Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία

[Ζαποτέκος]

Η προβληματική δράση του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Μέρος Ι
Γράφει ο Ταξίαρχος ε.α. Βασίλειος Λουμιώτης
https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... νταγματάρ/

Η προβληματική δράση του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Μέρος ΙΙ
Γράφει ο Ταξίαρχος ε.α. Βασίλειος Λουμιώτης
https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... αγματάρ-2/


Ο Πλαστήρας αρνείται να εκτελέσει διαταγή . Οι ανώτεροί του τον καλύπτουν. Αποτέλεσμα να δυσκολευτεί το έργο της 5ης Μεραρχίας η οποία είχε πολλές απώλειες.

O Στρατηγός Παπούλας αναφέρει ότι το πρωί της 2ας Ιουλίου ο διοικητής της ΧΙΙΙης Μεραρχίας αντιληφθείς τη σπουδαιότητα της επιχείρησης (για την κατάληψη του Ακτσάλ) και το επίπονο της διεξαγωγής αυτής, κάλεσε τον διοικητή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχη Πλαστήρα, τον οποίο διέταξε να επιτεθεί δια του Συντάγματός του κατά των εχθρικών εκείνων θέσεων (κατά του Ακτσάλ), τονίζοντάς του ότι του ανέθετε την επιχείρηση επειδή είχε την γνώμη ότι το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων θα την διεξήγαγε ευχερέστερα και ασφαλέστερα. «Παραδόξως όμως ο κ. Πλαστήρας αντί να συμμορφωθή με την δοθείσαν διαταγήν ηρνήθη να εκτελέση ταύτην και δικαιολογούμενος δια την άρνησίν του απάντησε έχων προ όψιν του την βαλλομένην από τον εχθρικόν πυροβολικόν πεδιάδα: «Κύριε Μέραρχε εγώ δεν εννοώ να κάψω τους ευζώνους μου».

……………….

Στη συζήτηση που επακολούθησε ο Επιτελάρχης ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να γίνει επίθεση επειδή το λέει ο Πλαστήρας. Ο Λοχαγός Δημήτριος Πολύζος απάντησε ότι δεν μπορούμε να σταθούμε στο τι λέει ο Πλαστήρας και αν η επίθεση δεν γίνεται ημέρα μπορεί να γίνει νύκτα και ότι θα αναλάμβανε ο ίδιος με μία διλοχία να εκτελέσει την νυκτερινή επίθεση και τούτο να μην το αρνηθεί ο Πλαστήρας. Στη συνέχεια όμως, και ύστερα από επέμβαση της Στρατιάς, όπως ο ίδιος αναφέρει, αποφασίστηκε η συγκρότηση ενός Μικτού Αποσπάσματος από το 3ο Σύνταγμα Πεζικού το οποίο θα ενεργούσε κατά τη νύκτα στον χώρο μεταξύ των Vης και ΧΙΙΙης Μεραρχιών προς Καρατζά Εϋρέν. Η επιχείρηση εκτελέστηκε, αλλά βρέθηκαν ενώπιον κενών χαρακωμάτων, αφού οι Τούρκοι κατά τη διάρκεια της νύκτας είχαν εκκενώσει την τοποθεσία του Ακτσάλ.
Αναφερόμενος στον Πλαστήρα είπε τα εξής:

«… Ο Συνταγματάρχης Πλαστήρας διοικητής του 5/42 Ευζώνων κατείχετο από την έμμονον σκέψιν ότι ελιγμός σημαίνει υπερκέρασις και ουδέν άλλο, επί πλέον δε διασαλπίζων το σύνθημα ότι έπρεπε να φειδόμεθα του αίματος των μαχητών, κατέληγεν εις το συμπέρασμα ότι αφού δια της κυκλώσεως παρά του Α’ Σώματος Στρατού θα έπιπτεν και η τοποθεσία του Ακτσάλ Νταγ, διατί να θυσιάσωμεν ευζώνους δι’ επίθεσιν κατά μέτωπον. Ήτο τόση η «γοητεία» θα είπομεν που ήσκει ιδία επί του όντως καλού στρατιώτου και πολεμιστού αντισυνταγματάρχου Καλιαγκάκη και εν μέρει επί του Μεράρχου Κ. Διγενή ώστε τους αφήρει πάσαν δυνατότητα σκέψεως.»

