Do you remember the first time? Οι λέξεις είναι μικροί θάνατοι με μεγάλες ζωές

[sys3x]

ΩΛΕΣΙΟΙΚΟΝ

To 1976 έφηβος στη Λευκάδα πήγαμε σε μια απομονωμένη παραλία με μια ταβέρνα ξεχασμένη στην άκρη του πουθενα. Ο τύπος που την είχε ήταν σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο και είχε μια ταμπέλα που έγραφε 'Το Ωλεσίοικον'

Τον ρώτησα τι σημαίνει το όνομα και μου είπε ότι σημαίνει αυτόν που καταστρέφει σπίτια, από μια τραγωδία του Αισχύλου που μιλούσε για ταν ωλεσίοικον θεάν, τη θεά που χαλάει σπίτια

ΑΗΝΣΤΟΥΡΖΕΝΤΕ ΝΟΗΕΜΠΑΟΥΝΤΕΝ.

[neon imposter]

Γενικά, όλο το The Song of Solomon and how she sang it to me των Current 93 είναι ένα ποίημα αλλά ο στίχος

Thou art is fair like Gilead

είναι, όπως λέει η νεολαία, sick (το ακούσαμε να χρησιμοποιείται για τις ασίστ του μεγαλύτερου Ευρωπαίου καλαθοσφαιριστή, του Σαμπόνις)

Βοηθάει οπωσδήποτε η μελωδία που είναι ΠαλαιοΔιαθηκική, αλλά νομίζω τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνει η συνεχής χασμωδία (αν δεν κάνω λάθος ως προς το φαινόμενο) που δημιουργείται στη φράση δΟΟΥ ΑΑ(ρ)τ ιζ φΕΑρ λάικ ΓκίλΙΑντ (τόσο εσωτερική όσο και εξωτερική), η δε αναφορά στο apple tree deep in the Orchard δεν μπορεί παρά να ενισχύει την εδεμική εικονοποιία που επιτελεί η ανωτέρω φράση

https://lyricstranslate.com/en/current- ... yrics.html

[neon imposter]

Από το The Song of Solomon πάλι, των Current 93

Rose of Sharon

Wiki - Rose of Sharon is a name that has been applied to several different species of flowering plants that are valued in different parts of the world. It is also a biblical expression, though the identity of the plant referred to is unclear and is disputed among biblical scholars

Άρα, δεν είναι σίγουρο ότι πρόκειται για την Αλθαία (Hibiscus syriacus), όπως σπεύδει να πληροφορήσει η αναζήτηση στο google.

Ωστόσο, Αλθαία, σύμφωνα πάλι με wiki, Η ονομασία της προέρχεται από το αρχαία ελληνικό ρήμα αλθαίνω που σημαίνει θεραπεύω, γιατρεύω

Όμως, Αλθαία είναι και η μητέρα του Μελεάγρου, τον οποίον σε καμία περίπτωση δεν θεράπευσε ή γιάτρευσε, ίσα-ίσα σύμφωνα με τον μύθο, όταν σκότωσε τους αδερφούς της, τον σκότωσε καίγοντας τον δαυλό από τον οποίο εξαρτάτο η ζωή του (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE ... E%AF%CE%B1, αλλά έχει ασχοληθεί με αυτό κ ο Ι.Θ. Κακριδής, "Ομηρικές έρευνες", Μελεάγρεια).

Πρέπει να βρεθεί η σύνδεση ανάμεσα σε όλα αυτά - ίσως το μυστικό να βρίσκεται στην ανθοκομία

[neon imposter]

Wide Receiver

το ακούσαμε πρώτη φορά από τον Von, που, όπως έχει γραφεί, μπορεί να σου δείξει (εκ ή άνευ προθέσεως, ωστόσο) σε μία κόκκο άμμου την ομορφιά

https://en.wikipedia.org/wiki/Wide_receiver

https://www.myheartland.co.uk/viewtopic.php?t=98

Δένει πολύ καλά με το End Zone του De Lillo, όπου ο Αμερικανός συγγραφέας παρουσιάζει το πώς ένας ποδοσφαιριστής συλλαμβάνει την ανάλυση του αγώνα κ την αντιμετώπιση των αντιπάλων του με όρους πυρηνικής απειλής. Πολύ διασκεδαστικό

https://www.goodreads.com/book/show/11764.End_Zone

[Armageddon]

Υπάρχουν συντάκτες κειμένου που ήτε τους διαβάζεις ήτε πας στη τουαλέτα είναι ένα και το αυτό. Αποφεύγετε τους.

