λύγδος: ἡ, λευκὸν μάρμαρον, λύγδου λειότερον Ἀνθ. Π. 5. 28· οἷά τε λύγδου γλυπτὴν αὐτόθι 194· ἡ Παρία λύγδος Διόδ. 2. 52. (Ἴσως ἐκ √ΛΥΚ, λύκη, ὡς ἐκ τῆς λαμπρᾶς αὐτοῦ λευκότητος, ἴδεhellegennes έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 17:23Σωστά. Μόνο δυο τελείως άσχετα γράμματα παραπάνω έχει ο λυγξ. Είναι απολύτως λογικό να έχει την ίδια ρίζα, αφού άλλωστε πρόκειται και για ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που συνδέει αυτά τα τελείως άσχετα μεταξύ τους ζώα.
Παλι τα ιδια;Ζενίθεδρος έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 18:30Γιατί εφεγγαν οι λυκοι και οι λυγκες στην αρχαιοτητα, έπιναν Ουρανιο;
Έφερες κάποια πηγή που να στηρίζει τα λεγόμενα σου, οτι ο λύκος ονομάστηκε ετσι λογω φωτεινότητας; Οσο δεν φέρνεις, ο ισχυρισμός εχει την ιδια βαρύτητα με το να πω ότι η λέξη πρόβατο προέρχεται απο το έρεβος.Γκουερινο έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 19:50Παλι τα ιδια;Ζενίθεδρος έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 18:30Γιατί εφεγγαν οι λυκοι και οι λυγκες στην αρχαιοτητα, έπιναν Ουρανιο;
Εφερα για τον λυγκαΖενίθεδρος έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 20:05Έφερες κάποια πηγή που να στηρίζει τα λεγόμενα σου, οτι ο λύκος ονομάστηκε ετσι λογω φωτεινότητας; Οσο δεν φέρνεις, ο ισχυρισμός εχει την ιδια βαρύτητα με το να πω ότι η λέξη πρόβατο προέρχεται απο το έρεβος.Γκουερινο έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 19:50Παλι τα ιδια;Ζενίθεδρος έγραψε: ↑15 Απρ 2021, 18:30Γιατί εφεγγαν οι λυκοι και οι λυγκες στην αρχαιοτητα, έπιναν Ουρανιο;
Ναι αλλά ταυτόχρονα ισχύει και ότι γίνεται "κ" προ ή μετά το "υ". Στην υποθετική εξέλιξη της λέξης όπως την παρουσίασα, πρώτα εμφανίστηκε το "υ" στη θέση του "α" ενώ ακόμα διατηρούνταν ο χειλοϋπερωικός φθόγγος kw. Το "kw" ευρισκόμενο μετά το "υ" ετράπη σε "κ" εντός του πλαισίου του κανόνα.Γκουερινο έγραψε:Μονος σου το γραφεις πως μετα το αναμενόμενο α θα ακολουθούσε π.
Για αυτο θα έπρεπε να ειναι η,αλπος ,ή,λαπος αν δεχτούμε το λα και αλ
Η επιρροή των πολιτιστικών ταμπού στη γλώσσα είναι γνωστό και τεκμηριωμένο φαινόμενο.Γκουερινο έγραψε:Τουλάχιστον πιστεύω πως παρατησες την παπσρια με την λεξη ταμπου
Το πιο πιθανό είναι να δανείστηκε τη λέξη από τις κοντινότερες γεωγραφικά οσκο-ουμβρικές γλώσσες που μετατρέπουν το kw σε "π" και μαζί με τις οποίες αναπτύχθηκε η λατινική στην ιταλική χερσόνησο από παλιά.Γκουερινο έγραψε:Δανειο απο Ελληνική διάλεκτο που εναλλαζε το π και κ,π.χ ποιος κοιος,που κου,ιπποτης ικκοτας
Για τις εξελίξεις στην πρωτοελληνική είπα, όχι στην μεταγενέστερη αιολική διάλεκτο.Σπύρος έγραψε:Ναι αλλά:
*kʷetwóres => πέτταρα, και πέσυρα, και πίσυρα
Στα λατινικά έπρεπε να ειναι volqusΤο πιο πιθανό είναι να δανείστηκε τη λέξη από τις κοντινότερες γεωγραφικά οσκο-ουμβρικές γλώσσες που μετατρέπουν το kw σε "π" και μαζί με τις οποίες αναπτύχθηκε η λατινική στην ιταλική χερσόνησο από παλιά.