Προκαλεί το όντως απορία ότι ο Συνταγματάρχης Ν. Πλαστήρας, παρά τη μέχρι τότε μακρά πολεμική υπηρεσία του, δεν είχε αντιληφθεί ότι για ελιχθεί με ταχύτητα η δύναμη υπερκέρασης προς το πλευρό και τα νώτα του αντιπάλου, θα πρέπει οι λοιπές επιτιθέμενες δυνάμεις να αγκιστρώσουν προ του μετώπου τους όσο το δυνατό περισσότερες εχθρικές δυνάμεις.


Για το προσωνύμιο Μαύρος Καβαλάρης :

Όλοι τον γνωρίζουν με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης», κάτι αντίστοιχο με το «Αλεπού της Ερήμου». Όπως όμως το προσωνύμιο «Αλεπού της Ερήμου» ανήκει στον στρατάρχη Ρόμελ, έτσι και ο τίτλος «Μαύρος Καβαλάρης» ανήκει στο διοικητή του 9ου Τάγματος Ευζώνων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στον «Ήρωα των Ηρώων», τον σεμνό Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισαρίου, τον «εκπορθητή» των Ιωαννίνων, του Λαχανά και του Δεμίρ Καπού, ο οποίος έπεσε στις 13 Ιουλίου 1913 εντός της Βουλγαρίας, προμαχώντας των Ευζώνων του κατά τη γιγαντομαχία του υψώματος 1378, βορειοανατολικά του Σημιτλή. Εκεί και έχει ταφεί —άγνωστος μεταξύ αγνώστων— δίπλα σε ένα άλλο ήρωα, τον δισέγγονο του Γέρου του Μοριά, Γεώργιο Κολοκοτρώνη, διοικητή του 1ου Τάγματος Κρητών. Οι ταφές τους παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστες.


Και από τα σχόλια ( Γιάννης Γ. ) https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... mment-8930

Ως προς το προσωνύμιο ο Παναγάκος σχολιάζει:
«Η υπό των διαφημιστών του αποδοθείσα αυτώ προσωνυμία του «Μαύρου Καβαλλάρη» δια την κατά την Μικρασιατικήν Καταστροφήν δράσιν του δεν είναι πλήρης. Αύτη πρέπει να συμπληρωθεί ούτως: «Ο Μαύρος Καβαλλάρης με το πράσινο άλογο», ίνα ούτω δηλούται ότι, όσον υπάρχουν πράσινα άλογα, άλλο τόσον ηρωική και ένδοξος υπήρξε τότε η πολεμική δράσις αυτού.
Η προσωνυμία του «Μαύρου Καβαλλάρη» ανήκει εις τον πράγματι θρυλικόν ήρωα των Βαλκανικών Πολέμων Ταγματάρχην του Πεζικού Βελισσαρίου Ιωαν. η δε απονομήν της και εις τον Ν. Πλαστήρα αποτελεί όχι μόνον ύβριν δεινήν κατά της μνήμης του ήρωος εκείνου, αλλά και ανίερον καπήλευσιν της Εθνικής ημών Ιστορίας και Τιμής.» ( Αντιστρατηγος Παναγάκος Π., «Συμβολή εις την Ιστορίαν της Δεκαετίας 1912-1922», σ. 671. )

[Ζαποτέκος]

Περίληψη και απάντηση σε ενστάσεις :

Η Προβληματική Δράση του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Μέρος Ι – Υποσημείωση
https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... νταγματαρ/

[Ζαποτέκος]

Ουσιαστικό σχόλιο από τον παραπάνω αρθρογράφο :


Κατά τη διάρκεια της Μ.Ε. υπήρξαν προβλήματα ανυπακοής και ανυποταξίας ενώπιον του εχθρού, που γενικεύθηκαν κατά τον Αύγουστο του 1922, αλλά κανένας δεν δικάστηκε. Ούτε κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας, αλλά ούτε και μετά την αποχώρηση από τη Μ.Α. και τούτο εξ αιτίας της σιωπηρής αμνηστίας που παραχώρησε η επανάσταση των Πλαστήρα και Γονατά σε όλες τις καραμπινάτες περιπτώσεις εγκατάλειψης θέσεως και ανυποταξίας που είχαν σαν συνέπεια την επιταχυνόμενη διάλυση της Στρατιάς συγχωρέθηκαν.

