ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΓΗ ΣΛΑΒΙΚΗ

[Leporello]

Suit youself...

Να σου το πώ με δικούς σου όρους: ανεξάρτητα με τι ανάγκη αισθάνεσαι εσύ, όσοι διαβάζουν το θέμα ή θα το διαβάσουν στο μέλλον, βλέπουν ποιός έχει επιχειρήματα και ποιός όχι. Γιά να το σώσεις εσύ λοιπόν, πρέπει να βρείς καταλήξεις σε σλάβικες γλώσσες σε -ενα, -ινα ή -οβα που να προστίθενται στο όνομα του συζύγου και να αναφέρονται στην σύζυγο. Π.χ. αν έχουμε έναν Ιβάν, να βρείς κάποια Ιβάνενα, Ιβάνινα, Ιβανίνα ή Ιβάνοβα που να είναι σύζυγός του.

Έχεις ακούσει ποτέ την έκφραση "περί όνου σκιάς"?

Ασφαλώς, έχω μάλιστα ακούσει και άλλη μία: "Οσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια".

[LOUROS]

Ασφαλώς, έχω μάλιστα ακούσει και άλλη μία: "Οσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια".

[Hector Buas]

...
Ασφαλώς, έχω μάλιστα ακούσει και άλλη μία: "Οσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια".

Leporello, αυτά που ισχυρισθήκατε στις προηγούμενες αναρτήσεις μπορεί να ισχύουν μόνο στην αρχαία Ελλάδα στην οποία μπορεί να γίνει πραγματικότητα η παρακάτω εικόνα.

Και μην παραπονεθείς πως ειρωνεύομαι. Δεν το ξεκίνησα πρώτος...

[Leporello]

...
Ασφαλώς, έχω μάλιστα ακούσει και άλλη μία: "Οσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια".

Leporello, αυτά που ισχυρισθήκατε στις προηγούμενες αναρτήσεις μπορεί να ισχύουν μόνο στην αρχαία Ελλάδα στην οποία μπορεί να γίνει πραγματικότητα η παρακάτω εικόνα.

Flying Donkey.jpg

Και μην παραπονεθείς πως ειρωνεύομαι. Δεν το ξεκίνησα πρώτος...

Δεν είναι κακή η ειρωνεία. Απλώς πρέπει να στηρίζεται κάπου. Δεν στηρίζεται μόνο στην φαντασία εκείνου που την επιχειρεί, του επιστρέφεται.

[sport billy]

O Λέπο είναι ξηγημένο παλικάρι. Τον θυμάμαι και από το παλιό. Έχουμε διαφωνήσει επανειλημμένως,
αλλά έχει επιχειρηματολογία,
συμμετέχει εποικοδομητικά στις συζητήσεις,
δεν τρολλάρει, μιλάει όταν έχει κάτι να πει και όταν αυτό που θα πει το γνωρίζει,
δεν ξεκινάει από τα άκρα, και είναι ακριβοδίκαιος.
Όσον αφορά δε τις γνώσεις του στις σλαβικές γλώσσες δεν τίθεται θέμα αφού άλλωστε ζει και σε σλαβόφωνη χώρα.
Δεν λιβανίζω απλά αισθάνθηκα την ανάγκη να πω την άποψη μου για ένα τίμιο χρήστη, παρόλο που τίθεμαι αντίθετος σε κάποιες απόψεις του και δεν έτυχε να το εκφράσω μη συμμετέχοντας σε κάποια νήματα.

[Leporello]

Ευχαριστώ γιά τα καλά λόγια, αλλά φεύ δεν είμαι πιά παλικάρι

[Hector Buas]

O Λέπο είναι ξηγημένο παλικάρι. Τον θυμάμαι και από το παλιό. Έχουμε διαφωνήσει επανειλημμένως,
αλλά έχει επιχειρηματολογία,
συμμετέχει εποικοδομητικά στις συζητήσεις,
δεν τρολλάρει, μιλάει όταν έχει κάτι να πει και όταν αυτό που θα πει το γνωρίζει,
δεν ξεκινάει από τα άκρα, και είναι ακριβοδίκαιος.
Όσον αφορά δε τις γνώσεις του στις σλαβικές γλώσσες δεν τίθεται θέμα αφού άλλωστε ζει και σε σλαβόφωνη χώρα.
Δεν λιβανίζω απλά αισθάνθηκα την ανάγκη να πω την άποψη μου για ένα τίμιο χρήστη, παρόλο που τίθεμαι αντίθετος σε κάποιες απόψεις του και δεν έτυχε να το εκφράσω μη συμμετέχοντας σε κάποια νήματα.