https://en.wikipedia.org/wiki/Italic_la ... #Phonology
Oscan pis 'who?' (cf. Latin quis)
Χιττιτικά: walkuwa , ulippana
Λουβικά: walwa/i
Λυδικά: walw-el
Ελληνικά: λύκος
Σανσκριτικά: vŕ̥ka-
Λατινικά: lupus
Κελτικά(παλαιο-ιρλανδικά): olc
Αβεστικά: vǝhrka-
Σογδιανά: wyrk
Παλαιοαγγλικά: wulf
Γοτθικά: wulfs
Αρχ.Πρωσσικά: wilkis
Λιθουανικά: vilkas
Αρχ. Εκκλ.Σλαβικά:vliku
Τοχαρικά Β: walkwe
Από μια σύγκριση των ομόρριζων λέξεων σε πολλές ΙΕ γλώσσες γίνεται σαφές ότι το ημίφωνο w βρισκόταν στην αρχή της λέξης, στην αρχική ρίζα. Η τροπή w σε v είναι συχνό φαινόμενο, π.χ. απαντά στην εξέλιξη των ρομανικών γλωσσών και στην Ινδική. Απίθανο να ήταν και το «λ» ο πρώτος φθόγγος γιατί η εξέλιξη λ σε w είναι γενικά πολύ δύσκολη, πόσο μάλλον σε τόσες γλώσσες και γεωγραφικά απομακρυσμένες μεταξύ τους. Η αποβολή του w (π.χ. στο παλαιο-ιρλανδικό) πάλι είναι φυσιολογικό γλωσσικό φαινόμενο, το παρατηρούμε και στην εξέλιξη των διαλέκτων της αρχαίας ελληνικής που κάποιες το χάνουν πρώιμα ενώ άλλες το διατηρούν σε ορισμένες λέξεις.
Eτυμολογια της λέξης "λύκος"Το γουλφ ειναι ηχομιμητικη λεξη
Το λυκος οχι
Καλα που τα εφερες αυταΤώρα η αποκατεστημένη ρίζα για τον λύγκα δεν έχει αρχικό w και γενικά δεν έχει καθόλου w.
Έχουμε λοιπόν
https://www.etymonline.com/search?q=lynx
ΠΙΕ *leuk-
Ελληνικά: λυγξ, (από τη ρίζα leuk- βγαίνει και ο λευκός)
Αρχ. Αγγλικά: lox
Λιθουανικά: lūšis
Αρμενικά: lusanunk
Κλπ
Οι λέξεις για τις σημασίες «φως», «λάμπω», «λαμπερός», «λευκός» από την ίδια ρίζα *leuk- είναι περισσότερες και απαντούν σε πολλές ΙΕ γλώσσες.
https://en.wikipedia.org/wiki/Indo-Euro ... l_features
Όπως βλέπουμε όμως οι περισσότερες διατηρούν το αρχικό «λ» με εξαίρεση λίγες που το έχουν αλλάξει σε «ρ». Συνηθισμένη αυτή η εξέλιξη (ρωτακισμός).
Νομίζω ότι από όλα αυτά φαίνεται ότι οι λέξεις λύκος και λυγξ δεν προέρχονται από την ίδια ρίζα.
χεσε μας ρε μητσο που θα κατσω να διαβασω μαλακιεςΗ επιρροή των πολιτιστικών ταμπού στη γλώσσα είναι γνωστό και τεκμηριωμένο φαινόμενο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Word_taboo
Γιατί, ρε μπούφο, δεν έχει νόημα ένας λαός να ονομάζει ένα από τα σημαντικότερα ζώα στην σχέση του με το περιβάλλον με κάποιο ράντομ δευτερεύον χαρακτηριστικό που έχουν χρησιμοποιήσει και σε άλλο ζώο και που παρουσιάζεται σε όλα τα νυκτόβια ζώα. Το λυκόφως και το λυκαυγές είναι μεταγενέστερες λέξεις, έτσι κι αλλιώς. Ο λύκος είναι από τις βασικές λέξεις της ΠΙΕ, καθόλου παράξενο, γιατί είναι το πρώτο ζώο που εξημέρωσε ο άνθρωπος. Μιλάμε για σχέση που πηγαίνει πολύ πίσω.Γκουερινο έγραψε: ↑16 Απρ 2021, 12:38Καλα που τα εφερες αυτα
Ηλιου φαεινότερο λοιπον οτι ο λυγκας προερχεται απο το λυκ.
Αυτα να τα βλέπουν ο ζενιθ και ο χελις που με πρηξαν τα αρχιδια για το τι λαμπερο εχουν τα ζωα
Απλα δεν κσταλαβαινω γιατι να μην ονομαστηκε και ο λυκος απο αυτην την ριζα κατι που ειναι και το προφανές
Ειτε για τα λαμπερα ματια στο σκοταδι,ειτε για την ιστορία με την πανσέληνο,λυκόφως κτλ.
