Ποίηση για τα σκουπίδια

[hellegennes]

To Tell the Truth - Για Πάντα

Με μαχαίρι, έτσι θα πολεμήσω.
Τα σωθικά τους θα κάνω κομμάτια.

Στα σκυλιά δεν θα τα πετάξω·
τον σκύλο τον σέβομαι.

Σε βιτριόλι, να λιώσουν
και τα πρόσωπά τους άμορφα να γίνουν.

Αφού με γυμνά χέρια σακατέψω την όψη τους,
μέχρι που μια άμορφη από αίμα γίνουν μάζα.

Κι όταν όλα τελειώσουν,
θα σ' αγκαλιάσω, ψύχη μου.

Δεν θα κλάψω στον ώμο σου.
Θα σ' αγκαλιάσω για πάντα.

[sys3x]

Ρε συ μη γράφεις άλλα, τα διαβάζω.

[Πάνας]

Ρε συ μη γράφεις άλλα, τα διαβάζω.

Και τι φοβάσαι, μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του;

[GoBack]

Δε μ αρεσει η αλλαγη.Τα παλια ηταν καλυτερα.

[enaon]

ναι αυτά βγάζουν σχεδόν νόημα, δεν ειναι καλά.

νομίζω η άλλη τεχνοτροπία, όπου απλά γέμιζες λέξεις τα κενά, ήταν καλύτερη.

[MightyMouse]

Αγαπάμε τον καλλιτέχνη και τα δημιουργήματά του όπως κι αν αυτά εξελίσσονται στο πέρασμα του χρόνου.

[hellegennes]

Πλεονασμός - Άσχημος και Ηλίθιος

Μια βραδιά, μια τσικουδιά στο παραθύρι, ωπ, σπιρτοβολούσε.
Της Γιάννας η υπέροχη μαμά, στο ακρωτήρι με πετροβολούσε.
-Φύγι' από 'δώ, φύγι' από 'δώ, φώναζε ωρυόμενη η Λιάνα,
με μια γλάστρα αγκαλιά, στο κούτελό μου έπεφτε διάνα.
Κι όσο εγώ απήγγειλλα, τόσο αυτή χτυπούσε,
σε λίγο θα βγανε ηλεκτρική, θα με ξυλοκοπούσε.

-Αχ, κυρα-λιάνα μου καλή, άσε στο παραθύρι η Γιάννα μου να βγει,
ο ΠΑΟΚ έχασε κι απόψε κι εγώ παρηγοριά θε να γαμήκω.
-Άντε βρε μπαγλαμά, σκατόφλωρε που θέλεις να χώσεις και ζουγκλί,
η Γιάννα μου δεν σ' ήθελε ποτέ, πηδιέται με τον Νίκο.
Άντε στο μπαρ να πιείς πολύ, μπας και βρεις θύμα να τον χώσεις.
-Καλά κυρ-Λιάνα μου, τον πούλο, να ξέρεις όμως θα το μετανιώσεις.

Έτσι κι εγώ έπαιρνα τους δρόμους μεθυσμένος,
καθώς άσχημος ήμουνα, φτωχός, ηλίθιος και δυστυχισμένος.
-Πότε θα κάτσει πάνω μου πουλί του παραδείσου,
να δω μια μέρα ξέξασπρη να πω "βρε σκύλα, γδύσου";

Κι έτσι τραβιόμουνα σε μπαρ, καφέ και καταγώγια,
να βρω τον έρωτα γυμνό, σαν πίνακα του Γκόγια.
Ώσπου ένα βράδυ κάθομαι, δίπλα σε έναν παλιοξεφτίλα,
και πίνω ουίσκι καθαρό, για να μου δίνει στυλ κι αντρίλα.

Μια γκόμενα πλησιάζει στην σκηνή και παραγγέλνει ρούμι,
χαρούμενος πλευρίζω την μικρή, στο ανήλιαγο μπουντρούμι.
-Γεια κοπελιά, με λένε Ελληγεννή και οι φίλοι με φωνάζουν Έλι,
-Στ' αρχίδια μου τα αγενή, δεν πάω καλύτερα με χέλι;
-Μη με γειώνεις έτσι απότομα, έχω περσόνα, στιλ, προσωπικότητα.
-Ίσως αν πέσεις στα ανοιχτά, χάρη κάνεις στην ανθρωπότητα.

