Αλβανοί στο Μωριά

[Ρουμ]

Μια σούμα

Η πρώτη εμπειρια του νεοτερου Ελληνισμού με τον Σκιπεταρισμό.

»»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,
εις την εκστρατεία των σουλτανικών δυνάμεων κατά της Πελοπονήσου,
ότε εξεράγη εν αυτή επανάσταση κατα των Οθωμανών …
εκ της επανάστασης αυτής πολλοί χριστιανοί εθυσιάσθησαν …
οι ως ανωτέρω στρατεύοντες Αλβανοί
διέβαινων , κατέστρεφον τα προστύχοντα
και παντού η ερημία ακολούθει αυτούς……
απεριγραπτα εισί όσα δεινά επέφερον οι Αλβανοί εις την εκείσε χριστιανοσύνη…..
εις πάσαν πόλη της Πελοπονήσου κατεσφάγησαν πλείστοι χριστιανοί,
εις την Τριπολιτσά μάλιστα 3.000,
τα δε χωριά εσκεπάσθησαν υπό πτωμάτων……
[Αραβαντινός σελ 263 ,Χρονογραφία Ηπειρου .....]»


«Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
[ Γ. Κορδάτος, «Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας», τομ. Α΄, σελ 241 ]


»’Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη,
και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις.
Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
[Κώδικας Ιεράς μονής Σπηλαίου]

« Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης». [Κωσταντίνος Σάθας ,σελ 524]

Ένα έγγραφο από το Ενετικό Προξενείο Θεσσαλονίκης μας προσδιορίζει το μέγεθος των ληστειών που διέπρατταν οι Αλβανοί στον Τουρκοκρατούμενο Μοριά: «… καντάρια πυρίτιδος εις το Ναύπλιον και άλλα 400 είναι έτοιμα δια τα Δαρδανέλλια… τα 500 καντάρια πυρίτιδος, που εστάλησαν εις το Ναύπλιον, διηρπάγησαν από τους Αλβανούς, οι οποίοι διαπράττουν παν είδος κακουργήματος εις τον Μορέαν…

». Μεταξύ άλλων στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αναφέρει ,
ότι είναι χαραγμένα και τα εξής:
«Χρονολογίας 1771. Οι Τουρκαλβανοί καίνε τα χωριά μας, όλο φονικά κάνουν».
(Δημοκλής Χαρ. Γαρταγάνης, «Η Στεμνίτσα στο 1821», σελίδα 40, Αθήνα 1964)


Τα δεινοπαθήματα των Γραικών τραγουδήθηκαν από τους Ηπειρώτες και τους Μακεδόνες
''''Τσή Πάτρας οί άρχόντισσες τσή Πάτρας οί κυράδες
Στά Γιάννενα τσί κίνησαν, στά Γιάννενα δεμένες,
Βγαίνουν άγάδες καί τηράν μπέηδες κι* άγναντεύουν
— *Αγάδες τί κοιτάζετε, μπέηδες τί τηράτε
Έγω ειμαι ή Γιωργάκαινα γυναίκα του Γιωργάκη
Όπ* έτρωγα παχιά άρνιά καί στείρες προβατίνες.'''
ΣΗΜΕIΩΣΗ : Τό τραγούδι άναφέρεται στά δεινοπαuήματα πού έπακολούuη-
, σαν στην Πελοπόννησο μετά την άτυχη επανάσταση του 1770.
[Ηπειρωτική εστία τεύχος 131 σελ 216]


Υπάρχει και παραδοσιακό τραγούδι από τη Μακεδονία μάλιστα
για τα γεγονότα εκείνα ,
για την κάθοδο των Αλβανών στο Μωριά ,
τη σκλαβιά και τις απαγωγές των Πελοπονησίων που ακολούθησαν
''''Ξεκίνησ' η Αρναουτιά
την άκρη του θαλάσσιου
πάνε να πατήσουν το Μωριά
και το καημένου Κάστρου
πήραν μανάδες με παιδιά
αδέρφια κι αξαδέρφια
σαν πήραν και μια νιονυμφη τριων μηνών νυφούλα…..»»

