Όσον αφορά την παρομοίωση με το welfare state συμφωνώ μαζί σου.Όντως αυτή είναι συντηρητική άποψη.Αλλά όσον αφορά τη δουλεία και τον ρατσισμό και τη σύνδεση τους με το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι άποψη,είναι η ιστορία. Να προσπαθείς να αποσυνδέσεις το στρατό των Νοτίων και την Κου Κλουξ Κλαν από το κόμμα που τους στήριζε είναι σαν να προσπαθείς να αποσυνδέσεις τον ΕΛΑΣ ή τον ΔΣΕ από το ΚΚΕ.ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 16:42Τη συγκεκειμένη άποψη για τη σύνδεση των Δημοκρατικών με
τη δουλεία,ιστορικά(αναφορικά με το παρελθόν) αλλά και
ιδεολογικά(αναφορικά με το παρόν welfare state) τη γνωρίζω.
Τυχαίνει και παρακολουθώ τα δρώμενα στις ΗΠΑ για τους δικούς
μου λόγους.Από εκεί και πέρα,δε συμφωνώ με την άποψη.Όχι
μόνο ιστορικά,αλλά και στο παρόν ακόμη μπορούμε όντως
να ταυτίσουμε τη δουλεία με το welfare state?;Ούτε έγω είμαι
οπαδός του welfare state,αλλά αν διαβάσεις τις μαρτυρίες των
σκλάβων στο αρχικό ποστ,μιλάνε για καταστάσεις που δεν τους
επέτρεπε ο αφέντης να βγούν από το σπίτι χωρίς άδεια.Η δουλεία
είναι ένας ακραίος περιορισμός της ελευθερίας και δε νομίζω ότι
συγκρίνεται με την παρέμβαση του κράτους.
Οι φωνές των δούλων
-
- Δημοσιεύσεις: 34752
- Εγγραφή: 06 Ιαν 2019, 06:41
- Phorum.gr user: πατησιωτης
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
Re: Οι φωνές των δούλων
- ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
- Δημοσιεύσεις: 7077
- Εγγραφή: 11 Αύγ 2019, 16:23
- Phorum.gr user: ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
Re: Οι φωνές των δούλων
Ποιό know how ρε φίλε τώρα?Δούλους ήθελαν για ταSid Vicious έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 18:05Μα αφού και εκεί συνέβαλαν οι μουσουλμάνοι, τι να κάνουμε. Τους πρώτους σκλάβους για Αμερική μέσω μουσουλμάνων και κυρίως Οθωμανων τους αγόραζαν κάποιοι Ευρωπαίοι (όχι όλοι ούτε καν οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί λαοί αλλά 5-6 ευρωπαϊκοί λαοί ) και από τους μουσουλμανους πήραν το know how.ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 17:59Ωραία αφού συμφωνούμε ότι οι Μουσουλμάνοι και οι ΕυρωπαίοιSid Vicious έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 17:52Δεν εγραψα κάτι τέτοιο, για την συμβολή των μουσουλμάνων έγραψα, δεν έβγαλα αμοιρους ευθυνών κάποιους Ευρωπαίους (Ισπανούς,. Πορτογάλους, Ολλανδους, Βρετανούς,Γάλλους).
Εσύ τι ενοχλεισαι τόσο; Επειδή θιχτηκαν οι καλοί αγαπημένοι σου μουσουλμάνοι;
έκαναν εμπόριο δούλων,δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε άλλο.
Επειδή όμως το θέμα αφορά την Αμερική,ναι εκεί ήταν υπέυθυνοι
οι Λευκοί Ευρωπαίοι.Αλλού όχι,εκεί ναι.
χωράφια τους και πήγαν εκεί που υπήρχε το εμπόριο.
Οι Μουσουλμάνοι προηγήθηκαν χρονικά,ανοίξαν την
αγορά Αφρικανών σκλάβων αμα θες,αλλά δεν επέβαλλαν
στους Ευρωπαίους να αγοράσουν και να μεταφέρουν τους
Μαύρους στην Αμερική.Τι έξαρση whataboutism είναι αυτή?
