ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Παλαιοελλαδίτης
Δημοσιεύσεις: 5393
Εγγραφή: 12 Σεπ 2018, 12:51

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιοελλαδίτης » 10 Σεπ 2019, 00:42

ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ έγραψε:
09 Σεπ 2019, 19:42
Διάσημοι Αρβανίτες ήταν επίσης ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο Ιωάννης Βατατζής, ο Ιουστινιανός, ο μέγας Κωνσταντίνος, η Μαρία Αντουανέτα, ο Ναπολέων, ο Ιούλιος Καισαρ, ο Αννίβας και ο Νελσον Μαντελα.
Μισές δουλειές κάνεις :smt018 ...Γράψε και τα πραγματικά τους ονόματα!

Kostandin Palëlogji, Joan Vataxhi, Jushtinjani, Kostandin i Madh, Marjola Antonella, Napoleon Bushi κλπ.

ΑΙΝΕΙΑΝ06
Δημοσιεύσεις: 19092
Εγγραφή: 30 Σεπ 2018, 00:23

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΑΙΝΕΙΑΝ06 » 10 Σεπ 2019, 01:17

Το αρβανίτικο κράτος της Αθήνας , το οποίο έχει την επίσημη ονομασία ως Ελλάδα , θα εισβάλει με στρατό στην Αλβανία προκειμένου να ενώσει το αρβανίτικο έθνος

Υπό την εξουσία του κράτους των Αθηνών βεβαίως βεβαίως !!!

Άβαταρ μέλους
Obi Wan Iakobi
Δημοσιεύσεις: 15683
Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Obi Wan Iakobi » 25 Ιούλ 2021, 13:45

NewModelArmy έγραψε:
18 Αύγ 2019, 11:58
Ξεφτιλισε τους Adriano.Οι ιδιοι που σε κοροιδευουν ειναι αυτοι που περηφανευονται για την ελληνικοτητα της Τζενιφερ Ανιστον,του Νικ Κυργιου και του Νικ Καλαθες και ψαχνουν τον ελληνα προπαππου καποιου αμερικανου επιχειρηματια απο το LA για να καμαρωσουν σαν γυφτικο σκεπαρνι
Ακομα σας στοιχειωνει ο ελληναρας Γκαλης!
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.

Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν

Άβαταρ μέλους
Obi Wan Iakobi
Δημοσιεύσεις: 15683
Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Obi Wan Iakobi » 25 Ιούλ 2021, 13:46

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε:
10 Σεπ 2019, 01:17
Το αρβανίτικο κράτος της Αθήνας , το οποίο έχει την επίσημη ονομασία ως Ελλάδα , θα εισβάλει με στρατό στην Αλβανία προκειμένου να ενώσει το αρβανίτικο έθνος

Υπό την εξουσία του κράτους των Αθηνών βεβαίως βεβαίως !!!
Ετσι.Μεγαλη Αρβανιτια μεχρι το Κοσοβο!
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.

Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν

Άβαταρ μέλους
Τζιτζιμιτζιχότζιρας
Δημοσιεύσεις: 11460
Εγγραφή: 10 Απρ 2020, 15:13
Phorum.gr user: 2.Χόρχε ντελ Σάλτο 1.Brainstorm
Τοποθεσία: Δημοκρατία του Καμπαρτίνο Μπαλκάρια

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Τζιτζιμιτζιχότζιρας » 25 Ιούλ 2021, 13:58

Υδράργυρος έγραψε:
26 Αύγ 2019, 20:02
Χόρχε ντελ Σάλτο έγραψε:
18 Αύγ 2019, 12:52
Πάντως η Ιωάννα Τουνη είναι εκ νέου πετριτσιου. Δεν υπήρχαν Αρβανίτες εκει. Ίσως Βλάχα.
Σλαβοφωνοι ειναι το πετριτσι. Μακεντοντσι
Το σκέτο Πετρίτσι είναι στη Βουλγαρία και είχε Βούλγαρους, Τούρκους και Βλάχους.

Nέο Πετρίτσι = Βέτρινα.