-Θέλεις να πεις ότι στο μαγαζί βλέπεις κανέναν άλλον;
Έλα μαζί μου πίσω απ' το γιαπί, για να την βρούμε γλύκα.
-Βλέπω τον πόρτα φουσκωτό, που κόβω για μεγάλον.
αν είναι να την βρούμε εγώ κι εσύ, δεν με πατάει νταλίκα;

Κι έτσι για ακόμη μια φορά, στο λέγειν μου τον ήπια,
και στο κρεβάτι μόνος μου βουτώ.
Τι μου απομένει πια, ρωτώ,
παρά να βγάλω την κάλτσα μου την τρύπια;

Δεν γαμείς που δεν γαμείς, μπες στο Ίντερνετ.

[enaon]

ναι αυτό ειναι πολύ καλύτερο, το δούλεψα και εγώ λίγο αν δεν σε πειράζει, έχει προοπτική και άλλη.

-Θέλεις να πεις πίσω απ' το γιαπί κανέναν άλλον;
Έλα μαζί να την βρούμε εγώ κι εσύ την γλύκα.
-Βλέπω ότι στο μαγαζί που κόβω για μεγάλον.
αν είναι πόρτα φουσκωτό, δεν με πατάει νταλίκα;

Κι έτσι στο κρεβάτι μόνος μου τον ήπια,
και να βγάλω την κάλτσα, βουτώ.
Τι για ακόμη μια φορά, στο λέγειν, ρωτώ,
παρά μου απομένει πια την τρύπια;

Δεν μπες που δεν μπες, γαμείς στο Ίντερνετ.

[GoBack]

Ετσι μπραβο

[Saliveros]

To Tell the Truth - Για Πάντα

Κι όταν όλα τελειώσουν,
θα σ' αγκαλιάσω, ψύχη μου.

Κρητικός είναι αυτός ο Ψύχης;

[Ορέστης 35]

Εχουν ντεθ μεταλ ρυθμο

[sys3x]

Ρε συ μη γράφεις άλλα, τα διαβάζω.

Και τι φοβάσαι, μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του;

Μην γίνεσαι κακός.

[Πάνας]

Ρε συ μη γράφεις άλλα, τα διαβάζω.

Και τι φοβάσαι, μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του;

Μην γίνεσαι κακός.

Γατάκι ό,τι και να γίνει ο Χέλλης θα είναι κερδισμένος.
Αν αναγνωριστεί το ταλέντο του ίσον κέρδος, αλλά και να μην αναγνωριστεί θα αυξηθούν οι πωλήσεις σε ντομάτες.

[Saliveros]

ό,τι και να γίνει ο Χέλλης θα είναι κερδισμένος.
Αν αναγνωριστεί το ταλέντο του ίσον κέρδος, αλλά και να μην αναγνωριστεί θα αυξηθούν οι πωλήσεις σε ντομάτες.

Αστικός μύθος.
Οι σάπιες ντομάτες δεν πουλιώνται.

[Γιωργης]

Ποτέ δε κατάλαβα την ποίηση. Ο καλλιτέχνης πρέπει να παρουσιάζει μια εργασία που δεν χώρα τρακοσες ερμηνείες και ο κάθενας έχει και διαφορετική γνώμη και όλοι είναι σωστοί. Τα υπόλοιπα είναι χωριό. Πάει ο κάθε Νοτιοβαλκανιος ( καλή ώρα) λερώνει ένα καμβά και έχουμε ποστ-γιουγκοζλαβικη αποκάλυψη στη ψυχοσύνθεση του Μπερίσα και του καρατζιτς. Άποψη μου έτσι, καλά να μαστε όλοι να μας δίνει δύναμη ο θεός να κουβεντιαζουμε. Τις καλησπερες μου