Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία

[σύντροφος διαβάτης]

δεν έπρεπε να γίνει, όμως όταν κρίνουμε ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα θα πρέπει να μεταφερόμαστε νοερά στις συνθήκες της εποχής. Μετά από 4 χρόνια κτηνώδους κατοχής υπήρχε τέτοιο συσσωρευμένο μίσος προς τους συνεργάτες - συναγελαζομένους των γερμανών , που κάποιοι θα την πλήρωναν.

[Γραφικός]

[Νατάσα]

[Γιάννης]

Το ιστορικό της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη



Το ΚΚΕ ψεύδεται όταν λέει ότι τη σκότωσε ένας φανατικός που μάλιστα ήταν και πράκτορας της Ιντέλλιτζενς (ο καπετάν Ορέστης).
Ο Ορέστης καταδικάστηκε και εκτελέστηκε από το ΚΚΕ σαν κλέφτης, όχι για την Παπαδάκη και όχι για την ... Ιντέλλιτζενς.
Ακόμα ποιός την έστειλε στην ΟΥΛΕΝ του Γαλατσίου και για ποιό άλλο σκοπό ; Εκεί ήταν το υπ' αριθμόν ένα σφαγείο του ΕΑΜ που έκαναν πολλές μητραλιεύσεις και άλλα τερατώδη.

Τι ειναι οι μητραλιευσεις;

Δωσιλογικός μύθος. Όπως τα κονσερβοκούτια.

[run]

Αυτοι ειναι οι κομμουνιστες...

Το πιο εξοργιστικο ειναι οτι το παιζουν και πατριωτες!

εκει σταματα ο...πατριωτισμος και μετα βουρ εμφυλιο να παραδοθει η μακεδονια στον τιτουλη η θρακη στους βουργαρους και η ηπειρος στην αλβανια

και αυτά στηριζουν σημερα

[Drexler]

και αυτά στηριζουν σημερα

Kαι μονο οτι λενε οτι σε περιπτωση πολεμου θα κανουν εσωτερικο πολεμο θα επρεπε να ειναι φυλακη επι εσχατη προδοσια.

[run]

Το ιστορικό της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη



Το ΚΚΕ ψεύδεται όταν λέει ότι τη σκότωσε ένας φανατικός που μάλιστα ήταν και πράκτορας της Ιντέλλιτζενς (ο καπετάν Ορέστης).
Ο Ορέστης καταδικάστηκε και εκτελέστηκε από το ΚΚΕ σαν κλέφτης, όχι για την Παπαδάκη και όχι για την ... Ιντέλλιτζενς.
Ακόμα ποιός την έστειλε στην ΟΥΛΕΝ του Γαλατσίου και για ποιό άλλο σκοπό ; Εκεί ήταν το υπ' αριθμόν ένα σφαγείο του ΕΑΜ που έκαναν πολλές μητραλιεύσεις και άλλα τερατώδη.

η παπαδακη βιαστηκε πριν δολοφονηθεί

μαζι για εκτελεση ηταν μια νεα γυναικα εγκυος την σκοτωσε και αυτή ο μακαρωνας μαζι με τα αλλα ζωα του κκε

Τι ειναι οι μητραλιευσεις;

Δωσιλογικός μύθος. Όπως τα κονσερβοκούτια.

[run]

https://el.metapedia.org/wiki/%CE%95%CE ... E%BA%CE%B7

Το τέλος

Η διαγραφή της

Λίγες μέρες μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα, η Ελένη Παπαδάκη στοχοποιήθηκε από το ΕΑΜ, που εξαπέλυσε κυνήγι κεφαλών εναντίον καλλιτεχνών που δήθεν συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, όμως στην ουσία, απλά δεν ανήκαν ιδεολογικά και πολιτικά στις τάξεις του ΚΚΕ και κατηγορήθηκε για οριζόντιο δωσιλογισμό. Το Νοέμβριο του 1944, με πρωταγωνιστές τους Αιμίλιο Βεάκη, Μάνο Κατράκη, Τίτο Βανδή, Δήμο Σταρένιο, Δημήτρη Μυράτ, Αλέξη Δαμιανό, Ζώρζ Σαρρή, Νίκο Τζόγια, Καίτη Ντιριντάουα και άλλους, αρχίζουν διαγραφές από τον Σύλλογο Ελλήνων Ηθοποιών. Στις 23 Νοεμβρίου δημοσιεύεται μια λίστα με τίτλο «Οι προδόται ηθοποιοί», οι οποίοι δικάζονται συνοπτικά και διαγράφονται.

