Χιττιτικά: walkuwa , ulippana
Λουβικά: walwa/i
Λυδικά: walw-el
Ελληνικά: λύκος
Σανσκριτικά: vŕ̥ka-
Λατινικά: lupus
Κελτικά(παλαιο-ιρλανδικά): olc
Αβεστικά: vǝhrka-
Σογδιανά: wyrk
Παλαιοαγγλικά: wulf
Γοτθικά: wulfs
Αρχ.Πρωσσικά: wilkis
Λιθουανικά: vilkas
Αρχ. Εκκλ.Σλαβικά:vliku
Τοχαρικά Β: walkwe
Από μια σύγκριση των ομόρριζων λέξεων σε πολλές ΙΕ γλώσσες γίνεται σαφές ότι το ημίφωνο
w βρισκόταν στην αρχή της λέξης, στην αρχική ρίζα. Η τροπή
w σε
v είναι συχνό φαινόμενο, π.χ. απαντά στην εξέλιξη των ρομανικών γλωσσών και στην Ινδική. Απίθανο να ήταν και το «λ» ο πρώτος φθόγγος γιατί η εξέλιξη
λ σε
w είναι γενικά πολύ δύσκολη, πόσο μάλλον σε τόσες γλώσσες και γεωγραφικά απομακρυσμένες μεταξύ τους. Η αποβολή του
w (π.χ. στο παλαιο-ιρλανδικό) πάλι είναι φυσιολογικό γλωσσικό φαινόμενο, το παρατηρούμε και στην εξέλιξη των διαλέκτων της αρχαίας ελληνικής που κάποιες το χάνουν πρώιμα ενώ άλλες το διατηρούν σε ορισμένες λέξεις.
Τώρα η αποκατεστημένη ρίζα για τον λύγκα δεν έχει αρχικό w και γενικά δεν έχει καθόλου w.
Έχουμε λοιπόν
https://www.etymonline.com/search?q=lynx
ΠΙΕ *leuk-
Ελληνικά: λυγξ, (από τη ρίζα leuk- βγαίνει και ο λευκός)
Αρχ. Αγγλικά: lox
Λιθουανικά: lūšis
Αρμενικά: lusanunk
Κλπ
Οι λέξεις για τις σημασίες «φως», «λάμπω», «λαμπερός», «λευκός» από την ίδια ρίζα *leuk- είναι περισσότερες και απαντούν σε πολλές ΙΕ γλώσσες.
https://en.wikipedia.org/wiki/Indo-Euro ... l_features
Όπως βλέπουμε όμως οι περισσότερες διατηρούν το αρχικό «λ» με εξαίρεση λίγες που το έχουν αλλάξει σε «ρ». Συνηθισμένη αυτή η εξέλιξη (ρωτακισμός).
Νομίζω ότι από όλα αυτά φαίνεται ότι οι λέξεις λύκος και λυγξ δεν προέρχονται από την ίδια ρίζα.