Γράφει επί τούτου ο πρόεδρος της Ανακριτικής Επιτροπής Επιχειρήσεων Μ. Ασίας Στρατηγός Κ. Μαζαράκης Αινιάν: «Επικρατούσε βέβαια πνεύμα γενικής αμνηστίας και τα Στρατοδικεία αδιάκριτα πια, εξέδιδαν αθωωτικές αποφάσεις σε όλες τις υποθέσεις που δίκαζαν. …»

Και πως μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν οι συναρχηγοί της επανάστασης ελέγχονταν και αυτοί; Και όχι μόνο. Π.χ. ο διοικητής του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων που «πρόδωσε» δύο φορές το διοικητή του Στρατηγό Φράγκο, εγκαταλείποντας το Τουκλού Τεπέ και στη συνέχεια το Τσορούμ Νταγ χωρίς να προβάλει αντίσταση, γενόμενος έτσι ένας από τους υπεύθυνους της καταστροφής της Ομάδας Τρικούπη (βασικός υπεύθυνος της οποίας ήταν ο Τρικούπης) και της επιταχυνόμενης διάλυσης της Στρατιάς, συμμετείχε στην επονομαζόμενη επανάσταση του Πλαστήρα έχοντας σαν αποστολή να συλλάβει τον Στρατηγό Φράγκο. Ο διοικητής του 31 Συντάγματος , αυτό που υπέστη τον αιφνιδιασμό στην Ορτάντζα ανέλαβε φρούραρχος Αθηνών.

https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... mment-9153

[Παλαιοελλαδίτης]

Σε άρνηση διαταγής προχώρησε το 1921 και ο πρίγκιπας Ανδρέας, ο οποίος, όπως και ο Πλαστήρας, υποστήριζε πως ήθελε να αποφύγει βαριές απώλειες μεταξύ των ανδρών του. Βέβαια αυτός δικάστηκε κανονικότατα.

[Ζαποτέκος]

Συγκεκριμένα ο πρίγκιπας Ανδρέας πήρε μια πρωτοβουλία και έκανε μια κίνηση που δεν την ενέκριναν και του είπαν να σταματήσει. Την επόμενη ο ίδιος ο Παπούλας τον διέταξε να την επαναλάβει !

Ο Πρίγκιπας Ανδρέας παρεπέμφθη σε στρατοδικείο λίγες ημέρες μετά την εκτέλεση των Έξι. Η κατηγορία που του απαγγέλθηκε ήταν ότι ως διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού και κατά την διάρκεια των επιθετικών επιχειρήσεων του Αυγούστου 1921, εκδήλωσε ανυποταξία ενώπιον του εχθρού. Μετά από 3ήμερη ακροαματική διαδικασία κηρύχθηκε παμψηφεί ένοχος και τιμωρήθηκε σε ισόβια υπερορία και καθαίρεση από τον βαθμό του υποστρατήγου. Καθώς μόλις είχε προηγηθεί η εκτέλεση των Έξι, ασκήθηκαν έντονες πιέσεις – από την αγγλική κυρίως πλευρά – ώστε να μην επαναληφθεί νέα καταδίκη σε θάνατο, κάτι που όντως συνέβη μετά από προσωπική επέμβαση του Άγγλου απεσταλμένου Τάλμποτ στον Υποστράτηγο Θεόδωρο Πάγκαλο.