Σου λέω και πάλι,μπας και γίνω κατανοητός,οι Λευκοί δεν
ήταν οι μονοι που χρησιμοποιούσαν σκλάβους.Ήταν οι μόνοι
που χρησιμοποιούσαν στην Αμερική συγκεκριμένα.Οι Μουσουλμάνοι
είχαν τους δικούς τους σκλάβους στη Μέση Ανατολή.Αμφότεροι
δυνάστες και κακοποιοί.
- Sid Vicious
- Δημοσιεύσεις: 11914
- Εγγραφή: 13 Σεπ 2018, 19:43
Re: Οι φωνές των δούλων
Σωστό αυτό, η ΚΚΚ ήταν γέννημα των Δημοκρατικωνπατησιωτης έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 18:11[Αλλά όσον αφορά τη δουλεία και τον ρατσισμό και τη σύνδεση τους με το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι άποψη,είναι η ιστορία. Να προσπαθείς να αποσυνδέσεις το στρατό των Νοτίων και την Κου Κλουξ Κλαν από το κόμμα που τους στήριζε είναι σαν να προσπαθείς να αποσυνδέσεις τον ΕΛΑΣ ή τον ΔΣΕ από το ΚΚΕ.
yet say this to the Possum: a bang, not a whimper,
with a bang not with a whimper,
To build the city of Dioce whose terraces are the colour of stars
with a bang not with a whimper,
To build the city of Dioce whose terraces are the colour of stars
- ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
- Δημοσιεύσεις: 7077
- Εγγραφή: 11 Αύγ 2019, 16:23
- Phorum.gr user: ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
Re: Οι φωνές των δούλων
Δεν έχεις άδικο για το θέμα της ΚΚΚ.Σήμερα πάντωςπατησιωτης έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 18:11Όσον αφορά την παρομοίωση με το welfare state συμφωνώ μαζί σου.Όντως αυτή είναι συντηρητική άποψη.Αλλά όσον αφορά τη δουλεία και τον ρατσισμό και τη σύνδεση τους με το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι άποψη,είναι η ιστορία. Να προσπαθείς να αποσυνδέσεις το στρατό των Νοτίων και την Κου Κλουξ Κλαν από το κόμμα που τους στήριζε είναι σαν να προσπαθείς να αποσυνδέσεις τον ΕΛΑΣ ή τον ΔΣΕ από το ΚΚΕ.ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 16:42Τη συγκεκειμένη άποψη για τη σύνδεση των Δημοκρατικών με
τη δουλεία,ιστορικά(αναφορικά με το παρελθόν) αλλά και
ιδεολογικά(αναφορικά με το παρόν welfare state) τη γνωρίζω.
Τυχαίνει και παρακολουθώ τα δρώμενα στις ΗΠΑ για τους δικούς
μου λόγους.Από εκεί και πέρα,δε συμφωνώ με την άποψη.Όχι
μόνο ιστορικά,αλλά και στο παρόν ακόμη μπορούμε όντως
να ταυτίσουμε τη δουλεία με το welfare state?;Ούτε έγω είμαι
οπαδός του welfare state,αλλά αν διαβάσεις τις μαρτυρίες των
σκλάβων στο αρχικό ποστ,μιλάνε για καταστάσεις που δεν τους
επέτρεπε ο αφέντης να βγούν από το σπίτι χωρίς άδεια.Η δουλεία
είναι ένας ακραίος περιορισμός της ελευθερίας και δε νομίζω ότι
συγκρίνεται με την παρέμβαση του κράτους.
