Ωχ τι ακούω...
Ουτε τα βασικά...
Αμα λεω οτι τα εθνικια εχετε πάρει διαζύγιο με τη λογική
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE ... %BC%CE%B1)Ρουμ έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 10:00Η λέξη ειναι πανελληνια ως Κρήτη και ΘράκηArisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 09:54Πανελλήνια είναι? Οκ ακόμα καλύτερα από που προέρχεται μου απαντάς?Ρουμ έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 09:51
Η καταληξη αινα με τη σημασια αυτη που συζητάμε
παρατηρείται εκατοντάδες χρόνια πριν σε ολο το Ρωμαικο κόσμο ως την Κύπρο.
Τα υπόλοιπα ειναι της πλάκας ...
Το Γιαννενα ειχει
α]Ρωμεικο πρωτο συνθετικο
αρα θα επρεπε να σε προβληματισει...
Πχ δεν λεγοντε πχ Γιοβάνενα[ σλαβικος ονοματοθετης ] η Τζιοβάνενα[ λατινικος ονοματοθέτης]
Δευτερον ειναι πράγματι το θυληκο του Ιωάννη αφου παλιά ονομάζοταν η Γιάννενα [ στη πορεια έγινα τα Γιάννενα]...
η Θυληκη ονομασία έχει επιβιώσει και στην αλβανικη γλώσσα - JANINE- δηλαδη η Ιωάννινα- η Γιάννενα
Αλήθεια η Σκλαβοπούλα της Κρήτης ειναι και αυτη σλαβική;;;
Επίσης αρχισες πάλι τους περιορισμούς...
Η κατάληξη σε -ω
πχ Αρχόντω
Μαριγιώ
Βαγγελιώ κλπ
ειναι και αυτή ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ
και με ρωτάς από που προέρχετε;;;
Εσυ πρέπει να αποδειξεις το αντιθετο του πασιφανους
και όχι εγω το πασιφανές..
Α ναι...
Σλαβοαλβανοαρμενοκουρδικη συμπτωση και αυτη
Για τη σκλαβοπουλα δεν μου απάντησες
Χαχαχαχα ανακρίβειες (οχι ανακρίβιες) ο Μπαμπινιώτης και ο Ανδριώτης και η εταιρία ηπειρωτικών μελετών χαχαχαχα οκ.
Επανέρχεσαι σε μία χαμένη υπόθεση. Η ίδια σημασία είναι και μάλιστα ξεκίνησε σαν κατάληξη του γένους (π.χ. Σαρανταπήχαινα) αρα ακριβώς ίδια σημασία με την αρχαία και κατόπιν κατ'επέκταση συνδέθηκε με το όνομα του συζύγου.Arisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 09:41Ναι οκ η κατάληξη -αινα είναι αρχαιοελληνική μόνο που σημαίνει το θηλυκό ζώο ή έστω και το θηλυκό γενικά. Η κατάληξη ενα- ινα και αινα που είναι στην ουσία το ίδιο πράγμα βγαίνει από το -ινα με τροπή του -ινα σε ένα ή αινα στα νότια νεοελληνικά ιδιώματα (αφού σε αρέσει η διάκριση) και σημαίνει την γυναίκα του Γιώργου, του Βασίλη κτλ. Εντελώς διαφορετική σημασία.
2. Η λέξη υδρόφιλος είναι σύνθετη από δύο ελληνικές λέξεις το ύδωρ που σήμαινε νερό και το φίλος που σήμαινε φίλος.
Καλά ασχολείσαι ακόμα με αυτό το τρολί;Leporello έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 15:46Επανέρχεσαι σε μία χαμένη υπόθεση. Η ίδια σημασία είναι και μάλιστα ξεκίνησε σαν κατάληξη του γένους (π.χ. Σαρανταπήχαινα) αρα ακριβώς ίδια σημασία με την αρχαία και κατόπιν κατ'επέκταση συνδέθηκε με το όνομα του συζύγου.Arisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 09:41Ναι οκ η κατάληξη -αινα είναι αρχαιοελληνική μόνο που σημαίνει το θηλυκό ζώο ή έστω και το θηλυκό γενικά. Η κατάληξη ενα- ινα και αινα που είναι στην ουσία το ίδιο πράγμα βγαίνει από το -ινα με τροπή του -ινα σε ένα ή αινα στα νότια νεοελληνικά ιδιώματα (αφού σε αρέσει η διάκριση) και σημαίνει την γυναίκα του Γιώργου, του Βασίλη κτλ. Εντελώς διαφορετική σημασία.
