Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία

[Ζαποτέκος]

Η μαρτυρία του Βενέζη για το πως ξεγελιούνται οι ... διεθνείς επιτροπές :

Θα 'ρχόταν μια επιτροπή, ένας Σπανιόλος λέει, Ντελλάρα τ' όνομα, να μας δει πώς τα πάμε.
(...)


Ένα πρωί μας παίρνουν καμιά εξηνταριά σκλάβους για μια μικρή αγγαρεία. Είναι λίγο όξω απ' τη Μαγνησά. Δίπλα στις ράγιες του σιδηρόδρομου τελειώνει μια μεγάλη χαράδρα, ανάμεσα στο Σίπυλο. Τη λεν «Κιρτίκ-ντερέ». Μες σ' αυτή τη χαράδρα λογάριαζαν πως θα σκοτώθηκαν ίσαμε σαράντα χιλιάδες χριστιανοί απ' τη Σμύρνη κι απ' τη Μαγνησά, αρσενικοί και θηλυκοί. Τις πρώτες μέρες της καταστροφής. Τα κορμιά λιώσανε το χειμώνα, και το νερό της χαράδρας που κατέβαινε από ψηλά έσπρωξε τα κουφάρια προς τα κάτω. Έτσι φτάξανε ίσαμε το δρόμο, στις ράγιες.

Ο Ντελλάρα σα θα 'ρχόταν θα φούμερνε ένα πούρο. Μες στο «βαγκόν-λι». Θα κοίταζε απ' το παραθυράκι όξω και θ' αποθαύμαζε το τοπίον. Εκεί, άξαφνα, μπορούσε να προσέξει τα κουφάρια. Κεραμιδαριό η έκσταση! Λοιπόν η δουλειά μας όλη τη μέρα ήταν να σπρώξουμε τα κουφάρια, που ατάχτησαν, προς τα μέσα. Να μη φαίνουνται.

Στην αρχή μας έκανε κακό να τα πιάνουμε με τα χέρια μας, αγκαλιές αγκαλιές, και να τα κουβαλούμε. Μα σε λίγες ώρες οι πρώτες εντυπώσεις είχαν περάσει. Οι σκλάβοι κάναν κι αστεία.

—Τι βαστάς; ρωτούσε ένας.

Ο άλλος κοιτάζει την αγκαλιά του. Περπατά και μετρά:

—Δυo κεφάλια. Πέντε καλάμια. Έξι χτένια.

—Αρσενικοί, για θηλυκοί;

—Σαν αρσενικοί μοιάζουν.

—Δεν ψούνισες καλά, σύντροφε!

—Γιατί;

Ο άλλος δείχνει θριαμβευτικά τη δική του αγκαλιά:

—Κοίτα δω! Μια λεκάνη, δυο λεκάνες, τρεις λεκάνες! Και μοιάζει όλο γυναικείο πράμα...

Σε κάμποσα καλάμια, κόκαλα χεριών, βρίσκαμε διατηρημένο ένα ψιλό σύρμα. Ο χριστιανός θα 'ταν δεμένος με κάποιον άλλο — μα, με το κατρακύλισμα στη χαράδρα, αυτός ο σύντροφος σκελετός είχε ξεκόψει.

Ένας όμως από μας στάθηκε τυχερός. Βρήκε τέσσερα κόκαλα χεριών δεμένα μαζί μαζί. Έτσι μαζί μαζί τα σήκωσε και τα κουβάλησε παραμέσα.

ΜΕΣΗΜΕΡΙ. Βαρεμένοι απ' αυτό το πάνε έλα. Περπατούμε αργά, ναρκωμένοι απ' τον φρέσκο ήλιο. Κ' οι κουβέντες, τ' άγαρμπα αστεία, έχουν σταματήσει. Κανένας δε βγάζει μιλιά. Μονάχα όταν ένας βρήκε ένα μικρό κρανίο το έδειξε στους αλλουνούς.

—Για δέστε, είπε

Ήταν παιδάκι.

