Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Δεν είμαι γλωσσολόγος, αλλά δεν νομίζω ότι το Β προφερόταν ως V.
Η λέξη βάρβαρος, εμφανίζεται στα Λατινικά ως barbarus και όχι varvarus...
Όπως και οι λέξεις: balineum (βαλανείον), bailo (βαλλίζω), basilica (βασιλική), boia (βόειος), bursa (βύρσα), bombus (βόμβος), και άλλες...
Συμφωνώ για όλες τις λέξεις που έγραψες και προσθέτω τον βολβό (bulbus).
Αλλά έχω ένσταση... με το βαίνω (veniō), με το βίος (vīvus) και άλλα...
Δεν γνωρίζω περισσότερα...
να καλέσεις τον seismic που ναι επιστήμονας να μας λῡ́σοι τις απορίες...
Προφέρουμε: είναι κάτι θεώρατοι αbελώνες!
Αλλά προφέρουμε: Αμπελόκηποι...
Προφέρουμε: bαbάς
Αλλά προφέρουμε: εμποτίζω...
Τι να κάνουμε;
Συμφωνώ. Συνήθως τις σύνθετες ελληνικές λέξεις και τα παράγωγα τους, τα προφέρουμε με εμ-π/συμ-π κλπ
Παραδείγματος χάριν, συμ-πόσιο, εμ-πάθεια κλπ
Τις ξένες και δημοτικές ελληνικές παραλλαγές, τα προφέρουμε με b. Δεν θα πεις μ-πύρα αλλά bύρα, δεν θα πεις μ-παλωθιά αλλά bαλωθιά.
επίσης λέμε bες αλλά λέμε επεμ-Vαίνω... και την μονεμβασιά δεν την λέμε μονεμbασιά... αν και στο άσμα ο ποιητής έγραψε... κι έχτισα στην εbασιά του χωριού την εκκλησιά
Προφέρουμε: είναι κάτι θεώρατοι αbελώνες!
Αλλά προφέρουμε: Αμπελόκηποι...
Προφέρουμε: bαbάς
Αλλά προφέρουμε: εμποτίζω...
Τι να κάνουμε;
Συμφωνώ. Συνήθως τις σύνθετες ελληνικές λέξεις και τα παράγωγα τους, τα προφέρουμε με εμ-π/συμ-π κλπ
Παραδείγματος χάριν, συμ-πόσιο, εμ-πάθεια κλπ
Τις ξένες και δημοτικές ελληνικές παραλλαγές, τα προφέρουμε με b. Δεν θα πεις μ-πύρα αλλά bύρα, δεν θα πεις μ-παλωθιά αλλά bαλωθιά.
επίσης λέμε bες αλλά λέμε επεμ-Vαίνω... και την μονεμβασιά δεν την λέμε μονεμbασιά... αν και στο άσμα ο ποιητής έγραψε... κι έχτισα στην εbασιά του χωριού την εκκλησιά
Ατέλειες της καλύτερης γλώσσας του κόζμου...
Το επεμβαίνω, είναι συνθετη ελληνική λέξη. Το bες και το εbασιά είναι δημοτικές ελληνικές παραλλαγές.
Απλώς επιβεβαιώνεις αυτό που έγραψα.
Re: Το μπ πρέπει να προφέρεται b ή m'p;
Δημοσιεύτηκε: 04 Φεβ 2024, 18:17
από ΓΑΛΗ
Σε κάθε περίπτωση, χαριτωμένη η στροφή από το b στο v.
Να υποθέσω ότι δεν υπήρχε και το β στα ελληνικά πριν διαφωτισθούμε από το λατινικό αλφάβητο;
και έτσι το γαμβρός το λέμε όπως ο Ομηρος... γαμbρός...
Δεν το λέμε όμως έτσι, ο καθένας το λέει όπως θέλει.
Και γambros το ακούς και γabros, και που και που μπορεί να το ακούσεις και γampros από κανα ψυχασθενή με αλυσοπρίονο.
