- Η πρώτη επαφή του Ισλάμ με την ήπειρο της Αυστραλίας έγινε με την εξισλαμισμένη εθνική ομάδα των Makassans της Ινδονησίας. Οι Makassans ήταν ψαράδες και έμποροι και από το 1500 προσέγγισαν τις βόρειες αυστραλιανές ακτές αναζητώντας θαλάσσια σαλιγκάρια και θαλάσσια αγγούρια τα οποία πουλούσαν ακριβά στους Κινέζους. Έτσι ξεκίνησαν μακροχρόνιες εμπορικές σχέσεις με τους Αβορίγινες που επέφεραν αξιοσημείωτες πολιτιστικές επιρροές, κυρίως στους δεύτερους. Μάλιστα μερικοί Makassans έμειναν μόνιμα στην Αυστραλία και παντρεύτηκαν γυναίκες των Αβορίγινων.
- Η επιρροή των Ινδονήσιων Makassans επεκτάθηκε στη θρησκεία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Αβορίγινων. Για παράδειγμα λέγεται ότι η θεότητα Walitha’walitha των Αβορίγινων προέρχεται από την φράση «Allah ta’ala» που σημαίνει «Αλλάχ ο δοξασμένος». Οι προσευχές των Αβορίγινων μοιάζουν με αυτές του Ισλάμ με τους πιστούς να στρέφονται προς τη δύση την ώρα της προσευχής κοιτάζοντας προς τη Μέκκα. Επίσης το κοντάρι του Πρωινού Αστεριού, ένα ιερό αντικείμενο στις τελετουργίες των Αβορίγινων φτιάχτηκε με πρότυπο τα κατάρτια των πλοίων των Makassans. Η εκτεταμένη χρονικά σχέση μεταξύ των δύο λαών έληξε το 1906 όταν οι Βρετανοί επέβαλλαν βαριά φορολογία στο εμπόριο των μη λευκών στην Αυστραλία.
- Άλλος ένας λαός μουσουλμανικού θρησκεύματος που επηρέασε τους Αβορίγινες της Αυστραλίας ήταν οι αυστρονησιακής καταγωγής Malay της Μαλαισίας. Οι Malay προσέγγισαν τις περιοχές της βόρειας Αυστραλίας στο διάστημα του 18ου και 19ου αιώνα, αρχικά ως πωλητές μαργαριταριών αλλά σύντομα ανέπτυξαν ισχυρούς γαμήλιους δεσμούς με τους Αβορίγινες φέρνοντας το Ισλάμ ακόμα πιο βαθιά στον πολιτισμό των δεύτερων. Συνέπεια της επαφής αυτής ήταν να διαδοθούν στους αυτόχθονες ονόματα της μουσουλμανικής παράδοσης όπως Hassan, Doolah και Khan.
- Την πιο ουσιαστική συμβολή όμως από όλους τους μουσουλμάνους είχαν οι Αφγανοί καμηλιέρηδες. Από το 1860 μέχρι και τη δεκαετία 1930-1940 περίπου 4000 Αφγανοί καμηλιέρηδες αποβιβάστηκαν στην Αυστραλία για να βοηθήσουν με τις μεταφορές αγαθών και την εγκατάσταση των απαραίτητων υποδομών ώστε να γίνει εφικτή η στήριξη των αποικιακών πληθυσμών. Οι Αφγανοί καμηλιέρηδες ήταν μουσουλμάνοι και οι περισσότεροι προέρχονταν από τα εδάφη της Βρετανικής Ινδίας, ενώ άλλοι από την Αίγυπτο και την Τουρκία. Υπήρξαν επίσης και λίγοι καμηλιέρηδες από το Παντζάμπ που ήταν Σιχ στο θρήσκευμα.
