"ΟΡΩ" ΚΑΙ "ΟΙΔΑ"

[tipiti klop]

Kαλώς την.

Έλειψες.

Γεια σου Άσβηστε Φάρε της Λογικής και της Απεικονιστικής Τέχνης!!

Από ετυμολογία ξέρεις τίποτα; Ποιος θα μας ελέγξει μήπως λέμε μπούρδες;

[ΓΑΛΗ]

Kαλώς την.

Έλειψες.

Γεια σου Άσβηστε Φάρε της Λογικής και της Απεικονιστικής Τέχνης!!

Από ετυμολογία ξέρεις τίποτα; Ποιος θα μας ελέγξει μήπως λέμε μπούρδες;

Τώρα μάλιστα.
Δεν ξέρω κάτι περισσότερο από αυτά που διάβασα εδώ.
Και σε κάθε περίπτωση βρε μάτια μου, οι ερμηνείες των λέξεων δεν είναι κάτι αμετάβλητο στο πέρασμα των χρόνων, ακόμη και στις μεταφορικές τους αποδόσεις. Το θέμα είναι ποια ερμηνεία αποτυπώνεται καλύτερα στο δικό μας σκεπτικό. Είναι σαν κομμάτι παζλ, διαλέγεις αυτό που εφαρμόζει καλύτερα.
Σ' εμένα λοιπόν, η έννοια τόσο του "ορώ" όσο και του "οίδα", δεν αφορούν μόνον στο φαινομενικώς ορατό αλλά και στο λογικό αόρατο των πραγμάτων. Και το δεύτερο ρήμα είναι κάτι σαν απόσταγμα του πρώτου.

[tipiti klop]

Και σε κάθε περίπτωση βρε μάτια μου, οι ερμηνείες των λέξεων δεν είναι κάτι αμετάβλητο στο πέρασμα των χρόνων, ακόμη και στις μεταφορικές τους αποδόσεις. Το θέμα είναι ποια ερμηνεία αποτυπώνεται καλύτερα στο δικό μας σκεπτικό. Είναι σαν κομμάτι παζλ, διαλέγεις αυτό που εφαρμόζει καλύτερα.
Σ' εμένα λοιπόν, η έννοια τόσο του "ορώ" όσο και του "οίδα", δεν αφορούν μόνον στο φαινομενικώς ορατό αλλά και στο λογικό αόρατο των πραγμάτων. Και το δεύτερο ρήμα είναι κάτι σαν απόσταγμα του πρώτου.

Ναι, συμφωνώ, υπάρχει μια εμμονή στον τρόπο που διαλέγει κανείς να ερμηνεύσει τα πράγματα, που τις περισσότερες φορές μάλλον τα στριμώχνει, παρά τα ερμηνεύει. Όμως μια τέτοια παραδοχή ανοίγει αναγκαστικά νέους δρόμους. Οδηγεί για παράδειγμα σε μιαν επιθυμία να μάθει κανείς την "άλλη άποψη", και να δοκιμάσει τη γοητεία της και την αντοχή της.
Και ακόμα σημαντικότερο ίσως, το να καταλάβει από που πηγάζει η "εμμονή" του.

Πάντως για τη φαντασμαγορία του διάλογου, και λίγη φανατίλα δεν βλάπτει.