ΜΙΡΚΑ ΓΚΙΝΟΒΑ (ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΙΝΗ)
Δημοσιεύτηκε: 25 Απρ 2019, 23:46
Η Μίρκα Γκίνοβα (σλαβομακεδόνικα: Мирка Гинова) ή Ειρήνη Γκίνη (1923-1946) ήταν σλαβομακεδόνισσα[1][2] από την Ελλάδα. Ήταν μέλος του ΕΛΑΣ και αργότερα του ΝΟΦ. Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στον εμφύλιο πόλεμο.[1]
Πρώτα χρόνια
Η προτομή της Ειρήνης Γκίνη στο Μοναστήρι της Βόρειας Μακεδονίας όπου τιμάται ως ηρωίδα.
Καταγόταν από το χωριό Ξανθόγεια του νομού Πέλλης.[3] Ήταν νηπιαγωγός[4] ή δασκάλα[1] και κατά την κατοχή της Ελλάδας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε μέλος εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων καθώς και μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα του ΚΚΕ[5]. Πήρε μέρος σε μάχες του ΕΛΑΣ ενάντια στον Γερμανικό και Βουλγαρικό στρατό κατοχής.[4] Ήταν καθοδηγητικό στέλεχος του ΝΟΦ και της «Αντιφασιστικής Ένωσης Γυναικών», οργανώσεων Σλαβομακεδόνων της Ελλάδας.[3]
Εκτέλεση
Συνελήφθη μαζί με άλλους ένοπλους αντάρτες του ΝΟΦ και του ΚΚΕ από τον Εθνικό στρατό και βασανίστηκε.[εκκρεμεί παραπομπή] Καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο που είχε συγκροτηθεί βάσει του Γ' ψηφίσματος.[4] Μαζί με άλλους έξι κομμουνιστές εκτελέστηκε από χωροφύλακες τα χαράματα της 26ης Ιουλίου του 1946 λίγο έξω από τα Γιαννιτσά.[3][4][1] Στην εκτέλεση της επέδειξε θαρραλέα στάση. Σύμφωνα με δελτίο τύπου του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως ήταν η πιο ψύχραιμη από τους μελλοθάνατους, ενώ μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έψαλε τη Διεθνή και ζητωκραύγαζε υπέρ του ΚΚΕ.[4] Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.[1] Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη με την πλειονότητα των διωχθέντων Σλαβομακεδόνων την περίοδο αυτή, η είδηση της καταδίκης και της εκτέλεσης της Γκίνη διαδόθηκε διεθνώς.[6] Στη Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας θεωρούνταν ηρωίδα του «εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στη Μακεδονία του Αιγαίου» και τη δεκαετία του 1960 είχε ονομαστεί προς τιμήν της ένα εργοστάσιο στα Σκόπια.[7]
...
Πρώτα χρόνια
Η προτομή της Ειρήνης Γκίνη στο Μοναστήρι της Βόρειας Μακεδονίας όπου τιμάται ως ηρωίδα.
Καταγόταν από το χωριό Ξανθόγεια του νομού Πέλλης.[3] Ήταν νηπιαγωγός[4] ή δασκάλα[1] και κατά την κατοχή της Ελλάδας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε μέλος εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων καθώς και μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα του ΚΚΕ[5]. Πήρε μέρος σε μάχες του ΕΛΑΣ ενάντια στον Γερμανικό και Βουλγαρικό στρατό κατοχής.[4] Ήταν καθοδηγητικό στέλεχος του ΝΟΦ και της «Αντιφασιστικής Ένωσης Γυναικών», οργανώσεων Σλαβομακεδόνων της Ελλάδας.[3]
Εκτέλεση
Συνελήφθη μαζί με άλλους ένοπλους αντάρτες του ΝΟΦ και του ΚΚΕ από τον Εθνικό στρατό και βασανίστηκε.[εκκρεμεί παραπομπή] Καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο που είχε συγκροτηθεί βάσει του Γ' ψηφίσματος.[4] Μαζί με άλλους έξι κομμουνιστές εκτελέστηκε από χωροφύλακες τα χαράματα της 26ης Ιουλίου του 1946 λίγο έξω από τα Γιαννιτσά.[3][4][1] Στην εκτέλεση της επέδειξε θαρραλέα στάση. Σύμφωνα με δελτίο τύπου του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως ήταν η πιο ψύχραιμη από τους μελλοθάνατους, ενώ μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έψαλε τη Διεθνή και ζητωκραύγαζε υπέρ του ΚΚΕ.[4] Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.[1] Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη με την πλειονότητα των διωχθέντων Σλαβομακεδόνων την περίοδο αυτή, η είδηση της καταδίκης και της εκτέλεσης της Γκίνη διαδόθηκε διεθνώς.[6] Στη Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας θεωρούνταν ηρωίδα του «εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στη Μακεδονία του Αιγαίου» και τη δεκαετία του 1960 είχε ονομαστεί προς τιμήν της ένα εργοστάσιο στα Σκόπια.[7]
...
Μίρκα Γκίνοβα, η "ηρωΐδα" των 
Σκοπιανών, του ☭ΚΚΕ και του 
ΣΥΡΙΖΑ!
"Ούτε θα αναφερθώ στην Σλαβομακεδόνισσα Ειρήνη Γκίνη, Μίρκα Γκίνοβα, στην πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στον εμφύλιο, κομμουνίστρια"
Στην φωτογραφία - αφίσα, η "ηρωΐδα" Μίρκα Γκίνοβα, με φόντο τον χάρτη της "Μεγάλης Μακεδονίας", που περιλαμβάνει την "Μακεδονία του Βαρδάρη" (το σημερινό κρατίδιο των Σκοπίων), την "Μακεδονία του Πιρίν" (ανήκει στην Βουλγαρία) και την "Μακεδονία του Αιγαίου", την Μακεδονία μας!
Είμαστε, είμαστε