- Ο λόγος που οι μουσουλμάνοι καμηλιέρηδες ήταν απαραίτητοι ως εργάτες των Βρετανών στον αποικισμό της Αυστραλίας ήταν η εξαιρετική αντοχή των καμηλών στο αφιλόξενο κλίμα της αυστραλιανής ενδοχώρας και η γνώση των καμηλιέρηδων στην διαχείριση της καμήλας. Πρόκειται για ένα περιβάλλον ερημικό, άνυδρο και με υψηλές θερμοκρασίες. Τα άλογα και τα άλλα ζώα μεταφοράς δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της περιοχής. Αυτό φάνηκε στην πρώτη μεγάλη εξερευνητική αποστολή των Burke και Wills τον Ιούνιο του 1860. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό αφού τα περισσότερα ζώα πέθαναν εκτός από τις καμήλες των Αφγανών! Σε μια περίοδο λοιπόν που δεν υπήρχε στην Αυστραλία σιδηροδρομικό δίκτυο ούτε είχαν εφευρεθεί τα αυτοκίνητα, οι καμήλες των Αφγανών αποδείχτηκαν το πιο αξιόπιστο μέσο μεταφοράς στην ενδοχώρα.
- Οι Αφγανοί καμηλιέρηδες συνέδραμαν στην μεταφορά μαλλιού σε μεγάλα δεμάτια, στην μεταφορά μηχανημάτων, νερού και απαραίτητων αγαθών σε απομακρυσμένες περιοχές, στις εργασίες εξόρυξης στα ορυχεία, στην εγκατάσταση του εκτεταμένου τηλεγραφικού δικτύου από το βορρά στο νότο της ηπείρου, στην κατασκευή των σιδηροδρόμων καθώς και στο στήσιμο του εκτενούς φράχτη προστασίας από κουνέλια στη δυτική Αυστραλία. Οι καμήλες χρησιμοποιήθηκαν επίσης από την αστυνομία στη Νότια Αυστραλία στις περιπολίες και στη συλλογή στατιστικών. Ανεκτίμητη ήταν η συνεισφορά των καμηλιέρηδων στη διάρκεια της μεγάλης ξηρασίας που έπληξε την ανατολική Αυστραλία μεταξύ 1895 και 1902. Όπως έγραψε ο John Edwards στον Γενικό Εισαγγελέα το 1902 «Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι εάν δεν υπήρχε ο Αφγανός και οι καμήλες του, οι πόλεις Wilcannia, White Cliffs, Tibooburra, Milperinka καθώς και άλλες πόλεις…πρακτικά θα είχαν πάψει να υπάρχουν». Το 1890 οι καμηλιέρηδες έσωσαν τους κατοίκους της πόλης Cunnamulla στην ανατολική Αυστραλία από λιμοκτονία όταν ισχυρές πλημμύρες απέκοψαν την πόλη από κάθε μέθοδο μεταφοράς.
- Αξιόλογο ήταν και το πολιτιστικό αποτύπωμα των Αφγανών καμηλιέρηδων στην Αυστραλία εκείνης της περιόδου. Μεταξύ ορισμένων πόλεων και περιοχών της κεντροανατολικής Αυστραλίας ιδρύθηκαν τα γνωστά από την Ασία και Αφρική καραβανσεράι, δηλαδή πανδοχεία στη μέση του πουθενά, για να ξεκουράζονται τα καραβάνια καμηλιέρηδων κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους. Ιδρύθηκαν επίσης διάφορα τζαμιά με πιο γνωστό το Κεντρικό Τζαμί της Αδελαΐδας που χτίστηκε το 1888-1889. Επίσης οι Αφγανοί καμηλιέρηδες φύτευσαν πολλές χουρμαδιές στα μέρη που πήγαιναν, ένα δέντρο ιδιαίτερα δημοφιλές στη βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή όπου είχε επικρατήσει ο ισλαμικός πολιτισμός. Επιπλέον, υπήρξε και κάποια διάδοση του σουφισμού όπως μαρτυρούν χάντρες προσευχής, βιβλία και γράμματα Αφγανών καμηλιέρηδων. Η επιβατική σιδηροδρομική γραμμή από την Αδελαΐδα στο νότο μέχρι το Ντάργουιν στο βορρά της Αυστραλίας ονομαζόταν The Afghan Express και σήμερα έχει μετονομαστεί σε The Ghan προς τιμήν των Αφγανών καμηλιέρηδων.