οι περισσότεροι Αφροαμερικανοί ψηφίζουν το Δημοκρατικό
Κόμμα,κάτι που σημαίνει ότι δεν τους ενοχλεί το αμαρτωλό
παρελθόν του.Αν αλλάξουν αύριο,θα οφείλεται σε άλλους
παράγοντες.Ίσως ο ανταγωνισμός π.χ με τους Λατίνους
μετανάστες να οδηγήσει πολλούς Αφροαμερικανούς στο
Ρεμπουμπλικανικό κόμμα.Ένα παράδειγμα λέω που μπορεί
να μη στέκει,απλώς εννοώ ότι οι ιστορικές αναφορές και
παρομοιώσεις δεν καταφέρνουν-νομίζω-να αλλάξουν τις
εκλογικές προτιμήσεις
-
- Δημοσιεύσεις: 34752
- Εγγραφή: 06 Ιαν 2019, 06:41
- Phorum.gr user: πατησιωτης
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
Re: Οι φωνές των δούλων
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 18:24Δεν έχεις άδικο για το θέμα της ΚΚΚ.Σήμερα πάντωςπατησιωτης έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 18:11Όσον αφορά την παρομοίωση με το welfare state συμφωνώ μαζί σου.Όντως αυτή είναι συντηρητική άποψη.Αλλά όσον αφορά τη δουλεία και τον ρατσισμό και τη σύνδεση τους με το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι άποψη,είναι η ιστορία. Να προσπαθείς να αποσυνδέσεις το στρατό των Νοτίων και την Κου Κλουξ Κλαν από το κόμμα που τους στήριζε είναι σαν να προσπαθείς να αποσυνδέσεις τον ΕΛΑΣ ή τον ΔΣΕ από το ΚΚΕ.ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 16:42Τη συγκεκειμένη άποψη για τη σύνδεση των Δημοκρατικών με
τη δουλεία,ιστορικά(αναφορικά με το παρελθόν) αλλά και
ιδεολογικά(αναφορικά με το παρόν welfare state) τη γνωρίζω.
Τυχαίνει και παρακολουθώ τα δρώμενα στις ΗΠΑ για τους δικούς
μου λόγους.Από εκεί και πέρα,δε συμφωνώ με την άποψη.Όχι
μόνο ιστορικά,αλλά και στο παρόν ακόμη μπορούμε όντως
να ταυτίσουμε τη δουλεία με το welfare state?;Ούτε έγω είμαι
οπαδός του welfare state,αλλά αν διαβάσεις τις μαρτυρίες των
σκλάβων στο αρχικό ποστ,μιλάνε για καταστάσεις που δεν τους
επέτρεπε ο αφέντης να βγούν από το σπίτι χωρίς άδεια.Η δουλεία
είναι ένας ακραίος περιορισμός της ελευθερίας και δε νομίζω ότι
συγκρίνεται με την παρέμβαση του κράτους.
οι περισσότεροι Αφροαμερικανοί ψηφίζουν το Δημοκρατικό
Κόμμα,κάτι που σημαίνει ότι δεν τους ενοχλεί το αμαρτωλό
παρελθόν του.Αν αλλάξουν αύριο,θα οφείλεται σε άλλους
παράγοντες.Ίσως ο ανταγωνισμός π.χ με τους Λατίνους
μετανάστες να οδηγήσει πολλούς Αφροαμερικανούς στο
Ρεμπουμπλικανικό κόμμα.Ένα παράδειγμα λέω που μπορεί
να μη στέκει,απλώς εννοώ ότι οι ιστορικές αναφορές και
παρομοιώσεις δεν καταφέρνουν-νομίζω-να αλλάξουν τις
εκλογικές προτιμήσεις
Αλλαξαν τη δεκαετία του 30.Μέχρι τότε ψήφιζαν ρεπουμπλικάνους.όσοι ψήφιζαν φυσικά,γιατί μόνο στο βορρά ψήφιζαν,τους άλλους δεν τους άφηναν στο νότο οι δημοκρατικοί.Και άλλαξαν επειδή ο Ρούζβελτ έδωσε επιδόματα και κοινωνικές παροχές για να αντιμετωπίσει τη μαζική ανεργία της κρίσης ενώ οι ρεπουμπλικάνοι τα καταψήφιζαν.Έτσι για περίπου 30 χρόνια - τα χρόνια παρεμπιπτόντως που η Αμερική μπήκε στον β΄παγκόσμιο πόλεμο και βγήκε υπερδύναμη οι δημοκρατικοί ψηφίζονταν ταυτόχρονα από τους μαύρους στο βορρά και τους ρατσιστές στο νότο. Η ψήφος πάντα βασίζεται σε σημερινά δεδομένα και όχι ιστορικά και από τη στιγμή που καθιερώθηκαν οι δημοκρατικοί ως οι πασόκοι της υποθέσεως πήραν τις ψήφους των μαύρων.
