Which one is your pet empire and why ?

[wooded glade]

Ψηφίστε your pet empire.

[Μπίστης]

Τρίτο Ράιχ.

[Ζαποτέκος]

Ασσυριακή δεν παίζει ;



Ασσυρία….η χώρα των δαιμόνων
https://chilonas.com/2019/06/05/https-wp-me-p1op6y-d6q/

[Ζαποτέκος]

Ο Ραμσής Β΄ πολεμά κατά των Χετταίων.

Ο Ραμσής Β΄ πολεμά κατά των Νουβίων


Ο Τουταγχαμών με την σύζυγό του ( 1360 π.Χ. )


Όπως το βασιλικό αξίωμα ήταν κληρονομικό , έτσι σιγά σιγά έγιναν και τα υπόλοιπα αξιώματα κληρονομικά στην Αίγυπτο. Δημιουργήθηκαν δυναστείες αξιωματούχων , ιδιαίτερα στο Νέο Βασίλειο και την Λιβυκή Περίοδο. Επίσης οι τοπικοί διοικητές αντέγραφαν την βασιλική διοίκηση σε μικρότερη κλίμακα , έχοντας δικούς τους οικονόμους , ιερείς και υπασπιστές. ( Περιοδικό Ιστορικές Σελίδες , Οκτώβριος 2006 )

Ώρος, ο γερακόμορφος θεός της Κάτω ( Βόρειας ) Αιγύπτου


Σηθ , ο τσακαλόμορφος θεός της Άνω ( Νότιας ) Αιγύπτου.

[Antigeist]

Τρίτο Ράιχ.

Είπε ο φιλέλληνας

[Antigeist]

Ταμερλανική

[Jolly Roger]

Ναδιρική

[ΓΑΛΗ]

Which one is your pet empire and why?

Απολύτως ασαφές ερώτημα και απολύτως ετερόκλητη λίστα επιλογών.

[Ζαποτέκος]

Σε χάρτη των Δημητράκου - Καρολίδη για το 1360 είδα στην Μέση Αναλατολή , δυτικά του κράτους των Τουρκομάνων Μαυροπροβατάδων ( Καρα Κογιουνλού ) ένα κράτος με την ονομασία Ηγεμονία ΕΡΖΙΝΓΚΙΑΝ του ΑΡΤΕΝΑ και ΤΑΧΑΡΤΙ . Έψαξα να βρω πληροφορίες γι' αυτό το κράτος στο ίντερνετ , αλλά τα μόνα που βρήκα είναι αυτός ο χάρτης ( 1360 ) :





και αυτό




απ' το έργο The foundation of Ottoman empire ( 1300 - 1403 ) του Herbert Adams Gibbons ( 1916 ) που υπάρχει online.

Αν κάποιος φίλος γνωρίζει κάτι παραπάνω , ας πει.

[Μπαντάς]

Μεγάλος ιστοριοδίφης, ο ΖαΠοτέκος

[Ζαποτέκος]

Οι πρώτοι Τούρκοι με τους οποίους ήρθαν σε επαφή οι Βυζαντινοί ήταν οι Ογούζοι Tούρκοι του 6ου αι.

( Tο καφέ χρώμα η επικράτειά τους )



Λέει ο Παπαρρηγόπουλος και οι Καρολίδης - Δημητράκος :

Κατά τον 6ον αιώνα ανεδείχθησαν μεταξύ των Τούρκων διάσημοι άνδρες οι Δισαβούλ και Βερτεζίνας , οίτινες εξεγερθέντες προσέβαλον τους Σίνας ...

Ο Δισάβουλος είναι αυτός εδώ :

Istämi

Istämi (or Dizabul or Ishtemi Sir Yabghu Khagan ; Chinese: 室點密) was the ruler of the western part of the Göktürks, which became the Western Turkic Khaganate and dominated the Sogdians.

https://en.wikipedia.org/wiki/Ist%C3%A4mi

Ξέρει κάποιος φίλος με ποιον ταυτίζεται ο Βερτεζίνας ;

[Scouser]

Βυζάντιο. Ιδίως η περίοδος μεταξύ Νικηφόρου Φωκά και Βασιλείου Β΄. Ο Ελληνισμός στο απόγειο της ισχύος του.