- Όταν εξοικειώθηκαν με τις ιδιαιτερότητες της περιοχής προς τα τέλη του 19ου αιώνα, οι μουσουλμάνοι δημιούργησαν τις δικές τους επιχειρήσεις γύρω από τις μεταφορές με καμήλες και την εκτροφή τους. Πολλοί Αφγανοί καμηλιέρηδες παντρεύτηκαν γυναίκες των αυτόχθονων της Αυστραλίας, μερικοί ακόμα και λευκές Ευρωπαίες οι οποίες ασπάστηκαν το Ισλάμ και συμμετείχαν μέχρι και στο προσκύνημα στη Μέκκα. Γενικότερα οι Αφγανοί καμηλιέρηδες οικοδόμησαν καλές σχέσεις με τους Αβορίγινες. Όσοι δεν έκαναν οικογένειες στην Αυστραλία επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους. Η εμφάνιση των αυτοκινήτων και η διάδοσή τους στην Αυστραλία τις δεκαετίες του 1930 και 1940 κατέστησαν αχρείαστες τις καμήλες και με αυτή την εξέλιξη σηματοδοτήθηκε το τέλος της δραστηριότητας των μουσουλμάνων καμηλιέρηδων.
(Μουσουλμανική ταφόπλακα Αφγανού καμηλιέρη στη νοτιοανατολική Αυστραλία)
- Υπήρξαν όμως και μελανές στιγμές σε αυτήν την συναρπαστική ιστορία. Παρά την μεγάλη προσφορά τους στην δημιουργία και σταθεροποίηση της Αυστραλίας ως βρετανικής αποικίας, οι μουσουλμάνοι καμηλιέρηδες έπεφταν θύματα προκαταλήψεων και ρατσισμού από τους λευκούς Ευρωπαίους. Αντιμετωπίστηκαν εχθρικά από ανταγωνιστές στις μεταφορές που κατείχαν βόδια και άλογα. Το 1895 ένας νόμος απαγόρευε στους Αφγανούς καμηλιέρηδες να σκάβουν για χρυσό στα χρυσορυχεία της δυτικής Αυστραλίας. Ο νόμος προέκυψε μετά από εντάσεις με τις κοινότητες των αποίκων οι οποίοι κατηγόρησαν τους καμηλιέρηδες ότι μόλυναν τους νερόλακκους χωρίς όμως να βρεθούν ποτέ αποδείξεις. Με τον Νόμο για τον Περιορισμό της Μετανάστευσης του 1901 δεν επετράπη σε πολλούς καμηλιέρηδες που είχαν επιστρέψει προσωρινά στις χώρες τους να εισέλθουν ξανά στην Αυστραλία. Επίσης οι Ευρωπαίοι ενοχλούνταν από κάποια ισλαμικά έθιμα. Για παράδειγμα οι προσευχές των καμηλιέρηδων που έπρεπε να κάνουν πέντε φορές την ημέρα και η τελετουργική σφαγή των ζώων προς βρώση (Χαλάλ) δημιουργούσαν αχρείαστες καθυστερήσεις στις αποστολές και πρακτικά προβλήματα στα σχέδια των Ευρωπαίων. Άδικη όμως ήταν και η αντιμετώπιση των ίδιων των καμηλών από τους αποίκους. Όταν οι καμήλες έγιναν παρωχημένες μετά την επέκταση του σιδηροδρόμου και της αυτοκίνησης, οι αστυνομικοί τις πυροβολούσαν. Έτσι πολλοί καμηλιέρηδες προτίμησαν να τις απελευθερώσουν στην ύπαιθρο παρά να τις δουν σκοτωμένες από τους αστυνομικούς. Ακόμα και σήμερα σώζεται πληθυσμός αυτών των καμηλών στην Αυστραλία.