Ο (biased) Κάντσοφ το 1905 δίνει 1200 Τούρκους , 1ο0 Τσερκέζους, 120 Τσιγγάνους και 240 Βούλγαρους.
Μετά το 1913 ήρθαν οι Βλάχοι του Πετριτσίου και των καταστραφέντων Ραμνών.
Για σας τα κάνω όλα- Θα μπορούσα να 'μουνα στο χωριό να διαλογιζόμουνα τώρα ρε.

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 20 Μαρ 2022, 11:41

Μητρομάρας
Μήτρος Λέκκας ή Μητρομάρας ( Τρελοδημήτρης ). Αρβανίτης ( "Αλβανίτης Ρωμαίος" ) ποιμένας , κλεφταρματολός και κουρσάρος απ' τα Δερβενοχώρια της Μεγαρίδας ή τα Μεσόγεια της Αττικής ή το Μενίδι .

Πήρε μέρος στα Ορλοφικά. Το σώμα του αποτελούταν από ελληνόφωνους και αρβανιτόφωνους. Επιτέθηκε σε Τούρκους της Αττικής και της Μεγαρίδας, αλλά και σε Έλληνες - κυρίως ευκατάστατους - που ήταν εναντίον των επαναστατικών ενεργειών. Νίκησε τουρκικό απόσπασμα στην Κακιά Σκάλα , μπήκε στα Μέγαρα , τα πυρπόλησε ( 1770 ) και μετέφερε τα γυναικόπαιδα στην Σαλαμίνα , η οποία έγινε ορμητήριό του ( 1770 - 1771 ).

Οι άνδρες του ονομάζονταν Λεμπέσηδες = ανυπότακτοι , αντάρτες , επαναστάτες.

Προχώρησε και σε πειρατικές ενέργειες. Καταδίωξε ένα γαλλικό πλοίο ως την καθολική Σύρο. Αποβιβάστηκε στο νησί με 32 άνδρες του. Σκοπός του ήταν να λεηλατήσει το νησί γιατί οι κάτοικοί του ήταν γαλλοφιλοι , αντι-Ρώσοι και παπικοί. Απέτυχε και τραυματίστηκε όμως . Λέει ο Σαράντος Καργάκος : Σχετικά με την επίθεση του Μητρομάρα στη Σύρο, ο Τιμολέων Αμπελάς, ο ιστορικός της νήσου, παρέχει μεταφρασμένες σελίδες (120‐129) από το βιβλίο του Della Rocca, όπου αναφέρεται το σχετικό περιστατικό:
«Εις των ανεψιών του Ξανθάκη, ο Αντώνιος Ρώσσης αντεστάθη μόνος εναντίον του διαβόητου Μιτρομάρα. (Mitromara sans peur), όστις μετά τριάκοντα Αλβανών επέδραμε κατά της Σύρου ίνα λεηλατήση αυτήν. Ο Ρώσσης ούτος, νεανίας έτι μόλις είκοσι ή εικοσιδύο ετών, καταλαβών μέρος όθεν έμελλον να διέλθωσιν οι πειραταί, κατακλιθείς χαμαί και στηρίζων το όπλον επί των άκρων του ποδός του, κατά τον αλβανικόν τρόπον, εσκοποβόλησε τοσούτον καλώς ώστε ο Μιτρομάρας επληγώθη εις τους ώμους μετά δύο οπαδών του και ηναγκάσθη επιβιβασθείς ν' απέλθη» (Τιμολέων Αμπελάς: «Ιστορία της νήσου Σύρου από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ' ημάς» Ερμούπολη, τυπογρ. Πρίντζη, 1874, Παράρτημα σ. ε', ήγουν 485).


Υψώνοντας ρωσική σημαία , έγινε κουρσάρος και ρήμαξε τον Σαρωνικό και τον Ευβοϊκό .