Δεν σε προβληματίζει που δεν μπορείς να βρείς μιά σοβαρή πηγή που να υποστηρίζει το ίδιο με εσένα;
το λίνκ που παραθέτει γράφει:Arisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 10:02
Στα Γιάννενα δεν είναι φυσικά ρωμαίικο το πρώτο συνθετικό. Δυο απόψεις υπάρχουν: Η είναι εβραικό (Joan) ή Σλάβικο (Jana) παρε και το σχετικό λινκ https://www.academia.edu/40403354/%CE%A ... F%83%CE%B7_
Θες ένα γλυφιτζούρι;grtex 7381 έγραψε: ↑30 Μαρ 2019, 20:41Το Γκιωνης βγαίνει και από το πουλί Γκιώνη, ακόμα και οι Τσακωνες και οι Κρητικοί το έχουν
sport billy έγραψε: ↑22 Νοέμ 2019, 03:50Καλά ασχολείσαι ακόμα με αυτό το τρολί;Leporello έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 15:46Επανέρχεσαι σε μία χαμένη υπόθεση. Η ίδια σημασία είναι και μάλιστα ξεκίνησε σαν κατάληξη του γένους (π.χ. Σαρανταπήχαινα) αρα ακριβώς ίδια σημασία με την αρχαία και κατόπιν κατ'επέκταση συνδέθηκε με το όνομα του συζύγου.Arisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 09:41Ναι οκ η κατάληξη -αινα είναι αρχαιοελληνική μόνο που σημαίνει το θηλυκό ζώο ή έστω και το θηλυκό γενικά. Η κατάληξη ενα- ινα και αινα που είναι στην ουσία το ίδιο πράγμα βγαίνει από το -ινα με τροπή του -ινα σε ένα ή αινα στα νότια νεοελληνικά ιδιώματα (αφού σε αρέσει η διάκριση) και σημαίνει την γυναίκα του Γιώργου, του Βασίλη κτλ. Εντελώς διαφορετική σημασία.
Δεν σε προβληματίζει που δεν μπορείς να βρείς μιά σοβαρή πηγή που να υποστηρίζει το ίδιο με εσένα;
Ο Ρουμ του έφερε μέχρι και το "χρονικό του Μαχαιρά" και αυτός ακόμα σφυρίζει αδιάφορα.
κοίτα εδώ τι γράφει:το λίνκ που παραθέτει γράφει:Arisvilla έγραψε: ↑20 Νοέμ 2019, 10:02
Στα Γιάννενα δεν είναι φυσικά ρωμαίικο το πρώτο συνθετικό. Δυο απόψεις υπάρχουν: Η είναι εβραικό (Joan) ή Σλάβικο (Jana) παρε και το σχετικό λινκ https://www.academia.edu/40403354/%CE%A ... F%83%CE%B7_
<< Λατινική κατάληξη
Τα σε -ίνα (με τόνο στην παραλήγουσα) θηλυκά τοπωνύμια είναι εξαιρετικά σπάνια στην αρχαία Ελλάδα (Υρτακίνα) όπως σπάνια είναι και τα αρχαία ελληνικά ονόματα σε -ίνη (Ευηνίνη, Ωκεανίνη). ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Στην αρχαία Ελληνική γλώσσα ο πλέον συνήθης τύπος θηλυκών ονομάτων, τοπωνυμίων και προσηγορικών σε -ινα είναι ο τύπος που τονίζεται στην προπαραλήγουσα (Κόριννα, Φίλιννα, Αίγινα, Μύρινα, βασίλιννα (θηλυκό του βασιλεύς), ήμινα (θηλυκό του ήμισυς).
Αντίθετα, τα θηλυκά ονόματα σε -ina με τον τόνο στην παραλήγουσα είναι ιδιαίτερα συχνά στην Λατινική γλώσσα (Marcelina, Agrippina κλπ). Η Μεσαιωνική Ελληνική δανείστηκε από την Λατινική την μορφή αυτή (και όχι από την αρχαία Ελληνική όπου όπως είδαμε είναι εξαιρετικά σπάνια) για να σχηματίσει θηλυκά ονόματα σε κατάληξη -ίνα, κυρίως ανδρωνυμικά αλλά και προσηγορικά.
Τα τονιζόμενα στην προπαραλήγουσα αρχαία ελληνικά ονόματα σε -ινα είναι διακριτά από τα αντίστοιχά τους λατινικά σε -ina (όπως και από τα αντίστοιχά τους νεοελληνικά) μόνον από τον τόνο στην παραλήγουσα. Για παράδειγμα παράλληλα με το ρωμαϊκό Μυρίνα συναντούμε το αρχαιοελληνικό Μύρινα, παράλληλα με το ρωμαϊκό (και νεοελληνικό) Κορίννα συναντούμε το αρχαιοελληνικό Κόριννα, παράλληλα με το ρωμαϊκό Καμαρίνα συναντούμε το αρχαιοελληνικό Καμάρινα κ.ο.κ.