Λένε πως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Και έχουν δίκαιο.

Ας το δούμε μέσα από ένα (άσχετο με την συζήτηση που προηγήθηκε) παράδειγμα.

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από εδώ και αναφέρεται στην προέλευση του ονόματος "Λιόσας" η "Λιόσης".

"Εάν πει κάποιος σήμερα πως ζει στα Λιόσια, θα του ζητηθούν διευκρινίσεις. Σε ποια Λιόσια; Τα Άνω Λιόσια, μαζί με τους δήμους Φυλής και Ζεφυρίου ανήκουν στο Δήμο Φυλής. Τα Νέα Λιόσια ανήκουν στο Δήμο Ιλίου. Αλλά από πού προέρχεται το όνομα «Λιόσια»; Επ' αυτού όλοι οι μελετητές συμφωνούν: τα Λιόσια πήραν το όνομά τους από τον Αρβανίτη αρχηγό πατριάς Πέτρο και το γιο του Ιωάννη Λιόσα.

Η αρβανίτικη φάρα των Λιοσαίων κατέβηκε στην Αττική από την Ήπειρο τον 14ο αιώνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή που πήρε από αυτούς το όνομά της, όπως ακριβώς η άλλη μεγάλη φατρία των Αρβανιτών, των Σπάτα, που ίδρυσαν τον ομώνυμο οικισμό. Τώρα, τί σημαίνει «Λιόσας» ή «Λιόσης»; Ο φιλόλογος και συγγραφέας Γιάννης Πέππας ετυμολογεί το Λιόσα από το γυναικείο όνομα... Μαρία. Η Μαρία στα αρβανίτικα είναι Μαρδίτσα, αλλά και Μαλιώ και Λαλώ.

Η Μαλιώ, με έκταση της δεύτερης συλλαβής, όπως συμβαίνει στα αρβανίτικα υποκοριστικά, γίνεται Λιόσα ή Λιότσα. Τώρα, τα παιδιά των Αρβανιτών προσδιορίζονται με βάση το όνομα της μάνας, όταν έχει πεθάνει ο πατέρας, συνεπώς ο Λιόσης ή ο Λιόσας είναι ο γιος της χήρας Μαρίας, όπως ο Σίνας, που είναι ο γιος της Φρόσως, της Σίνας στα αρβανίτικα, και ο Τσεβάς, δηλαδή ο γιος της χήρας Παρασκευής, που στα αρβανίτικα λέγεται Τσεβί.

Στο ερώτημα κατά πόσον οι Αρβανίτες είναι ελληνικής καταγωγής, αυτή είναι μια πελώρια ιστορία, που δεν θα τη πιάσουμε τώρα. Ο Πέππας λέει πως οι Αρβανίτες είναι οι Ηπειρώτες απόγονοι των αρχαίων Χαόνων – χαοτική η κατάσταση λοιπόν, κι όχι μόνο στα Λιόσια."

Σύμφωνα με την παραπάνω "ετυμολόγηση" του (Αρβανίτικου) επωνύμου "Λιόσας" η "Λιόσης". Και ίσως αυτό φανεί λογικό σε μερικούς καθώς μάλιστα φαίνεται να προέρχεται και από τον Γιάννη Πέππα, γνωστό ερευνητή των Αρβανίτικων πραγμάτων.

