Τα Μουσουρικά: ο πρώτος διπλωματικός εξευτελισμός του ελληνικού κράτους(απο την Τουρκία)

[Σενέκας]

Δεν τον κατηγορούν για συνεννόηση, ίσα ίσα. Τον κατηγορούν ότι χρησιμοποιεί την εθνική συναίνεση για να σύρει πίσω του την αντιπολίτευση και να κερδίσει ψήφους στις επικείμενες εκλογές μέσω εθνικιστικών κορόνων.

Aυτό είπα και εγώ.Πολλοί το έκαναν από τότε,δεν είναι κάτι καινούργιο.

Εύρεθείς και Κ. Πρωθυπουργός κατά την 14 τρ. εις το δωμάτιον της Γερουσίας, παρόντων των Γερουσιαστών κ. κ. Κλωνάρη, Βλάσση και άλλων, του Κ. Ράμφου συντάκτου της «Συντηρητικής« και του Κ. Καλού ενός των συντακτών της « Καρτερίας», ήνοιξε την όμιλίαν των μεταξύ Μουσούρου και αυτού διατρεξάντων. Ο Ράμφος θέλων να κολακεύση τον Κωλέτην, τον οποίον εν τούτοις υβρίζει ως καταχθόνιον όπου και αν ευρεθή, είπεν ότι η Κυβέρνησις έδειξε διαγωγήν εθνικήν και ότι αν η «Ελπίς» και ο «Αιών» δεν υπερασπίζοντο την Τουρκία, η Τουρκία ήθελεν ενδώσει εις τας αξιώσεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

Ο Κωλέτης είπε τότε τα εξής, τα οποία ευρεθέντες και ημείς εις το παρακείμενον δωμάτιον έστενογραφήσαμεν αυτολεξεί:

»Η Κυβέρνησις έπραξεν εις την παρούσαν περίστασιν ό,τι έπρεπε να πράξη' εγώ, ο Κωλέτης, έπραξα ως Έλλην προστατεύων τα συμφέροντα του Βασιλέως μου, του Έθνους μου . Με έγραψεν η Τουρκική κυβέρνησις «σκύψε το κεφάλι», τη απεκρίθην «δέν σκύπτω το κεφάλι ».Μοί έστειλε με ατμοκίνητον την πρότασίν της, έπρεπε με ατμοκίνητον να στείλω την απάντησίν μου, έσυλλογίσθην να στείλω το ιδικόν μαςατμοκίνητον, αλλ' ύστερον ενθυμήθην ότι δεν έχει φερμάνι, και ήθελε χρονοτριβήσει είς Δαρδανέλλια, έγραψα λοιπόν έν μπιλλιέτoν προς τον Κ.Πισκατόρην και το είπον, «στείλε μου το Γαλλικών ατμοκίνητον» μοι απεκρίθη , «τί το θέλεις;», το απεκρίθην , «θέλω να στείλω γράμματα εις την Πόρταν», μοί απήντησε πάλιν, «στείλε μου να δω τι θα γράψης» το άπεκρίθην, «στείλε μου το ατμοκίνητον, και αύριον στέλλω και πρός σε αντίγραφον της διακοινώσεώς μου, καθώς θα στείλω και εις τους λοιπους πρέσβεις, (διότι ο Κωλέτης δεν θέλει μυστικά, θέλει να γνωρίζωσιν όλοι οι πρέσβειςτην διαγωγήν του»). Μοί έστειλε το ατμοκίνητον, έστειλα την διακοίνωσίν μου την επιούσαν υπήγα εις τού Βασιλέως. « Κύριε Κωλέτη,(μοί είπε) εξεύρεις τι έκαμα; Τί, Μεγαλειότατε; "Έγραψα εις τον Σουλτάνον. - "Έγραψες εις τον Σουλτάνον; Και τί τω έγραψες; Ο Βασιλεύς με έδειξεν το σχέδιον της επιστολής του-το είπον: «Εύγε, Μεγαλειότατε , αξιόλογα έγραψες».

Ο Κύρ. Μουσούρος ανεχώρησεν" ελυπήθην, αλλά διατί ελυπήθην, διότι έφυγεν; όχι. Ελυπήθην διότι δεν επρόφθασα να το δώσω τα διαβατήριά του, διά να είπη εις την Πόρταν, ότι εγώ δεν σκύπτω κεφάλι.Ο Αργυρόπουλος εφέρθη πολύ καλά, έκαμε το χρέος του, ωμίλησεν ό,τι έπρεπεν, αλλά δεν είσηκούσθη, τι εδύνατο να κάμη, αφού δεν τον ήκουσαν;»

η ομιλία καταγράφηκε στην Αιων, που ήταν Αντι-Κωλλετική, οπότε μάλλον είναι και αυθεντική

[Σενέκας]

Τουρκοι ζήτησαν άσυλο σε μακεδονική εκκλησία και την έκαψε ο άνθρωπος

Ε πες λεπτομέριες. Σε πια περιοχή της Μακεδονίας; Να το δούμε ρε φίλε

Συκιά Χαλκιδικής, μετά το 1850, έγινε μπαχτιρντί, οι λιγοστοί τουρκοι κλειστηκαν στην εκκλησια του αγιου αθανασίου όπου με εντολή του καρατάσου κάηκε. Αργότερα βρήκε χρηματοδότηση και την ξαναέφτιαξε.


