Η προσφορα της Τουρκιας στον παγκοσμιο πολιτισμο

[hellegennes]

Και δεν είναι δα και τόσο σπάνιο να πάρεις φράση από μιά γλώσσα και να την κάνεις λέξη, ιδίως από τα Γαλλικά που κολλάνε τις λέξεις. Π.χ. λέμε ορντέβρ (hors d' oeuvre) ορεβουάρ (au révoir)

Ανύπαρκτες δεν είναι, είναι όμως σπάνιες. Το δεύτερο μάλιστα θα απέφευγα να πω ότι είναι ακριβώς λέξη, γιατί το μεταχειριζόμαστε αποκλειστικά σαν έκφραση (ή ακριβέστερα επιφώνημα). Πιο ταιριαστό παράδειγμα είναι το συνώνυμό του, που είναι από φράση και το μεταχειριζόμαστε σαν λέξη: αντίο (ad deum). Λέμε «το αντίο», δεν λέμε ποτέ «το ορεβουάρ». Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι το ad deum δεν έδωσε το αντίο στα ελληνικά, αλλά το ιταλικό addio, που δανειστήκαμε εμείς σαν έτοιμη λέξη. Σε κάθε περίπτωση, οι λέξεις που έχουν προκύψει από εκφράσεις ξένης γλώσσας είναι μετρημένες. Όπου έχεις ακούσει τέτοιες ετυμολογήσεις και δεν είναι από λεξικό, πρέπει πάντα να κρατάς μικρό καλάθι.

H γραμματική δομή τής γλώσσας άλλαξε περισσότερο λόγω τής επίδρασης των Βίκιγκς, παρά των Νορμανδών. Οι τελευταίοι έδωσαν κυρίως λεξιλόγιο, στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος των αφηρημένων εννοιών.

Ναι, αλλά σ' αυτό αναφέρθηκες, γι' αυτό σε ρωτάω. Δεν γνωρίζω γραμματικές δομές της νορμανδικής που να πέρασαν στα αγγλικά. Η αγγλική γραμματική απλοποιήθηκε απότομα με την νορμανδική κατάκτηση, αλλά πάλι οι μη αγγλικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες και γι' αυτό σε ρώτησα, επειδή αναφέρθηκες σε γραμματικοσυντακτικές συναλλαγές μεταξύ νορμανδικών και αγγλικών.

[hellegennes]

τι θεσσαλονικιά ρε σεις; το ντεμέκ είναι πανελλήνιο κι είναι τόσο παλιό όσο το γιαλαντζί.

Δεν νομίζω. Ίσως να κυκλοφορεί στον κύκλο σου, αλλά σαν λέξη δεν την καταγράφει ούτε ο Δημητράκος, ούτε ο Μπαμπινιώτης, ούτε το Μείζον, ούτε το Χρηστικό. Το μόνο λεξικό που την καταγράφει σαν λέξη είναι -όχι συμπτωματικά- το λεξικό της Θεσσαλονίκης, γνωστό και ως ΛΚΝ ή Λεξικό Τριανταφυλλίδη ή λεξικό του Αριστοτελείου (στο οποίο ανήκει το Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη, το Ινστιτούτο Ελληνικών Σπουδών).

[Leporello]

Και δεν είναι δα και τόσο σπάνιο να πάρεις φράση από μιά γλώσσα και να την κάνεις λέξη, ιδίως από τα Γαλλικά που κολλάνε τις λέξεις. Π.χ. λέμε ορντέβρ (hors d' oeuvre) ορεβουάρ (au révoir)

Ανύπαρκτες δεν είναι, είναι όμως σπάνιες. Το δεύτερο μάλιστα θα απέφευγα να πω ότι είναι ακριβώς λέξη, γιατί το μεταχειριζόμαστε αποκλειστικά σαν έκφραση (ή ακριβέστερα επιφώνημα). Πιο ταιριαστό παράδειγμα είναι το συνώνυμό του, που είναι από φράση και το μεταχειριζόμαστε σαν λέξη: αντίο (ad deum). Λέμε «το αντίο», δεν λέμε ποτέ «το ορεβουάρ». Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι το ad deum δεν έδωσε το αντίο στα ελληνικά, αλλά το ιταλικό addio, που δανειστήκαμε εμείς σαν έτοιμη λέξη. Σε κάθε περίπτωση, οι λέξεις που έχουν προκύψει από εκφράσεις ξένης γλώσσας είναι μετρημένες. Όπου έχεις ακούσει τέτοιες ετυμολογήσεις και δεν είναι από λεξικό, πρέπει πάντα να κρατάς μικρό καλάθι.