Υπάρχει όμως και μία άλλη πιθανή εξήγηση για την προέλευση του ονόματος Λιόσας/Λιόσης. Για να την βρούμε αυτή θα πρέπει να πάμε στην Ήπειρο, περιοχή δηλαδή που πρωτοσυναντάμε το όνομα αυτό. Στην περιοχή αυτή διασώζεται ακόμη μια άλλη εξήγηση για το όνομα αυτό. Σε αυτό ακριβώς αναφέρεται η παρακάτω εικόνα.

Η παραπάνω εικόνα προέρχεται από εδώ: Λεξικό Βορειοηπειρωτικής Διαλέκτου.

Και αυτή η δευτερη εξήγηση είναι μάλλον και η αληθινή και όχι η εξήγηση που Γ. Πέππα.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω? Πως πολλές φορές και προκειμένου να δώσουμε μία πειστική εξήγηση σε αυτά που μας "βασανίζουν" επιλέγουμε να πιστέψουμε κάποιες παράλογες θεωρίες. Και αυτό έγινε και σε όλη την προηγούμενη συζήτηση σε αυτό εδώ το νήμα.

[Leporello]

Τι σημαίνουν τα παραπάνω? Πως πολλές φορές και προκειμένου να δώσουμε μία πειστική εξήγηση σε αυτά που μας "βασανίζουν" επιλέγουμε να πιστέψουμε κάποιες παράλογες θεωρίες. Και αυτό έγινε και σε όλη την προηγούμενη συζήτηση σε αυτό εδώ το νήμα.

Επιτέλους, το παραδέχθηκες!

[Hector Buas]

Τι σημαίνουν τα παραπάνω? Πως πολλές φορές και προκειμένου να δώσουμε μία πειστική εξήγηση σε αυτά που μας "βασανίζουν" επιλέγουμε να πιστέψουμε κάποιες παράλογες θεωρίες. Και αυτό έγινε και σε όλη την προηγούμενη συζήτηση σε αυτό εδώ το νήμα.

Επιτέλους, το παραδέχθηκες!

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

[deCaritaine]

Bonus: Αν παραδεχθείς το λάθος σου, θα σου πώ πώς αποκαλείται στα Σλάβικα η γυναίκα κάποιου. Υπάρχει τέτοια συνήθεια, ακριβώς αντίστοιχη με την Ελληνική -αινα, στα χωριά τής ... Νότιας Βόρειας Μακεδονίας. Η κατάληξη όμως είναι καθαρά σλαβική και δεν έχει σχέση με -ινα, -οβα, -αινα κ.λ.π.

Δεν το λες σε μας που μείναμε με την απορία, γιατί ο Εκτωρ δεν συνηθίζει να αποδέχεται λάθη.

[Leporello]

Bonus: Αν παραδεχθείς το λάθος σου, θα σου πώ πώς αποκαλείται στα Σλάβικα η γυναίκα κάποιου. Υπάρχει τέτοια συνήθεια, ακριβώς αντίστοιχη με την Ελληνική -αινα, στα χωριά τής ... Νότιας Βόρειας Μακεδονίας. Η κατάληξη όμως είναι καθαρά σλαβική και δεν έχει σχέση με -ινα, -οβα, -αινα κ.λ.π.

Δεν το λες σε μας που μείναμε με την απορία, γιατί ο Εκτωρ δεν συνηθίζει να αποδέχεται λάθη.

Λοιπόν, δεν το ήξερα και με την αφορμή τού νήματος, χρειάστηκε να ρωτήσω παππούδες γιά να το μάθω. Στα χωριά τής Νότιας Βόρειας Μακεδονίας υπάρχει η συνήθεια να αποκαλείται η γυναίκα με το όνομα του άνδρα της, προσθέτοντας της κατάληξη -ιτσα (-ица) δηλαδή την κατάληξη υποκοριστικού. Αυτή βολεύει ιδιαίτερα με αρσενικά που λήγουν σε -αν. Π.χ. έχουμε Зораница, Гораница, Јованица, Марјаница. Οταν ρώτησα πως θα λεγόταν η δική μου γυναίκα (λέγομαι Νίκος) δυσκολεύτηκαν: Николаница; Коленица;

[deCaritaine]

Bonus: Αν παραδεχθείς το λάθος σου, θα σου πώ πώς αποκαλείται στα Σλάβικα η γυναίκα κάποιου. Υπάρχει τέτοια συνήθεια, ακριβώς αντίστοιχη με την Ελληνική -αινα, στα χωριά τής ... Νότιας Βόρειας Μακεδονίας. Η κατάληξη όμως είναι καθαρά σλαβική και δεν έχει σχέση με -ινα, -οβα, -αινα κ.λ.π.

