Μπορείς να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ γιατί η Παπαδοπούλου έχει τόση μανία να μας πει ότι οι ελληνόφωνοι Ρωμαίοι λόγιοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη «Έλληνας» ή τα παράγωγά της π.χ. «ελληνικός» με σημασίες εκτός της έννοιας ειδωλολάτρης/ειδωλολατρικός; Σιγά την ανακάλυψη! Γιατί δεν μας παρουσιάζει ποσοτικά και ποιοτικά τις αντίστοιχες αναφορες; (Λέγοντας ποιοτικά εννοώ να διακρίνει τη γεωγραφική έννοια, την υπερρητορική χρήση, της αρχαϊστική χρήση, την αρνητική κλπ). Εμένα μου αρέσουν οι αριθμοί. Και να μην ξεχνάμε ότι τις περισσότερες θετικές χρήσεις του εθνωνύμου «Έλληνας» και των παραγώγων του τις χρησιμοποιούν μια
χούφτα λογίων. Μια εθνολογική ταυτότητα είναι συλλογική υπόθεση. Όταν απομονώνουμε θετικές αποτιμήσεις των [αρχαίων] Ελλήνων από κείμενα λογίων δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι αυτές είναι γενικές απόψεις του μέσου ελληνόφωνου Ρωμαίου. Έχεις κάποια αντίρρηση για αυτό;
Μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι θέλει να πει η
ποιήτρια όταν γράφει:
«Φαίνεται μάλιστα ότι το όνομα "Ρωμαίος" έχει μια συλλογική σημασία και
δηλώνει διαφορετικά γένη,
διαφορετικούς λαούς της εποχής του Ψελλού.»;
Στη σελίδα 342 της Διατριβής της γράφει ότι:
«Ο Βατάτσης
υπερθεματίζει την αποστροφή του Γρηγορίου, ότι από το δικό του γένος, το γένος των Ελλήνων, πήγασε η σοφία και κάθε αγαθό που γέννησε αυτή και τα οποία σκόρπισε σε όλους όσους το επιθυμούσαν.» Συνεχίζει:
«Γνωρίζει ότι η Αγία Έδρα
με την υπογράμμιση του γένους των Ελλήνων στη ουσία στερεί από τον Βατάτζη τη ρωμαϊκή πρωτοκαθεδρία...»
Δεν νομίζεις ότι με αυτόν το τρόπο τον κατηγορεί ως ηλίθιο;
Κατ' αρχάς ο Βατάτζης δεν ονομάζει ο ίδιος το γένος του «ελληνικό»:
«
Ἐσήμαινε δὲ τοιοῦτον τὸ γράμμα, ὅτι τε ἐν τῷ γένει τῶν Ἑλλήνων ἡμῶν ἡ σοφία βασιλεύει...»
Η κοπτοραπτική δεν είναι αποδεκτή!...
Επειτα πράγματι γράφει:
«Ὅτι μὲν οὖν ἀπὸ
τοῦ ἡμετέρου γένους ἡ σοφία καὶ τὸ ταύτης ἤνθησεν ἀγαθόν, καὶ εἰς τοὺς ἄλλους διεδόθη...»
Η Παπαδοπούλου έγραψε: «ότι από το δικό του γένος,
το γένος των Ελλήνων».
Που ακριβώς βρήκε την υπογεγραμμισμένη φράση;
Το ρήμα υπερθεματίζω σημαίνει: «τονίζω κάτι έντονα ή ιδιαίτερα, του δίνω μεγάλη έμφαση»
Πού ακριβώς ο Βατάτζης
τονίζει έντονα την ελληνική του καταγωγή;
Όσο για το υπόλοιπο γράμμα (translatio imperii στους διηνεκείς «Γραικούς», ελληνικές οικογένεις (γένη) Δουκών και Κομνηνών):
«Αὐτίκα οἱ τῆς βασιλείας μου γενάρχαι, οἱ ἀπὸ τοῦ γένους τῶν Δουκῶν τε καὶ Κομνηνῶν, ἵνα μὴ τοὺς ἐτέρους λέγω, τοὺς
ἀπὸ γενῶν
ἑλληνικῶν ἄρξαντας [...] τὴν ἀρχὴν κατέσχον τῆς Κωνσταντινουπόλεως,
οὓς δὴ καὶ ἡ τῆς Ῥώμης έκκλησία, καὶ οἱ ταὐτης ἰεραρχικώς προϊστάμενοι, Ῥωμαίων αὐτοκράτορας ἀνηγόρευον»
Όχι «αναγνώριζαν» όπως γράφει η Παπαδοπούλου αλλά «αναγόρευαν». Φαντάζομαι ξέρεις τι σημαίνει η λέξη «αναγορεύω» (αυτοκρατορα) στα μεσαιωνικά ελληνικά.
