Ζαποτέκος έγραψε: ↑24 Απρ 2025, 19:01
Έχεις δει στο δίπολο Έλληνες-βάρβαροι να εντάσσουν οι Βυζαντινοί στο
Έλληνες κάποιον άλλον λαό εκτός απ' τους εαυτούς τους ; Έχεις δει στο
Έλληνες να εντάσσουν κάποιον άλλον πολιτισμένο λαό , π.χ. λατινόφωνους ή αραβόφωνους ;
Οι Ρωμαίοι ήταν οι μόνοι ελληνοπρεπείς. Η παρατήρησή σου δεν προσφέρει κάτι.
Άρα σαφώς και έχει εθνοτικό περιεχόμενο.
Δηλαδή σήμερα που οι Νεοέλληνες είναι οι μόνοι ελληνόφωνοι όταν αυτοπροσδιορίζονται ως «ελληνόφωνοι» αυτοπροσδιορίζονται εθνοτικά;
Έχω φέρει και χωρίο του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου που λέει τους εχθρούς των Εβραίων , συγκεκριμένα τους Βαβυλωνίους του Ναβουχοδνόσορος ,
βαρβάρους . Αφού οι Βυζαντινοί ήταν ο
Νέος Ισραήλ που τόσο έχεις διαφημίσει
, πώς και δεν επέλεξαν το δίπολο Ισραηλίτες - βάρβαροι , χρησιμοποιώντας βεβαίως για τον εαυτό τους το
Ισραηλίτες ;
Ρε μας κοροϊδεύεις; Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι εθνοτικός Ρωμαίος; Στην εποχή του υπάρχει ρωμαϊκή εθνότητα που πρεσβεύει ότι είναι ο Νέος Ισραήλ; Πότε θα σοβαρευτείς; Και πόσες φορές οι εθνοτικοί Ρωμαίοι χρησιμοποιούν τον
εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό «Χριστιανοί» (π.χ. Γεώργιος Σφρατζής) ή το δίπολο με εθνοτική και όχι καθαρά θρησκευτική σημασία «Χριστιανοί» (= εθνοτικοί Ρωμαίοι)-«έθνη»/«βάρβαροι» (= μη Χριστιανοί βάρβαροι). Μπορείς να φανταστείς από που προέρχεται αυτό;
Πώς συνεχίζουν αυτοί οι χριστιανοί να χρησιμοποιούν το Έλλην - βάρβαρος , ενώ ο απόστολος Παύλος τους είπε πως πλέον δεν θα υπάρχει αυτή η διάκριση ;
Η χρήση του διπόλου είναι ασυνεχής. Επανεισάγεται με τον Μιχαήλ Ψελλό. Τα χωρία της Αρχαιότητας που έχεις υπόψιν σου αποτελούν μέρος μίας ρητορικής παράδοσης (της Ύστερης Αρχαιότητας) που οδηγείται προς το τέλος της...
Γιατί οι Βυζαντινοί να αρχαΐσουν χρησιμοποιώντας το "Έλληνες" ενώ σαφώς έχουμε χωρία με Ρωμαίους ( Βυζαντινούς ) - βάρβαρους και το όνομα "Ρωμαίοι" είναι και αυτό παλαιό σαν το "Έλληνες" ;
α) Μίμηση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας/επίδειξη ελληνογνωσίας.
β) Χρήση του σε σημεία στα οποία θέλουν να τονίσουν την ελληνοπρέπειά τους έναντι της (σύμφωνα με την ελληνική γραμματεία) «βαρβαρικότητα» (ή ειδική μορφή αυτής) άλλων.
γ) Χρήση με τοπική αρχαϊστική σημασία (επίκληση τοπικής απώτερης ελληνικής καταγωγής) ή συλλογικής απώτερης ελληνικής καταγωγής (π.χ. Γεώργιος Σχολάριος).
Ο Νικήτας Χωνιάτης το πράττει και για τους τρεις λόγους (από το (γ) το πρώτο σκέλος).
Δεν έχεις σκοπό να φέρεις κάτι καινούριο που θα τεκμηριώσει τις θέσεις σου παρά μόνο να καταθέσεις αστήρικτες θεωρίες.
Αν υπάρχει κάποιος που τεκμηριώνει τη θέση του με πηγές και έχει φέρει κάτι καινούργιο τον τελευταίο ένα χρόνο (όποτε και έχω εισέλθει στη συζήτηση) είμαι εγώ! Και οι θεωρίες
«μου
» μόνο «αστήρικτες» δεν είναι!
Ή είσαι τυφλωμένος απ' τον ανθελληνισμό σου ή είσαι μπελουγκοκέφαλος .
Την περίπτωση να είσαι τυφλωμένος εσύ από τον εθνικισμό σου την σκέφτηκες; Τη ρητορική φύση του διπόλου «Έλληνες»/«βάρβαροι» την αναγνωρίζει κάθε [σοβαρός] βυζαντινολόγος ακόμη και αυτοί πριν την ανάδειξη του θέματος της ρωμαϊκής εθνοτικότητας.