Δεν το λες σε μας που μείναμε με την απορία, γιατί ο Εκτωρ δεν συνηθίζει να αποδέχεται λάθη.

Λοιπόν, δεν το ήξερα και με την αφορμή τού νήματος, χρειάστηκε να ρωτήσω παππούδες γιά να το μάθω. Στα χωριά τής Νότιας Βόρειας Μακεδονίας υπάρχει η συνήθεια να αποκαλείται η γυναίκα με το όνομα του άνδρα της, προσθέτοντας της κατάληξη -ιτσα (-ица) δηλαδή την κατάληξη υποκοριστικού. Αυτή βολεύει ιδιαίτερα με αρσενικά που λήγουν σε -αν. Π.χ. έχουμε Зораница, Гораница, Јованица, Марјаница. Οταν ρώτησα πως θα λεγόταν η δική μου γυναίκα (λέγομαι Νίκος) δυσκολεύτηκαν: Николаница; Коленица;

Ευχαριστω.

[sport billy]

Λένε πως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Και έχουν δίκαιο.

Ας το δούμε μέσα από ένα (άσχετο με την συζήτηση που προηγήθηκε) παράδειγμα.

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από εδώ και αναφέρεται στην προέλευση του ονόματος "Λιόσας" η "Λιόσης".

"Εάν πει κάποιος σήμερα πως ζει στα Λιόσια, θα του ζητηθούν διευκρινίσεις. Σε ποια Λιόσια; Τα Άνω Λιόσια, μαζί με τους δήμους Φυλής και Ζεφυρίου ανήκουν στο Δήμο Φυλής. Τα Νέα Λιόσια ανήκουν στο Δήμο Ιλίου. Αλλά από πού προέρχεται το όνομα «Λιόσια»; Επ' αυτού όλοι οι μελετητές συμφωνούν: τα Λιόσια πήραν το όνομά τους από τον Αρβανίτη αρχηγό πατριάς Πέτρο και το γιο του Ιωάννη Λιόσα.

Η αρβανίτικη φάρα των Λιοσαίων κατέβηκε στην Αττική από την Ήπειρο τον 14ο αιώνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή που πήρε από αυτούς το όνομά της, όπως ακριβώς η άλλη μεγάλη φατρία των Αρβανιτών, των Σπάτα, που ίδρυσαν τον ομώνυμο οικισμό. Τώρα, τί σημαίνει «Λιόσας» ή «Λιόσης»; Ο φιλόλογος και συγγραφέας Γιάννης Πέππας ετυμολογεί το Λιόσα από το γυναικείο όνομα... Μαρία. Η Μαρία στα αρβανίτικα είναι Μαρδίτσα, αλλά και Μαλιώ και Λαλώ.

Η Μαλιώ, με έκταση της δεύτερης συλλαβής, όπως συμβαίνει στα αρβανίτικα υποκοριστικά, γίνεται Λιόσα ή Λιότσα. Τώρα, τα παιδιά των Αρβανιτών προσδιορίζονται με βάση το όνομα της μάνας, όταν έχει πεθάνει ο πατέρας, συνεπώς ο Λιόσης ή ο Λιόσας είναι ο γιος της χήρας Μαρίας, όπως ο Σίνας, που είναι ο γιος της Φρόσως, της Σίνας στα αρβανίτικα, και ο Τσεβάς, δηλαδή ο γιος της χήρας Παρασκευής, που στα αρβανίτικα λέγεται Τσεβί.