Re: Οι φωνές των δούλων
Νόμιζα θα ήταν τίποτα ηχογραφήσεις bdsm sessions, σε φάση
Yes master, No master, i do not deserve your touch και τέτοια.
Απογοήτευση...
Yes master, No master, i do not deserve your touch και τέτοια.
Απογοήτευση...
Dein Herz, meine Gier
Ab jetzt gehörst du nur mir
Ab jetzt gehörst du nur mir
Re: Οι φωνές των δούλων
πατησιωτης έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 13:58Έβαλα εγώ κάτι για να ανάψουν τα αίματα.Λευκοί έκαναν το έγκλημα αλλά και λευκοί πολέμησαν για να σταματήσει το έγκλημα οπότε πρέπει να κάνεις διάκριση και η διάκριση υπάρχει κομματικά στη χώρα αυτή.Οι Δημοκρατικοί έκαναν το έγκλημα και οι Ρεπουμπλικάνοι το σταμάτησαν.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Re: Οι φωνές των δούλων
Όπως πάντα άσχετος και ανιστόρητος που προσπαθεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην ....Ιστορία.Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 00:52οι δούλοι στην οθωμανική αυτοκρατορία αν θυμάμαι καλά υπολογίζονταν γύρω στο 2% και ήταν κατα βάση οικιακοί υπηρέτες. Εξαίρεση πάντα οι δούλοι του παλατιού που ηταν πού ειδική κατηγορία. Όσο για την εθνικότητα ήταν είτε Σλάβοι κλπ απο την Κριμαία ή Αφρικάνοι. Έλληνόφωνοι δε νομίζω ότι ήτανKauldron έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 00:47Μια χαρά συμμερίζομαι αυτά που πέρασαν οι μαύροι δούλοι στα χέρια των λευκών.
Άλλωστε και οι Έλληνες ήταν δούλοι στα χέρια χειρότερων κτηνών (αν και είναι μάλλον υβριστικό προς τα ζώα ν' αποκαλείς τους Τούρκους κτήνη), των Τούρκων, αλλά δε σε βλέπω να ευαισθητοποιείσαι εκεί.
Σφαγή της Χίου
Και αυτά από τη νερόβραστη wiki. Πού να ψάξουμε και κανονικές πηγές για λεπτομέρειες.Το γεγονός στον ευρωπαϊκό τύπο
..... Ειδήσεις που έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη τις επόμενες μέρες αναφέρουν τη δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνι για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν άπιστο. Αυτές οι σκηνές προκάλεσαν τον οίκτο των Ευρωπαίων διπλωματών που βρίσκονται εκεί αλλά δεν υπήρξε κάποιο διάβημα. Ειδήσεις φτάνουν και από τη γαλλόφωνη Spectateur Oriental η οποία, παρ’ ότι ανθελληνική, αναφέρει ότι «η εκδίκηση και η παραφορά των Τούρκων υπερέβη τα όρια». Αυτή η εφημερίδα αποδίδει την ευθύνη στους επαναστάτες. Δημοσιεύονται και προσωπικές μαρτυρίες Χιωτών που σώθηκαν. Κάποιος αναφέρει ότι καθημερινά έρχονται από την Ασία στο νησί πλήθος Τούρκων για να λεηλατήσουν. Για τον αριθμό των θυμάτων αναφέρονται διάφορες πληροφορίες. Λεπτομερέστερες πληροφορίες προέρχονται από το Λονδίνο. Κατ’ αυτές, πριν από τη σφαγή οι κάτοικοι της Χίου ήταν 110.000 εκ των οποίων επιβίωσαν 20.000. Από τις 90.000 απώλειες οι 45.000 πωλήθηκαν ως δούλοι, αφού την 25 Μαΐου είχαν καταγραφεί στα κατάστιχα του τελωνείου ότι είχαν πληρωθεί τα τέλη εξόδου για 41.000 άτομα. Οι υπόλοιποι 25.000 εξοντώθηκαν. Από τους 20.000 που επέζησαν οι 5.000 απουσίαζαν από το νησί κατά την εξέγερση και 16.000 κατέφυγαν στα Ψαρά, τη Σμύρνη και αλλού. Η Spectateur Oriental εκτιμά τον αρχικό πληθυσμό του νησιού σε 120.000 κατοίκους. Πληροφορίες αναφέρουν και εκτελέσεις Χιωτών που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, των οποίων οι περιουσίες δημεύτηκαν και τα μέλη των οικογενειών πουλήθηκαν ως δούλοι. Στη Journal du Commerce δημοσιεύεται κατάλογος ονομάτων 207 Χίων εμπόρων που εκτελέστηκαν. Τον κατάλογο κατέγραψε έμπορος της Φλωρεντίας μετά από αίτηση γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών εμπορικών οίκων που είχαν συναλλαγές με τους Χιώτες εμπόρους.
Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας εκλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό τύπο σαν εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού. Η All. Zeitung γράφει ότι «η ιστορία θα καταστήσει γνωστόν εις τας επομένας γενεάς το θάρρος των Ελλήνων ναυτικών».[13]
H περιγραφή ενός επιζήσαντα
Τη σφαγή της Χίου περιέγραψε σαν αυτόπτης μάρτυρας ο Χριστόφορος Πλάτωνος Καστάνης (γ. 1814). Αρχικά συνελήφθη από τους Τούρκους και πουλήθηκε ως σκλάβος. Δραπέτευσε και κατέφυγε στο Ναύπλιο όπου βρήκε βοήθεια από τον φιλέλληνα Χάου ο οποίος τον πήρε μαζί του στις ΗΠΑ. Ο Καστάνης επέστρεψε προσωρινά στην Ελλάδα όπου έλαβε πολύ καλή μόρφωση από δασκάλους όπως ο Ν. Βάμβας. Το 1851, στις ΗΠΑ εξέδωσε βιβλίο με την ιστορία της Επανάστασης στη Χίο και την περιπέτειά του με τον τίτλο "The Greek exile, or a narrative of the captivity and escape of Christoforus Plato Castanis ...".[14] Το βιβλίο, μαζί με άλλες εργασίες του Καστάνη, μεταφράστηκε στα ελληνικά με τον τίτλο "Ο Έλληνας εξόριστος".[15]
Re: Οι φωνές των δούλων
Jujuno μου σ'ευχαριστώ που τιμάς τα νήματά μου παρά το αδιευκρίνιστο πρόβλημα που έχουν και συνεχίζεις να με διαβάζεις κιόλας αλλά πάλι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.Juno έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:17Όπως πάντα άσχετος και ανιστόρητος που προσπαθεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην ....Ιστορία.Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 00:52οι δούλοι στην οθωμανική αυτοκρατορία αν θυμάμαι καλά υπολογίζονταν γύρω στο 2% και ήταν κατα βάση οικιακοί υπηρέτες. Εξαίρεση πάντα οι δούλοι του παλατιού που ηταν πού ειδική κατηγορία. Όσο για την εθνικότητα ήταν είτε Σλάβοι κλπ απο την Κριμαία ή Αφρικάνοι. Έλληνόφωνοι δε νομίζω ότι ήτανKauldron έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 00:47
Μια χαρά συμμερίζομαι αυτά που πέρασαν οι μαύροι δούλοι στα χέρια των λευκών.
Άλλωστε και οι Έλληνες ήταν δούλοι στα χέρια χειρότερων κτηνών (αν και είναι μάλλον υβριστικό προς τα ζώα ν' αποκαλείς τους Τούρκους κτήνη), των Τούρκων, αλλά δε σε βλέπω να ευαισθητοποιείσαι εκεί.