—Αλλάχ!... Αλλάχ!... μουρμουρίζει ταραγμένος ο μαφαζάς.

Καθίσαμε να φάμε ψωμί. Κανείς δεν έχει όρεξη. Ένας λέει:

—Πόσω χρονώ να 'ταν;

—Για το παιδάκι λες;

—Ναι.

—Τι θα 'ταν; Κάνα δυο χρονώ.

Νωρίς νωρίς το βράδυ είχαμε τελειώσει.

Ο λοχίας πάει στη σιδηροδρομική γραμμή. Κοιτάζει από κει πάνου αν φαίνεται τίποτα στο άνοιγμα της χαράδρας. Δε φαινόταν.

—Εν τάξει!

Ένα δυο παίρνουν ενθύμια γι' αυτή τη μέρα. Άλλος ένα σύρμα. Άλλος ένα μικρό κόκαλο.

—Τι κουράγιο είναι αυτό! διαμαρτύρεται ένας σύντροφος.

—Είναι για δείγμα! άπαντα τότες ένας απ' αυτούς.

Σαν πέσαμε στο δρόμο να γυρίσουμε στο στρατόπεδο, ο νους μας δεν μπορούσε να φύγει απ' τον τόπο που αφήσαμε. Η χαράδρα με τους σκελετούς βάραινε κυριαρχικά — κάτι κουνιόταν, μας παρακολουθούσε βήμα με βήμα.

Σε μια πηγή σταθήκαμε. Πλύναμε τα χέρια μας, τα πρόσωπά μας. Σα ν' αλαφρώσαμε.

—Τι θα γίνουν τόσα κόκαλα; αναρωτιέται μια στιγμή ένας.

Ο Μίλτος τον κοιτάζει ήρεμα.

—Δεν ξέρεις τι γίνεται με τα κόκαλα;

—Όχι.

—Κοπριά, σύντροφε.

—Τι έκανε λέει;

—Κοπριά, σύντροφε. Θα δεις μια μέρα που θα μοσκοπουληθούν. Θα δεις...

Ήταν ταξιδεμένος ο Μίλτος. Ήξερε.

Ω, βέβαια, έτσι θα γίνει: Απ' το Σαουθάμπτον—κάποιο τέτοιο «μπτον»— θ' αριβάρει μια μέρα ένας μπιχιμίχος. Θα σιάξει τα γυαλιά του, θα ξετάσει το πράμα: ποιότης έξτρα για χημικά λιπάσματα. «Πόσα τον τόνο;» «Τόσα.» «Ω, μα αλλού πήραμε τούρκικο πράμα, βουλγάρικο πράμα, ρούσικο πράμα τόσα!» «Μα τούτο δω είναι γνήσιο ελληνικό!» θα του αντιτάξει ο πλασιέ. «Αλήθεια γνήσιο;» «Αλήθεια.» «Ε, τότε ας πάει και το παλιάμπελο!»
Και ο μπιχιμίχος θα συγκατατεθεί σε τιμή ένα γρόσι μεγαλύτερη — επειδή τώρα πια θα ήταν στη μέση ο Περικλής και ο Ικτίνος.

ΤΟ ΑΛΛΟ πρωί επιθεώρηση. Ο Διοικητής. Έβγαλε στην μπάντα ίσαμε τρακόσους σκλάβους: όσους είχαν σουλουπωθεί με τίποτα παλιόρουχα που ζητιάνεψαν, παλιαρβύλες. Οι ρέστοι, που ήμαστε ντυμένοι ακόμα με τσουβάλια, πήραμε διαταγή να ετοιμαστούμε για πορεία.

Ξεκινήσαμε κάτω από ένα καυτόν ήλιο. Περπατούσαμε μες στα βουνά ίσαμε δυο ώρες.

—Μα τι είναι, μωρέ; Τι είναι;

Τέλος μας το ξηγήσαν. Έμας δεν έπρεπε να μας δει ο Ντελλάρα. Μας πήγαιναν να μας κρύψουν.

