Περπερούνα / Pra-Pirun / 'ΙΕ' Θεότητες

[skartados]

1990,Ο ματεους ψηφιζεται καλυτερος παίχτης του Μουντιάλ ως δεκάρι.

Τα ίδια έκανε και ο σκαρταδος

Τα ίδια; Δηλαδή έπαιξε σε δύο τελικούς μουντιάλ και κέρδισε τον ένα;

Με τον Μαραντόνα το έκανε.
Στη Νάπολη τον εσβησε ως Αμυντικο χαφ,στην τουμπα έπαιξε μπροστα και Εβαλε γκολ

[Σουβλίτσα]

Να κάνω μια διευκρίνηση μόνο, το οτι οι θεότητες/θρησκείες αυτές προηγούνται χρονικώς δεν σημαίνει αναγκαστικά, θεολογικώς κυρίως μιλάω, οτι ο χριστιανισμός είναι μετεξέλιξη αυτών των θρησκειών ή αντιγραφή

Είναι. Και όχι μόνο προγενέστερων θρησκειών αλλά και αρχαίων φιλοσοφικών ρευμάτων. Κυρίως στωικισμού που ορθά υιοθετήθηκε από τον χριστιανισμό στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης αλλά βοηθώντας και στην ομαλή μετάβαση στη νέα θρησκεία.

Aν γνωρίζεις την Θεολογία την Ορθόδοξη Χριστιανική, τότε δεν μπορείς να ισχυριστείς νομίζω σε στέρεες βάσεις κάτι τέτοιο.
Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να το αναπτύξω ικανοποιητικά στα επιμέρους.
Αυτό που μπορώ να πω με λίγα λόγια (και μέσα από την προσωπική μου θεωρητική και εμπειρική αναζήτηση) είναι πως η Ορθοδοξία ως μεταφυσική μοιάζει από μια πλευρά σαν να κουμπώνει τα κενά που είχαν όλες οι προγενέστερες μετα-φυσικές παραδόσεις και μάλιστα με έναν μοναδικό και ταυτόγχρονα τελείως αντιδιαμετρικό τρόπο:
με προοπτική
βέβαια αυτό από την άλλη θα μπορούσε να το αναγνώσουμε όχι ως "κούμπωμα" αλλά ως αντίθεση, εξαρτάται όμως μάλλον από ποιά πλευρά θα το εξετάσουμε αλλά για να γίνει τέτοια κουβέντα θα πρέπει να μπούμε στα επιμέρους και αυτό ειναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο
δεν ανακυκλώνεται ούτε αναλώνεται σε κλειστούς,κυκλικούς εσωτερικούς επαναλαμβανόμενους χρόνους
αλλά κινείται στην γνωστή και πολλάκις παρεξηγημένη, (και από εμένα την ίδια κάποτε, ιδιαιτέρως) λόγω της κοσμικής κουλτούρας μας, γραμμική πορεία η οποία οδηγεί έξω από τον κτιστό χωροχρόνο του παρόντος αιώνος.

Οπότε βάσει αυτού, δεν μπορούμε σε καμια περίπτωση να ισχυριστούμε οτι η Ορθόδοξη Χριστιανική Ομολογία είναι είτε συνέχεια είτε αντιγραφή παλαιότερων θρησκευτικών παραδόσεων.
Να μιλά (ως μεταφυσική) σε κάποια γλώσσα ήδη γνωστή στον προχριστιανικό κόσμο, μάλλον.
Ή να το πεις αυτό για τον αιρετικό και εκκοσμικευμένο χριστιαν-ισμό ( ο οποίος αναφέρεται στο εντός του κτιστού κόσμου) να σου πω μάλιστα

ΓΙα την φιλοσοφική ανάγνωση από την άλλη σαφώς και μπορει να πει κανείς οτι βρίσκει επιμέρους ομοιότητες ή εως ένα βαθμό σύγκλιση με προυπάρχουσες φιλοσοφικές ιδέες. Και νομίζω οτι κάτι τέτοιο ειναι και απόλυτα φυσικό.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Αν με την μεταφυσική εννοείς την αντίληψη του θεού τότε είναι κυριολεκτικά συνέχεια της Ιουδαικής θρησκείας αφού για το ίδιο θεό υποτίθεται πως πρόκειται. Ομολογουμένως η ιδιότητές του στον χριστιανισμό παρουσιάζονται ελαχίστως πιο εξευγενισμένες. Θα έλεγε κανείς αναφορικά με τον ίδιο θεό πως παρακολουθεί την πορεία ενός δυνατού άντρα που περνάει από το στάδιο της ρωμαλέας δύναμης και νεότητάς του σε εκείνο της ήρεμης συμφιλίωσης των γηρατειών και ήρεμης παραίτησης με όμως μία κοινή συνισταμένη που απαντάται στη συνεχιζόμενη απογοήτευση που του προκαλούν τα υποκείμενά του.
Η πραγματική του επανάσταση βρίσκεται νομίζω στον επαναπροσδιορισμό του επέκεινα. Η χαρμόσυνη είδηση που θα τοποθετήσει τους ενάρετους σε έναν παράδεισο όπου θα ζούνε ευτυχισμένοι με όλα τα καλά για πάντα - για εμένα - έκανε για τον χριστιανισμό ότι ο Μάρλον Μπράντο για τον Νονό. Πήρε δηλαδή ένα έτσι κι αλλιώς καλά δομημένο προιόν και το απογείωσε.

[Σουβλίτσα]

Οκ, αυτή είναι η δική σου ανάγνωση των Ευαγγελίων και της Παλαιάς και Καινής διαθήκης, από την αρχή κυκλοφορούσαν τα "κατα Πορφύριου Εξαρχίδη" και λοιπών ευαγγέλια, συνεχίζεται αυτό μέχρι της ημέρες μας (από "πιστούς" και άπιστους). , καταλαβαίνεις πιστεύω πως το λέω.

Οπότε, για να έλθουμε στο θέμα για το οποίο μιλούσαμε παραπάνω, συμφωνείς οτι δεν γίνεται να πει κανείς οτι η Ορθόδοξη θεολογία είναι αντιγραφή ή συνέχεια προγενέστερων θρησκειών.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Όχι δεν πρόκειται για προσωπική γνώμη. Τουλάχιστον όχι ως προς το ότι ο χριστιανισμός αποτελεί τη συνέχεια της ιουδαικής θρησκείας. Ακόμα και αν δεν το διαβάζουμε στα κατά του Πορφύριου ευαγγέλια ο χριστός πολλές φορές δηλώνει ότι είναι ο υιος του ιουδαίου θεού που δεν μπορούμε να τον μπερδέψουμε με άλλον καθώς είναι μόνο ένας. Εξ ου και ο όρος μονοθεισμός ή η πώληση της καινής μαζί με την παλαιά διαθήκη σαν να αποτελεί η μία συνέχεια της άλλης. Κάτι σαν τον άρχοντα των δακτυλιδιών που σε όλη τη τριλογία συναντούμε τους ίδιους χαρακτήρες.
Άρα ξεκάθαρα η χριστινιακή θρησκεία είναι συνέχεια του ιουδαισμού και αυτό δεν αμφισβητείται από κανένα.

[Σουβλίτσα]

Δεν μιλάω για την ιουδαική θρησκεία εδώ