Στο ερώτημα κατά πόσον οι Αρβανίτες είναι ελληνικής καταγωγής, αυτή είναι μια πελώρια ιστορία, που δεν θα τη πιάσουμε τώρα. Ο Πέππας λέει πως οι Αρβανίτες είναι οι Ηπειρώτες απόγονοι των αρχαίων Χαόνων – χαοτική η κατάσταση λοιπόν, κι όχι μόνο στα Λιόσια."

Σύμφωνα με την παραπάνω "ετυμολόγηση" του (Αρβανίτικου) επωνύμου "Λιόσας" η "Λιόσης". Και ίσως αυτό φανεί λογικό σε μερικούς καθώς μάλιστα φαίνεται να προέρχεται και από τον Γιάννη Πέππα, γνωστό ερευνητή των Αρβανίτικων πραγμάτων.

Υπάρχει όμως και μία άλλη πιθανή εξήγηση για την προέλευση του ονόματος Λιόσας/Λιόσης. Για να την βρούμε αυτή θα πρέπει να πάμε στην Ήπειρο, περιοχή δηλαδή που πρωτοσυναντάμε το όνομα αυτό. Στην περιοχή αυτή διασώζεται ακόμη μια άλλη εξήγηση για το όνομα αυτό. Σε αυτό ακριβώς αναφέρεται η παρακάτω εικόνα.


Liosis.jpg

Η παραπάνω εικόνα προέρχεται από εδώ: Λεξικό Βορειοηπειρωτικής Διαλέκτου.

Και αυτή η δευτερη εξήγηση είναι μάλλον και η αληθινή και όχι η εξήγηση που Γ. Πέππα.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω? Πως πολλές φορές και προκειμένου να δώσουμε μία πειστική εξήγηση σε αυτά που μας "βασανίζουν" επιλέγουμε να πιστέψουμε κάποιες παράλογες θεωρίες. Και αυτό έγινε και σε όλη την προηγούμενη συζήτηση σε αυτό εδώ το νήμα.

Πολλοί αρβανίτες ερευνητές στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν τα δεδομένα τα τραβάνε από τα μαλλιά όπως ο Πέππας. Εντελώς της πλάκας η εξήγηση του.
Εσύ από την άλλη μας φέρνεις μια πολύ ωραία πηγή, το "Λεξικό Βορειοηπειρωτικής διαλέκτου" που είναι πάρα πολύ χρήσιμο και σ'ευχαριστούμε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να μιλήσουμε για ενιαία "βορειοηπειρωτική διάλεκτο". Νομίζω ότι άλλη είναι η διάλεκτος της Δρόπολης, άλλη της Χειμάρας και άλλη της Άρτας Αυλώνας.
Αρκετές από αυτές τις λέξεις τις λέμε και στην Πελοπόννησο, ενώ άλλες είναι εντελώς άγνωστες.
Ενδιαφέρουσα είναι η λέξη "Μασκούτα" που σημαίνει μεγάλη κοιλιά.
Στην περιοχή της Πάτρας έχουμε το επίθετο "Μπασκούτας"
ΑΧΑΪΑΣ Δρέπανο Αχαΐας 616
ΑΤΤΙΚΗΣ Ψυχικό 2
ΑΧΑΪΑΣ Αίγιο 1
ΑΧΑΪΑΣ Πάτρα 1
ΑΤΤΙΚΗΣ Αθήνα 1
Νομίζω έχει σχέση. Βέβαια δεν γνωρίζουμε πως προέκυψε η λέξη.
Όπως δεν γνωρίζουμε πως προέκυψε και η λέξη "Λιόσης"=χαιδεμένος γιός ή εγγονός.
Νομίζω ότι όλες αυτές οι "άγνωστες" λέξεις της υποτιθέμενης "βορειοηπειρωτικής διαλέκτου" όπως το "Λιόσης" είναι περιορισμένης κλίμακας επιχώριοι ιδιωματισμοί που αφορούν μια συγκεκριμένη περιοχή με κάποια λίγα χωριά και δεν αφορούν το σύνολο του χώρου. Θα ήταν ενισχυτικό της άποψης σου αν βρίσκαμε πως προέκυψε το "Λιόσης" να αφορά τον χαϊδεμένο γιό ή εγγονό.
Άλλωστε όπως βλέπουμε και στο λεξικό, όπου στην άκρη δεξιά του πίνακα εμφανίζεται η πηγή, στις περισσότερες λέξεις πηγή είναι το "zervati.gr", ενώ σε άλλες είναι διάφοροι μεμονωμένοι χρήστες που αναφέρουν τι υπάρχει στον τόπο τους.
Σε κάθε περίπτωση και αυτή η προσπάθεια ετυμολογίας μου φαίνεται ανεπαρκής.