Στο θέατρο «Διονύσια» στις 24 Νοεμβρίου 1944, στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου της διαγράφηκε, ενώ ακούγονται φωνές «Θάνατος στην πουτάνα». Η Ελένη Παπαδάκη απουσίαζε, όμως έστειλε επιστολή με τον δικηγόρο της, στην οποία έγραφε «...Κατά πόσον η όλη στάσις μου κατά το διάστημα της κατοχής υπήρξε «αντεθνική, αντισυναδελφική, εγωιστική και απρεπής», δύνανται καλλίτερον από εμέ να διαφωτίσουν την Συνέλευσιν πολλοί εκλεκτοί συνάδελφοι, οι οποίοι, ασφαλώς θα παρίστανται εις αυτήν, αλλά και πολλοί επίσης διακεκριμένοι συνάδελφοι μη προς εμέ φιλικά διακείμενοι, θα ευρεθούν έστω και κατ’ ιδίαν σκεπτόμενοι ότι εις πολλάς περιπτώσεις η στάσις μου υπήρξε κάθε άλλο παρά αντισυναδελφική ή εγωιστική…». Η διοίκηση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, [Σ.Ε.Η.], αν και η πλειοψηφία της ανήκε στη συντηρητική παράταξη, τη διέγραψε με την αναπόδεικτη κατηγορία ότι υπήρξε ερωμένη του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη.

Η δολοφονία της

Τι προηγήθηκε

Η «πριγκίπισσα της μοναξιάς», όπως την αποκαλούσαν, κατά τη διάρκεια της Κατοχής λόγω των διασυνδέσεών της με τον Ιωάννη Ράλλη και τον Άγγελο Έβερτ, τότε Αστυνομικό Διευθυντή Αθηνών, είχε καταφέρει να σώσει πολύ κόσμο, μεταξύ των οποίων τον γιο του γνωστού βιβλιοπώλη Ελευθερουδάκη και τον γιατρό Γιώργο Μουστρούφα, κατοπινό στέλεχος του Υπουργείου Υγείας υπό τον Πέτρο Κόκκαλη στην Κυβέρνηση του Βουνού, ύστερα από παράκληση της συγγραφέως Λιλίκας Νάκου. Ο Δημήτρης Μυράτ περιέγραψε μια τυχαία συνάντησή τους, «....Τη μέρα που ξέσπασε το Δεκεμβριανό κίνημα του 1944, ήταν μια Κυριακή. Ξεκίνησα ποδαρόδρομο ως τα Πατήσια- είχαμε συνηθίσει στην Κατοχή την έλλειψη συγκοινωνιακών μέσων- να πάω στην παράσταση του «ΡΕΞ». Δεν είχαμε μάθει πως το πρωί στο Σύνταγμα είχε χυθεί το πρώτο αίμα. Φτάνοντας στο μακαρίτικο θέατρο «Παπαϊωάννου» άκουσα κάτι συναδέλφους να μου φωνάζουν «...Που πάς, δεν υπάρχουν παραστάσεις». Γύρισα πίσω,φυσικά με το ίδιο συγκοινωνιακό μέσο. Στην οδό Ιακωβίδου όπου μέναμε κι οι δυο, απάντησα την Ελένη έξω απ'το σπίτι της. Της είπα τα νέα: «...Πήγαινε κάπου να κρυφτείς, φοβάμαι μη σε βρεί κακό». Έγινε θηρίο ανήμερο. Πρώτη φορά την είδα έτσι στα τόσα χρόνια της στενής μας φιλίας «...Είσαι και συ από κείνους που με λένε δωσίλογη...», φώναξε με την κρυστάλλινη φωνή της, που δεν έχανε την μαγεία της ακόμα κι όταν ήταν οργισμένη. Δεν τόλμησα να της αντιμιλήσω. Λίγες μέρες πριν, στο θέατρο «Διονύσια», της Πλατείας Συντάγματος είχε οργανωθεί από το Σωματείο των ηθοποιών μια γενική συνέλευση με σκοπό την δίκη των δωσίλογων ηθοποιών....»

