Για να γίνει κάτι σαν "πολιορκία" πρέπει να έχεις πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις απ' τον αντίπαλο.Λόρδος Ταντρίδης έγραψε: ↑07 Ιουν 2023, 02:19
Εντάξει νομίζω ότι ήταν αρκετά πιο εύκολο να βοηθήσουν την Ελλάδα με ένα άλφα στρατιωτικό επίπεδο παρά λαούς με ελάχιστο ( Αρμένιους ) ή καθόλου ( Κούρδοι ) οργανωμένο στρατό . Απορώ γιατί δεν πολιορκήθηκε στην ουσία η περιοχή έναντι της Άγκυρας αντί να επιχειρηθεί μία κατά μέτωπο επίθεση ( ποιος επιτίθεται σε τόσο ανοιχτή πεδιάδα χωρίς υπέρτερο ιππικό ) ;
Αι εννέα Μεραρχίαι ημών, αίτινες προ της ενάρξεως των επιχειρήσεων του Ιουλίου ηρίθμουν περίπου 8.500 μαχίμους, ήτοι ολικήν δύναμιν 76.000 ανδρών, ήδη αριθμούν μόνον 5.200, ήτοι 47.000 μόνον μαχίμων. Αι αφικνούμεναι ενισχύσεις μόλις επαρκούν δια καταρτισμόν μικρών τινών τμημάτων προς κάλυψιν των συγκοινωνιών ημών, η άφιξις δε της Ανεξαρτήτου Μεραρχίας δεν δύναται να υπολογισθή προ δεκαπενθημέρου. Η έλλειψις αξιωματικών είναι μεγίστη και το βαρύ πυροβολικόν ημών υποδεέστερον αριθμητικώς και ποιοτικώς του εχθρικού. Πλεονέκτημα επομένως καθαρόν ημών απέναντι του εχθρού απομένει η επιθετική ημών ενέργεια και το εκ ταύτης πηγάζουν υπέρτερον ηθικόν. Δέον όμως να λαμβάνηται υπ’ όψιν ότι η προϊούσα ελάττωσις της μαχίμου δυνάμεως θα καταστήση ανέφικτον μετ’ ολίγον την εξακολούθησιν της επιθέσεως και ο στρατιώτης αντιλαμβανόμενος την έλλειψιν ισχύος δυνατόν να απολέση και την ηθικήν αυτού δύναμιν. Είναι ορθόν πάσα απόφασις περί περαιτέρω ενεργείας να ληφθή ταχέως προτού επέλθη η στιγμή της αδυναμίας.
Οι μεταφορές μας επιμηκύνονται. Τα φορτηγά αυτοκίνητά μας φθείρονται , μειώνονται συνεχώς και δεν ανανεώνονται . Ο εχθρός αμύνεται πεισματωδώς , βήμα προς βήμα , με αλλεπάλληλες οχυρώσεις και βαρύ πυροβολικό. Θέλει να μας φθείρει αριθμητικώς. Οι δυνάμεις μας είναι ισόπαλες και έτσι δεν μας επιτρέπεται ευρεία κυκλωτική κίνησις , ώστε δι' ενός πλήγματος να επιτύχωμεν την αποφαστιστικήν νίκην.
Βεβαίως και η κόπωσις και αι απώλειαι του εχθρού αυξάνονται και μπορεί να βρεθούμε μια μέρα μπροστά σε αποκαμωμένο εχθρό που θα έχει εγκαταλείψει την άμυνα της Άγκυρας. Αλλά δεν μπρούμε να είμαστε βέβαιοι για κάτι τέτοιο.
Αυτές είναι οι συνθήκες στις οποίες βρίσκεται η Στρατιά και σας τις εκθέτω σαφώς όπως είναι το καθήκον μου.
Στις 15 Ιουλίου στην Κιουτάχεια ανέφερα πως η Στρατιά θα προχωρούσε ή θα σταματούσε αναλόγως των συνθηκών.
Μια περαιτέρω προσπάθεια προς κατάληψιν της Αγκύρας δυνατόν να επιφέρη την επιθυμητήν τελική νίκην , αλλά δυνατόν να επιφέρη και ατύχημα όπερ την μέχρι τούδε θετικήν επιτυχίαν μεταβάλη εις αποτυχίαν, ήτις θα επιδράση ολεθρίως επί των πολιτικών διαπραγματεύσεων.
Αναστολή της προέλασης βέβαια δεν θα λύσει το ζήτημα ριζικώς , αφού δεν θα επιτρέψει την αποστράτευση , αλλά το αντίθετο, θα παρατείνει την εμπόλεμη κατάσταση.
Η Στρατιά δεν γνωρίζει την πολιτική κατάσταση και δεν μπορεί να κρίνει αν τα πολτικά οφέλη απ' την κατάληψη της Άγκυρας είναι τέτοια που αξίζει να ριψοκινδυνεύσει την - αντί πάσης θυσίας , έστω και με κίνδυνον μιας ήττης και επομένως μιας αποτυχίας του όλου Μικρασιατικού ζητήματος - μετάβαση μέχρι εκεί , ή αν το μέχρι τούδε επιτευχθέν αποτέλεσμα είναι αρκετό ώστε η κυβέρνηση να επωφεληθή αυτού προς επιτυχή διαπραγμάτευση.
Δια τούτο παρακαλεί υμάς , όπως έχη επι του ζητήματος τούτου τας διαταγάς της Κυβερνήσεως, παρακαλούσα μόνον όπως σχετική απόφασις τη γνωσθή το ταχύτερον, καθότι εν τω μεταξύ η στρατολογία του αντιπάλου νέας προσκομίζει αυτώ ενισχύσεις , η οχύρωσις αυτού ενισχύεται, η δε προκεχωρημένη εποχή του έτους δυνατόν να καταστήση μετ ΄ολίγον τας επιχειρήσεις εξαιρετικώς δυσχερείς.