Το βουνό που ανεβήκαμε γεμάτο θάμνα. Οι σκλάβοι που ήταν ξυπόλυτοι βλαστημούσαν κι άλλαζαν τον αδόξαστο του Σπανιόλου, γενεά προς γενεά.

—Αλήθεια, τον κερατά! Καλά ήταν με τα ταυριά και με τα Τολέδα του! Μ' εμάς τι ήθελε;

Όλη τη μέρα την περάσαμε στο βουνό. Το βράδυ γυρίσαμε στο στρατόπεδο. Ρωτούμε να μάθουμε τι έγινε.

Το «σχέδιο» λέει, ο Σπανιόλος, έκαμε μια γρήγορη βόλτα μπροστά στους σκλάβους, φορούσε λιλιά διάφορα, κ' ήταν σα βρεμένη πουλάδα μες στον ίδρο.

Σκούπιζε τα μάγουλ κ' έλεγε με τα σάλια του που τρέχαν:

—Μουί μπιέν! Μουί μπιέν! (Πολύ καλά! Πολύ καλά!)

Οι δικοί μας μόκο! Που να βγάλει κανένας κιχ. Ο Γιαννιώτης ύστερα θα του άλλαζε την πίστη.

—Πες του πως κάθε Παρασκευή κάνουν και προσευχή! διάταξε το δραγουμάνο ο Διοικητής.

Ο δραγουμάνος το είπε: Έτσι κ' έτσι. Το «σχέδιο» έγλειψε τη γλώσσα του και μυξογέλασε:

—Μουί μπιέν! Μουί μπιέν!

Μουί, λοιπόν, παιδιά! Σ' όλο το στρατόπεδο, το βράδυ, δεν άκουγες παρά την ίδια κραυγή. Οι σκλάβοι την είχαν βρει του γούστου τους, την πιπίλιζαν και χαχάνιζαν. Κ' ύστερα, με τον καιρό, τη βάλαν στην κουβέντα τους, στ' αστεία και στα σοβαρά, την κολνούσαν όπου και να 'ταν.

[adon99]

Παντως στο βιβλιο του με τα απομνημονευματα του ο ακροαριστερος αποστολιδης πετρος στρατιωτικος γιατρος κατα την εκστρατεια κ μετεπειτα μελος του εαμ που μαλιστα για την φιλοτουρκικη του ματια τον τιμησαν με βραβειο οι τουρκοι για το βιβλιο.
Αναφερει οτι κατα το διαστημα τις αιχμαλωσιας του που τον χρησιμοποιουσαν οι τουρκοι σαν γιατρο συναντησε εναν λογαχο του τουρκικου στρατου που το 21 ηταν στην αγκυρα και του ειπε -καλα τοτε στην αγκυρα γιατι σταματησατε αφου νικουσατε! και οτι το βραδυ πριν σταματησει η Ελληνικη επιθεση στους τουρκους γινοταν χαμος ο ινονου ειχε ενημερωσει τον κεμαλ οτι δεν θα μπορουσαν να αντισταθουνε σε επομενη επιθεση και οι αντικεμαλικοι το ιδιο βραδυ καναν συνεχεις συσκεψεις με σχεδιο μολις υποχωρησει την επομενη μερα ο στρατος του κεμαλ να τον συλλαβουν η να τον σκοτωσουν και να υπογραψουν ειρηνη με τους Ελληνες

