ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑ!

[The Rebel]

07/09/2021
Η θρυλική Μπλε Πολυκατοικία της Αθήνας και η ιστορία της.



Υπάρχουν πολλά αξιοθέατα της Αθήνας ή ιστορικά κτήρια που δεν γνωρίζουμε την ιστορία ή ακόμη και την ύπαρξή τους. Ένα από αυτά είναι και η περίφημη Μπλε Πολυκατοικία στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους και Αραχώβης, στα Εξάρχεια.

Μπορεί να απορείς και να σκέφτεσαι ότι δεν την έχεις δει ποτέ, ενδεχομένως γιατί με τα χρόνια το χρώμα της έφυγε και η ίδια υπέστη φθορές. Κουβαλά όμως τη δική της ιστορία από την παλιά Αθήνα. Την επόμενη φορά που θα περάσεις από εκεί μπορείς να σταθείς και να κάνεις ένα νοητό ταξίδι στο παρελθόν.

Η Μπλε Πολυκατοικία της Αθήνας ακόμη και σήμερα θεωρείται το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου. Ποιος ήταν ο εμπνευστής και κατασκευαστής της και γιατί ξεχώρισε; Ο λόγος για τον Κωστή Αντωνόπουλο που ήταν και ο πρώτος ιδιοκτήτης της. Ένα έργο στο κέντρο που ξεχώρισε κυρίως λόγω χρώματος όταν κατασκευάστηκε το 1933 με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Κούλη Παναγιωτάκου. Αρχικά είχε 32 διαμερίσματα, αλλά αργότερα προστέθηκαν άλλα επτά στο δώμα. Το χαρακτηριστικό της μπλε χρώμα δόθηκε από τον ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια πολύ μοντέρνα κατασκευή η οποία αποτελούνταν από δύο κτήρια. Ένα κτήριο που υψώθηκε την περίοδο που η Αθήνα έκανε ένα βήμα μπροστά στην τέχνη και το μοντέρνο κίνημα. Ο σπουδαίος Ελβετός αρχιτέκτονας είχε γράψει στην είσοδο της πολυκατοικίας τότε: «C’est tres beau» (Είναι πολύ όμορφη) θέλοντας να εκφράσει τον θαυμασμό του.



Η Μπλε πολυκατοικία δεν ξεχώρισε τελικά μόνο για το χρώμα της. Εκεί έμειναν μεγάλες προσωπικότητες που απολάμβαναν τα τόσο προσεγμένα χαρακτηριστικά της όπως τα πλυντήρια, την αίθουσα συνεδριάσεων και αλλά και το εντευκτήριο στο δώμα. Επρόκειτο τελικά όχι απλώς για μια πολυκατοικία αλλά για μια γειτονιά της οποίας οι ένοικοι κατέληξαν να είναι καλοί φίλοι για χρόνια. Μεταξύ των ενοίκων ήταν ο Φρέντυ Γερμανός, η Σοφία Βέμπο και η Λιλή Ζωγράφου, ο σπουδαίος Δημήτρης Χορν αλλά και το κορυφαίο θεατρικό ζεύγος Κατίνα Παξινού – Αλέξης Μινωτής. Αποτέλεσε δε η Μπλε Πολυκατοικία και χώρος γυρισμάτων για ελληνικές ταινίες όπως «Ο ζηλιαρόγατος» του 1956 και «Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης» του 1962.

Τα κτήρια της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια.
Εκτός από την Μπλε Πολυκατοικία που αποτελεί ένα άγνωστο σε πολλούς μικρό αξιοθέατο μιας άλλης εποχής, στην Αθήνα υπήρξαν και κτήρια διαμάντια που δεν υπάρχουν πια. Αλλά και κάποια που δεν έχεις παρατηρήσει όπως είναι το εγκαταλελειμμένο σπίτι με την «πήλινη γυναίκα» στην Αθήνα (https://exploringgreece.tv/athina/touri ... ina/34546/). Ένα από αυτά είναι ο γιγάντιος πύργος στην Ακρόπολη που δεν υπάρχει πια(https://exploringgreece.tv/athina/o-agn ... pia/14088/) αλλά και ένα από τα πιο όμορφα νεοκλασικά της πόλης που κατεδαφίστηκε (https://exploringgreece.tv/athina/athin ... ike/13140/). Τέλος, μπορείς να φανταστείς πώς θα ήταν η Πανεπιστημίου γεμάτη φοίνικες; (https://exploringgreece.tv/athina/o-meg ... tra/31967/) Η Μπλε πολυκατοικία θυμίζει κάτι από παλιά Αθήνα αλλά με μια αίσθηση φθοράς…
https://exploringgreece.tv/athina/touri ... tis/39539/

[The Rebel]

Ο Μεγαλοπρεπής Παρθενώνας το 1850 με Κατσίκια!!!!

