Golden Age έγραψε: ↑31 Μάιος 2023, 00:43
πατησιωτης έγραψε: ↑31 Μάιος 2023, 00:29
Όταν ο Ντερτιλής ήταν ακόμη ζωντανός αρνήθηκε να ασκήσει τα δικαιώματά του να βγει από τη φυλακή επειδή όπως έλεγε δεν αναγνώριζε το καθεστώς.
Δεν αρνούνταν να βγει απο τη φυλακή. Αυτό που αρνούνταν ήταν να υπογράψει δήλωση μετανοίας ως όρο για να αποφυλακιστεί. Δημόσια συζήτηση για την αποφυλάκισή του είχε κατα καιρούς. Αλλά έβγαιναν διάφοροι "δημοκράτες" κι έλεγαν ότι δεν έπρεπε να βγει.
Δεν υπήρχε χαρτί που έγραφε "Χαρτί Μετανοίας" ούτε νομίζω κάποια αίτηση που έλεγε μετανοώ και αποκηρύσσω το κίνημα.Αυτό που εκείνος ονόμαζε δήλωση μετανοίας ήταν μάλλον η τυπική αίτηση για λόγους υγείας ή αίτηση χάριτος ή αίτηση για απόλυση υπό όρους αλλά επειδή απευθυνόταν στις αρχές της Ελληνικής Δημοκρατίας για αυτόν ήταν αναγνώριση καθεστώτος.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE ... E%AE%CF%82
Σε αντίθεση με άλλους φυλακισμένους πραξικοπηματίες, αρνήθηκε να αιτηθεί την αποφυλάκισή του για να μην αναγνωρίσει τη νομιμότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος και παρέμεινε φυλακισμένος ως τον θάνατό του.
Και κάτι άλλο που προκύπτει από το βιογραφικό του και παραδόξως είναι επίκαιρο για σήμερα που πολλοί και διάφοροι δεξιοί οδύρονται ότι έχασαν την παράταξη επειδή η ΝΔ γέμισε "σημιτικούς",ότι είναι κεντροαριστερά κλπ (Orion22 και για σένα) και τα παρόμοια : τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα ΑΝΑΔΙΑΤΑΣΣΟΥΝ τα πολιτικά πρόσωπα ανάλογα με τις θέσεις που παίρνουν στην επικαιρότητα.Μεγάλο πολιτικό γεγονός στην πρόσφατη ιστορία ήσαν τα μνημόνια και στο παρελθόν βέβαια η κατοχή και ο πόλεμος.
Από το βιογραφικό του Ντερτιλή.
Η οικογένεια του κατάγονταν από την επαρχία Αιγιαλείας στο νομό Αχαΐας. Πατέρας του ήταν ο Βασίλειος Ντερτιλής, απότακτος βενιζελικός αξιωματικός[1] που φυλακίστηκε μετά τη συμμετοχή του σε ένα αποτυχημένο στρατιωτικό κίνημα το 1924, αλλά συμμετείχε στο πραξικόπημα του Πάγκαλου το 1925[2] και σε πραξικόπημα των υποστηρικτών του Πάγκαλου, Κονδύλη και Ζέρβα, εναντίον του τον Αύγουστο του 1926. Το Σεπτέμβριο κινήθηκε μαζί με το Ζέρβα εναντίον του Κονδύλη, αλλά απέτυχαν[3] και ο Ντερτιλής καταδικάστηκε σε ισόβια. Αργότερα αμνηστεύτηκε[4] και επανήλθε στο στράτευμα με τον βαθμό του υποστρατήγου.[εκκρεμεί παραπομπή] Ήταν βασικός εμπνευστής των Ταγμάτων Ασφαλείας[4] και πρώτος διοικητής της Ανωτάτης Διοίκησης Ευζωνικών Ταγμάτων που υπαγόταν στο κατοχικό υπουργείο Εθνικής Αμύνης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Τον Μάιο του 1944 ο Βασίλειος Ντερτιλής συνελήφθη από την Υπηρεσία Ασφαλείας των κατοχικών αρχών ως ύποπτος συνεννόησης με το Ναπολέοντα Ζέρβα (με τον οποίον ήταν φίλος για πάνω από είκοσι χρόνια και θεωρούνταν το άλτερ έγκο του) και τους Βρετανούς και στάλθηκε στη Βιέννη για ανάκριση. Πριν τη σύλληψή του είχε εκφωνήσει ομιλία σε εκατοντάδες αξιωματικούς στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης στην οποία ισχυρίστηκε ότι είχε διαβεβαιώσεις ότι, παρά τις ανακοινώσεις εναντίον τους από το Κάιρο, οι Βρετανοί στήριζαν τα Τάγματα Ασφαλείας.[5] Μαζί με τον υπουργό Εσωτερικών Αναστάσιο Ταβουλάρη ο Βασίλειος Ντερτιλής οδηγήθηκε στη Γερμανία, όπου φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, για συνεργασία με τους Έλληνες αντιστασιακούς, όπως η Λέλα Καραγιάννη, σημειώματα της οποίας βρέθηκαν στο γραφείο του, όπως αναφέρει η Ιζαμπέλλα Παλάσκα-Βουλπιώτη, κόρη του Γιάννη Boυλπιώτη, στο βιβλίο της «Άγγελος ή Δαίμονας»[6], αλλά και διότι κατηγορήθηκε ότι βρισκόταν σε επαφή με το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής.
Μετά τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας, ο Νικόλαος Ντερτιλής διετέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας στο γραφείο του πατέρα του.
Πρόκειται για γεγονός που επιμελώς αποκρύπτεται από την αυτοαποκαλούμενη "δημοκρατική παράταξη".
Τα Τάγματα Ασφαλείας της κατοχής στελεχώθηκαν ως επί το πλείστον από απότακτους βενιζελικούς αξιωματικούς που βρήκαν έτσι την ευκαιρία να επανέλθουν στο στράτευμα απ όπου τους είχαν διώξει οι βασιλικοί που κυριαρχούσαν στην εποχή Μεταξά.Ο Πάγκαλος μάλιστα νόμιζε ότι θα χρησιμοποιήσει τα Τάγματα για να εμποδίσει την επάνοδο του Γεωργίου μετά τον πόλεμο
καθώς είχε μείνει στο 1918 και τον α΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά η κατάσταση είχε αλλάξει ριζικά όπως και τα πολιτικά μέτωπα.
Από τα πράγματα oι τέως βενιζελικοί και πλέον ταγματασφαλίτες μεταβλήθηκαν στους πλέον σκληρούς δεξιούς αν και πιθανόν πολλοί από αυτούς διετήρησαν υπογείως τα αντιβασιλικά τους αισθήματα και αυτό βγήκε στην επιφάνεια όταν στελέχωσαν το κίνημα της 21ης Απριλίου και κατήργησαν τη βασιλεία.