Πολύ περιληπτικά, η όλη υπόθεση σχετικά με την «απειθαρχία» του Πρίγκιπα Ανδρέα αφορούσε περιστατικό της 27ης Αυγούστου 1921, τη στιγμή δηλαδή που η ελληνική επίθεση στο Σαγγάριο είχε ουσιαστικά αποτύχει και η Στρατιά ετοιμαζόταν να περιπέσει σε αμυντικό αγώνα, αντιλαμβανόμενη επιθετική κίνηση εκ μέρους των Τούρκων. Η διάταξη των τριών ελληνικών ΣΣ ήταν (από αριστερά προς δεξιά ή από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά – με μέτωπο προς τα βορειοανατολικά) Γ’ ΣΣ, Α’ ΣΣ και Β’ ΣΣ. Εξ αυτών, το πλέον ταλαιπωρημένο ήταν το Β’ ΣΣ εξ αιτίας των αιματηρών μαχών που μόλις είχε δώσει, της πορείας δια της Αλμυράς Ερήμου που είχε προηγηθεί καθώς και της μεγαλύτερης αποστάσεώς του από τη βασική οδό εφοδιασμού της Στρατιάς, γεγονός που σήμαινε ότι εφοδιαζόταν ελλιπώς.

Εν όψει της διαφαινόμενης εχθρικής συγκέντρωσης και επιθετικής πρόθεσης των τούρκων έναντι του Γ΄ΣΣ, η Στρατιά διέταξε τα Α΄ και Β’ ΣΣ να είναι έτοιμα να επιτεθούν στους τομείς τους ώστε να κλονίσουν την τουρκική ηγεσία, να την εξαναγκάσουν να αποσπάσει δυνάμεις από την Κύρια Προσπάθειά της (στο Γ΄ΣΣ) και να τις μεταφέρει νοτιο-ανατολικότερα. Επέλεξε την ενέργεια αυτή έναντι της μεταφοράς του Β’ ΣΣ (του αριστερού της παρατάξεως, που δεν υφίστατο κίνδυνο) προς ενίσχυση του Γ΄ΣΣ κρίνοντας ότι αυτό δε θα προλάβαινε να ενισχύσει εγκαίρως το Γ’ ΣΣ αν μετακινούταν. Και τα δύο ΣΣ, Α’ και Β’, διαφωνούσαν με την απόφαση αυτή. Θεωρώντας ότι η διαταγή της ΣΜΑ ήταν διατυπωμένη έτσι ώστε να υπονοεί ότι το Β’ ΣΣ δε διατάχθηκε να κινηθεί προς υποστήριξη του Γ΄ΣΣ μόνον εξ αιτίας της αμφιβολίας για την έγκαιρη μετακίνηση, και κρίνοντας ότι αυτό είναι εφικτό, το πρωί της 27ης/8 η διοίκηση του Σώματος αποφάσισε πρωτοβούλως να κινηθεί προς την περιοχή του Σιβρί (το δεξιό του Γ’ ΣΣ) Παρά το γεγονός ότι στις 03.00 της 27ης/8 έλαβε διαταγή να είναι σε ετοιμότητα να εξαπολύσει επίθεση εναντίον του αντιπάλου μόλις εκδηλωθεί η αναμενόμενη τουρκική επίθεση εναντίον του Γ΄ΣΣ, στις 08.00 της ίδιας ημέρας, και έχοντας διαπιστώσει ότι δεν έχει εκδηλωθεί η αναμενόμενη επίθεση, αποφάσισε την κίνηση προς βορειοανατολικά, ενημέρωσε τη Στρατιά για την πρόθεσή της επεξηγώντας τους λόγους που την επέβαλαν, μετακίνησε υπό το φως της ημέρας τα μη μάχιμα στοιχεία και τα μεταγωγικά και διέταξε την προετοιμασία της μετακίνησης των μάχιμων δυνάμεων κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η Στρατιά μόλις ενημερώθηκε δεν ενέκρινε τη μετακίνηση, τονίζοντας (στις 27/8, 15.30) ότι είναι αποκλειστική της δικαιοδοσία μια τέτοια διαταγή. Κατά την 27η δεν εκδηλώθηκε η αναμενόμενη επίθεση, που τελικά εκδηλώθηκε το πρωί της 28ης/8. Η Διοίκηση του Β’ ΣΣ δοκίμασε μεγάλη έκπληξη όταν τις απογευματινές ώρες της 28ης/8 δέχτηκε διαταγή από τη Στρατιά να προβεί στην ενέργεια που την προηγούμενη ημέρα είχε αποδοκιμαστεί έντονα.