«…Εκινήθην αμέσως κατ’ αυτών (Τούρκων) και αφού καθ’ οδόν εφόνευσα τινάς, επολιόρκησα τους λοιπούς εντός της εκκλησίας ο Αγιος Αθανάσιος και εντός αυτής ετελεύτησαν άπαντες διά του πυρός… διότι μήτε να υποταχθούν ηθέλησαν, μήτε μετεμελήθηκαν δι’ όσα κακά έπραττον, αλλ’ επέμενον υβρίζοντες και βεβηλούντες τον ναόν του Θεού, οι αντίθεοι…»

Η επιστολή προς τους Αγιορείτες μοναχούς που έγραψε ο αγωνιστής οπλαρχηγός Τσάμης Καρατάσος στις 6 Απριλίου του 1854 είχε περισσότερο εξομολογητικό χαρακτήρα. Λίγες ώρες νωρίτερα, ξεκινώντας την επανάσταση του στη Μακεδονία από τη Συκιά Χαλκιδικής, είχε πυρπολήσει τον ναό του Αγίου Αθανασίου όπου είχε οχυρωθεί η τούρκικη φρουρά του χωριού για να σωθεί. Η απόφαση του να βάλει φωτιά στην εκκλησία ήταν συνειδητή, καθώς, παρά τις εκκλήσεις των Ελλήνων προς τους Τούρκους στρατιώτες να εγκαταλείψουν τον ιερό χώρο, εκείνοι αρνήθηκαν.

Επτά χρόνια (1861) αργότερα, μετά την καταστολή της Επανάστασης, ο Καρατάσος συγκέντρωσε τα απαραίτητα χρήματα με έναν και μόνο σκοπό: την ανοικοδόμηση του ναού.
https://www.kathimerini.gr/life/city/10 ... agrafetai/

guest εμφάνιση Νταρνάκας βλέπω. Ας μη χάσουμε την ευκαιρία

[Νταρνάκας]

Τουρκοι ζήτησαν άσυλο σε μακεδονική εκκλησία και την έκαψε ο άνθρωπος

Ε πες λεπτομέριες. Σε πια περιοχή της Μακεδονίας; Να το δούμε ρε φίλε

Συκιά Χαλκιδικής, μετά το 1850,

Κρίμα. Λάθος άτομα έκαψε στη Συκιά.

[Σενέκας]

bump

Η Κυβέρνησις έπραξεν εις την παρούσαν περίστασιν ό,τι έπρεπε να πράξη' εγώ, ο Κωλέτης, έπραξα ως Έλλην προστατεύων τα συμφέροντα του Βασιλέως μου, του Έθνους μου . Με έγραψεν η Τουρκική κυβέρνησις «σκύψε το κεφάλι», τη απεκρίθην «δέν σκύπτω το κεφάλι ». Μοί έστειλε με ατμοκίνητον την πρότασίν της, έπρεπε με ατμοκίνητον να στείλω την απάντησίν μου, έσυλλογίσθην να στείλω το ιδικόν μας ατμοκίνητον, αλλ' ύστερον ενθυμήθην ότι δεν έχει φερμάνι, και ήθελε χρονοτριβήσει είς Δαρδανέλλια, έγραψα λοιπόν εν μπιλλιέτoν προς τον Κ.Πισκατόρην και το είπον, «στείλε μου το Γαλλικών ατμοκίνητον» μοι απεκρίθη , «τί το θέλεις;», το απεκρίθην , «θέλω να στείλω γράμματα εις την Πόρταν», μοί απήντησε πάλιν, «στείλε μου να δω τι θα γράψης» το άπεκρίθην, «στείλε μου το ατμοκίνητον, και αύριον στέλλω και πρός σε αντίγραφον της διακοινώσεώς μου, καθώς θα στείλω και εις τους λοιπους πρέσβεις, (διότι ο Κωλέτης δεν θέλει μυστικά, θέλει να γνωρίζωσιν όλοι οι πρέσβειςτην διαγωγήν του»). Μοί έστειλε το ατμοκίνητον, έστειλα την διακοίνωσίν μου την επιούσαν υπήγα εις τού Βασιλέως. « Κύριε Κωλέτη,(μοί είπε) εξεύρεις τι έκαμα; Τί, Μεγαλειότατε; "Έγραψα εις τον Σουλτάνον. - "Έγραψες εις τον Σουλτάνον; Και τί τω έγραψες; Ο Βασιλεύς με έδειξεν το σχέδιον της επιστολής του-το είπον: «Εύγε, Μεγαλειότατε , αξιόλογα έγραψες».

Ο Κύρ. Μουσούρος ανεχώρησεν" ελυπήθην, αλλά διατί ελυπήθην, διότι έφυγεν; όχι. Ελυπήθην διότι δεν επρόφθασα να το δώσω τα διαβατήριά του, διά να είπη εις την Πόρταν, ότι εγώ δεν σκύπτω κεφάλι.Ο Αργυρόπουλος εφέρθη πολύ καλά, έκαμε το χρέος του, ωμίλησεν ό,τι έπρεπεν, αλλά δεν είσηκούσθη, τι εδύνατο να κάμη, αφού δεν τον ήκουσαν;»