Πληροφορία που είναι χαραγμένη στον ενδέκατο στύλο της νότιας πλευράς του Θησείου, η οποία λέει:
«1770 εχαλάσανε οι Αρνανουτάδες του Πιρί (προάστειον των Θηβών) και ηρίθανε οι Πιριώτες στην Αθήνα» (Δημ. Καμπούρογλου: «Ιστορία των Αθηνών, εκδ. 1969, τόμ. Α’, σ. 189).


»Απεστάλησαν εντός ολίγου ,σμήνος στρατευμάτων Αλβανικών στη Πελοπόνησσο ,καταπνίξαντες την επανάσταση
και έφεραν ως επακόλουθο την διαρπαγή και αιχμαλωσία των κατοίκων τους οποίους διεσκόρπησαν εν τη Ευρωπαική και Ασιατική Τουρκία….
»’Οι απελθόντες εις την Πελοπόνησσο Αλβανοί ,έγιναν κύριοι της αυτής ,δεσπόζοτες και καταπιέζοντες δια καταχρήσεων και διαρπαγών ….'''
[Κουτσονίκας Τομος Α Ιστορια της ελληνικής επαναστάσεως σελ 16- 17

'''Δεν εφοβουντο τόσο οι Πελοπονήσιοι τους αυτόχθονας Τούρκους όσο την επιδρομή των Τουρκαλβανών οιτινες επι Αλεξίου Ορλωφ ,
ορμησαντες ως χείμαρροι ηχμαλώτησαν κατέσφαξαν και κατερημωσαν ανιλεώς πλείστο μέρος της Πελοπονήσου.
[Περαιβός ,Απομνημονευματα Πολεμικά σελ 4]

Ο Σέργιος Μακραίος (Φουρνάς Αγράφων 1735; – Κωνσταντινούπολη 1819), λόγιος, συγγραφέας και εκπαιδευτικός, Σχολάρχης τῆς Αθωνιάδος και κατόπιν Καθηγητής Φιλοσοφίας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, διεκτραγωδεί τα όσα συνέβησαν τότε στην Πελοπόννησο ως ακολούθως:
''''Γιατί οι Αλβανοί όρμησαν σαν αγέλες από όλη την Αχαΐα και τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και από τόπους πέρα από την Ιλλυρίδα, χωρία κανένας να μπορεί να τους αντισταθεί στον Ισθμό και στις παραλίες των δύο κόλπων (Σαρωνικού και Κορινθιακού), και σαν αιμοβόροι λύκοι ξεπέρασαν και τους Μανιάτες σε ωμότητα.
Γιατί, οι πράξεις των κακούργων αυτών ήταν πέρα από κάθε απάνθρωπο επινόημα, αλλά έκαναν και όσα ποτέ εχθρικό χέρι δεν έκανε σε έφοδο, και δεν είχε χορτασμό η αιμοβορία τους.
Η λύσσα τους για χρήματα ήταν τέτοια που δεν αρκούνταν σε όσα έβρισκαν, αλλά σούβλιζαν και έκαιγαν όσους υποψιάζονταν ότι τα είχαν κρυμμένα.
Η τόσο μεγάλη μανία των απανθρωποτάτων εκείνων δαιμόνων ξέσπασε σε κάθε πόλη, σε κάθε περιοχή και σε απλούς οικισμούς των χριστιανών της Πελοποννήσου και δεν άφησαν χωρίς να τα ερευνήσουν ούτε τα ορεινά κρησφύγετα, απόκρημνα άντρα, χαράδρες και τρύπες της γης, αλλά όλα τα λεηλατούσαν και τα κατέστρεφαν, βάφοντας τη γη με το αίμα ανθρώπων, των περισσότερων αθώων, από κάθε ηλικία και κοινωνική τάξη· κάθε πλούτο, φανερό ή κρυφό, από τις εκκλησίες και τα σπίτια και από τον καθένα χωριστά τον συγκέντρωσαν, και πολλούς τους πουλούσαν ως δούλους.''''