Πρώτα θέλω να μου απαντήσεις αν ο Βατάτζης πραγματικά θεωρούσε σωστό και αποδεκτό το πρωτείο του Πάπα και τα λοιπά προνόμια που του είχε αναγνωρίσει ρητά σε προηγούμενη επιστολή προς αυτόν και μετά αν:
α) Εσύ πιστεύεις ότι οι Πάπες της Ρώμης αναγόρευαν αυτοκράτορες Ρωμαίων πριν τον Βατάτζη.
β) Εσύ πιστεύεις ότι ο Βατάτζης πραγματικά πιστεύει ότι οι Πάπες της Ρώμης αναγόρευαν Ρωμαίους αυτοκράτορες πριν από αυτόν.
Πάντως συγχαίρω την Παπαδοπούλου που έγραψε αυτό (σελ. 341):
«Οι
Λατίνοι κυβερνούν της Κωνσταντινούπολη και
ο πάπας αναγνωρίζει νομιμότητα στην κυριαρχία τους, ενώ ταυτοχρόνως ετοιμάζει νέα Σταυροφορία προς όφελος τους.»
Λες η αναφορά του Βατάτζη σε
ελληνικά γένη που κληρονόμησαν την κατοχή της Κωνσταντινούπολης από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και η θέση του ότι οι
Λατίνοι απέσπασαν βίαια την Κωνσταντινούπολη (και άρα δεν είναι οι νόμιμοι κάτοχοι) να σχετίζεται με το δυτικό παραμύθι που κυκλοφορούσε στη γύρα τότε (μετά το 1204 το sequelτου αρχικού
translatio imperii) ότι τάχα ο Θεός μετέφερε την «Αυτοκρατορία της Ρωμανίας» (όπως της αποκάλεσε ο Πάπας στην επιστολή του προς τον Βατάτση) από τους «Γραικούς» στους οποίους «είχε μεταφέρει προηγουμένως ο Μέγας Κωνσταντίνος τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και μετά ο Άγιος Πάπας την μετέφερε στους Φράγκους/Γερμανούς αφήνοντας μια αυτοκρατορία των Γραικών/της Ρωμανίας στους Γραικούς» στους Λατίνους (εξού και ο Πάπας αναγνωρίζει τους Λατίνους ως νόμιμους «Αυτοκράτορες της Κωνσταντινούπολης») και ότι ο Βατάτζης είχε υποσχεθεί πλήρη υποταγή στη Ρώμη με μόνο αντάλλαγμα την παύση υποστήριξης των Λατίνων της Κωνσταντινούπολης εκ μέρους του Πάπα (άρα έπρεπε να υιοθετήσει/βασιστεί τις θέσεις του/απόψεις του αν ήθελε να διεκδικήσει κάτι);
Και μια τελευταία ερώτηση:
Γιατί ο Βατάτζης απέδωσε τον τίτλο «Imperatori Constantinopolitano» της επιστολής του Πάπα ως «Βασιλεύς Ῥωμαίων»; Λες να σχετίζεται με το γεγονός ότι ποτέ ξανά σε αντίθεση με τον Θεόδωρο Λάσκαρη Β΄που είναι ένα δεδομένο μέτρο σύγκρισης ελληνολατρίας/πεποίθησης απώτερης ελληνικής καταγωγής στις επιστολές του/κείμενά του δεν υποστηρίζει ότι έχει ελληνική καταγωγή και ούτε ονομάζει τον λαό του «'Ελληνες»;