Οι Τσάμηδες.Ζαποτέκος έγραψε: ↑03 Αύγ 2020, 09:31...
Από την Ήπειρο και την Αλβανία μάλλον . Οι Τσάμηδες λογικά απ' την Θεσπρωτία. ( Εκτός κι αν είχαν κάποιον αρχηγό Τσάμη και πήραν συλλογικά αυτή την ονομασία ). Τους Μπεκιάρηδες τους θέλουν Γκέκηδες , αλλά δεν ξέρω που βασίζονται. Ίσως το όνομά τους να περιγράφει απλώς τον άστατο βίο τους και να μην κατάγονταν από συγκεκριμένη περιοχή. Οι Τσάμηδες δέχτηκαν να επιστρέψουν στον τόπο τους. Οι Μπεκιάρηδες δεν δέχτηκαν να επιστρέψουν ( στην Ήπειρο ; στην Βόρειο Αλβανία ; ) και κατατροπώθηκαν. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στους Αλβανούς της Μπαρδούνιας , οι οποίοι βρίσκονταν εκεί από το 1715 ( πτώση Ενετοκρατίας ) . Εκεί κατέφυγαν και εγκληματίες Μανιάτες που αλλαξοπίστησαν ( και ονομάστηκαν Τζερεμέδες ). Και όλοι μαζί έφτιαξαν τους Τουρκαλβανούς Βαρδουνιώτες ή με ένα όνομα Τουρκοβαρδουνιώτες ( Αλβανοί του 1715 + επιζήσαντες Μπεκιάρηδες + Τζερεμέδες ).
Οι Τσάμηδες ήταν παλιά Ελληνόφωνοι: "κίνησαν τα τσαμόπουλα, τα Σαρακατσανόπουλα...". Είναι Ελληνόφωνοι αποστάτες που εξισλαμίσθηκαν από πολύ παλιά και σταδιακά άλλαξαν και την γλώσσα τους. Ωστόσο, στα μέσα του 16ου αιώνα, όταν πρωτομπήκαν στην Θεσπρωτία (γιατί τότε μπήκαν και δεν είναι παλιοί κάτοικοι της περιοχής), δημιούργησαν εκεί Ελληνικά τοπωνύμια. Π.χ. οι Τσάμηδες είναι "υπεύθυνοι" για το όνομα της Παραμυθιάς: το όνομα αυτό προέρχεται από την Ελληνική γλώσσα. Οι Αρβανίτες που διέμεναν στην περιοχή πριν από τους Τσάμηδες ήξεραν την πόλη ως Άγιο Δονάτο. Αυτό είχε κάνει εντύπωση στους περιηγητές και το έιχαν καταγράψει: πως δηλαδή οι Αρβανίτες συνέχιζαν να χρησιμοποιούν το όνομα Άγιος Δονάτος αντί για το όνομα Παραμυθιά μέχρι τον 19ο αιώνα. Ακόμη και το όνομα της πρωτεύουσας τους είναι Ελληνικό: Μαργαρίτι. Η Αρβανίτικη πρωτέυουσα της Θεσπρωτίας είναι φυσικά η Μαζαρακιά, εκεί όπου γεννήθηκε και ο Πέτρος Μαζαράκης, πιο γνωστός ως Πέτρος Λιώσας.
Από τον ίδιο Ελληνόφωνο λαό, προέρχονταν πιθανότατα και οι (Ελληνόφωνοι) "Αλβανοί" του Σπερχειού, για τους οποίους έχουμε κάνει αρκετές συζητήσεις...
Οι Τουρκο-Μπαρδουνιώτες.
Οι Μπαρδουνιώτες και οι Λαλιώτες Αρβανίτες δεν έχουν σχέση με τους Μπεκιάρηδες. Οι Μπαρδουνιώτες σχετίζονται με την οικογένεια Ρουμπή και την ιστορία της.
Στο κέντρο της Αθήνας, λίγα μόνο μέτρα από την Μητρόπολη της Αθήνας, θα συναντήσει κανείς την εκκλησία που είναι γνωστή ως "Παναγία της Ρόμβης". Η εκκλησία αυτή έχει αυτό το όνομα που παραπέμπει, εστω και παραφθαρμένα, στην Αθηναϊκή οικογένεια Ρουμπή (και όχι Ρούμπη, όπως λανθασμένα γράφεται σε πολλές περιγραφές). Η οικογένεια αυτή ήταν η ηγετική οικογένεια αυτών που αργότερα έγιναν γνωστοί με το όνομα Βαρδουνιώτες Αρβανίτες.
Στα 1685, η οικογένεια Ρουμπή, μαζί με άλλες Αθηναικές και Βοιωτικές και υπό την ηγεσία του Γεώργιου Δούσμανη υποστήριξαν τις επιχειρήσεις του Φραγκίσκου Μοροζίνι, η οποία κατέληξε στην απελεύθερωση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους. Η απελυθέρωση της Αττικής δυστυχώς απέτυχε.
Σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους, οι Ρουμπήδες και οι πολεμιστές τους (περίπου 600 οικογένειες, Αθηναίοι και Αρβανίτες της Αττικοβοιωτίας) έλαβαν κτήματα στην περιοχή της Λακωνίας.
Όταν αργότερα ένα τμήμα της ηγεσίας της Πελοποννήσου "ξεπούλησε" την Πελοπόννησο και διευκόλυνε την επάνοδο των Τούρκων και την εκδίωξη των Ενετών, πολλές από τις οικογένειες που προηγούμενα είχαν πολεμήσει στο πλευρό των Ενετών, εξισλαμίσθηκαν προκειμένου να αποφύγουν την εκδίκηση των Τούρκων. Ήταν μία αμοιβαία επωφελής συμφωνία, τόσο για τους Τούρκους όσο και για τις οικογένειες που εξισλαμίσθηκαν, στις οποίες επιτράπηκε να κρατήσουν όσα τους είχαν παραχωρήσει προηγούμενα οι Ενετοί.
Οι κύριοι εξισλαμισμοί για τους οποίους ενδιαφέρονταν οι Τούρκοι ήταν των Λαλαίων στην Ηλεία, στους οποίους ηγούνταν η οικογένεια Χέλμη (μετέπειτα Φαρμάκη) και των Βαρδουνιωτών στους οποίους ηγούνταν οι Ρουμπήδες.
Από τους Ρουμπήδες της Λακωνίας προερχόνταν ο Ρουμπής που έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην Μάχη του Βαλτετσίου το 1821.
Οι Τζαρεμέδες είναι ίδια περίπτωση με τους Αθηναϊκής καταγωγής Τουρκο-Μπαρδουνιώτες. Άλλαξαν θρήσκευμα για να γλυτώσουν το κεφάλι τους, αφού προηγούμενα είχαν πολεμήσει με φανατισμό τους Τούρκους για να πετύχουν την απελευθέρωση της Πελοποννήσου.