Chronicle έγραψε: ↑30 Ιουν 2019, 13:30
Για όποιον θέλει να γελάσει, βλέπουμε στο blog του ντουέτο "φλωρινιώτη" τις "αποδείξεις" για την... "ΕΘΝΟΤΙΚΗ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑ" των Ελλήνων!
Ένας σημαντικός λόγος που "αποδεικνύει" ότι "σταμάτησαν να υπάρχουν Έλληνες", είναι ότι... πίστευαν πως "προγονική τους γλώσσα ήταν τα λατινικά" (εδώ βλέπουμε να επιβεβαιώνεται η ανοησία τους, ότι δήθεν για τους Βυζαντινούς παίζει σημαντικό ρόλο η σύνδεση με τη ΛΑΤΙΝΙΚΟΤΗΤΑ"):
Εμείς βλέπουμε 1) να ονομάζεται πάτριος η ελληνική, 2) να ανυψώνεται η "δική τους" ελληνική και την ίδια στιγμή να κατηγορείται η λατινική για το ενδεχόμενο ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ παρανοήσεων, 3) η ελληνική γλώσσα να αποτελεί ενωτικό παράγοντα μεταξύ των Βυζαντινών, 4) να υβρίζεται η λατινική ως βάρβαρη γλώσσα:

Τα πρωτά δύο που παραθέτεις είναι αναμενόμενο να μιλάνε για Γραικούς καθώς τότε οι Ελληνόφωνοι είχαν μόνο πολιτειακή ρωμαϊκή ιδεολογία και διατηρούσαν συνείδηση της ελληνικής τους ταυτότητας αφού οι Βαλκανορωμαίοι έκαναν ακόμα κουμάντο στην διοίκηση. "Λατίνοι" πάντως τότε δεν υπήρχαν. Υπήρχαν Έλληνες και Ρωμαίοι. Ο τρίτος είναι παπικός και θεωρεί, ως λογικό είναι ,τους Βυζαντινούς Έλληνες=σχισματικούς. Ο Αυτοκράτορας βρίζει την λατινική ως βάρβαρη γιατί ρωμαϊκή γλώσσα στις μέρες του ήταν μόνο μια, η ελληνική. Η "σκυθική" λατινική γλώσσα των Λατίνων Ιταλούληδων που τους κυβερνάνε βάρβαροι="Σκύθες" δεν αντιπαρατίθεται στην "ελληνική" αλλά στην ρωμαϊκή των άπτωτων Ρωμαίων. Στην σοβινιστική κοσμοεικόνα των Βυζαντινών οπουδήποτε κυριαρχούν βάρβαροι τα πάντα είναι σκυθικά.
Η ασυνέχεια μεταξύ βυζαντινής και ελληνιστικής συνείδησης οφείλεται στο ότι πρώτον και κύριον επίσημη ρωμαϊκή θρησκεία έγινε ο Χριστιανισμός που ήταν ασυμβίβαστος με τον ελληνιστικό παγανισμό και αφετέρου στο ότι ο όρος Έλλην είχε καταλήξει να σημαίνει στα μυαλά των λατινικών ελίτ που εξασφάλισαν την επιβίωση του κράτους και πραγματοποίησαν την ένταξη των ελληνοφώνων στους θεσμούς του ρωμαϊκού στρατού, απτόλεμος, γυναικωτός, δειλός και οτιδήποτε άλλο αρνητικό μπορείς να φανταστείς. Το όνομα Έλλην λοιπόν δεν διατηρήθηκε στην συλλογική εθνοτική συνείδηση των ελληνοφώνων γι αυτούς τους απλούς πολιτικούς λόγους. Επανήλθε εν μερεί στο μυαλό των λογίων όταν η "ελληνική παιδεία" άρχισε να αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού Αράβων και Λατίνων για να ενισχύσει τις αξιώσεις της Κωνσταντινούπολης στον πολιτισμό της Ρώμης. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι προ του Βυζαντίου η ελληνομάθεια αποτελούσε υπό το κατασκεύασμα της humanitas για αιώνες σύμβολο κοινωνικού status (και παρηγοριάς) για τις τάξεις των λατινόφωνων ελίτ της συγκλήτου. Ο ανταγωνισμός αυτών των ελίτ με τους αμόρφωτους καραβανάδες Ιλλυρικανούς αυτοκράτορες ήταν πιστεύω καθοριστικός στην υιοθέτηση των δεύτερων του Χριστιανισμού ως αντίπαλης ιδεολογίας. Μόλις το Βυζάντιο καταστράφηκε η "ελληνικότητα" επέστρεψε για κάποιους μορφωμένους ως αναγεννησιακός νεοπαγανισμός. Οι απλές μάζες δεν είχαν καμία συνείδηση ελληνικότητας.
Αγαπητέ Χρον, καταλαβαίνω ότι ως θρήσκος δεν θες να χαρίσεις την ιδέα του ελληνισμού, που σήμερα επικρατεί στις μάζες, στους νεοπαγανιστές αντιπάλους σου όμως αν ήσουν λιγότερο θρησκόληπτος θα καταλάβαινες ότι δεν χρειάζεται καν να πλαστογραφείς την ιστορία μιλώντας για αναλλοίωτη ελληνική συνείδηση στις μάζες. Αρκεί να τους πεις ότι το Βυζάντιο διέσωσε μεγάλο μέρος της αρχαίας γραμματείας, ότι παρήγε και το ίδιο έργα γραμμένα στην αρχαία ελληνική και ότι ο ίδιος ο Χριστιανισμός είναι επηρρεασμένος από την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία, την οποία δεν έπαψε ποτέ σε γενικές γραμμές να εκτιμά.
Ο Πέρτιναξ είναι υπέρμαχος μιας ελληνικότητας πιο "λαϊκής", "δημοτικής", "Σαραντάκειας", κεκαθαρμένης δηλαδή από αρχαιοπληξίες γιατί έχει αριστερίζουσες τάσεις. Προσπαθεί με έναν μάλλον κίβδηλο τρόπο να συμβιβάσει ιστορικά τον νεοελληνισμό με το σοφτ αριστερό κατασκεύασμα του "πατριωτισμού" ως αντίθετο του "εθνικισμού". Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι "εθνομηδενιστής".
Εγώ είμαι υπέρμαχος μιας ρωμαϊκότητας που απομακρύνεται από το πατριαρχείο και την τουρκορωμιοσύνη και τον δυτικόφιλο νεοελληνισμό. Ως άθεος συμπαθώ περισσότερο τον (μετριοπαθή) παγανισμό γιατί άλλωστε ο Χριστιανισμός είναι νεκρός, αλλά ως πατριώτης, όχι κοσμοπολίτης, εξυμνώ τα κοσμικά και μιλιταριστικά στοιχεία της ρωμαϊκής ιστορίας. Αν υπήρχαν νεοπαγανιστές που διεκδικούν την ρωμαϊκή ιστορία ως δική μας και απομακρύνονταν εντελώς από τα φληναφήματα της "ελληνικής παιδείας", τον γραικυλικό εθνικισμό, και διάφορους ψεκασμένους φυλετισμούς-νεοναζισμούς, θα γούσταρα. Πιστεύω πάντως ότι το έθνος στην παρούσα ιδεολογική-ταυτοτική μορφή του δεν είναι βιώσιμο και χρειάζεται ανανέωση.