Συνέχισε τον αντιτουρκικό αγώνα και μετά την αποτυχία του κινήματος των Ορλοφικών . Οι Τούρκοι και οι Αθηναίοι ζήτησαν βοήθεια απ' τον πασά του Μοριά Μισίρογλου . Αυτός έστειλε απ' το Ναύπλιο τουρκικό απόσπασμα 100 Αλβανών υπό τον Ισλάμη Μπουλούκμπαση . Τον Μάιο του 1771 ο Μητρομάρας νίκησε στον Κερατόπυργο , στον δρόμο από το Κερατσίνι προς το Πέραμα , αυτό το απόσπασμα 100 Αλβανών και οι Τούρκοι προχώρησαν σε αντίποινα εις βάρος των χριστιανών Αθηναίων.

Έπειτα ο Μητρομάρας και οι άνδρες του έκλεψαν τους Τούρκους φοροεισπράκτορες των Αθηνών. Τούρκοι και Αλβανοί ετοιμάστηκαν για νέα αντίποινα εις βάρος των Αθηναίων, αλλά τους απέτρεψαν ο μουφτής και ο βοεβόδας μετά από ικεσίες των Αθηναίων προεστών. Οι Αθηναίοι πρόκριτοι έστειλαν επιστολή στον Μητρομάρα και του ζήτησαν να δώσει πίσω τα χρήματα. Πράγματι ο φιλότιμος Μητρομάρας επέστρεψε τα χρήματα για να αποφευχθούν τα αντίποινα εις βάρος των Αθηναίων !

Επειδή ο Ισλάμης Μπουλούκμπασης άρχισε να φέρεται άσχημα τόσο στους χριστιανούς όσο και στους μουσουλμάνους των Αθηνών , μετά από παράπονα όλων των Αθηναίων , χριστιανών και μωαμεθανών , ο Μισίρογλου έστειλε τον Μπεκήρ με άλλους 100 Αλβανούς για να αντικαταστήσει τον Ισλάμη. Και σε αυτούς όμως ο Μητρομάρας επιτέθηκε στο Κατηφόρι. Ηττήθηκε όμως , έχασε 8 άνδρες και κινδύνεψε και ο ίδιος να αιχμαλωτιστεί. Ο Μπεκήρ μετέφερε τα κεφάλια των νεκρών Λεμπέσηδων στην Αθήνα προς παραδειγματισμό των χριστιανών, ωστε να σταματήσουν να ενισχύουν κρυφά τον Μητρομάρα.

Οι Τούρκοι φυλάκισαν φιλο-Μητρομαρικούς προκρίτους , σκότωσαν έναν γέρο ψαρά και τον γιο του ως τροφοδότες του Μητρομάρα και φυλάκισαν με την ίδια κατηγορία τον φτωχό νέο Μιχαήλ Μπακνανά . Στον τελευταίο πρότειναν να γίνει μουσουλμάνος για να απελευθερωθεί. Εκείνος τους φώναξε : Χτυπάτε για την πίστη ! Η Εκκλησία τον έκανε άγιο. :angelic-blueglow:


Σε κάποια συμπλοκή ο Μητρομάρας τραυματίστηκε θανάσιμα , αποσύρθηκε στο νησάκι Αγκίστρι και πέθανε στις 15/2/1772. Πολλοί πολεμιστές του συνελήφθησαν , μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και θανατώθηκαν. Οι γυναίκες τους πουλήθηκαν σκλάβες. Η σύζυγος του Μητρομάρα εξαγοράστηκε από συγγενείς της από το Μενίδι.

Ένα πουλί,θαλασσινό πουλί,κι ένα Μοραϊτάκι,
τα δυο εκουβεντιάζανε,κρυφή κουβέντα ελέγαν.
Πες μου πουλί,καλό πουλί,κανέν’καλό χαμπέρι.
-Καλή αρμάδα σκόρπισε και τα καράβια φύγαν,
κι ο Μητρομάρας άρρωστος βαρειά για να πεθάνη.
Τον κλαίνε χώρες και χωριά,χωριά και βιλαέτια,
τον κλαίν’τα παλληκάρια του,τον κλαίν’κι οι ψυχογιοί του.
Όπως τον κλαίει ο Στεφανής,όχι κανένας άλλος.
Για σήκω πάνω Μήτρο μου και καπετάν Δημήτρη,
για να βαφτίσης ένα παιδί,να βγάλης τ’όνομά σου.
-Φωτιά να κάψη το παιδί και λαύρα την κουμπάρα.
Εγώ σάς λέω δεν μπορώ και σεις μού λέτε σήκω.
Για πιάστε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω,
και δέστε το κεφάλι μου μ’ένα χρυσό μαντήλι,
και φέρτε μου κι έναν παπά να με ξεμολογήση,
να ξέρη από λόγου του,να μού τα συγχωρήση.
Αφήνω το ντουφέκι μου στην Παναγιά στην Τήνο,
αφήνω τα κουμπούρια μου πάνω στον Άη Μελέτη,
αφήν’το θλιβερό σπαθί μέσ’την Φανερωμένη.