Πάρε κι'άλλη: Ζαγόρι, за го́ры (=πίσω από τα βουνά).

H γραμματική δομή τής γλώσσας άλλαξε περισσότερο λόγω τής επίδρασης των Βίκιγκς, παρά των Νορμανδών. Οι τελευταίοι έδωσαν κυρίως λεξιλόγιο, στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος των αφηρημένων εννοιών.

Ναι, αλλά σ' αυτό αναφέρθηκες, γι' αυτό σε ρωτάω. Δεν γνωρίζω γραμματικές δομές της νορμανδικής που να πέρασαν στα αγγλικά. Η αγγλική γραμματική απλοποιήθηκε απότομα με την νορμανδική κατάκτηση, αλλά πάλι οι μη αγγλικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες και γι' αυτό σε ρώτησα, επειδή αναφέρθηκες σε γραμματικοσυντακτικές συναλλαγές μεταξύ νορμανδικών και αγγλικών.

Μα είχε μερικές το link που έβαλα. π.χ. η σειρά των λέξεων σε δευτερεύουσες προτάσεις, που είναι αντίθετη απ'ό,τι στα Old English. Επίσης, ο μέλλοντας που δεν υπήρχε κάν στα Old English, σχηματίζεται με τον Old Norse τρόπο (με το ρήμα shall, το οποίο έχει μεν Old English προέλευση, όχι όμως και η δομή του μέλλοντος), όχι με τον Γαλλικό (Στα Γαλλικά, ο μέλλων είναι μονολεκτικός όπως στα Αρχαία Ελληνικά, ενώ υπάρχει και περιφραστικός που σχηματίζεται με το βοηθητικό ρήμα πηγαίνω (aller) όπως δηλαδή το Αγγλικό going to, το οποίο πιθανότατα κληρονομήθηκε από τα Νορμανδικά).

Να και σχετικό video:

[Ίφιδα]

Τελικά βρήκαμε τη συνεισφορά της Τουρκίας στον παγκόσμιο πολιτισμό ή μείναμε στα γιαούρτια και τις 5000 τουρκικές λεξεις που έμειναν μετά τα 400 χρόνια κατοχής;
Πόσες.Ελληνικές λέξεις έχει η τουρκική;

[hellegennes]

Τελικά βρήκαμε τη συνεισφορά της Τουρκίας στον παγκόσμιο πολιτισμό ή μείναμε στα γιαούρτια και τις 5000 τουρκικές λεξεις που έμειναν μετά τα 400 χρόνια κατοχής;
Πόσες.Ελληνικές λέξεις έχει η τουρκική;

Σήμερα φαντάζομαι περισσότερες από τις 500 τούρκικες λέξεις σε καθημερινή χρήση στα ελληνικά.

[Ίφιδα]

Τελικά βρήκαμε τη συνεισφορά της Τουρκίας στον παγκόσμιο πολιτισμό ή μείναμε στα γιαούρτια και τις 5000 τουρκικές λεξεις που έμειναν μετά τα 400 χρόνια κατοχής;
Πόσες.Ελληνικές λέξεις έχει η τουρκική;

Σήμερα φαντάζομαι περισσότερες από τις 500 τούρκικες λέξεις σε καθημερινή χρήση στα ελληνικά.

Ναι οκ καμία αντίρρηση
Ελληνικές στην τουρκική;

[Αγις]

Συνεισφορα = Επίσημα αναγνωρισμενα τον Καραγκιοζη

* Οι λεξεις είναι σχεδόν ολες Περσικες- Αραβικές.

[NewModelArmy]

[NewModelArmy]

[Τρίκαλος]

Για NewModelArmy, χρειάζεσαι ήδη αναβάθμιση
Η φαρέτρα σου είναι άδεια.