Με άλλα λόγια, η όλη υπόθεση της «ανυπακοής» αφορούσε μια πρωτοβουλία για μετακίνηση του Β΄ΣΣ σε χρόνο που αυτό δεν ήταν εμπλεγμένο, και αφορούσε μια πρωτοβουλία που η Στρατιά εμμέσως πλην σαφώς αναγνώρισε ως ορθή, επαναλαμβάνοντάς την την επομένη. Πιθανόν η στρατιωτική δεοντολογία να παραβιάστηκε τη στιγμή εκείνη (όχι πάντως προκλητικά, και σίγουρα όχι περισσότερο απ΄ ό,τι συνέβη σε πλείστες άλλες περιπτώσεις κατά την Εκστρατεία), αλλά όλη η σημασία του περιστατικού εξαντλείται σε αυτό. Είναι προφανές ότι καμία «ευθύνη για τη Μικρασιατική Καταστροφή» ή οποιαδήποτε άλλη ευθύνη για ζημία της ελληνικής στρατιωτικής προσπάθειας δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί στο περιστατικό αυτό, η δε εκμετάλλευσή του κατά τη δίκη του Ανδρέα υπήρξε εντελώς προσχηματική.

Η όλη υπόθεση έτυχε έντονης πολιτικής εκμετάλλευσης για λόγους εντυπωσιασμού και σκοπιμότητας εξ αιτίας της βασιλικής καταγωγής του διοικητή του Β΄ Σώματος. Η παραπομπή σε ξεχωριστό στρατοδικείο βασίστηκε σε ένα ήσσονος σημασίας περιστατικό που αφορούσε τη στρατιωτική δεοντολογία. .


https://belisarius21.wordpress.com/2013 ... εξηγήσε-2/

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

κοιταξτε.
μετα την δολοφονια των εξι με εντολη βενιζελου μεσω του νικ.πολιτη οι στρατιωτικοι εψαξαν να βρουν τους εντος του στρατευματος ριψασπιδες.
εφτιαξαν την επιτροπη δοσιλογων με μελη απαντες βενιζελικους αξιωματικους. εγιναν ανακρισεις και ολοι εδειχναν πλαστηρα και τον καλεσαν σε απολογια.ο πλαστηρας δεν πηγε εστειλαν αποσπασμα να τον πιασει αυτος πηδαγε απο κεραμυδια σε κεραμυδια (στο παγκρατι ολα αυτα στην πλατεια ..πλαστηρα!!)και την κοπανησε για την σερβια.
δημοσιευτηκε η εκθεση και δειχνει ριψασπη τον πλαστηρα.
μετα ξαναφτιαχτηκε η λεγομενη β επιτροπη δοσιλογων με επικεφαλης τον μαζαρακη αινιαν κωνσταντινο η αλεξανδρο αν θυμαμαι που ηταν διευρημενη διοτι πλην των αξιωματικων ειχε μεσα και δικαστικους.και η δευτερη αυτη επιτροπη εδειξε πλαστηρα,αλλα ο πλαστηρας ηταν στην σερβια.
για αυτο και ο αλεξανδρος παπαναστασιου ελεγε συνεχεια στην βουλη οχι μονο για τον πλαστηρα αλλα και αλλους《οι ριψασπιδες των υψηπεδων της μικρας ασιας》Εκτος αυτου ομως και ο ολανδος προξενος σε εκθεση του που την εχω στα χερια μου εγραφε στο υπουργειο.
Την επανασταση του σεπ 1922 την κυρηξαν οι ριψασπιδες εναντιον του βασιλεα για να γλυτωσουν τις συνεπειες ακριβως διοτι ηταν ριψασπιδες στο πεδιο της μαχης.
αυτα προς το παρον.
ο παναγακος στο πολυ καλο βιβλιο του που το εχω τα λεει με μεγαλη ακριβεια ολα αυτα.