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Πριν κάποιες δεκαετίες, όταν ήμουν υπίλαρχος, διεξαγόταν μία μεγάλη Τακτική Άσκηση Άνευ Στρατευμάτων (ΤΑΑΣ) σε αμμοδόχο σε κάποιο στρατόπεδο του Έβρου. Είχε δοθεί ως σενάριο η δημιουργία Τουρκικού προγεφυρώματος (δυτικά του Έβρου) και το ασκούμενο Σύνταγμα θα έπρεπε να αντεπιτεθεί με δύο Τακτικά Συγκροτήματα Μ/Κ Τάγματος και Επιλαρχίας για να εξαλείψει το προγεφύρωμα. Ο Συνταγματάρχης έδωσε τις κατευθύνσεις του, οι επιτελείς του προέβησαν στη μελέτη του προβλήματος, έκαναν τις προβλεπόμενες εκτιμήσεις και υπέβαλαν τις προτάσεις τους, ο Συνταγματάρχης αποφάσισε για τον τρόπο ενεργείας και συντάχθηκε η διαταγή πεδίου μάχης για την εκτέλεση της αντεπίθεσης, που δόθηκε στους διοικητές των δύο Τακτικών Συγκροτημάτων. Και ενώ όλα ήταν έτοιμα για να εκδώσουν και οι διοικητές των Τακτικών Συγκροτημάτων τις διαταγές τους, ο Μέραρχος ρώτησε το Συνταγματάρχη για το που θα βρισκόταν όταν θα εκτοξευόταν η αντεπίθεση. Μα στο παρατηρητήριό μου Στρατηγέ, απάντησε εντελώς φυσιολογικά ο Συνταγματάρχης. Το μάτι του Στρατηγού γύρισε ανάποδα. «Στο παρατηρητήριό σου;;; Είμαστε καλά;;; Εδώ κινδυνεύει η πατρίδα και εσύ θα είσαι στο θωρακισμένο παρατηρητήριο σου;;; Εδώ μπροστά θα είσαι. Στη γραμμής εξορμήσεως. Εσύ, ο υποδιοικητής σου και οι επιτελείς σου θα είστε εδώ μπροστά. Θα περιμένετε τα άρματα και τα ΤΟΜΠ και θα τα κατευθύνετε προς τις θέσεις εξορμήσεως». Μοναδικός στρατηγός… Ο καλύτερος και ικανότερος που συνάντησα κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας μου. Μάχιμος από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Και δεν ήταν του Πεζικού ή των Τεθωρακισμένων. Ήταν πυροβολητής, και έξοχος στρατηγός, με το προσωνύμιο «ο Γάτος».


.

Ωραίος σαν Ελλην ο παρατηρών Συνταγματάρχης..... ελπίζω νά παρασημοφορήθηκε.....

Συνεχίζουμε έτσι..... μή φοβάστε τίποτα πατριώτες .....

.

[πατησιωτης]

https://greekcivilwar.wordpress.com/202 ... /gcw-1656/

[Ζαποτέκος]

[Κόκκορας]

5 μηνες εκλογες!
εν καιρω πολεμου

μονο ΕΜΕΙΣ

μετα ψαχνουμε και τα αιτια!

[Ζαποτέκος]

5 μηνες εκλογες!
εν καιρω πολεμου

μονο ΕΜΕΙΣ

μετα ψαχνουμε και τα αιτια!

Εδώ βάλαμε τυπικότατο αρμοστή στην Σμύρνη που τιμωρούσε αυστηρότερα τους Έλληνες παραβάτες απ' τους Τούρκους παραβάτες. Για να κερδίσουμε δήθεν την έξωθεν καλή μαρτυρία, την συμμαχική και την τουρκική. Δεν έχουμε όμως παράπονο. Μας το ξεπλήρωσε καλά ο Τούρκος όταν πέταγε τους Έλληνες τρυτματίες φαντάρους από την προκυμαία της Σμύρνης στην θάλασσα.

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Ελληνικη επιθεση στους τουρκους γινοταν χαμος ο ινονου ειχε ενημερωσει τον κεμαλ οτι δεν θα μπορουσαν να αντισταθουνε σε επομενη επιθεση και οι αντικεμαλικοι το ιδιο βραδυ καναν συνεχεις συσκεψεις με σχεδιο μολις υποχωρησει την επομενη μερα ο στρατος του κεμαλ να τον συλλαβουν η να τον σκοτωσουν και να υπογραψουν ειρηνη με τους Ελληνες

ΑΥΤΑ τα λεει και ο βιογραφος του κεμαλ αγγλος συγγραφευς ΑΡΜΣΤΡΟΝΓΚ

[Στύγιος]

Συνελόντι ειπείν: Η μαλακία που έδερνε βασιλιάδες και πουστοδεξιούς,

Συνέχισε για 100 σελίδες ακόμα...