[NewModelArmy]

An ottoman is a form of couch which usually has a head but no back, though sometimes it has neither. It may have square or semicircular ends, and as a rule it is what upholsterers call "overstuffed"—that is to say no wood is visible.[1] It may be used as a stool, footstool,[2][3] coffee table,[4] or as an alternative to a sofa.[5] Ottomans are often sold as coordinating furniture with armchairs or gliders.[6] An ottoman can also be known as a footstool,[7] tuffet,[8] hassock,[9] or pouffe.[10][11] "Ottoman" may also denote an upholstered seat without a back or arms, but one that usually serves as storage, with the seat hinged to form a lid

The ottoman traces its roots to furnishing practices in the Ottoman Empire, where it was the central piece of residential seating, generally designed as a low wooden platform intended to be piled with cushions. It was first designed as sectional furniture that wrapped around three walls of a room, before evolving into smaller versions that fit into the corner of a room[12] or circular padded seats surrounding a column or pole in a public room.

The ottoman was eventually brought to Europe from the Ottoman Empire in the late 18th century and named after its place of origin.

[NewModelArmy]

History of tulips in Holland

Originally cultivated in the Ottoman Empire (present-day Turkey), tulips were imported into Holland in the sixteenth century. When Carolus Clusius wrote the first major book on tulips in 1592, they became so popular that his garden was raided and bulbs stolen on a regular basis. As the Dutch Golden Age grew, so did this curvaceous and colorful flower. They became popular in paintings and festivals. In the mid-seventeenth century, tulips were so popular that they created the first economic bubble, known as "Tulip Mania" (tulipomania). As people bought up bulbs they became so expensive that they were used as money until the market in them crashed.

https://www.holland.com/global/tourism/ ... olland.htm


Tulip mania (Dutch: tulpenmanie) was a period in the Dutch Golden Age during which contract prices for some bulbs of the recently introduced and fashionable tulip reached extraordinarily high levels and then dramatically collapsed in February 1637

The introduction of the tulip to Europe is usually attributed to Ogier de Busbecq, the ambassador of Ferdinand I, Holy Roman Emperor, to the Sultan of Turkey, who sent the first tulip bulbs and seeds to Vienna in 1554 from the Ottoman Empire.[18] Tulip bulbs were soon distributed from Vienna to Augsburg, Antwerp and Amsterdam

[hellegennes]

Τελικά βρήκαμε τη συνεισφορά της Τουρκίας στον παγκόσμιο πολιτισμό ή μείναμε στα γιαούρτια και τις 5000 τουρκικές λεξεις που έμειναν μετά τα 400 χρόνια κατοχής;
Πόσες.Ελληνικές λέξεις έχει η τουρκική;

Σήμερα φαντάζομαι περισσότερες από τις 500 τούρκικες λέξεις σε καθημερινή χρήση στα ελληνικά.

Ναι οκ καμία αντίρρηση
Ελληνικές στην τουρκική;

Εχμμ... αυτό έγραψα.

[hellegennes]

The introduction of the tulip to Europe is usually attributed to Ogier de Busbecq, the ambassador of Ferdinand I, Holy Roman Emperor, to the Sultan of Turkey, who sent the first tulip bulbs and seeds to Vienna in 1554 from the Ottoman Empire.[18] Tulip bulbs were soon distributed from Vienna to Augsburg, Antwerp and Amsterdam

Αν αρχίσουμε να μετράμε λέξεις και φυτά, η προσφορά του ελληνικού κόσμου πολλαπλασιάζεται.

Περιμένουμε να ακούσουμε την συνεισφορά σε τέχνες, επιστήμες και κόνσεπτ, όπως η δημοκρατία, το θέατρο, κτλ.

[Νταρνάκας]

Ούτε το μπαταχτσής είχα ακούσει ποτέ και εξοργιζόμουν να το ακούω στην τηλεόραση σε συζητήσεις και να μην καταλαβαίνω τίποτα.
Ντροπή !

Kι αυτό ντεμέκ σαλονικιώτικο είναι, σε όλη τη βόρεια Ελλάδα λεγόταν από παλιά.