Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Sorry κιόλας αλλά θυμάμαι να γράφεις κάτι για "βυζιά σου" κάπου; Νομιζα οτι είσαι κοπέλα. Αν και μου φαίνεται λίγο disturbing που μπορεί να ξέρεις αυτά τα πράγματα για μένα. Μένω κυρίως μέσα και μένω μακριά απο φασαρίες...
Δεν έγραψα ποτέ τέτοιο πράμα! Σε προκαλώ να το φέρεις να το δω.
Όσο για το δεύτερο. Άνοιξε σιγαααα-σιγαααα την εντοιχισμένη ντουλάπα με τον καθρέφτη που είναι ακριβώς πίσω σου.
Οκ τώρα φοβήθηκα λίγο. Μασόνος είσαι;
Όχι οσφπ είμαι (της αυτόνομης κοκκαλικής πτέρυγας).
Anyways Αλήθεια, συγγνώμη που ήμουν μέσα στην ντουλάπα σου τόσες ώρες και είχα και λασπωμένα παπούτσια.
Πάρε τις λάσπες με λίγο βετέξ και είσαι οκ.
Σε πμ δεν μπορειτε να τα πειτε; Γιατι το γαματε το τοπικ
Εγώ; Αυτός ο τρελός μου κόλλησε.
Re: Rollingstones 1967
Δημοσιεύτηκε: 17 Απρ 2019, 18:43
από Tarkovsky
από τον τύπο της εποχής
Η εφημερίδα κάνει λόγο για 20λεπτο. Το σετ λιστ που κάπου βρήκα από 6 τραγούδια 3 μέχρι 4 λεπτά (The Last Time, Lady Jane, 19th Nervous Breakdown, Ruby Tuesday, Let’s Spend the Night Together, Satisfaction) και τα ενδιάμεσα κενά για χειροκρότημα, άντε να δικαιολογούν μισή ώρα.
Πάντως, οι ίδιοι στο The Rolling Stones 50 γράφουν ότι σκόπευαν να δώσουν 3ωρο σόου ένεκα ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής τουρνέ, αλλά δεν μπόρεσαν εξαιτίας των επεισοδίων. Ακούγεται υπερβολικό, επειδή για να γεμίσουν 3 ώρες θα έπρεπε να παίξουν τα μισά και βάλε από όσα κομμάτια είχαν ηχογραφήσει μέχρι τότε.
Μου φαίνεται ότι το μόνο 100% αληθές γύρω από τη συγκεκριμένη συναυλία είναι, τελικά, ότι αποτέλεσε την τελευταία εμφάνιση επί σκηνής σε τουρνέ (δλδ όχι μεμονωμένη) για τον Μπράιαν Τζόουνς https://en.wikipedia.org/wiki/The_Rolli ... chronology
πριν πνιγεί -ή βρεθεί πνιγμένος- στην πισίνα του τον Ιούλη του 1969.
I'm a King Bee με την σλάιντ κιθάρα του Τζόουνς
και επένδυση σε Καζάν για τον Cavaliere
Η εφημερίδα κάνει λόγο για 20λεπτο. Το σετ λιστ που κάπου βρήκα από 6 τραγούδια 3 μέχρι 4 λεπτά (The Last Time, Lady Jane, 19th Nervous Breakdown, Ruby Tuesday, Let’s Spend the Night Together, Satisfaction) και τα ενδιάμεσα κενά για χειροκρότημα, άντε να δικαιολογούν μισή ώρα.
Πάντως, οι ίδιοι στο The Rolling Stones 50 γράφουν ότι σκόπευαν να δώσουν 3ωρο σόου ένεκα ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής τουρνέ, αλλά δεν μπόρεσαν εξαιτίας των επεισοδίων. Ακούγεται υπερβολικό, επειδή για να γεμίσουν 3 ώρες θα έπρεπε να παίξουν τα μισά και βάλε από όσα κομμάτια είχαν ηχογραφήσει μέχρι τότε.
Μου φαίνεται ότι το μόνο 100% αληθές γύρω από τη συγκεκριμένη συναυλία είναι, τελικά, ότι αποτέλεσε την τελευταία εμφάνιση επί σκηνής σε τουρνέ (δλδ όχι μεμονωμένη) για τον Μπράιαν Τζόουνς https://en.wikipedia.org/wiki/The_Rolli ... chronology
πριν πνιγεί -ή βρεθεί πνιγμένος- στην πισίνα του τον Ιούλη του 1969.
I'm a King Bee με την σλάιντ κιθάρα του Τζόουνς
και επένδυση σε Καζάν για τον Cavaliere
Τα τραγούδια που ήταν προγραμματισμένο να παίξουν έπαιξαν και μάλιστα το satisfaction στο τέλος δυό φορές, για ανκόρ.
Για να γίνει αυτό το επεισόδιο που λένε πρέπει στο σημείο που είναι η εξέδρα των επισήμων της Λεωφόρου να είχε γεμίσει αστυνομία, να ήταν δηλαδή μισοί αστυνομία και μισοί θεατές. Για να είναι δε και ο Τζάγκερ εκεί έπρεπε να είχε κατεβεί από την εξέδρα (ήταν τοποθετημένη περίπου στο σημείο του πέναλτυ προς Ιπποκράτους) και να διασχίσει το στίβο. Εξαιρετικά απίθανο, όπως εξαιρετικά απίθανο να προκαλέσει την αστυνομία.