Αυτός είναι ο Αλιόσα Ασάνοβιτς
Οι παναθηναικοί θα τον θυμούνται αυτόν τον διεθνή Κροάτη ποδοσφαιριστή.
https://en.wikipedia.org/wiki/Aljo%C5%A1a_Asanovi%C4%87
Το Αλιόσα είναι η σερβοκροατική εκδοχή του Αλέξη, ενώ εμφανίζεται και σε άλλες σλαβικές γλώσσες.
https://en.wikipedia.org/wiki/Aljo%C5%A1a
Προκειμένου λοιπόν να τραβάμε τα πράγματα από τα "μαλλιά τους", ας κόψουμε ένα "Α" να τελειώνουμε.
Αλιόσα->Αλιόσας->Λιόσας

[Hector Buas]

...
Πολλοί αρβανίτες ερευνητές στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν τα δεδομένα τα τραβάνε από τα μαλλιά όπως ο Πέππας. Εντελώς της πλάκας η εξήγηση του.
Εσύ από την άλλη μας φέρνεις μια πολύ ωραία πηγή, το "Λεξικό Βορειοηπειρωτικής διαλέκτου" που είναι πάρα πολύ χρήσιμο και σ'ευχαριστούμε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να μιλήσουμε για ενιαία "βορειοηπειρωτική διάλεκτο". Νομίζω ότι άλλη είναι η διάλεκτος της Δρόπολης, άλλη της Χειμάρας και άλλη της Άρτας Αυλώνας.
...
Νομίζω ότι όλες αυτές οι "άγνωστες" λέξεις της υποτιθέμενης "βορειοηπειρωτικής διαλέκτου" όπως το "Λιόσης" είναι περιορισμένης κλίμακας επιχώριοι ιδιωματισμοί που αφορούν μια συγκεκριμένη περιοχή με κάποια λίγα χωριά και δεν αφορούν το σύνολο του χώρου. Θα ήταν ενισχυτικό της άποψης σου αν βρίσκαμε πως προέκυψε το "Λιόσης" να αφορά τον χαϊδεμένο γιό ή εγγονό.
...

Κατ' αρχάς να πούμε πως ο αυτός που έμεινε ιστορικά γνωστός ως Πέτρος Λιώσας (ή Λιόσας ή Λιόσης), δεν είχε αυτό το όνομα. Το κανονικό του όνομα ήταν Πέτρος Μαζαράκης.

Ας συζητήσουμε τώρα την ετυμολογία του Λιόσης της βορειο-ηπειρωτικής διαλέκτου. Πίσω από το "λιόσης" κρύβεται" το νεοελληνικό λείος και ακόμη πιο πίσω το αρχαιοελληνικό λεῖος. Η ίδια λέξη (υπάρχει και στην Πελασγική με πάνω-κάτω παρόμοια έννοια: σημαίνει το επίπεδο λιβάδι. Μία από τις σημασίες που έχει η συγκεκριμένη λέξη είναι και η "αυτός που έχει απαλή επιδερμίδα, χωρίς γένια, άτριχος".

Ολα αυτά τα επισήμανε κάποιος στον Γ. Πέππα αφού ο ίδιος είχε ήδη γράψει ήδη την δική του εξήγηση. Η παρακάτω εικόνα προέρχεται από το blog που διατηρεί και συγκεκριμένα από την σελίδα που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα.



Αυτό που διέφυγε από τον Γ. Πέππα είναι η δευτερη σημασία του συγκεκριμένου ονόματος, που είναι αυτή που τελικά παράγει και την βορειοηπειρωτική λέξη. Είναι πιθανόν και να μην ήθελε να το πιστέψει.