[Ζαποτέκος]

Σαρδανάπαλος (7ος αιώνας π.Χ.)
https://chilonas.com/2022/11/22/https-wp-me-p1op6y-gk4/

Ο Σαρδανάπαλος, σύμφωνα με τον Κτησία τον Κνίδιο, ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Ασσυρίας, αν και στην πραγματικότητα τη θέση κατέχει ο Ασούρ Ουμπαλίτ Β’ (612-605 π.Χ.). Το βιβλίο του Κτησία Περσικά είναι χαμένο, αλλά γνωρίζουμε το περιεχόμενό του από μετέπειτα συλλογές και από το έργο του Διόδωρου Σικελιώτη (II.27). Σε αυτή την αναφορά, ο Σαρδανάπαλος που υποτίθεται ότι έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ., παρουσιάζεται ως έκφυλη μορφή που διάγει τρυφηλή ζωή και έχει τραγικό θάνατο. Η θρυλική ηθική παρακμή του Σαρδανάπαλου έγινε αντικείμενο θεματολογίας στην λογοτεχνία και τη τέχνη, ειδικά κατά τη Ρομαντική περίοδο.

Το όνομα Σαρδανάπαλος πιθανόν αποτελεί παραφθορά του Ασσουρμπανιπάλ, αυτοκράτορα της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, αλλά ο Σαρδανάπαλος που περιγράφεται από τον Διόδωρο ελάχιστη σχέση έχει με όσα είναι γνωστά για αυτόν τον βασιλιά, που στην πραγματικότητα ήταν στρατιωτικά ισχυρός, αποτελεσματικός, μορφωμένος και ηγέτης της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που είχε δει μέχρι τότε ο κόσμος.


Ιστορικά στοιχεία σύμφωνα με τον Διόδωρο

Ο Διόδωρος λέει ότι ο Σαρδανάπαλος, γιος του Ανακυνδαράξη, ξεπερνούσε σε μαλθακότητα και πολυτέλεια όλους τους προηγούμενους ηγεμόνες. Πέρασε τη ζωή του στη μαλθακότητα και τη τρυφή. Ντυνόταν με γυναικεία ρούχα, φορούσε μακιγιάζ και είχε πολλές παλλακίδες, γυναίκες και άντρες. Έγραψε ο ίδιος τον επιτάφιό του, όπου ανέφερε πως η σωματική ευχαρίστηση είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή. Ο τρόπος του βίου του προκάλεσε δυσαρέσκεια, σε σημείο να οργανωθεί συνωμοσία εναντίον του από τον Αρβάκη κατά την οποία μια συμμαχία από Μήδους, Πέρσες και Βαβυλώνιους επιτέθηκαν στους Ασσυρίους. Ο Σαρδανάπαλος ανέλαβε δράση και νίκησε τους επαναστάτες αρκετές φορές σε μάχη, αλλά απέτυχε να τους εξουδετερώσει. Πιστεύοντας ότι τους είχε νικήσει, ο επέστρεψε στην έκφυλη ζωή του, διατάσσοντας θυσίες και εορτασμούς. Οι επαναστάτες όμως ενισχύθηκαν με νέα στρατεύματα από τη Βακτρία και τα στρατεύματα του Σαρδανάπαλου αιφνιδιάστηκαν και εξολοθρεύθηκαν.

Ο Σαρδανάπαλος επέστρεψε στη Νινευή για να υπερασπιστεί την πρωτεύουσά του, ενώ ο στρατός τέθηκε υπό την ηγεσία του γαμπρού του, που κατόπιν ηττήθηκε και σκοτώθηκε. Έχοντας στείλει την οικογένειά του μακριά για ασφάλεια, ετοιμάστηκε να υπερασπιστεί τη Νινευή. Κατάφερε να αντέξει σε μακροχρόνια πολιορκία, αλλά τελικά βαριές βροχοπτώσεις προκάλεσαν υπερχείλιση του Τίγρη, οδηγώντας στην κατάρρευση ενός από τα αμυντικά τείχη. Για να μην πέσει στα χέρια τον εχθρών του, ο Σαρδανάπαλος έφτιαξε τεράστια νεκρική πυρά για τον εαυτό του, όπου έριξε όλο το χρυσάφι του, ασήμι και βασιλικά ενδύματα. Κατόπιν έβαλε τους ευνούχους και τις παλλακίδες του στην πυρά και κάηκε αυτός και εκείνοι μέχρι θανάτου.

