Pertinax έγραψε: ↑19 Μαρ 2021, 05:15
δεν ταυτίζονται τα ονόματα Ρωμαίοι και Έλληνες
Αν οι επαναστάτες του 1789 άλλαζαν το όνομα του κράτους και του λαού
αν πούμε ότι αυτοί οι βασιλείς Ρωμαίων απομακρύνθηκαν ένα βήμα από τη ρωμαϊκή εθνοτική ταυτότητα, φαντάσου πόσο απομακρύνθηκε ο Χαλκοκονδύλης, ο οποίος δεν δεχόταν καν τη ρωμαϊκή υπόσταση του κράτους.
για τους περισσότερους η επιγραφή "Έλληνες" στο ναό του Αγίου Γεωργίου δεν ήταν τίποτα παραπάνω από αρχαιοπρεπής προσδιορισμός.
Αυτός που αυτοπροσδιοριζόταν κατά βάση ως Βούλγαρος, αλλά και (δευτερευόντως) ως Μακεδόνας (δηλώνοντας απόγονος των αρχαίων Μακεδόνων) φυσικά ήταν εθνοτικός Βούλγαρος.
να μην μπερδεύει τα κοινωνικοπολιτικά με τα εθνοϊστορικά οράματα
1) Δεν ταυτίζονταν στο παρελθόν θες να πεις... Όπως είπαμε όμως, στην Ανατολή, προϋπήρχε ο ελληνισμός ενώ η ελίτ μπήκε στην Ανατολή ως λατινική. Ηττήθηκε από τον προϋπάρχοντα ελληνισμό και προσαρμόστηκε. Η ταυτότητα γίνεται έτσι σύνθετη για όλους και η εξουσία επιθυμεί τη δόξα του ελληνισμού και φτάνει στο σημείο να λέει "Είμαι Έλληνας", και ο τοπικός Έλληνας επιθυμεί τη δόξα του ρωμαϊκού κράτους και φτάνει στο σημείο να λέει είμαι Ρωμαίος. Οι άξονες δεν ταυτίζονται διότι έχουν διαφορετική πηγή κύρους ο καθένας: 1) το κράτος, 2) ο πολιτισμός, 3) η θρησκεία. Μια και μοναδική, απόλυτα σύνθετη ταυτότητα, αλλά μία και μοναδική. Γι' αυτό και η απέχθεια για οτιδήποτε λατινορωμαϊκό, δηλ. η απέχθεια για όλα τα ορόσημα της ταυτότητας των ιταλορωμαίων. Η παράδοση χιλίων χρόνων είναι υπέρ αρκετή για να διατηρηθεί ένα όνομα που όχι μόνο "ξένο" δεν ήταν, αλλά αποτελούσε για αιώνες κανονικό άξονα της ταυτότητας τους. Και γι' αυτό η ρωμιοσύνη αποτελεί όραμα των Ελλήνων.
2) Η λήψη του ζητουμένου είναι η μοναδική σας τακτική. Η χρήση του Έλληνας, Γραικός, Ρωμαίος που βλέπουμε στις πηγές δεν χαρακτηρίζεται... "αλλαγή ονόματος του λαού", είναι χρήση απόλυτα εναλλακτική δηλώνοντας κατά γράμμα την ισοτιμία με φράσεις όπως "είμαι Ρωμαίος δηλ. Έλληνας" κ.λπ. .
3) Σε όσα έχουμε πει, για την αυξανόμενη ένταση ως προς τη χρήση του ελληνικού άξονα της ταυτότητας, όλες οι εκφράσεις του Λάσκαρη ή του Χαλκοκονδύλη είναι απολύτως συμβατές. Διότι εμείς ουδέποτε ασκούμε... κριτική στις ημικές εκφράσεις ταυτότητας. Οι μόνοι που στηρίχτηκαν σε απαξιωτικές εκφράσεις κατά των ίδιων των βυζαντινών για τις εκφράσεις ταυτόητας που δεν σας βόλευαν είστε εσείς, και όπως βλέπουμε συνεχίζεις ακάθεκτος. Καμαρώστε αυτόν που ισχυρίστηκε πίστη στην "ημική ταυτότητα" ασκεί κριτική στους βυζαντινούς όταν δεν του αρέσει η ταυτότητα που εκφράζουν!
4) Πόση τρέλα θα πουλήσεις ακόμα όταν χαρακτηρίζεις "αρχαιοπρεπή" την δήλωση ότι "
εμείς ΤΩΡΑ που φτιάξαμε τον ναό είμαστε Έλληνες";... "Εμείς τώρα" οι Έλληνες, Ρωμαίοι και Γραικοί, όχι κάποιοι, κάπου, κάποτε... Πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί σχιζοφρένεια να λες διαρκώς ότι ένα εθνωνύμιο "Ρωμαίοι" προσδιορίζει ταυτότητα "Α" κα ένα εθνωνύμιο "Γραικοί" ή "Έλληνες" προσδιορίζει ταυτότητα "Β",
άρα ως παλαβό αποτέλεσμα αυτού του αξιώματος, έχουμε ανθρώπους που τελικά ΘΕΛΟΥΝ να αυτοπροσδιορίζονται με ένα εθνωνύμιο που... ούτε το θέλουν, ούτε εκφράζει την ταυτότητα τους!
5) Το παράδειγμα με τον Βούλγαρο ήταν άσχετο διότι πίστευαν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μπορούσαν να συσχετιστούν κατά οποιονδήποτε φαντασιακό τρόπο με τους Βούλγαρους, ενώ οι Ρωμαίοι της Τουρκοκρατίας αλλά και του Βυζαντίου ακόμα, είναι Έλληνες ή Γραικοί στο γένος...
6) Το να πουλάμε τρέλα θεωρείται επιχείρημα; Ή μήπως δεν γνωρίζει το παλικάρι την σύνδεση κοινωνικοπολιτικών και εθνοϊστορικών οραμάτων ανάμεσα π.χ. σε αριστερά και ακροδεξιά;!