Επίσης ήξερα κάποτε μια γκόμενα που το μπαρ το πρόφερε mpar, σε στυλ "πάμε σε κανα μ-παρ να πιούμε τίποτα;"
Ναι, αν αναρωτιέσαι, ήταν όντως λίγο ψυχ.
Γκομενάρα όμως. Σε κάποια φάση πήγε σε συνέντευξη για κάποια θέση στο Μέγαρο Μουσικής. Τη συνέντευξη την έκανε ο ίδιος που θα ήταν διευθυντής της, και μόλις τελειώσανε άρχισε να της εξηγεί επιτόπου ότι δεν πέτυχε γιατί υπήρχε μια άλλη υποψήφια η οποία είχε περισσότερη εμπειρία και ξένες γλώσες. Τον κοιτάει αυτή και του λέει "Ννννναι. Αλλά αυτή θα σας κάνει κρεβάτι;"
Έτσι ακριβώς του το είπε: "θα σας κάνει κρεβάτι;"
Αν αναρωτιέσαι ναι την πήρε τη δουλειά.
Έχω ξαναπεί, είχα φίλο που είχε φάει σκάλωμα ενάντια στο να προφέρεις το "-ν π" σαν "μπ", π.χ. "τομπαίρνω". Ταυτόχρονα δεν ήθελε να ακούγεται σαν Κύπριος. Οπότε πολύ απλά δε χρησιμοποιούσε τελικό -ν μπροστά από π,τ,κ. "το πήρες τηλέφωνο το καριόλη;"
Από τα πιο ανώμαλα άτομα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου (και όχι για αυτό, αν και θα αρκούσε).
και έτσι το γαμβρός το λέμε όπως ο Ομηρος... γαμbρός...
Δεν το λέμε όμως έτσι, ο καθένας το λέει όπως θέλει.
Και γambros το ακούς και γabros, και που και που μπορεί να το ακούσεις και γampros από κανα ψυχασθενή με αλυσοπρίονο.
Επίσης ήξερα κάποτε μια γκόμενα που το μπαρ το πρόφερε mpar, σε στυλ "πάμε σε κανα μ-παρ να πιούμε τίποτα;"
Ναι, αν αναρωτιέσαι, ήταν όντως λίγο ψυχ.
Γκομενάρα όμως. Σε κάποια φάση πήγε σε συνέντευξη για κάποια θέση στο Μέγαρο Μουσικής. Τη συνέντευξη την έκανε ο ίδιος που θα ήταν διευθυντής της, και μόλις τελειώσανε άρχισε να της εξηγεί επιτόπου ότι δεν πέτυχε γιατί υπήρχε μια άλλη υποψήφια η οποία είχε περισσότερη εμπειρία και ξένες γλώσες. Τον κοιτάει αυτή και του λέει "Ννννναι. Αλλά αυτή θα σας κάνει κρεβάτι;"
Έτσι ακριβώς του το είπε: "θα σας κάνει κρεβάτι;"
Αν αναρωτιέσαι ναι την πήρε τη δουλειά.
Έχω ξαναπεί, είχα φίλο που είχε φάει σκάλωμα ενάντια στο να προφέρεις το "-ν π" σαν "μπ", π.χ. "τομπαίρνω". Ταυτόχρονα δεν ήθελε να ακούγεται σαν Κύπριος. Οπότε πολύ απλά δε χρησιμοποιούσε τελικό -ν μπροστά από π,τ,κ. "το πήρες τηλέφωνο το καριόλη;"
Από τα πιο ανώμαλα άτομα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου (και όχι για αυτό, αν και θα αρκούσε).
κι αφου δεν ηθελε να ακουγεται σαν Dζυπραίος, ακούγεται σαν γύφτος...
Σωστά.
Και μην ξεχνάμε πως το Β, όπως και το Φ, ήταν (χειλικά) άφωνα σύμφωνα. Άφωνα (ή κλειστά) σύμφωνα, σημαίνει ότι έπρεπε να ανοιχτεί το στόμα για να προφερθούν.