Ο Σατωμπριάν που περιηγηθηκε εκείνα τα χρόνια την Πελοπόνησσο γράφει...
'''Ερημη η Πελοπόνησσος...Οι Αλβανοι έσφαξαν ένα μέρος του πλυθησμού...Δεν βλέπεις παρα χωριά που τα χάλασε το σίδερο και η φωτιά..
Το διώξιμο ενός Ελληνα από το καλύβι του , ο αναιτιος σκοτωμός του,η η αρπαγή της γυναίκας ειναι ένα παιχνιδάκι για τον πιο ασήμαντο αγά'''[Κώστας Καραστάθης ,Ελληνες από το Αρβανο σελ 272]

Φραντζής, Αμβρόσιος, Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένη από του έτους 1715, σελ 23
'''Τότε εθρήνουν τα βρέφη εντός της γαστρος της μητρος των από τις τυρρανίες και τα ανυπόφορα δεινά των Αλβανών...'''

Ακόμα πιο τραγικά τα περιγράφει ο Σάθας στο εργο του Τουρκοκρατουμένη Ελλάς, Αθήνα 1869 σελ 534
«Τα πάντα είχεν αφανίσει η Αλβανική πανώλης.
Εκεί ένθα προ ολίγου υπήρχον πόλεις και κώμαι πολύανδροι και ευδαίμονες,
ήδη έβλεπέ τις θανάτου ερήμωσιν, και πυριφλεγή ερείπια.
Η Πελοπόννησος πάσα είχε σχεδόν απογυμνωθή κατοίκων.»

Τα ίδια συνέβησαν και εκτός Πελοπονήσου οπωςπχ στην Αιτολοακαρνανία
Ηπειρωτική Εστία τευχος 207-08 σελ 300
''''.Από του 1770 ίσαμε τό 1774 οί
αίτωλοακαρνανικοί χώροι έγιναν πεδίο φοβερώτατων καί άγριώτατων επιδρομών καί σχεδόν ερημώθηκαν.
Τούς αίματόβαψε «λιάπικο χαντζάρι, Θάνατος κι ερημιά/»
Τό Βραχώρι καταστράφηκε, έπίσης τό Μεσελλόγγι καί οί άλλες παραθαλάσσιες πολιτείες ’Ανατολικό καί ’Έπαχτος.''

Τα ίδια αναφέρει και ο Κ. N. Σάθας, Τουρκοκρατουμένη Ελλάς, Αθήνα 1869 σελ 498-99-500
'''Πλοια Δουλτσινιωτων εμφανίστηκαν στο Μεσολόγγι...Οι Μεσολογγίται επι μία εβδομάδα εναυμάχουν κατά των Αλβανών
Οι Αλβανοί έπλευσαν κατα του Αιτωλικού...οι δυστυχοίς χριστιανοί παραδόθησαν δια συνθηκης,οι δε Αλβανοι κατέσφαξαν άπαντες'''





Με λίγα λόγια οπως και στους Βαλκανικους πολέμους
Γκεκηδες ,Τοσκηδες, Λιαμπηδες και Αλβανοτσαμηδες ηταν εναντίων των Ελλήνων

[Giorgos 574]

Μια σούμα

Η πρώτη εμπειρια του νεοτερου Ελληνισμού με τον Σκιπεταρισμό.

»»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,

Και από μερικά χρόνια πριν δρούσαν Τουρκαλβανοι στο μεγαλυτερο μέρος του ελλαδικού χώρου απλως αυτό ήταν το αποκορύφωμα.

πχ 1750-60

“Ο Κώστας είναι ξακουστός, είναι και παλληκάρι.
Στα δόντια πέρνει το σπαθί, ως τα χέρια το τουφέκι.
Εμπρός πάει στον πόλεμο, σ´ το έλα στέκει πίσω,
Τον Μήτσο Χούση κυνηγά, βουλιέται να τον χάση,
Κ’ έπήγε και τον έκλεισε σ' ένα παλιοκαστράκι.
Τρεις μέρας κάνει πόλεμο, τρεις μέρας και τρεις νύχτας,
Χίλιους Τούρκους του σκότωσε και χίλιους Αρβανιτες

Υπάρχει και παραδοσιακό τραγούδι από τη Μακεδονία μάλιστα
'Ξεκίνησ' η Αρναουτιά
την άκρη του θαλάσσιου
πάνε να πατήσουν το Μωριά
και το καημένου Κάστρου
πήραν μανάδες με παιδιά
αδέρφια κι αξαδέρφια
σαν πήραν και μια νιονυμφη τριων μηνών νυφούλα

Έχεις πηγή για αυτό το τραγούδι;

[Ρουμ]