[Ζαποτέκος]

Η συνέχεια για την δράση του Πλαστήρα.

Η προβληματική δράση του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Μέρος ΙΙβii
Γράφει ο Αρματιστής (Ταξίαρχος ε.α. Βασίλειος Λουμιώτης)
https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... αγματάρ-4/

Μια περίληψη για το τι θα διαβάσετε.

1. Ότι δεν εκτέλεσε τη διαταγή που έλαβε από το Α΄ Σώμα Στρατού περί ανόδου του Αποσπάσματός του στις θέσεις εφεδρείας του Υποτομέα Καλετζίκ. Η διαταγή του Α΄ Σώματος του καθόριζε όπως και η αντίστοιχη της IV Μεραρχίας που έλαβε περί τη 10η ώρα, ότι το ενδιαφέρον του και όλες οι ενέργειές του θα πρέπει να προσανατολιστούν στην ισχυροποίηση της άμυνας του Καλετζίκ.
2. Ότι το ενδιαφέρον του το επικέντρωσε στην κάλυψη του δεξιού του και όχι στην άμυνα του Καλετζίκ.
3. Ότι μέχρι και τη 1600 ώρα σε ουδεμία προετοιμασία προέβη για την εκτέλεση της αποστολής που του ανατέθηκε από την IV Μεραρχία για την ανακατάληψη των απωλεσθεισών θέσεων του Κ.Α. Καμελάρ.
4. Ότι μέχρι τη 1600 ώρα δεν εκτέλεσε τη διαταγή της IV Μεραρχίας περί ανακατάληψης των απωλεσθεισών θέσεων του Κ.Α. Καμελάρ, μολονότι στις 1230 περίπου ώρα διέθετε ακέραιο και ανέπαφο το 1ο Τάγμα Ευζώνων του Ταγματάρχη Τσιρώνη και το ελάχιστα φθαρμένο ΙΙ/11 Τάγμα για να εκτελέσει τη διαταχθείσα αντεπίθεση.
5. Ότι αφού δεν χρησιμοποίησε το 1ο Τάγμα Ευζώνων για να εκτελέσει τη διαταχθείσα αντεπίθεση, δεν το χρησιμοποίησε για να αντικαταστήσει επί του Καλετζίκ το κατακερματισμένο Ι/35 Τάγμα, επί του αξιόμαχου του οποίου ουδεμία εμπιστοσύνη διέθετε, αλλά παρά ταύτα συνέχισε να του εμπιστεύεται τους προμαχώνες του Καλετζίκ.
6. Ότι απαξιώνει εσκεμμένα το Ι/35 Τάγμα, μη σεβόμενος τις τεράστιες απώλειές του, πράγμα μη έντιμο.
7. Ότι απαξιοί να αναφέρει στον προϊστάμενό του με επίσημο και μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση τρόπο, τις προθέσεις του και τις ενέργειές του.
8. Ότι παραπλανά τον προϊστάμενό του περί των πραγματικών προθέσεών του.

[Αρρηνmax41postspermonth]

Απορία μου διαρκής και αναπάντητη ως τώρα: Ο.μέγας Αλέξανδρος πως τα καταφέρε και χώθηκε τοσο βαθιά στην Μικρασία και πολύ παραπέρα χωρίς να του διαλύσει τον στρατό η Περσία που ήταν και ισχυρή τότε εν σχέσει με.τη μισοδιαλυμενη Τουρκία.του 18;

[Ζαποτέκος]

Απορία μου διαρκής και αναπάντητη ως τώρα: Ο.μέγας Αλέξανδρος πως τα καταφέρε και χώθηκε τοσο βαθιά στην Μικρασία και πολύ παραπέρα χωρίς να του διαλύσει τον στρατό η Περσία που ήταν και ισχυρή τότε εν σχέσει με.τη μισοδιαλυμενη Τουρκία.του 18;

Η Μικρασία κατακτιέται πάντα πιο εύκολα από την Ανατολή προς την Δύση, δηλαδή από τα ορεινά στα πεδινά. Ο Μεγαλέκος ήταν μαγκίτης και πήγε κυρίως παραλιακά. Οι Σταυροφόροι τον ήπιαν σαν και εμάς όταν προσπάθησαν να μπούν εσωτερικά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Crusade_of_1101