[Ζαποτέκος]

Συνέχεια του φωτογραφικού αφιερώματος που ξεκίνησα απ' την σελ. 16 και μετά. Ζαποτέκος @ Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία Προσοχή γιατί υπάρχουν και μερικές σκληρές εικόνες όπως εδώ Ζαποτέκος @ Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία και εδώ Ζαποτέκος @ Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία με ατιμασμένους/ακρωτηριασμένους Έλληνες στρατιώτες.


Τούρκοι πεζοί διέρχονται τον Σαγγάριο


Εθελοντές από την Σμύρνη προσέρχονται προς κατάταξη


Αναγνώριση θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας από συγγενικά τους πρόσωπα σε κάποιο προάστιο της Σμύρνης


Έλληνας στρατιώτης μόλις έχει επιστρέψει απ' την αιχμαλωσία του στην Μ. Ασία


Τούρκοι αιχμάλωτοι

[Ζαποτέκος]

Η σύζυγος του υποστράτηγου Κλαδά παραδίδει δέματα σε Τούρκους αιχμαλώτους


Έλληνες στρατιωτες μόλις έχουν επιστρέψει απ' την αιχμαλωσία τους στην Μ. Ασία το 1923


Επιστροφή απ' την αιχμαλωσία Έλληνα στρατιώτη







Πηγή : Μικρασιατική Εκστρατεία , Μεγάλες Μάχες , εκδόσεις Περισκόπιο

[Mitharadir]

Συνοψίζωντας τα αίτια της αποτυχίας της Μικρασιατικής εκστρατείας μπορούν να αποδοθούν στους παρακάτω λόγους
1)Αδυναμία συνενόησης Ποντίων και Αρμένιων με αποτέλεσμα να καταλήξει η νεοσύστατη τότε Ποντοαρμένικη ομοσπονδία παράλυτη και να πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια του Κεμάλ και των Μπολσεβίκων(διαμελισμός).Έτσι ένα μεγάλο μέτωπο επικίνδυνο εξαφανίστηκε,ένα μέτωπο που αν εξακολουθούσε να υπάρχει θα σφράγιζε την συντριβή του Κεμάλ(και της Τουρκίας) καθώς θα σήμαινε την περικύκλωση του.
2)Στην πτώση της Τσαρικής Ρωσίας και την άνοδο της ΕΣΣΔ.Αν δεν γινόταν αυτό η Ποντοαρμένικη ομοσπονδία δεν θα διαμελιζόταν ανάμεσα σε Κεμάλ και ΕΣΣΔ.
3)Στον εθνικό διχασμό ανάμεσα σε βασιλικούς και βενιζελικούς καθώς και στο κλίμα ηττοπάθειας που καλλιέργησαν οι έλληνες κομμουνιστές στο μέτωπο.
4)Στην ανευθυνότητα του Βενιζέλου που επέλεξε με δική του βούληση να κάνει πρώωρες εκλογές εν μέσω πολέμου.Ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν πως ο Βενιζέλος το έκανε αυτό καθ υπόδειξιν των Γάλλων για να βρει αφορμή να την κοπανήσει στη Γαλλία και να σφραγίσει έτσι την ήττα της Ελλάδας.
5)Στην ανευθυνότητα των Βασιλικών να φέρουν στον θρόνο πίσω τον Κωνσταντίνο έναν άνθρωπο των ηττημένων Γερμανών χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες.
6)Στους Σοβιετικούς αρχικά και έπειτα στους Γάλλους που καθοριστικά βοήθησαν τον Κεμάλ με πολλούς τρόπους.