[The Rebel]

[The Rebel]

Η Βαρβάκειος αγορά στα 1953!



Στα αναφιώτικα στην πλάκα στα 1960!



1970... γαλατάς στη Λεωφόρο Κηφισίας στο ύψος του Νέου Ψυχικού.

[The Rebel]

ΑΘΗΝΑ 1960...




Μια από τις πιο γνωστές, cult και αγαπητές φυσιογνωμίες του ιστορικού κέντρου της Αθήνας είναι ο κ. Ανδρέας Νομικός, γνωστός ως «Η Φτερού»..



"Η Φτερού", Ο Ανδρέας Νομικός σύμφωνα με τις πηγές που μας παραπέμπει ο Γκούγκλις είναι σήμερα 85 ετών και είναι εν ζωή. Με την "τρελάρα" του σπούδασε ΤΡΙΑ παιδιά και δεν υπήρξε ποτέ Gay...


Θείος, νονός και πατέρας όταν χρειάστηκε. Ιδιοφυής με χιούμορ και σεβασμό προς τους άλλους. Το ίδιο αξίζει και από όλους μας.

[The Rebel]

Πειραιάς, επαναπατρισμός, 17 Ιουνίου 1945,
φωτογράφος Βούλα Θεοχάρη Παπαϊωάννου,
αρχείο Μουσείου Μπενάκη.



Πειραιάς, παιδιά στο Ζάννειο ορφανοτροφείο, 1945-1946,
φωτογράφος Βούλα Θεοχάρη Παπαϊωάννου, αρχείο Μουσείου Μπενάκη.



Πειραιάς, γερανοί και φορτηγά πλοία, 1951,
φωτογράφος Νικόλαος Τομπάζης, αρχείο Μουσείου Μπενάκη.

[The Age of Aquarius]

"Η Φτερού", Ο Ανδρέας Νομικός σύμφωνα με τις πηγές που μας παραπέμπει ο Γκούγκλις είναι σήμερα 85 ετών και είναι εν ζωή. Με την "τρελάρα" του σπούδασε ΤΡΙΑ παιδιά και δεν υπήρξε ποτέ Gay...

Δυστυχώς πέθανε πριν λίγους μήνες

[The Rebel]

"Η Φτερού", Ο Ανδρέας Νομικός σύμφωνα με τις πηγές που μας παραπέμπει ο Γκούγκλις είναι σήμερα 85 ετών και είναι εν ζωή. Με την "τρελάρα" του σπούδασε ΤΡΙΑ παιδιά και δεν υπήρξε ποτέ Gay...

Δυστυχώς πέθανε πριν λίγους μήνες

[The Rebel]

[The Rebel]

[The Rebel]

[The Rebel]

Απριλίου 25, 2012
ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΟΥΣΑΚΟΒΑ: Η θρυλική πόρνη της Αθήνας.



-Με μια ταραχώδη ζωή και έναν τραγικό θάνατο, η Γαβριέλα Ουσάκοβα παραμένει μέχρι και σήμερα ένας αστικός θρύλος της Αθήνας.

Η “πλανεύτρα των Αθηνών” όπως την αποκαλούσαν, μπορεί να ήταν διάσημη για τα κάλλη της στον αντρικό πληθυσμό της περιοχής, έγινε όμως κυρίως γνωστή για το ήθος, τον χαρακτήρα και το φιλανθρωπικό της έργο, στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να τη λατρέψουν μέχρι τέλους.

"Έγινα πόρνη επειδή έτσι γεννήθηκα”. Αυτή η φράση της αναγράφεται στον υπότιτλο της αυτοβιογραφίας της, αλλά οι άνθρωποι που τη γνώριζαν καλά μιλούν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της.

Σύμφωνα με το Greek Reporter, κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, ο οίκος ανοχής της Ουσάκοβα γνώρισε μέρες ευημερίας λόγω των συχνών επισκέψεων από στρατιώτες και διοικητές. Η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις... στενές της επαφές με τις ναζιστικές αρχές και αποκάλυπτε τα μυστικά τους στα μέλη της Αντίστασης.