[neon imposter]

ποικίλον θρέμμα

την έκφραση, λέει ο Σμιτ, χρησιμοποιεί ο Πλάτων στην Πολιτεία του

πήγα να το βάλω στο I can't remember the first time-νήμα αλλά μετά σκέφτηκα ότι όταν το είχα διαβάσει (με όλο το καταχρηστικό, αλαζονικό, και οιονεί υβριστικό που εμπεριέχει ο όρος "διαβάσει" όταν χρησιμοποιείται για τέτοιου είδους μνημεία του λόγου) δεν το είχα διαβάσει παρά στην απόδοση του Σκουτερόπουλου, οπότε λογικά δεν είχα δει τη συγκεκριμένη έκφραση - την είδα πρώτη φορά, λοιπόν στον Σμιτ και την πραγματεία του για τον Λεβιάθαν, όπου γράφει

The depiction of a commonwealth as a "huge man," which has been traced to Plato, characterizes, for example, a mob stirred by irrational emotions, a multiheaded and "multicolored creature," a ποικίλον θρέμμα

΄

[AlienWay]

Ημουν έξι χρονών όταν άκουσα μια συμμαθήτριά μου να τραγουδάει του στίχους του Αντρέα Μικρούτσικου

"Μέσα στα μάτια σου ο κόσμος όλος. Ερωτας, έρωτας κεραυνοβόλος".

Στη συνείδησή μου, είχε χαραχθεί αυτόματα ως κάτι "πολύ βρόμικο", μόνο και μόνο γιατί ήταν τραγούδι για μεγάλους και έλεγε "έρωτας".

Μπορεί να μην είχα καταλήξει εκείνη την περίοδο σχετικά με το πώς έρχονται τα παιδιά στον κόσμο, ωστόσο είχα αντιληφθεί την έννοια του έρωτα ως μια σαρκική διαδικασία.

Ακόμη και όταν μεγάλωσα και ενημερώθηκα σε σχέση με όλα αυτά, θεωρούσα εσφαλμένα ότι ο "έρωτας" των συγκεκριμένων στίχων ήταν σαρκικός, παρά το γεγονός ότι γνώριζα ότι ο "κεραυνοβόλος έρωτας" αφορά κατά κύριο λόγο συναίσθημα.

Μετά τα 25, ξανάφερα στο μυαλό μου αυτούς τους στίχους, ενθυμούμενος την αμηχανία που είχα νιώσει, τους φιλοσόφησα κάπως πιο αποστασιοποιημένα και συνειδητοποίησα ότι διάολε, ουδέποτε αναφερόταν σε κάτι το σαρκικό.

[Αχθος Αρουρης]

...................................................
............. αλγοριθμικον θηριον ..............
......................................................

ποικιλον θηριον ......... το νεοφανες ...........

απ' εξω, τα ρουχα μονο αλλαζουν ....
απο κατω, το σωμα δεν αλλαζει .....
απο μεσα, η σαρκα δεν αλλαζει .....

....... ας εχουν περασει 2500 χρονια ........

........... μια μικρη διαφορα ..........
σημερα, κυριως οι νεοι ειναι αληθεια,
κρατουν το θηριο στα χερια τους,
το κρατουν στην αγκαλια τους,
μαλλον κρατουνται απ' την αγκαλια του θηριου ...
....... φοβουνται να τ' αφησουν ... γιατι........
θα διαμαρτυρηθουν το μπλε κι η θαλασσα μαζι ...
...........................................