Σφαγή της ΧίουΚαι αυτά από τη νερόβραστη wiki. Πού να ψάξουμε και κανονικές πηγές για λεπτομέρειες.Το γεγονός στον ευρωπαϊκό τύπο
..... Ειδήσεις που έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη τις επόμενες μέρες αναφέρουν τη δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνι για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν άπιστο. Αυτές οι σκηνές προκάλεσαν τον οίκτο των Ευρωπαίων διπλωματών που βρίσκονται εκεί αλλά δεν υπήρξε κάποιο διάβημα. Ειδήσεις φτάνουν και από τη γαλλόφωνη Spectateur Oriental η οποία, παρ’ ότι ανθελληνική, αναφέρει ότι «η εκδίκηση και η παραφορά των Τούρκων υπερέβη τα όρια». Αυτή η εφημερίδα αποδίδει την ευθύνη στους επαναστάτες. Δημοσιεύονται και προσωπικές μαρτυρίες Χιωτών που σώθηκαν. Κάποιος αναφέρει ότι καθημερινά έρχονται από την Ασία στο νησί πλήθος Τούρκων για να λεηλατήσουν. Για τον αριθμό των θυμάτων αναφέρονται διάφορες πληροφορίες. Λεπτομερέστερες πληροφορίες προέρχονται από το Λονδίνο. Κατ’ αυτές, πριν από τη σφαγή οι κάτοικοι της Χίου ήταν 110.000 εκ των οποίων επιβίωσαν 20.000. Από τις 90.000 απώλειες οι 45.000 πωλήθηκαν ως δούλοι, αφού την 25 Μαΐου είχαν καταγραφεί στα κατάστιχα του τελωνείου ότι είχαν πληρωθεί τα τέλη εξόδου για 41.000 άτομα. Οι υπόλοιποι 25.000 εξοντώθηκαν. Από τους 20.000 που επέζησαν οι 5.000 απουσίαζαν από το νησί κατά την εξέγερση και 16.000 κατέφυγαν στα Ψαρά, τη Σμύρνη και αλλού. Η Spectateur Oriental εκτιμά τον αρχικό πληθυσμό του νησιού σε 120.000 κατοίκους. Πληροφορίες αναφέρουν και εκτελέσεις Χιωτών που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, των οποίων οι περιουσίες δημεύτηκαν και τα μέλη των οικογενειών πουλήθηκαν ως δούλοι. Στη Journal du Commerce δημοσιεύεται κατάλογος ονομάτων 207 Χίων εμπόρων που εκτελέστηκαν. Τον κατάλογο κατέγραψε έμπορος της Φλωρεντίας μετά από αίτηση γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών εμπορικών οίκων που είχαν συναλλαγές με τους Χιώτες εμπόρους.
Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας εκλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό τύπο σαν εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού. Η All. Zeitung γράφει ότι «η ιστορία θα καταστήσει γνωστόν εις τας επομένας γενεάς το θάρρος των Ελλήνων ναυτικών».[13]
H περιγραφή ενός επιζήσαντα
Τη σφαγή της Χίου περιέγραψε σαν αυτόπτης μάρτυρας ο Χριστόφορος Πλάτωνος Καστάνης (γ. 1814). Αρχικά συνελήφθη από τους Τούρκους και πουλήθηκε ως σκλάβος. Δραπέτευσε και κατέφυγε στο Ναύπλιο όπου βρήκε βοήθεια από τον φιλέλληνα Χάου ο οποίος τον πήρε μαζί του στις ΗΠΑ. Ο Καστάνης επέστρεψε προσωρινά στην Ελλάδα όπου έλαβε πολύ καλή μόρφωση από δασκάλους όπως ο Ν. Βάμβας. Το 1851, στις ΗΠΑ εξέδωσε βιβλίο με την ιστορία της Επανάστασης στη Χίο και την περιπέτειά του με τον τίτλο "The Greek exile, or a narrative of the captivity and escape of Christoforus Plato Castanis ...".[14] Το βιβλίο, μαζί με άλλες εργασίες του Καστάνη, μεταφράστηκε στα ελληνικά με τον τίτλο "Ο Έλληνας εξόριστος".[15]