Το Β, προφερόταν (μάλλον) σαν το αγγλικό b, ενώ το Φ ήταν αρκετά πιο σύνθετος φθόγγος. Προφερόταν (μάλλον και περίπου) προφέροντας ένα ελαφρύ π για να ανοίξουν τα χείλια και μετά το φ (σαν το γερμανικό pfening ίσως;).
Σήμερα τα σύμφωνα αυτά είναι ημίφωνα (τριβόμενα). Η μετάπτωσή στην ημιφωνία, θεωρούν ότι έγινε κατά τους πρώτους αιώνες μ.Χ.
Οπότε, παρ' όλο που η γραφή παρέμεινε ίδια, άλλαξε η προφορά τους
Αλλά η δυσκαμψία της καθαρεύουσας (που προσωπικά μου αρέσει), θεώρησε ότι έπρεπε να διαβάζονται "γαμβρός" και "νύμφη", κατά γράμμα.
Το λαϊκό ένστκτο όμως, διατήρησε την μεταπτωτική προφορά...γαμπρός και νύφφη.
Κάπως έτσι...
Το Β προφερόταν και σαν V όπως στο βαίνω που συγγενεύει με το λατινικό veniō...
αλλά με το εν+βαίνω > εμβαίνω γίνεται μπαίνω (bαίνω) ενώ με το επι+εν+βαίνω μένει ως επεμ-βαίνω > επεμVαίνω και όχι επεμbαίνω...
Για πε μας....
εμ-πορείς να μας πεις ...γαρ,...γαρ ;
Δεν είμαι γλωσσολόγος, αλλά δεν νομίζω ότι το Β προφερόταν ως V.
Η λέξη βάρβαρος, εμφανίζεται στα Λατινικά ως barbarus και όχι varvarus...
Όπως και οι λέξεις: balineum (βαλανείον), bailo (βαλλίζω), basilica (βασιλική), boia (βόειος), bursa (βύρσα), bombus (βόμβος), και άλλες...
Υπάρχει και άλλο κατηγορηματικό παράδειγμα. Υπάρχει κωμωδία του Κρατίνου του Αθηναίου, από το 5ο αιώνα π.Χ., όπου αποτυπώνεται το βέλασμα προβάτων ως «βή». Αυτό μας εξασφαλίζει όχι μόνο ότι το β προφερόταν μπ, αλλά και ότι το η απέδιδε μακρύ ε, για να κάνω και άλλο παράδειγμα διαφοράς προφοράς με την αρχαιότητα.
Επίσης: Θεόρατοι ρε κατσαπλιά οι αmbελώνες, όχι "θεώρατοι"...
Ωραία λέξη για ψάξιμο αφού είναι δύσκολο να εξηγηθεί ως κληρονομική ινδοευρωπαϊκή λέξη και συνήθως θεωρείται λέξη προελληνικού υποστρώματος.
Υποθέτω... αραδιάζοντας λέξεις που έχουν σχέση...
• άμπελος...
• 𐌀𐌁𐌄𐌋𐌋𐌀 ( Ο Vιργίλιος αποκαλεί την πόλη mālifera ("μηλοφόρα"): mālifera...
• mālifera από mālum (“apple”) + -fer (“φέρ-ειν”)...
• mālum όπως Δωρικά μᾶλον (mâlon, «μήλο, μῆλον»)...
• μῆλον ίσως όπως ή από Hittite 𒈠𒀀𒄴𒆷𒀸 (māḫlaš - μāxλaς, “grapevine - αμπέλι ”)...
εξ'αυτών ρωτώ... υπάρχει περίπτωση το πμ ή bμ να γίνει μπ ή μb;
και έτσι το απ'μέλον ή το abμελον να γίνει αμ'πέλον ή αbέλον;
και έχουμε και το apple / appel που έχει σχέση με το μῆλον....