Όταν ξέσπασαν τα Δεκεμβριανά, οι φίλοι της τη συμβούλευσαν να φύγει από τα Πατήσια και να καταφύγει στην συνοικία του Κολωνακίου, στο κέντρο της Αθήνας. «Μα γιατί να φύγω; Τι έχω κάμει; Επείραξα ποτέ κανένα; Επειδή έσωσα ανθρώπινες ζωές στην Κατοχή, είναι ποτέ δυνατόν να έχω τον παραμικρότερο φόβο;» τους είπε. «Ας με πιάσουν, και να δούμε τι κακό έκαμα. Εξάλλου όταν περάσουν αυτές οι ταραγμένες μέρες, θα μου δοθεί ασφαλώς η ευκαιρία να βάλω πολλά πράγματα στη θέση τους. Θα μείνω να ξεκαθαρίσω αυτή την κατάσταση, να ιδώ τι έχουν μαζί μου. Γιατί να φύγω λοιπόν;».

Σύλληψη και δολοφονία

Τη συνέλαβαν πολιτοφύλακες της Οργανώσεως Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών, [Ο.Π.Λ.Α.], στις 17:30 το απόγευμα της 21ης Απριλίου 1945 με επικεφαλής τον Κώστα Μπιλιράκη, τότε φοιτητή της Ιατρικής και μετέπειτα γνωστό γιατρό των Αθηνών. Η σύλληψη έγινε στο σπίτι του συναδέλφου και υποτιθέμενου φίλου της Δημήτρη Μυράτ, γραμματέα του Ε.Α.Μ. Καλλιτεχνών και την οδήγησαν στα γραφεία της Πολιτοφυλακής, με τη συνοδεία του Μυράτ και της φίλης της δημοσιογράφου Αιμιλίας Καλλιγά, η οποία αρνήθηκε να την αφήσει μόνη της. Έπειτα από σύντομη ανάκριση και αφού έδιωξαν τους συνοδούς της, τη μετέφεραν στο διυλιστήριο της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι. Οι μελλοθάνατοι περνούσαν μπροστά από τον «καπετάν Ορέστη», επικεφαλής των ανδρών του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, [Ε.Λ.Α.Σ.], που τους αφαιρούσε τα πολύτιμα αντικείμενα. Από την Παπαδάκη αφαίρεσε δυο δαχτυλίδια κι έπειτα ρώτησε τους άλλους: «Πώς είπε αυτή ότι τη λένε; Παπαδάκη; Δεν είναι αυτή που καταδίκασε το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών;» Και έδωσε εντολή να τη σκοτώσουν. Της πήραν τα ρούχα, τη γύμνωσαν και αφού βιάστηκε από ομάδα κομμουνιστών ανταρτών, της έκοψαν τα άκρα και τα στήθη, και την κακοποίησαν σωματικά, τη δολοφόνησαν με χτύπημα από τσεκούρι στο κεφάλι. Ο Μάνος Ελευθερίου υποστηρίζει ότι αυτός ο τρόπος εκτελέσεως επιλέγονταν «Για να μη γίνεται θόρυβος. Οι εκτελέσεις γινόντουσαν κυρίως νύχτα και δεν έπρεπε να δίνεται στόχος....». Στη συνέχεια ο «καπετάν Ορέστης», της έδωσε τη χαριστική βολή πυροβολώντας την στο αυχένα.