η αλήθεια είναι δυσκολεύτηκα να γράψω απάντηση αφού μου έχεις απαγορεύσει να σε κάνω quote
Re: Οι φωνές των δούλων
Τίποτα, μην ασχολείσαι. Κάτι είπα για μία βλακεία που διάβασα για οικιακούς υπηρέτες.Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:22Jujuno μου σ'ευχαριστώ που τιμάς τα νήματά μου παρά το αδιευκρίνιστο πρόβλημα που έχουν και συνεχίζεις να με διαβάζεις κιόλας αλλά πάλι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.Juno έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:17Όπως πάντα άσχετος και ανιστόρητος που προσπαθεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην ....Ιστορία.Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 00:52
οι δούλοι στην οθωμανική αυτοκρατορία αν θυμάμαι καλά υπολογίζονταν γύρω στο 2% και ήταν κατα βάση οικιακοί υπηρέτες. Εξαίρεση πάντα οι δούλοι του παλατιού που ηταν πού ειδική κατηγορία. Όσο για την εθνικότητα ήταν είτε Σλάβοι κλπ απο την Κριμαία ή Αφρικάνοι. Έλληνόφωνοι δε νομίζω ότι ήταν
Σφαγή της ΧίουΚαι αυτά από τη νερόβραστη wiki. Πού να ψάξουμε και κανονικές πηγές για λεπτομέρειες.Το γεγονός στον ευρωπαϊκό τύπο
..... Ειδήσεις που έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη τις επόμενες μέρες αναφέρουν τη δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνι για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν άπιστο. Αυτές οι σκηνές προκάλεσαν τον οίκτο των Ευρωπαίων διπλωματών που βρίσκονται εκεί αλλά δεν υπήρξε κάποιο διάβημα. Ειδήσεις φτάνουν και από τη γαλλόφωνη Spectateur Oriental η οποία, παρ’ ότι ανθελληνική, αναφέρει ότι «η εκδίκηση και η παραφορά των Τούρκων υπερέβη τα όρια». Αυτή η εφημερίδα αποδίδει την ευθύνη στους επαναστάτες. Δημοσιεύονται και προσωπικές μαρτυρίες Χιωτών που σώθηκαν. Κάποιος αναφέρει ότι καθημερινά έρχονται από την Ασία στο νησί πλήθος Τούρκων για να λεηλατήσουν. Για τον αριθμό των θυμάτων αναφέρονται διάφορες πληροφορίες. Λεπτομερέστερες πληροφορίες προέρχονται από το Λονδίνο. Κατ’ αυτές, πριν από τη σφαγή οι κάτοικοι της Χίου ήταν 110.000 εκ των οποίων επιβίωσαν 20.000. Από τις 90.000 απώλειες οι 45.000 πωλήθηκαν ως δούλοι, αφού την 25 Μαΐου είχαν καταγραφεί στα κατάστιχα του τελωνείου ότι είχαν πληρωθεί τα τέλη εξόδου για 41.000 άτομα. Οι υπόλοιποι 25.000 εξοντώθηκαν. Από τους 20.000 που επέζησαν οι 5.000 απουσίαζαν από το νησί κατά την εξέγερση και 16.000 κατέφυγαν στα Ψαρά, τη Σμύρνη και αλλού. Η Spectateur Oriental εκτιμά τον αρχικό πληθυσμό του νησιού σε 120.000 κατοίκους. Πληροφορίες αναφέρουν και εκτελέσεις Χιωτών που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, των οποίων οι περιουσίες δημεύτηκαν και τα μέλη των οικογενειών πουλήθηκαν ως δούλοι. Στη Journal du Commerce δημοσιεύεται κατάλογος ονομάτων 207 Χίων εμπόρων που εκτελέστηκαν. Τον κατάλογο κατέγραψε έμπορος της Φλωρεντίας μετά από αίτηση γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών εμπορικών οίκων που είχαν συναλλαγές με τους Χιώτες εμπόρους.
Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας εκλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό τύπο σαν εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού. Η All. Zeitung γράφει ότι «η ιστορία θα καταστήσει γνωστόν εις τας επομένας γενεάς το θάρρος των Ελλήνων ναυτικών».[13]
H περιγραφή ενός επιζήσαντα
Τη σφαγή της Χίου περιέγραψε σαν αυτόπτης μάρτυρας ο Χριστόφορος Πλάτωνος Καστάνης (γ. 1814). Αρχικά συνελήφθη από τους Τούρκους και πουλήθηκε ως σκλάβος. Δραπέτευσε και κατέφυγε στο Ναύπλιο όπου βρήκε βοήθεια από τον φιλέλληνα Χάου ο οποίος τον πήρε μαζί του στις ΗΠΑ. Ο Καστάνης επέστρεψε προσωρινά στην Ελλάδα όπου έλαβε πολύ καλή μόρφωση από δασκάλους όπως ο Ν. Βάμβας. Το 1851, στις ΗΠΑ εξέδωσε βιβλίο με την ιστορία της Επανάστασης στη Χίο και την περιπέτειά του με τον τίτλο "The Greek exile, or a narrative of the captivity and escape of Christoforus Plato Castanis ...".[14] Το βιβλίο, μαζί με άλλες εργασίες του Καστάνη, μεταφράστηκε στα ελληνικά με τον τίτλο "Ο Έλληνας εξόριστος".[15]
η αλήθεια είναι δυσκολεύτηκα να γράψω απάντηση αφού μου έχεις απαγορεύσει να σε κάνω quote
Re: Οι φωνές των δούλων
να ξέρεις πάντως jujuna μου, δεν είναι πολύ δίκαιο να μου γράφεις ενώ μου έχεις απαγορέψει ουσιαστικά να απαντάω και να με βρίζεις κιόλας. Το δέχομαι όμως, εγώ ακόμα σε συμπαθώ και το έχω συνηθίσει πλέονJuno έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:28Τίποτα, μην ασχολείσαι. Κάτι είπα για μία βλακεία που διάβασα για οικιακούς υπηρέτες.Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:22Jujuno μου σ'ευχαριστώ που τιμάς τα νήματά μου παρά το αδιευκρίνιστο πρόβλημα που έχουν και συνεχίζεις να με διαβάζεις κιόλας αλλά πάλι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.Juno έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:17
Όπως πάντα άσχετος και ανιστόρητος που προσπαθεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην ....Ιστορία.
Σφαγή της Χίου
Και αυτά από τη νερόβραστη wiki. Πού να ψάξουμε και κανονικές πηγές για λεπτομέρειες.
η αλήθεια είναι δυσκολεύτηκα να γράψω απάντηση αφού μου έχεις απαγορεύσει να σε κάνω quote
καλό βράδυ
Re: Οι φωνές των δούλων
Nero έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 20:31να ξέρεις πάντως jujuna μου, δεν είναι πολύ δίκαιο να μου γράφεις ενώ μου έχεις απαγορέψει ουσιαστικά να απαντάω και να με βρίζεις κιόλας. Το δέχομαι όμως, εγώ ακόμα σε συμπαθώ και το έχω συνηθίσει πλέον
καλό βράδυ
Αυτό ήταν απάντηση σε αυτό που είπα;
Re: Οι φωνές των δούλων
Όχι. Σε σχέση με τι πρέπει να μου κάνουν εντύπωση; Για να γίνω πιο κατανοητή, ξέχνα το χρώμα και πες μου ποια ακριβώς ήταν η διαφορά αυτών των ανθρώπων από τους άλλους φτωχούς (μετανάστες ή μη) τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, που δούλευαν στα σπίτια και τα κτήματα των γαιοκτημόνων, απλώς για να εξασφαλίσουν τροφή και στέγη.
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.
Re: Οι φωνές των δούλων
Στείλτου ΠΜ να σου στείλει λινκ με προσωπικό του σέσσιον που του κάνει τζόι μια σωσίας της Κεραμέως.