Το Greek Reporter, επικαλείται άρθρο της εφημερίδας Έθνος το 1991 που αναφέρεται στα λόγια ενός άντρα ονόματι Μύρωνα Λουλάκη για την Ουσάκοβα: “Ο στρατηγός των Ναζί ερχόταν στον οίκο ανοχής και η γειτονιά πλημμύριζε Γερμανούς αξιωματούχους. Μόλις έφευγαν η Γαβριέλα έβγαινε από το σπίτι κρατώντας τσάντες γεμάτες τρόφιμα, τις οποίες άφηνε στις πόρτες των γειτόνων της”.

Η Γαβριέλα Ουσάκοβα γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1916 στη Ρωσία και ήρθε στην Ελλάδα το 1929 μαζί με την οικογένειά της. Ήταν μια γυναίκα μορφωμένη. Πήγε σε σχολή για νταντάδες, αποφοίτησε από το Γαλλικό Ινστιτούτο, έμαθε 5 διαφορετικές ξένες γλώσσες και έγινε δασκάλα Γαλλικών. Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν αυτή η μοίρα της...

Μετά το τέλος της Κατοχής και την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, η Ουσάκοβα είχε ήδη φτιάξει μια μικρή περιουσία. Συνέχισε ωστόσο να εργάζεται μέχρι το 1991, οπότε και βρήκε τραγικό θάνατο από στραγγαλισμό. Οι δράστες, μπήκαν στο σπίτι της σαν πελάτες και τη σκότωσαν χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος. Η αστυνομία δε μπόρεσε να τους συλλάβει ποτέ.

Η Γαβριέλα όμως ήταν ακόμα ζωντανή όταν ο Κώστας Καλδάρας έγραψε ένα τραγούδι γι αυτήν το 1988.

Ακούστε το στο βίντεο που ακολουθεί!


https://aetostz.blogspot.com/2012/04/bl ... _1652.html

[The Rebel]

13-09-21
Το φρικτό τέλος της διασημότερης ιερόδουλης των Αθηνών: Τα βιώματα της Γαβριέλλας Ουσάκοβα.



Γαβριέλλα Ουσάκοβα: Η αυτοβιογραφία της πιο ξακουστής πόρνης στην ελληνική πρωτεύουσα εκδόθηκε το 1981. Η διάσημη ιερόδουλη ξεκινά λέγοντας: «Εγώ είμαι η Γαβριέλλα Ουσάκοβα, εκ Ρωσίας ιερόδουλος Αθηνών. Δεν μου αρέσουν οι πρόλογοι. Κουράζουν τον αναγνώστη… Εγεννήθην το 1916 και μην Μάιος παρακαλώ. Ανήκω στους Διδύμους. Έγινα ιερόδουλος διότι εγεννήθην έτσι»

Στις επόμενες αράδες περιγράφει ότι η πρώτη επαφή της με το επάγγελμα ήρθε στην ηλικία των 5 ετών, καθώς εξιστορεί πώς δούλεψε με αντίτιμο 5 λίρες προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε εναν Τούρκο, που όπως χαρακτηριστικά λέει, της έμαθε τι έπρεπε να κάνει με τα χέρια της και τα «τραγανά και άσπρα-ροζέ μπουτάκια της».

Το περιστατικό συνέβη στο καράβι που μετέφερε την οικογένειά της στην Ελλάδα, όταν έπιασε λιμάνι για επισκευές στην Κωνσταντινούπολη. Στον ίδιο χώρο και περίπου στον ίδιο χρόνο έλαβε χώρα και ένα δεύτερο γεγονός που την καθόρισε.

«Πρόσεχε το παιδί και μην τρέχεις με το καρότσι και αναποδογυρίσει» της είπε η μητέρα της, ζητώντας της να έχει στο νου της τον μικρότερο αδελφό της. Η Γαβριέλλα εξιστορεί ότι το έσπρωξε με όλη της τη δύναμη, όταν η μαμά τους γύρισε την πλάτη. Στο κατάστρωμα μια μπανανόφλουδα έφερε την καταστροφή και τον θάνατο του παιδιού. Από τα χέρια ενός άλλου παιδιού. Της αδελφής του…



Η τρομερή ιστορία της Γαβριέλλας Ουσάκοβα.
Θα περίμενε κανείς πως ξεκινώντας από μια τέτοια βάση και ασκώντας για μισό αιώνα το επάγγελμα της ιερόδουλης, η Γαβριέλλα θα περιγραφόταν από όσους την γνώρισαν ως ανθρωπόμορφο τέρας. Όταν, όμως, λόγω του βίαιου θανάτου της το 1991, αστυνομία και ρεπόρτερ ξεκίνησαν έρευνες και ερωτήσεις, όλοι είχαν μόνο καλά λόγια να πουν για εκείνη.