[Maspoli]

Η Μ.Ασια την εποχη των Μυρίων, του Αγησιλαου ή του Αλεξανρου κατοικουνταν απο πολλους λαους οι οποιοι ηταν κατακτημενοι απο τους Περσες. Στη χειροτερη για τον Αλεξανδρο περιπτωση θα εβλεπαν το ενδεχομενο να νικησει αυτος ως ενα "αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως". Στα 1919-1922 η Μ. Ασια κατοικουνταν κατα πλειοψηφια απο Τουρκους οι οποιοι θεωρουσαν οτι διεξαγουν εθνικοπελευθερωτικο αγωνα επιβιωσης. Καμια συγκριση δηλαδη με την αρχαια εποχη.

[zoltan]

Στην εποχή του Μ. Αλεξάνδρου η Μακεδονία/Ελλάδα ήταν μία από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, και πέριξ αυτής δεν υπήρχαν άλλες (η Ρώμη ακόμα δεν ήταν). Το 1918 η Ελλαδίτσα ήταν μικρό κράτος με ελάχιστη επιρροή στα πράγματα.

[Αρρηνmax41postspermonth]

Στην εποχή του Μ. Αλεξάνδρου η Μακεδονία/Ελλάδα ήταν μία από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, και πέριξ αυτής δεν υπήρχαν άλλες (η Ρώμη ακόμα δεν ήταν). Το 1918 η Ελλαδίτσα ήταν μικρό κράτος με ελάχιστη επιρροή στα πράγματα.

σαφώς οι συσχετισμοί ισχύος είχαν αλλάξει σε σχέση με π. Χ ριζικά και το χειρότερο :δυστυχώς οι τούρκοι είχαν την τύχη να βρουν το δικό τους σύγχρονο Μεγαλέξανδρο ,ψέματα ;
αλλά και χωρίς τον Κεμάλ με τις ξένες δυνάμεις εχθρικές μέχρι πότε θα μπορούσες να καις την τουρκική ενδοχώρα έως να νικήσεις;

[Ζαποτέκος]

Ενδιαφέρον :

… Επανερχόμενοι στο θέμα μας, οι 18 νεκροί της μάχης του Μανγκάλ ετάφησαν, ως ήταν φυσικό, στον χώρο που έπεσαν, δηλαδή στα προς νότο κράσπεδα του Μανγκάλ. (…)

Οι ταφές που βρέθηκαν σε αυτό το χώρο θεωρήθηκαν από τους Τούρκους δικές τους και ο χώρος στον οποίο ανευρέθηκαν έχει περιφραχθεί και αποτέλεσε Τουρκικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Αυτό πρέπει να έχει συμβεί τα τελευταία δύο ή τρία χρόνια.

Κατά την άποψη μου οι ταφές που βρίσκονται σε αυτό το χώρο είναι αδύνατο να είναι Τουρκικές και αυτό για τους εξής λόγους:

- Οι Τούρκοι μετά την πτώση του Μανγκάλ υποχώρησαν προς βορρά, με αποτέλεσμα να τους ήταν αδύνατο να περάσουν πίσω από τις θέσεις των Ελλήνων για να θάψουν τους νεκρούς τους στα προς νότο κράσπεδα του Μανγκάλ. Το πλέον πιθανότερο οι νεκροί Τούρκοι στρατιωτικού παρέμειναν άταφοι στις οχυρωμένες θέσεις μάχης .

- Οι Τούρκοι πιθανόν επέστρεψαν στο Μανγκάλ μετά την 30 Αυγούστου όταν η Ελληνική Στρατιά διέκοψε τη μάχη και συμπτύχθηκε δυτικά του Σαγγάριου.

