους άσχετους παράγοντες. Οι Φινλανδοί ξέρουν πολύ καλύτερα αγγλικά από τους Ιταλούς όχι επειδή η γλώσσα τους είναι πιο κοντά στα αγγλικά αλλά προφανώς για άλλους λόγους.

Και εννοείται πως υπάρχουν αντικειμενικά ευκολότερες και δυσκολότερες γλώσσες από ορισμένες απόψεις και ο βαθμός δυσκολίας εξαρτάται από την προβλεψιμότητα των κανόνων δηλαδή από τον βαθμό αυθαιρεσίας. Είναι πολύ πιο δύσκολο για παράδειγμα να μάθεις να χειρίζεσαι άψογα το γερμανικό ουσιαστικό σε σχέση με το αγγλικό γιατί το γερμανικό είναι σε μεγάλο βαθμό απρόβλεπτο και αυθαίρετο ως προς το γένος του και τον πληθυντικό του ενώ του αγγλικό είναι σχετικά προβλέψιμο.

Τα εσπεράντο γνώρισαν σημαντική διάδοση σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Κίνα και η Ιαπωνία που οι γλώσσες τους καμία σχέση δεν έχουν με την ισπανική/ιταλική. Επιπλέον η γραμματική της Εσπεράντο παρουσιάζει πολλά γνωρίσματα που δεν απαντώνται σε ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.

Ζενίθεδρος έγραψε: ↑

Χθες, 13:40

Δεν θυμάμαι αν αναφέρθηκε, αλλά γιατί Ντεσπεράντος και όχι Κλιγκόν;

Γιατί τα Κλιγκόν είναι γλώσσα για ορκ όχι για ανθρώπους.