Παρά την τόσο παράδοξη εκκίνησή της στην ζωή, η Γαβριέλλα ήταν ένα καλλιεργημένο και μορφωμένο άτομο. Μιλούσε 5 γλώσσες, δίδασκε μάλιστα για ένα διάστημα γαλλικά, έπαιζε πιάνο, είχε ασχοληθεί με την κοπτική-ραπτική και το θέατρο, αλλά τελικά επέλεξε την ζωή της εταίρας. Δίχως πίσω από την απόφασή της να κρύβεται οποιοδήποτε άλλος εκτός από την ίδια.

Δεν είχε προστάτες, δεν είχε άλλες κοπέλες στο σπίτι της και –όπως έλεγε- προσέφερε στους πελάτες της κάτι που εκ προοιμίου δεν συναντά κανείς στον αγοραίο έρωτα. Στοργή, τρυφερότητα, ακόμη και αγάπη. Εφόσον ίσχυαν όλα αυτά, δεν είναι καθόλου περίεργο που αποκλήθηκε «πλανεύτρα των Αθηνών» ξαπλώνοντας με άντρες στην ιδιόκτητη νεοκλασική μονοκατοικία της στον Λυκαβηττό.

Εκεί είχε και το τελευταίο ραντεβού της. Με τη μόνη διαφορά πως ήταν με τον θάνατο. Το πρωί της 25ης Αυγούστου 1991 βρέθηκε εκεί νεκρή, στραγγαλισμένη για την ακρίβεια. Οι Αρχές κατέληξαν ότι κίνητρο του εγκλήματος ήταν η ληστεία.

Οι γείτονες δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι πίσω από τον θάνατό της κρυβόταν κάποιος που την γνώριζε προσωπικά. Σύμφωνα με τις καταθέσεις τους η 75χρονη γυναίκα, που εξασκούσε το επάγγελμα μέχρι τα γεράματά της, δεν είχε εχθρούς. Θρησκευόμενη και φιλάνθρωπη, βοηθούσε έμπρακτα πολλούς κατοίκους της περιοχής, μοιράζοντας πολλά από όσα κέρδιζε με τον τρόπο ζωής της. Μια συνήθεια που είχε ξεκινήσει από την περίοδο της Κατοχής κιόλας.



Γαβριέλλα Ουσάκοβα: Η ιστορία της περιζήτητης πόρνης.
Εκείνα τα δύσκολα σχεδόν για το σύνολο του πληθυσμού τότε, η Γαβριέλλα υπήρξε περιζήτητη μεταξύ των Γερμανών κατακτητών. Αποτέλεσμα της προτίμησής τους ήταν όχι μόνο να κερδίσει πολλά χρήματα, αλλά να μπορεί να αποσπά πληροφορίες τις οποίες στη συνέχεια μετέφερε στις δυνάμεις της Αντίστασης. Εκείνο πάντως που είναι σίγουρο πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι πως αυτή η γυναίκα ελευθέρων ηθών συχνά περνούσε από κάθε σπίτι της περιοχής αφήνοντας τα τόσο δυσεύρετα τρόφιμα στις πόρτες όσων είχαν ανάγκη. Μάλιστα, συχνά κάλυπτε τα έξοδα ακόμη και για την ιατρική περίθαλψή τους. Η αλήθεια είναι πως το δικό της κρεβάτι έσωσε πολλές ζωές.

Για όλα τα παραπάνω, η «μαντάμ Ορτάνς της πρωτεύουσας» έφτασε στο σημείο να περάσει το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου και να τιμηθεί για την προσφορά της στο πέρασμα του χρόνου. Μια ιερόδουλος από επιλογή, όπως ξεκαθάριζε στις σπάνιες συνεντεύξεις της. Όπως είχε πει και λίγο πριν τον φρικτό θάνατό της, μιλώντας στο περιοδικό «Ένα»:

«Κανένα απολύτως παράπονο δεν έχω, ούτε από την κοινωνία, ούτε από κανέναν, τι μου φταίει δηλαδή η κοινωνία; Αφού το είπαμε, από μικρή, πώς να το εξηγήσω, τον ήθελα τον άντρα, τον λιγουρευόμουνα. Όχι, όχι, δεν μετάνιωσα για τίποτε», είχε πει το 1990 η γυναίκα που κατάφερε να κάνει τους άντρες να βλέπουν το σπίτι της, ως ένα καταφύγιο παρηγοριάς…
https://www.i-diakopes.gr/eidiseis-live ... -ousakova/

[The Rebel]

[The Rebel]