- Οι σοροί των πεσόντων Τούρκων παραμένοντας άταφες επί 20 ημέρες στις θέσεις μάχης και εκτεθειμένες στις υψηλές θερμοκρασίες του Αυγούστου είναι επόμενο θα είχαν έρθει σε κατάσταση προχωρημένης σήψης. Στο διάστημα αυτό είναι βέβαιο ότι θα είχαν δεχθεί επιθέσεις και από σαρκοβόρα ζώα και κατόπιν τούτου θα βρίσκονταν σε μία κατάσταση αποσύνθεσης και παραμόρφωσης που κανένας δεν θα μπορούσε να τις προσεγγίσει και πολύ περισσότερο να τις αναγνωρίσει. Αυτός είναι και ο λόγος που 5.043 Τούρκοι στρατιωτικοί που έπεσαν κατά τις μάχες ανατολικά του Σαγγάριου, φέρονται από τους Τούρκους ως αγνοούμενοι.

Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα των ταφών που βρίσκονται στο νεκροταφείο στους πρόποδες του Μανγκάλ Νταγ οι Ελληνικές αρχές οφείλουν να το διερευνήσουν, επειδή υφίσταται η ισχυρή πιθανότητα αυτές να είναι Ελλήνων στρατιωτικών. Άλλωστε από τις υπάρχουσες φωτογραφίες φαίνεται ότι οι Τούρκοι ότι δεν έχουν ανοίξει τους τάφους.

Ερώτηση του Βουλευτή Φθιώτιδας της ΝΔ Γιάννη Οικονόμου αναφορικά με τον επαναπατρισμό των σωρών Ελλήνων Στρατιωτικών που έπεσαν κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία
Γράφει ο Ταξίαρχος ε.α. Βασίλειος Λουμιώτης
https://belisarius21.wordpress.com/2019 ... -νδ/#_edn6

[Αίγαγρος]

Απορία μου διαρκής και αναπάντητη ως τώρα: Ο.μέγας Αλέξανδρος πως τα καταφέρε και χώθηκε τοσο βαθιά στην Μικρασία και πολύ παραπέρα χωρίς να του διαλύσει τον στρατό η Περσία που ήταν και ισχυρή τότε εν σχέσει με.τη μισοδιαλυμενη Τουρκία.του 18;

Η Μικρασία κατακτιέται πάντα πιο εύκολα από την Ανατολή προς την Δύση, δηλαδή από τα ορεινά στα πεδινά. Ο Μεγαλέκος ήταν μαγκίτης και πήγε κυρίως παραλιακά. Οι Σταυροφόροι τον ήπιαν σαν και εμάς όταν προσπάθησαν να μπούν εσωτερικά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Crusade_of_1101

Καλά, ο Αλέκος κατάφερε αυτό που δεν κατάφερε κανένας δυτικός στρατός (ούτε οι Ρωμαίοι):

να κατακτήσει τα ιρανικά υψίπεδα.

υ.γ. στο Μυριοκέφαλο παραλιακά δεν πήγε ο Κομνηνός ;

[Ζαποτέκος]

Απορία μου διαρκής και αναπάντητη ως τώρα: Ο.μέγας Αλέξανδρος πως τα καταφέρε και χώθηκε τοσο βαθιά στην Μικρασία και πολύ παραπέρα χωρίς να του διαλύσει τον στρατό η Περσία που ήταν και ισχυρή τότε εν σχέσει με.τη μισοδιαλυμενη Τουρκία.του 18;

Η Μικρασία κατακτιέται πάντα πιο εύκολα από την Ανατολή προς την Δύση, δηλαδή από τα ορεινά στα πεδινά. Ο Μεγαλέκος ήταν μαγκίτης και πήγε κυρίως παραλιακά. Οι Σταυροφόροι τον ήπιαν σαν και εμάς όταν προσπάθησαν να μπούν εσωτερικά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Crusade_of_1101

Καλά, ο Αλέκος κατάφερε αυτό που δεν κατάφερε κανένας δυτικός στρατός (ούτε οι Ρωμαίοι):

να κατακτήσει τα ιρανικά υψίπεδα.

υ.γ. στο Μυριοκέφαλο παραλιακά δεν πήγε ο Κομνηνός ;

Δεν μου φαίνεται και πολύ παραλιακά.



https://chilonas.com/2013/07/16/httpwp-mep1op6y-115/