πηγή είναι ο Αιμιανός Μαρκελλίνος, το τελευταίο βιβλίο απο το res gestaeA troop of Saracens (of whose origin and customs I have spoken at length in various places),166 who are more adapted to stealthy raiding expeditions than to pitched battles,167 and had recently been summoned to the city, desiring to attack the horde of barbarians of which they had suddenly caught sight, rushed forth boldly from the city to attack them. The contest was long and obstinate, and both sides separated on equal terms. 6 But the oriental troop had the advantage from a strange event, never witnessed before. For one of their number, a man with long hair and naked except for a loin-cloth, uttering hoarse and dismal cries, with drawn dagger rushed into the thick of the Gothic army, and after killing a man applied his lips to his throat and sucked the blood that poured out. The barbarians, terrified by this strange and monstrous sight, after that did not show their usual self-confidence when they attempted any action, but advanced with hesitating steps.
enterprise-psi
). Τον 6ο αι. υπήρχαν 2 φυλές Αράβων στην Μέση Ανατολή που απασχόλησαν τον βυζαντινό κόσμο, οι Γασανίδες και οι Λαχμίδες, άσπονδοι εχθροί, με μακρινή καταγωγή απ' την Υεμένη. 
Οι Γασανίδες ήταν μονοφυσίτες και σύμμαχοι των Βυζαντινών. Οι Λαχμίδες ήταν νεστοριανοί και σύμμαχοι των Περσών. Τελικά και οι δύο ομάδες αφομοιώθηκαν απ' τους μουσουλμάνους Άραβες κατά την επέκτασή των τελευταίων . Κάποιοι Γασανίδες όμως κατέφυγαν στην αυτοκρατορία και έγιναν ορθόδοξοι. Από αυτούς φημολογείται πως καταγόταν ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α΄που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Βούλγαρους και το κρανίο του οποίου έκανε ο Κρούμος κούπα για να πίνει.
Όλους αυτούς να τους πείσουμε, πριν οδηγηθούν από το γέλιο στο κλάμα, να φροντίσουν να περάσει η στρατιωτική δύναμη στα χέρια των Ρωμαίων, χωρίς να έχουν κανένα δισταγμό, είτε είναι άνθρωποι ασήμαντοι είτε σημαντικοί. Γιατί στις πολιτείες συμβαίνει ό,τι ακριβώς και στα σπίτια· οι άντρες αναλαμβάνουν την υπεράσπιση τους και οι γυναίκες ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού. Πώς λοιπόν είναι δυνατό να ανεχθείτε το ρόλο του άνδρα να τον έχουν οι ξένοι; Δεν είναι μεγάλη ντροπή ν' αφήνετε την πιο μεγάλη ανδρική αρετή, τη φιλοτιμία στους πολέμους, σε άλλους; Εγώ τουλάχιστον, αν οι ξένοι μισθοφόροι κέρδιζαν πολλές νίκες για δικό μου όφελος, θα ντρεπόμουν γι' αυτό. Και σκέπτομαι κάτι που βρίσκεται πολύ κοντά σε όσους έχουν μυαλό. Αν οι άντρες και οι γυναίκες που αναφέραμε σαν παράδειγμα δεν ανήκουν στο ίδιο έθνος, ούτε σε έθνη συγγενικά, τότε θα είναι αρκετή μια μικρή πρόφαση, για να θελήσουν αυτοί που οπλοφορούν, να επιβάλουν την κυριαρχία τους στους πολίτες. Τότε όμως θα χρειαστεί ν' αγωνιστούν άνθρωποι απόλεμοι, οι πολίτες, εναντίον εκείνων που είναι εξασκημένοι στον πόλεμο, δηλαδή των ξένων μισθοφόρων. Πριν λοιπόν η κατάσταση φτάσει προς τα εκεί που βαδίζει, πρέπει εμείς να αποκτήσουμε πάλι το υψηλό ρωμαϊκό φρόνημα και να συνηθίσουμε να κερδίζουμε τις νίκες οι ίδιοι. Όσο για τους βαρβάρους, να μην τους δεχόμαστε ανάμεσά μας και να τους απομακρύνουμε από παντού.