Ο Έλληνας δραματικός ποιητής Χοιρίλος συνέθεσε έναν επιτάφιο για το Σαρδανάπαλο, που ισχυρίστηκε ότι μετέφρασε από τα Χαλδαϊκά.


Ιστορική ακρίβεια

Δεν υπάρχει βασιλιάς με το όνομα Σαρδανάπαλος στον Κατάλογο Βασιλέων της Ασσυρίας. Κάποια τμήματα της ιστορίας του Σαρδανάπαλου φαίνεται να σχετίζονται σε έναν βαθμό με γεγονότα των ύστερων χρόνων της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, περιλαμβανομένης της σύγκρουσης μεταξύ του βασιλιά Ασσουρμπανιπάλ και του αδελφού του Σαμάς σουμ ουκίν, ο οποίος έλεγχε την Βαβυλώνα ως υποτελή περιοχή, εκ μέρος του αδελφού του. Ενώ ο Σαρδανάπαλος έχει ταυτιστεί με τον Ασσουρμπανιπάλ από τον Ιουστίνο, ο θάνατός του στις φλόγες του παλατιού του είναι πιο κοντά με αυτόν του αδελφού του Σαμάς σουμ ουκίν, που τον συνεπήρε ο Βαβυλωνιακός εθνικισμός και έφτιαξε συμμαχία με τους Βαβυλωνίους, τους Χαλδαίους, τους Ελαμίτες και τους Άραβες εναντίον του Ασσουρμπανιπάλ σε μια προσπάθεια να μεταφέρει την έδρα της αχανούς αυτοκρατορίας από τη Νινευή στη Βαβυλώνα.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη προερχόμενη από τη Μεσοποταμία ότι είτε ο Ασσουρπανιπάλ είτε ο Σαμάς σουμ ουκίν είχαν έκφυλη ζωή ή ομοφυλοφιλικές ή παρενδυτικές προτιμήσεις. Φαίνεται ότι και οι δύο ήταν ισχυροί, πειθαρχημένοι, σοβαροί και φιλόδοξοι ηγέτες, ενώ ο Ασσουρπανιπάλ είναι γνωστό ότι ήταν μορφωμένος με ενδιαφέρον στα μαθηματικά, την αστρονομία και αστρολογία, την ιστορία, τη ζωολογία και τη βοτανολογία.

Ο Σαμάς σουμ ουκίν και οι σύμμαχοί του ήταν εκείνοι που πολιορκήθηκαν στη Βαβυλώνα και συνετρίβησαν και όχι ο Ασσουρπανιπάλ στη Νινευή. Μετά από την ήττα του πρώτου το 648 π.Χ., μια επιγραφή στα αρχεία του Ασσουρπανιπάλ καταγράφει ότι «έριξαν τον Σαμάς σουμ ουκίν, εχθρό αδελφό που επιτέθηκε, μέσα στην πύρινη λαίλαπα».