Είχα δει εγώ κάτι κόκκινα γαρύφαλλα αλλά να τα συνδυάσω με το ... ΚΚΕ ούτε μου πέρασε από το μυαλό.
Τα συνδύασαν οι άλλοι και η αστυνομία ;
Τώρα στο έβγα από τους επισήμους και επί του καταστρώματος της Λεωφόρου πλέον μπορεί να έγινε το οτιδήποτε.
Πάντως για ... κουμούνια οι Stones δεν είχαν ποτέ τη φήμη, ούτε πριν ούτε μετά.
Στην ΕΣΣΔ νομίζω κάποια στιγμή επετράπη η κυκλοφορία των δίσκων των Beatles αλλά των Stones ποτέ (decadent capitalist western music).
Στη συνέχεια η συναυλία έγινε μιά χαρά. Το πρώτο μέρος ήταν Ελληνικά συγκροτήματα και το δεύτερο μέρος ήταν οι Stones. Δεν είχε επεισοδια.
Έγινε το εξής όμως:
Η εξέδρα έβλεπε προς τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και άρα εμείς βλέπαμε τις πλάτες των Rollingstones και το εισιτήριο μας κόστιζε 120 δραχμές, ενώ το εισιτήριο απέναντι κόστιζε 250 δραχμές και το πέταλο προς την Ιπποκράτους 60 δραχμές. Το πέταλο έβλεπε λοιπόν πιό καλά από τα 120άρια και πιάνει μιά στιγμή ο Μαστοράκης το μικρόφωνο και λέει -κοροϊδευτικά μάλλον- "γειά σας 120άρια". Μετά από αυτό έπεσε μεγάλο ουουουουου και κράξιμο.
Στο τέλος της συναυλίας εγώ και οι φίλοι μου κατηφορίσαμε την Αρματωλών και Κλεφτών και πήγαμε με τα πόδια στο Χίλτον, όπου αργότερα κατά τα μεσάνυχτα βρήκαμε τον Ρίτσαρντ και τον Τζόουνς οι οποίοι μας έδωσαν αυτόγραφα. Πολύ καλό παιδί φαινόταν ο Κηθ Ρίτσαρντ, μας είπε καλώς τα φιλαράκια μου και τέτοια, ο Τζόουνς απλά υπέγραψε ενώ ο Τζάγκερ μας προσπέρασε και δεν σταμάτησε καν.
Πληροφορηθήκαμε ότι έγιναν μικροεπεισόδια στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, έληξε άδοξα και τέτοια που λέει δεν υπήρχαν.
Δεν υπάρχει κανόνας του φόρουμ για τα fake news;
Στην έντυπη LiFO (#333, 28/3/2013) o Γιάννης Πετρίδης ξαναθυμάται τους Rolling Stones της Λεωφόρου με αφορμή το αφιέρωμα «Αθήνα, Ιστορία μιας πόλης»: «Το στάδιο το βράδυ ήταν σχεδόν γεμάτο. Πρώτα βγήκαν κάποια ελληνικά συγκροτήματα (Loubogg, MGC, Idols, Τάσος Παπασταμάτης, Δάκης και We Five). Θυμάμαι ότι έτρεχα από 'δω και από 'κει, προσπαθώντας να βρω άκρη για να μπω στα παρασκήνια. Κάποια στιγμή βγήκαν οι Stones. Πρέπει να έπαιξαν περίπου μισή ώρα. Απ' όσα έχει συγκρατήσει η μνήμη μου, ο Τζάγκερ πλησίασε προς την κερκίδα που κάθονταν συνήθως οι φανατικοί φίλοι του Παναθηναϊκού (Θύρα 13). Εκεί δημιουργήθηκε μια αναστάτωση, στο πλαίσιο πάντα μιας συναυλίας. Δηλαδή σήμερα δεν θα μας έκανε εντύπωση. Πριν παίξουν το 'Satisfaction', ο μάνατζερ της μπάντας άρχισε να πετάει στο κοινό κόκκινα τριαντάφυλλα. Αυτό εκνεύρισε κάποιους αστυνομικούς, που έσπασαν στο ξύλο τον μάνατζερ και απώθησαν τον Τζάγκερ. Η μπάντα αποχώρησε και δεν ξαναβγήκε ποτέ. Υπήρξε κάποια αναστάτωση, ακούστηκαν γιουχαΐσματα και για να ηρεμήσουν τα πλήθη η διεύθυνση του σταδίου έκλεισε τον γενικό. Μέσα στο σκοτάδι φυγαδεύτηκε η μπάντα». https://www.lifo.gr/articles/music_articles/140974
Πάμε και στους πρωταγωνιστές. Ο Mick Jagger στον Φώτη Απέργη (στο περιοδικό Έψιλον τον Ιανουάριο του '93, αναδημοσίευση στην Κυριακάτικη τής 6/9/1998): «Τη θυμάμαι πολύ καλά τη συναυλία. Η σκηνή ήταν στη μέση ενός γηπέδου και ήμαστε πολύ μακριά απ' το κοινό. Έτσι, όταν προσπάθησα να δώσω στον κόσμο μια ανθοδέσμη και κάποιοι έτρεξαν να την παραλάβουν, οι αστυνομικοί το παρεξήγησαν και άρχισαν να τους χτυπάνε. Ήταν βλέπετε λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Ήταν λοιπόν μια παράξενη συναυλία – αλλά δεν ήταν η μόνη παράξενη συναυλία που δώσαμε την εποχή εκείνη». https://www.lifo.gr/articles/music_articles/140974