Η λέξη είναι τελικά Λατινικής ετυμολογίας. Είναι ;allon η ίδια λέξη που παράγει το όνομα αυτού εδώ: Mario Vargas Llosa. Και επίσης έννοιες όπως η "losa", δηλαδή η επίπεδη πέτρα, στα Ισπανικά.

Σημείωση: στην προηγούμενη ανάρτηση, από λάθος μάλλον, έβαλα τον σύνδεσμο που οδηγεί στον ιστότοπο "academia.edu", όπου ο Γ. Πέππας διατηρεί μια αξιόλογη σελίδα. Αυτό που ήθελα όμως αρχικά να βάλω είναι ο σύνδεσμος στον blog του Γ. Πέππα για το όνομα Λιόσα. Εκεί έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τα ανδρωνυμικά των Αρβανιτών. Για όποιον ξέρει τι διαβάζει φυσικά.

[sport billy]

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ;

Κατ' αρχάς να πούμε πως ο αυτός που έμεινε ιστορικά γνωστός ως Πέτρος Λιώσας (ή Λιόσας ή Λιόσης), δεν είχε αυτό το όνομα. Το κανονικό του όνομα ήταν Πέτρος Μαζαράκης.

Ας συζητήσουμε τώρα την ετυμολογία του Λιόσης της βορειο-ηπειρωτικής διαλέκτου. Πίσω από το "λιόσης" κρύβεται" το νεοελληνικό λείος και ακόμη πιο πίσω το αρχαιοελληνικό λεῖος. Η ίδια λέξη (υπάρχει και στην Πελασγική με πάνω-κάτω παρόμοια έννοια: σημαίνει το επίπεδο λιβάδι. Μία από τις σημασίες που έχει η συγκεκριμένη λέξη είναι και η "αυτός που έχει απαλή επιδερμίδα, χωρίς γένια, άτριχος".

Η ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ;

Ολα αυτά τα επισήμανε κάποιος στον Γ. Πέππα αφού ο ίδιος είχε ήδη γράψει ήδη την δική του εξήγηση. Η παρακάτω εικόνα προέρχεται από το blog που διατηρεί και συγκεκριμένα από την σελίδα που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα.



Αυτό που διέφυγε από τον Γ. Πέππα είναι η δευτερη σημασία του συγκεκριμένου ονόματος, που είναι αυτή που τελικά παράγει και την βορειοηπειρωτική λέξη. Είναι πιθανόν και να μην ήθελε να το πιστέψει.

Η λέξη είναι τελικά Λατινικής ετυμολογίας. Είναι ;allon η ίδια λέξη που παράγει το όνομα αυτού εδώ: Mario Vargas Llosa. Και επίσης έννοιες όπως η "losa", δηλαδή η επίπεδη πέτρα, στα Ισπανικά.

Σημείωση: στην προηγούμενη ανάρτηση, από λάθος μάλλον, έβαλα τον σύνδεσμο που οδηγεί στον ιστότοπο "academia.edu", όπου ο Γ. Πέππας διατηρεί μια αξιόλογη σελίδα. Αυτό που ήθελα όμως αρχικά να βάλω είναι ο σύνδεσμος στον blog του Γ. Πέππα για το όνομα Λιόσα. Εκεί έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τα ανδρωνυμικά των Αρβανιτών. Για όποιον ξέρει τι διαβάζει φυσικά.

Αν το Λιόσας ήταν παρατσούκλι κάποιου Πέτρου Μαζαράκη τότε η ελληνική εκδοχή ετυμολόγησης είναι πιθανή διότι έδρασε σε ένα ελληνόφωνο ως επί το πλείστον περίγυρο.
Αν δεν ήταν παρατσούκλι έχουμε τα εξής:
1. Αν ο Λιόσας είχε προέλευση από τους Μανιακάτες Αλβανούς, τότε η Λατινική εκδοχή είναι η πιο πιθανή.
ή
2. Αν είχε προέλευση από τους Αρβανίτες, η σλαβική εκδοχή που δίνω εγώ είναι πιο πιθανή.