Έχεις πηγή για αυτό το τραγούδι;

Ναι , τοπικη εφημεριδα του χωριου μου

Να σε ρωτησω κατι για τους Σουλιωτες και την επιστολη του Αχμετ
Εχεις το αποσπασμα;;;

Δεν μου απαντησες για τους Τουρκους της Σιπερίας

[Giorgos 574]

Έχεις πηγή για αυτό το τραγούδι;

Να σε ρωτησω κατι για τους Σουλιωτες και την επιστολη του Αχμετ
Εχεις το αποσπασμα;;;

Από το βιβλίο του Κασομούλη είναι

https://books.google.gr/books?id=TnnzBg ... ι.&f=false

Δεν μου απαντησες για τους Τουρκους της Σιπερίας

Ναι ισχύουν αυτα λογικά

[Ρουμ]

Ξερεις γιτι σε ρωταω
Γιατι παιζει να ισχυε το να τους πειραξε το ''Αρβανιτης σαν κι εμένα''
Επισης δεν εχω καταλαβει καλα αυτο που εγραψες περι οτι το Αρμπερ επιβιωσε τυχαια

[Giorgos 574]

Η αυθεντική επιστολή από το εθνικό αρχείο:



http://arxeiomnimon.gak.gr/browse/resou ... &start=280

[Giorgos 574]

Ξερεις γιτι σε ρωταω
Γιατι παιζει να ισχυε το να τους πειραξε το ''Αρβανιτης σαν κι εμένα''

Ναι αυτό σκέφτομαι και εγώ

[Ρουμ]

Η αυθεντική επιστολή από το εθνικό αρχείο:



http://arxeiomnimon.gak.gr/browse/resou ... &start=280

Η απάντηση;;;
Υπάρχει;;

[Giorgos 574]

Η λέξη Αρβανιτης (και δευτερευόντως Αλβανίτης/Αλβανος κυριως για τους λόγιους) στο μεγαλύτερο μερος του ελλαδικού χώρου είχε ήδη αποκτήσει αρνητική σημασια ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα λόγω των επιδρομών των Τουρκαλβανων σε τέτοιο βαθμό που κατά το 1821 είχε καταντήσει συνώνυμο του Τούρκος, αφού η συντριπτική πλειοψηφια των οθωμανικών στρατευμάτων ήταν Αλβανοί.

[Ρουμ]

Η λέξη Αρβανιτης (και δευτερευόντως Αλβανίτης/Αλβανος κυριως για τους λόγιους) στο μεγαλύτερο μερος του ελλαδικού χώρου είχε ήδη αποκτήσει αρνητική σημασια ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα λόγω των επιδρομών των Τουρκαλβανων σε τέτοιο βαθμό που κατά το 1821 είχε καταντήσει συνώνυμο του Τούρκος, αφού η συντριπτική πλειοψηφια των οθωμανικών στρατευμάτων ήταν Αλβανοί.

Ναι αλλα αυτο δεν εμπόδιζε κανενα Αρβανιτη να αυτοπροσδιοριζεται ως Αρβανιτης
το 1821 η να μιλάει τα αρβανιτικα

[Giorgos 574]

Η αυθεντική επιστολή από το εθνικό αρχείο:



http://arxeiomnimon.gak.gr/browse/resou ... &start=280

Η απάντηση;;;
Υπάρχει;;

Την έχω ψάξει, δυστυχώς δε νομίζω να υπάρχει

Πρέπει κάποιος που καταλαβαίνει καλλιγραφικα να ρίξει μια μάτια σε όλες εκείνες τις επιστολες στη σελίδα εκείνη μήπως υπάρχει τίποτα

[Ρουμ]

Η αυθεντική επιστολή από το εθνικό αρχείο:



http://arxeiomnimon.gak.gr/browse/resou ... &start=280

Η απάντηση;;;
Υπάρχει;;

Την έχω ψάξει, δυστυχώς δε νομίζω να υπάρχει

Πρέπει κάποιος που καταλαβαίνει καλλιγραφικα να ρίξει μια μάτια σε όλες εκείνα τις επιστολες στη σελίδα εκείνη μήπως υπάρχει τίποτα

Γιωργι αλλαξε νημα...πανε στο παραδοσιακο να συνεχισουμε