Για δύο μήνες κανείς δεν γνώριζε τι απέγινε η Παπαδάκη και η απελπισία συγγενών και φίλων άγγιζε το ζενίθ. Η μητέρα της, ο αδελφός, η νύφη και οι φίλοι της προσπάθησαν να ανακαλύψουν έστω ένα σημείο ζωής, ενώ η Αιμιλία Καραβία ζήτησε από την Μαρίκα Κοτοπούλη να μεσολαβήσει στον Ελβετό Λαμπέρ, του Ερυθρού Σταυρού, προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση. Η σορός της Παπαδάκη βρέθηκε σε ομαδικό τάφο στις 26 Ιανουαρίου 1945 και ο προϊστάμενος του Β’ Νεκροταφείου στα Πατήσια ειδοποίησε τον Σαμ Μπράντενμπουργκ, τον Εβραϊκής καταγωγής εραστή της και μουσικό της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ότι κατά την εκταφή πτωμάτων που είχε αρχίσει στον περίβολο των Διυλιστηρίων της Ούλεν, βρέθηκε η σορός της, την οποία πρώτος ο Σαμ αναγνώρισε.

Η ανεύρεση της σορού της

Η Παπαδάκη ήταν σε κοινό όρυγμα με τρεις- τέσσερις άλλους δολοφονημένους από τους κομμουνιστές αντάρτες, σε μια κατηφόρα φυτεμένη με πεύκα. Με μια κομπιναιζόν ανασηκωμένη γύρω από τον θώρακα, ζωσμένη με τις ζαρτιέρες, η Ελένη αναγνωρίστηκε αμέσως. Μία σφαίρα στον αυχένα με διέξοδο στην αριστερή μετωπική χώρα είχε δώσει τέλος στο μαρτύριο της. Η βοηθός του καθηγητή Γεωργιάδη που έκανε την ιατροδικαστική εξέταση θυμόταν, «...Έχω δή πολλά ως εκ του επαγγέλματος μου, αλλά τέτοια φρικτή κατάσταση δεν έχω ξαναδή....». Μόλις διαδόθηκε το νέο, μαθητές και μαθήτριες της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου προσήλθαν και κάλυψαν τη σορό της με κλαδιά. Δολοφόνοι της ήταν, ο φυσικός αυτουργός και εκτελεστής της Βλάσσης Μακαρώνας, μπακάλης από τους Ποδαράδες, ενώ τη δολοφονική ομάδα συμπλήρωναν οι Στέφανος Λιόλιος, Πέτρος Τζογανάκης και Ιωάννης Κουκούτσης, μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Σύμφωνα με φωτογραφίες που υπάρχουν, μέλη της αποστολής του Σερ Ουόλτερ Σιτρίν και του Βρετανού Λοχαγού Μπλάκνερ, επισκέφτηκαν -συνοδευόμενοι από τους ιατροδικαστές Δημήτριο Καψάσκη και Αθανάσιο Ψιμάρα- τα Διυλιστήρια της Ούλεν όπου βρέθηκε έπειτα από ένα μήνα η σορός της και διαπιστώθηκε ότι είχε βασανιστεί και κακοποιηθεί βάναυσα.

Τι ακολούθησε

Οι δολοφόνοι της συνελήφθησαν μήνες αργότερα, χάρη στην παρατηρητικότητα επιβάτη Αθηναϊκού τραμ, που αναγνώρισε ότι το πουλόβερ που φορούσε ο τροχιοδρομικός υπάλληλος ανήκε σε συγγενή του που εκτελέσθηκε. Στα τέλη του Μαρτίου 1945, έγινε η αναπαράσταση των εγκλημάτων στον τόπο των εκτελέσεων. Η ιατροδικαστική έρευνα, έδειξε ότι το πτώμα της έφερε μια μαχαιριά στον λαιμό και πλήγματα από τσεκούρι στο σώμα, ενώ τα χέρια της ήταν γαντζωμένα στα μαλλιά, σε μια ενστικτώδη προσπάθεια να προφυλάξει το κεφάλι της από τα κτυπήματα και τα μάτια της -που είχαν χαρακτηρισθεί «τα πιο όμορφα του ελληνικού θεάτρου»- ήταν ορθάνοικτα και αποτύπωναν τον τρόμο των τελευταίων της στιγμών. Με βάση τη μαρτυρία του επιβάτη, οι δολοφόνοι της συνελήφθησαν, δικάστηκαν και εκτελέστηκαν για τα εγκλήματά τους, ενώ εντύπωση προκάλεσε η κατάθεση του Βλάσση Μακαρώνα, ο οποίος δήλωσε ότι μετάνιωσε, όχι για την εκτέλεση, αλλά γιατί την γούνα της ηθοποιού την πήρε ο Ορέστης κι όχι ο ίδιος.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος [3] δια του αρχηγού του Νίκου Ζαχαριάδη, παραδέχθηκε αργότερα, στη 12η Ολομέλεια, ότι η δολοφονία της Παπαδάκη ήταν «ανοησία» [4]. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη δολοφονία, υποστήριξε ότι τέσσερις μέρες μετά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, δίκασε και καταδίκασε σε θάνατο τον «καπετάν Ορέστη», έπειτα από ανακρίσεις του Νίκου Ανδρικίδη, με την κατηγορία του «πράκτορα των Εγγλέζων», ο οποίος διέπραξε το έγκλημα για να δυσφημήσει το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.
[/b]