Πιστεύω λοιπόν ότι το αρχικό όνομα της πόλης ήταν το λατινικό Ioannina (Ιωαννίνα) που έγινε - μέσω λόγιου εξελληνισμού - (η) ‘Ιωάννινα’ με μετάβαση του τόνου στην προπαραλήγουσα σύμφωνα με το αρχαιοελληνικό Αίγινα, Κόριννα κλπ.
Ενδεχομένως κάποιο ρόλο στην ανύψωση αυτή του τόνου να έπαιξε και ο τονισμός του
α στο όνομα ‘Ιωάννα’ που ήταν πιο διαδεδομένο από το όνομα ‘Ιωαννίνα’>>
Ο τύπος δηλαδή διάβασε και το παραπάνω, παίρνει και απάντηση στη λάθος άποψη του, ότι το -ινα είναι σλάβικο που μας τα έχει ζαλίσει 2 μήνες τώρα,
για βγάλει στο τέλος το εξής συμπέρασμα !!!
"Στα Γιάννενα δεν είναι φυσικά ρωμαίικο το πρώτο συνθετικό. Δυο απόψεις υπάρχουν: Η είναι εβραικό (Joan) ή Σλάβικο (Jana)"
ΣΟΒΑΡΑ! ΣΟΒΑΡΑ!
Τουτέστιν δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ενώ το Ιωάννης είναι κατευθείαν "παιδί" του εβραίου Ιωάννη, το Γιάννης είναι ντόπιο σύμφωνο με τα ελληνικά γούστα όνομα.
Μιλάμε για τέρας αντιλήψεως...που μπορεί να ισχυριστεί άνετα ότι Ιωάννηδες και Γιάννηδες, Ιωάννες και Γιάννες είναι Εβραίοι και εβραίες ή έστω είχαν νονό Εβραίο, για να έχουν τέτοιο εβραϊκό όνομα.
Καθολου..
Και αλλα ειναι αμφισβητούμενα...Leporello έγραψε: ↑17 Νοέμ 2019, 16:18Ασχετο, αλλά δεν πρέπει να θεωρεί κανείς θέσφατα όσα γράφει μία "αυθεντία" αν δεν τα διασταυρώσει με περισσότερες πηγές. Π.χ. στο link που ανέβασε ο Μπούας, ο Vesmer θεωρεί σλαβικά τα τοπωνύμια Αγόριανη και Αράχωβα, από τα σλαβικά Ogorjane και Orěchovo αντιστοίχως. Πολύ καλά, στις σλαβικές γλώσσες είναι συνηθσιμένη η εναλλαγή ο και α. Προχωράει όμως στο επόμενο: Βελή από το bělъ (=άσπρη). Εδώ ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Το b δεν τρέπεται σε β στα λαϊκά τοπωνύμια. Είναι τόσο πολλές οι βουνοκορφές στην Ελλάδα που λέγονται Μπέλες (=άσπρες) που δεν γίνεται πιστευτή η ετυμολογία του. Πιό πιθανόν είναι το τοπωνύμιο να προέρχεται από τα Αλβανικά ή τα Τούρκικα. Ο ίδιος παρακάτω δεν υποκύπτει στην εύκολη λύση να ετυμολογήσει το Βράτσι από το σλαβικό bratъ (=αδελφός).
Ρε αρχισαμαν τις ειρωνίες .....Χόρχε ντελ Σάλτο έγραψε: ↑17 Νοέμ 2019, 17:34
βρε πουλάκι μου...έχεις κάποια στοιχεία, κάποια πηγή...κάτι.για ο,τιδήποτε λες;
Arisvilla έγραψε: ↑22 Νοέμ 2019, 13:16ο Χρήστης Ρουμ εξακολουθεί να μου απαντά με ατράνταχτα κατά τη γνώμη του επιχειρήματα. Τι να του απαντήσεις βέβαια αφού ότι και να του πεις τα βρίσκει όλα αρχαιοελληνικά: Τις νεοελληνικες διαλέκτους, όλα τα νεοελληνικά έθιμα, την τροπή της θεσσαλικής διαλέκτου των ο και ω σε ου από το 400πχ (χαχαχαχαχχα), το δήμας και το Θεοδοσιος (λολ). Ετσι είναι αν έτσι νομίζεις. Γιατί να σου χαλάσω το νεοελληνικό εθνικιστικό παραμύθι?