[Λόρδος Ταντρίδης]

Πάντως με τις περιοχές που μας είχαν δωθεί στην συνθήκη των Σεβρών και μόνο θα μιλούσαμε σήμερα για διπλάσια οικονομία της Ελλάδας ( χώρια του ενδεχόμενου να καταλαμβάναμε και την Κωνσταντινούπολη ) .
Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμου εδάφους στην Ανατολική Θράκη , καθώς και στην κοιλάδα του Μαιάνδρου .
Μία πόλη σαν την Σμύρνη που θα έλεγχε όλο το εμπόριο της δυτικής Τουρκίας , όπως κάνει η Θεσσαλονίκη για την βαλκανική ενδοχώρα .
Αρκετοί επιπλέον αρχαιολογικοί χώροι για ανάδειξη πολιτισμού και τουριστικά έσοδα ( Πέργαμος , Μίλητος , Έφεσος ) , αφήνω ερωτηματικό στο αν συμπεριλαμβανόταν στην περιοχή της Σμύρνης και οι Σάρδεις και η Ιεράπολις .
Χώρια του ότι δεν θα υπήρχε θέμα εκμετάλλευσης του Αιγαίου . Οι μοναδικές προστριβές θα βρισκόταν και πάλι στο Καστελλόριζο αλλά χωρίς κίνδυνο να επεκταθούν .

[Αίγαγρος]

Μεγάλο λάθος η επιμονή και εμμονή με τη μικρά Ασία, που είχε δημιουργηθεί εξαιτίας της μεγάλης ιδέας για ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η μόνη ρεαλιστική επιλογή ήταν να ενισχύσουμε τη θέση μας στα Βαλκάνια, να είχαμε επεκταθεί εις βάρος άλλων όμορων κρατών στο βορρά (πχ βόρειο Ηπειρο) και φυσικά στην Ανατολική Θράκη (εξοβελίζοντας σχεδόν οριστικά το τουρκικό στοιχείο από τα Βαλκάνια), στον δικό μας ζωτικό χώρο λόγω γεωγραφικής συνέχειας και όχι να στείλουμε το στράτευμα σε επιχείρηση αυτοκτονίας στις στέπες του οροπεδίου της Ανατολίας. Έτσι, αν είχε στεριώσει αυτό το εγχείρημα, θα είχαμε σύνορα λίγο πιο έξω από την Κωνσταντινούπολη, μη επιτρέποντας την ιλιγγιώδη ανάπτυξη που θα είχε η Πόλη τις επόμενες δεκαετίες και άρα την γιγάντωση της τουρκικής ισχύς, ενώ θα είχαμε και καλύτερο έλεγχο επί των στενών.

[hades]

Μεγάλο λάθος η επιμονή και εμμονή με τη μικρά Ασία, που είχε δημιουργηθεί εξαιτίας της μεγάλης ιδέας για ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η μόνη ρεαλιστική επιλογή ήταν να ενισχύσουμε τη θέση μας στα Βαλκάνια, να είχαμε επεκταθεί εις βάρος άλλων όμορων κρατών στο βορρά (πχ βόρειο Ηπειρο) και φυσικά στην Ανατολική Θράκη (εξοβελίζοντας σχεδόν οριστικά το τουρκικό στοιχείο από τα Βαλκάνια), στον δικό μας ζωτικό χώρο λόγω γεωγραφικής συνέχειας και όχι να στείλουμε το στράτευμα σε επιχείρηση αυτοκτονίας στις στέπες του οροπεδίου της Ανατολίας. Έτσι, αν είχε στεριώσει αυτό το εγχείρημα, θα είχαμε σύνορα λίγο πιο έξω από την Κωνσταντινούπολη, μη επιτρέποντας την ιλιγγιώδη ανάπτυξη που θα είχε η Πόλη τις επόμενες δεκαετίες και άρα την γιγάντωση της τουρκικής ισχύς, ενώ θα είχαμε και καλύτερο έλεγχο επί των στενών.

έχει ξανααναφερθεί αυτό .Μας την φόρεσαν οι Άγγλοι σε αυτό το θέμα