Ο Μητρομάρας έφερε πάντα μαζί του Τίμιο Ξύλο που του είχε χαρίσει ένας Αγιορείτης μοναχός για να τον φυλάει. Όταν πήγαινε να ξυρισθεί και είχε πάνω του το Τίμιο Ξύλο , τα ξυράφια έσπαγαν.

Το σπαθί του Μηρομάρα ήταν ασήκωτο. Κάποτε έκοψε με αυτό μια μαρμαρένια κολώνα. Λέγεται πως το σπαθί του Μητρομάρα πέρασε στους Κολοκοτρωναίους :

Του Μητρομάρα το σπαθί
Κολοκοτρώνης το φορεί.


Αλλά μπορεί να λέγεται γιατί οι Κολοκοτρωναίοι αποτέλεσαν συνεχιστές του Μητρομάρα στον αντιτουρκικό αγώνα.

Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος
Σαράντος Καργάκος , Αλβανοί - Αρβανίτες - Έλληνες
Κώστας Μπίρης , Αρβανίτες - Οι Δωριείς του νεώτερου ελληνισμού
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE ... E%AC%CF%82
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 28 Μάιος 2022, 13:51

Ένας ανώνυμος Αρβανίτης στον βίο του αγίου Σεραφείμ.

Άγιος ιερομάρτυρας Σεραφεὶμ , αρχιεπίσκοπος Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου

Συνέβητο 1601 το πρώτο κίνημα του Διονυσίου του Φιλοσόφου. Ο Σεραφείμ ήταν ανάγκη να κατέβει στο Φανάρι, κωμόπολη της επαρχίας του, να μοιράσει στους αγάδες τα συνηθισμένα πεσκέσια. Κάποιοι αγάδες τότε, που μισούσαν τον Άγιο εξαιτίας της αρετής του και της ποιμαντικής του δραστηριότητας, παρακινημένοι από τον φθονερό δαίμονα, άρπαξαν την ευκαιρία να του κάνουν κακό. Μόλις τον είδαν άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους …Και αυτός ήταν με τον Διονύσιο και πως τόλμησε να εμφανιστεί μπροστά μας όντας εχθρός μας;
Ο Άγιος άκουσε τα σχόλια, νόμισε ότι τα λένε για κάποιον άλλον και ανυποψίαστος ρώτησε για ποιόν τα λένε. Εκείνοι του απάντησαν με θυμό : Για σένα αποστάτη και επίβουλε. Τώρα που έπεσες στα χέρια μας θα τιμωρηθείς και συ, όπως σου αξίζει. Εκτός μόνο εάν θελήσεις να αφήσεις την πίστη σου και να γίνεις Τούρκος. Τότε θα σε συγχωρήσουμε και θα σε τιμήσουμε. Μόνον έτσι θα καταλάβουμε πως μετανόησες και έγινες ένα με μας.
Ο Άγιος, ο οποίος ποθούσε το μαρτύριο για τον Χριστό, τα άκουσε όλα αυτά χωρίς να τα περιμένει, ως θεόσταλτη ευκαιρία. Στάθηκε με πολλή γενναιότητα και τους είπε:
Ως προς την κατηγορία που με κατηγορείτε, ξέρετε πολύ καλά ότι είμαι αθώος, όχι μόνον οι Χριστιανοί το γνωρίζουν αλλά εσείς οι Τούρκοι το γνωρίζετε καλύτερα. Όσον αφορά δε να αφήσω την πίστη μου για να γλυτώσω τον θάνατο, δεν πρόκειται με κανένα τρόπο ν’ αφήσω τον γλυκύτατό μου Ιησού και Θεό και Πλάστη μου και μάλιστα τη στιγμή που πρόκειται να θανατωθώ αδίκως. Όσο για τις τιμές που μου λέτε, ελπίζω ν’ απολαύσω πολύ περισσότερες τιμές από τον Δεσπότη μου, τις δε δικές σας ούτε να τις ακούσω δεν καταδέχομαι.
Μόλις τ’ άκουσαν αυτά οι αγάδες, τον άρπαξαν και τον πήγαν στον πασά κατηγορώντας τον ότι ήταν κι αυτός μαζί με τον Διονύσιο και πως έπρεπε να θανατωθεί σκληρά για παραδειγματισμό.
Τότε ο πασάς κάθισε στον θρόνο του και διέταξε να φέρουν τον Άγιο μπροστά του. Άρχισε με ήρεμο τρόπο να του λέει :
Σε βλέπω πως είσαι συνετός άνθρωπος και απορώ πως συνεργάστηκες μ’ εκείνον τον παλιάνθρωπο. Δεν το σκέφτηκες καλά πως επιχειρούσατε κάτι το αδύνατο και καταστροφικό για σας; Και να, βλέπεις πως εκείνος ο κακός είχε κακό τέλος κι εσύ πιάστηκες και κινδυνεύεις να πεθάνεις με άσχημο και φρικτό θάνατο. Όμως εγώ, βλέποντας τη φρονιμάδα σου, λέω πως σαν άνθρωπος έκανες λάθος και επειδή λυπάμαι να σε θανατώσω, σε συμβουλεύω να γίνεις Τούρκος. Όχι μόνο θα σου χαρίσουμε τη ζωή αλλά θα σ’ έχουμε και σε μεγάλη υπόληψη για τη σύνεσή σου.
Ο Άγιος με πολλή συντομία του απάντησε :
Το ότι ταλαιπωρούμαι αδίκως το γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα. Όμως την πίστη μου δεν την αρνούμαι ούτε πρόκειται να χωριστώ ποτέ από τον γλυκύτατο Δεσπότη μου και Θεό, τον Ιησού Χριστό, ακόμη κι αν με θανατώνατε με μύριους θανάτους. Είναι χαρά μου και αγαλλίασή μου. Γι’ αυτό, άρχοντα, δείρε με σφάξε με, κόψε με, κάνε ό,τι μπορείς.
Ο πασάς τότε διέταξε να τον δείρουν αλύπητα για ώρα και να του κόψουν τη μύτη και να τον ρίξουν στη φυλακή. Χωρίς καμιά φροντίδα, χωρίς τροφή και νερό.
Ο Άγιος χαιρόταν στη φυλακή και ευχαριστούσε τον Θεό που τον αξίωσε να πάθει για το όνομά Του και Τον παρακαλούσε να του δώσει υπομονή μέχρι τέλους.