Η πραγματική Πτώση της Νινευή συνέβη το 612 π.Χ. αφότου η Ασσυρία είχε αποδυναμωθεί μετά από μια σειρά εσωτερικών εμφύλιων πολέμων μεταξύ διεκδικητών του θρόνου. Οι πρώην υποτακτικοί της εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και απελευθερώθηκαν από τον Ασσυριακό ζυγό. Η Ασσυρία το 612 π.Χ. δέχτηκε επίθεση από συμμαχία δυνάμεων Μήδων, Σκυθών, Βαβυλωνίων, Χαλκαίων, Περσών, Κιμμερίων και Ελαμιτών. Η Νινευή πολιορκήθηκε και λεηλατήθηκε το 612 π.Χ. Εκείνη την εποχή βασιλιάς της Ασσυρίας ήταν ο γιος του Ασσουρπανιπάλ Σισαρισκούν (ο τρίτος από τους τέσσερεις βασιλείς που βασίλεψαν μετά των Ασσουρπανιπάλ) ο οποίος μάλλον σκοτώθηκε ενώ υπερασπιζόταν την πόλη, αν και οι αναφορές είναι αποσπασματικές. Τον διαδέχτηκε ο Ασούρ Ουμπαλίτ Β’ και ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της ανεξάρτητης Ασσυρίας, που βασίλεψε από την Χαρράν, την τελευταία πρωτεύουσα της Ασσυρίας μέχρι το 605 π.Χ. Η Ασσυρία επιβίωσε ως κατεχόμενη επαρχία και γεωπολιτική οντότητα μέχρι τη διάλυσή της μετά την Αραβική Μουσουλμανική κατάκτηση της Μεσοποταμίας τον 7ο αιώνα μ.Χ. Η περιοχή κατοικείται σήμερα από Χριστιανική Ασσυριακή μειονότητα που μιλάει ακόμα Ανατολικά Αραμαϊκά.

Πρόσφατα, ο Σαρδανάπαλος προτάθηκε ότι ήταν ο Ασούρ ντανίν παλ, γιος του Σαλμανασέρ Γ’, ο οποίος ηγήθηκε εξέγερσης εναντίον του πατέρα του.

Την παραμονή της μάχης της Ισσού (333 π.Χ.) οι βιογράφοι του Αλέξανδρου αναφέρουν ότι έδειξαν στον Αλέξανδρο αυτό που οι ντόπιοι θεωρούσαν ότι ήταν ο τάφος του Σαρδανάπαλου στην Αγχίαλο της Κιλικίας, με ένα ανάγλυφο που έδειχνε τον βασιλιά να χτυπά τα χέρια του πάνω από το κεφάλι του και μια επιγραφή που οι ντόπιοι μετέφρασαν ως εξής: «Ο Σαρδανάπαλος, γιος του Ανακυνδαράξη, έχτισε την Αγχίαλο και την Ταρσό σε μία μέρα. Άγνωστε, τρώγε, πίνε, κάνε έρωτα, καθώς τα ανθρώπινα δεν το αξίζουν» (εννοούν το χτύπημα των χεριών). Ιστορικά, δεν υπάρχει καταγραφή οποιουδήποτε Ασσύριου βασιλιά να πεθαίνει και να θάβεται στην Κιλικία.



Ο Έρνεστ Κόλεριτζ, στις σημειώσεις του για τα έργα του Μπάιρον, λέει: «Δεν είναι καν απαραίτητο να υπενθυμίσουμε στον σύγχρονο αναγνώστη ότι ο Σαρδανάπαλος της ιστορίας είναι ένας χαρακτήρας που δεν έχει ταυτοποιηθεί, για να μην πούμε ότι δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί. Ο χαρακτήρας που σκιαγράφησε ή εφηύρε ο Κτησίας, ένας θηλυπρεπής έκφυλος, βυθισμένος στη χλιδή και την αυταρέσκεια, που τελικά αναγκάστηκε να πάρει τα όπλα και μετά από παρατεταμένη αλλά αναποτελεσματική αντίσταση απέφυγε την αιχμαλωσία με το να αυτοκτονήσει, δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί».

[Ζαποτέκος]

περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , τεύχος 48 , εκδόσεις Περισκόπιο , Παντελής Καρύκας

Ασσύριοι ( σημιτικής καταγωγής ) vs Ελαμίτες ( άγνωστης καταγωγής )
( Αραμαίοι -> σημιτικής καταγωγής )

[AlienWay]

Ασσυρία….η χώρα των δαιμόνων
https://chilonas.com/2019/06/05/https-wp-me-p1op6y-d6q/

Βλέπω ότι ο Παζούζου έχει και σουσούνι.