[alexandros 21]

Οι κομμουνιστες ελεγαν προδοτρια και την Μαρια Καλλας επειδη την ακουγαν και Γερμανοι σε καποιες οπερες.Σιγα μην κολαγαν να σκοτωσουν την Παπαδακη.Για να ξεκολησει ο εγκεφαλος τους πρεπει να το δουν σε εικονες αυτο που θες να τους πεις.Στην ταινια "το μαντολινο του λοχαγου Κορελι "πχ δεν ακουσα να λενε πουτανα προδοτρια την πρωταγωνιστρια (υποθετω επειδη δεν εβγαλε σχετικη ανακοινωση το κομμα.)

[MiGiSukhoI]

Δυστυχώς κάποιοι άλλοι δωσίλογοι όπως η Παπαδάκη την γλίτωσαν...

Κανείς από τους εκτελεσθέντες της ΟΠΛΑ δεν ήταν αθώος...

[run]

μιγκι σουγκι η οπλα όπως η νικαβεντε ηταν οργανωση δολοφονων που στοχος της ητααν η εξοντωση με φρικτους τροπους οσων το κωμα χαρακτηριζε εχθρούς

η οπλα εκανε τις δολοφονιες του κκε του μοναδικου κκ στη βαλκανικη που από την ιδρυση του παραχωρουσε τη μακεδονια και θρακη στη βουργαρια και με τον εμφυλιο στον τιτουλη

[Μπίστης]

Στην ταινια "το μαντολινο του λοχαγου Κορελι "πχ δεν ακουσα να λενε πουτανα προδοτρια την πρωταγωνιστρια.

Και χαζή.
Μα τον Νίκολας !

[run]

δεν υπηρχε άλλο κκ που παραχωρουσε εθνικο εδαφος και σημερα το ιδιο κανει με την πολιτικη ενισχυσης του αλβανικου εθνικισμου του τουρκικου και σκοπιανου

καταδικαζοντας τον ανυπαρκτο ελληνικο εθνικισμο

υγ αλβανια σκοπια τουρκια κυβερνησεις και αντιπολιτευση στηριζουν την επεκτατικη πολιτικη, ΕΝΩ στην μεταπολιτευτικη ελλαδα καμμια κυβερνηση και αντιπολιτευση δεν στηριζει επεκτατικη πολιτικη σε βαρος γειτονικης χωρας

[MiGiSukhoI]

Δεν μας χέζετε με τους δωσιλόγους. Καλά τους έκαναν.

Ευτυχώς υπήρξαν και η NKVD και η SMERSH στον Πόλεμο και αντιμετώπισαν τους δωσιλόγους.

Τολμάτε και μιλάτε εσείς φασιστάκια που στέλνατε εξορίες δωδεκάχρονα (παππούς μου) επειδή ήταν μέλη στην ΟΚΝΕ κτλ.

[Golden Age]

Πόρνη πολυτελείας είχε καταστεί, την πηδούσε Γερμανός αξιωματικός και ζούσε πλουσιοπάροχα ενώ οι άλλοι πεθαίναν της πείνας.

Ορθώς εκτελέστηκε, δυστυχώς δεν εκτελέστηκαν και άλλοι...

Τί παραπάνω έκανε απο τη συνοραματήστριά σου, τη Μελίνα Μερκούρη;

Για να μη μιλήσουμε για το ίνδαλμα της ΕΔΑ, τον Λαμπράκη...