Την άλλη μέρα διέταξε ο πασάς να τον φέρουν πάλι μπροστά του.
Άραγε, του λέει με άμετρη έπαρση, Σεραφείμ, σωφρονίστηκες από τα χθεσινά βάσανα, κατάλαβες το συμφέρον σου, να κάνεις εκείνο που σε συμβουλεύω σαν φίλος σου ή επιμένεις στην κακή σου γνώμη;
Ο Άγιος με χαρούμενο πρόσωπο του απάντησε :
Έπρεπε, άρχοντα, να μη σου απαντήσω καθόλου. Επειδή όμως λες πως είσαι φίλος μου και με συμβουλεύεις αυτήν την κακή συμβουλή, δηλαδή να αφήσω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, τον Ποιητή και Πλάστη μου και να πιστέψω σε ένα άνθρωπο θνητό, αγράμματο, εχθρό και πολέμιο του Χριστού μου…
Σε αυτό το σημείο ο πασάς τον διέκοψε, δεν περίμενε να τελειώσει τον λόγο του και διέταξε να τον δείρουν :vp2: , να του τεντώσουν τα χέρια και τα πόδια με τροχαλίες, να βάλουν πάνω στην κοιλιά του μια μεγάλη πέτρα και να ξεσκίζουν και να κατακόπτουν τις σάρκες του. :whp:
Οι δήμιοι αφού έκαναν όλα αυτά τον πότιζαν και νερό με στάχτη και χολή ανακατεμένο. Ο Άγιος τα υπέμενε όλα χαίρων. Το πρόσωπό του ήταν τόσο λαμπρό και χαρούμενο ώστε απορούσαν και οι δήμιοι.
Τελικά, βλέποντας ο πασάς τη σταθερότητά του, διέταξε να τον θανατώσουν με ανασκολοπισμό. Τον οδήγησαν στο κέντρο της κωμόπολης και τον σούβλισαν. Έδωσε δε εντολή ο πασάς να παραμείνει το Άγιο λείψανο στο παλούκι πολλές ημέρες, για σωφρονισμό των άλλων.
Παρ’ όλο που έμεινε όμως πολλές ημέρες δεν αλλοιώθηκε, όπως συμβαίνει συνήθως στα νεκρά σώματα, ούτε βρώμισε αλλά έβγαζε μια θαυμάσια ευωδία :angelic-blueglow: , ώστε να απορούν ακόμα και οι αλλοεθνείς.
Οι Χριστιανοί χαίρονταν και ευχαριστούσαν τον Θεό, τόσο για την ομολογία του Αγίου όσο και διότι αξιώθηκαν να δουν στις μέρες τους μάρτυρα, όπως και στους παλιούς χρόνους.
Δεν τους επέτρεπαν να πάρουν το Άγιο λείψανο για ταφή και το φρουρούσαν μέρα νύχτα. Έκοψαν μάλιστα την κεφαλή :a154: και την πήγαν στα Τρίκαλα για να εκτεθεί μαζί με άλλες κεφαλές κακούργων πάνω σε κοντάρια. Έστησαν τα κοντάρια με τις κεφαλές στη σειρά να βλέπουν προς την Δύση. Το πρωί το πρόσωπο του Αγίου έβλεπε προς την Ανατολή. Γύρισαν το κοντάρι στη Δύση. Το πρωί ήταν στραμμένο στην Ανατολή. Αυτό γινόταν πολλές ημέρες.
Έτυχε τότε να βρίσκεται ο Ηγούμενος της Μονής Δουσίκου στα Τρίκαλα, ο οποίος έταξε σε ένα Αρβανίτη Χριστιανό πενήντα γρόσια αν κατόρθωνε να του δώσει την αγία κάρα. Πήγε μια νύχτα που είχε πάρει ο ύπνος τους φρουρούς, έβγαλε την κεφαλή από το κοντάρι, έπεσε όμως το κοντάρι, έκανε θόρυβο, ξύπνησαν οι φρουροί και άρχισαν να τον κυνηγούν. Άρπαξε τότε την αγία κάρα από τα μαλλιά, την έριξε στη ράχη του και άρχισε να τρέχει. Φθάνοντας στο γεφύρι της Σαλαμβρίας και βλέποντας να πλησιάζουν οι διώκτες, πέταξε την τιμία κεφαλή στο ποτάμι, οπότε εκείνοι σταμάτησαν την καταδίωξη και γύρισαν πίσω. Η αγία κάρα παρασύρθηκε από τα νερά και πιάστηκε πιο κάτω στο φράχτη που είχαν κάνει κάποιοι στο ποτάμι για να ψαρέψουν. Τη νύχτα οι ψαράδες έβλεπαν ένα πύρινο στύλο στη φράχτη τους. Απορημένοι, την άλλη μέρα, πλησίασαν και βρήκαν την χαριτόβρυτη κάρα του Αγίου νεομάρτυρος και την παρέδωσαν στον Ηγούμενο της Μονής Δουσίκου.

Εικόνα
Εικόνα
https://www.pemptousia.gr/2018/12/o-agi ... rtis-sera/
https://www.imthf.gr/index.php/agiologia/77-ag-serafeim
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών