Έχουμε ανακαλύψει στα κείμενα του συγκεκριμένου πολλές απάτες με κομμένες και εξαφανισμένες πηγές. Εϊναι άλλωστε ο μοναδικός τρόπος που έχει για να βγάλει αυτά τα παλαβά, ανιστόρητα συμπεράσματα.
Εννοείτε πως εμείς όταν μιλάμε για "συνέχεια" την εννοούμε κατά γράμμα, αλλά δεν μιλάμε για συνέχεια έθνους αλλά για συνέχεια ιστορικοπολιτισμική. Η συνέχεια αφορά καταγραφές στις πηγές που μας βεβαιώνουν
για δηλώσεις μνήμης και υπερηφάνειας όχι μόνο για τη θρησκεία όπως υποστηρίζουν οι γνωστές αερολογίες αλλά και για ένα σύνολο προγονικών αγαθών όπως η γλώσσα, η μυθολογία, τα αρχαία μνημεία, τα γράμματα, η επιστήμη, η φιλοσοφία.
Οι υπόδουλοι Ρωμαίοι μια χαρά είχαν κατανοήσει τη συνέχεια του ελληνισμού, στον οποίο ανήκαν. Όπως βλέπουμε
μόλις στα τέλη του 16ου αι. είναι ξεκαθαρισμένη η αντίληψη ότι
οι Ρωμαίοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά το εκχριστιανισμένο γένος των Ελλήνων, που έδωσε στον κόσμο και τη σοφία, και τα γράμματα αλλά ακόμα και τον χριστιανισμό εγκαταλείποντας την ειδωλολατρία:
Στο παρόν νήμα έχουμε πολλαπλασιάσει τις αναφορές σύνδεσης των υπόδουλων με την ελληνική αρχαιότητα, αλλά παραθέτω μια ήδη έτοιμη σειρά πηγών που αφορά το διάστημα
1500 έως 1800, πριν την Επανάσταση. Οι πηγές έχουν δώσει το οριστικό χτύπημα σε αυτό το εθνοφοβικό, ελληνοφοβικό και φυσικά, φιλοσλαβικό παραλήρημα του συγκεκριμένου απίθανου τύπου.
Το "Ρωμαίος" στην Τουρκοκρατία είναι όνομα κατά βάση εθνοτικό (όχι εθνικό) δηλ. έχει συγκεκριμένο ιστορικοπολιτισμικό περιεχόμενο και σημαίνει ουσιαστικά "ελληνορθόδοξος". Πάντως παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε λόγο να διαφωνήσουμε με τη θεωρία που θέλει το έθνος να σχετίζεται με την διεκδίκηση πολιτειακής αυτονομίας, μελετώντας τις πηγές της Τουρκοκρατίας, θα βρούμε ένα πλήθος από πηγές που δηλώνουν σαφώς ότι
η υποδούλωση στους Τούρκους αποτελεί μια κατάσταση χαμένου μεγαλείου το οποίο λειτουργεί στα κείμενα ως κίνητρο αποκατάστασης του μεγαλείου αυτού. Κατά συνέπεια, υπάρχουν στην Τουρκοκρατία τα σπέρματα εκείνα που δείχνουν ότι διεκδικείται από τους υπόδουλους ελληνορθόδοξους μια οποιασδήποτε μορφής πολιτειακή αυτονομία από τους Τούρκους. Όπως έχουμε ξαναπεί, η ιδανική κατάσταση θα ήταν η απελευθέρωση και ο επανελληνισμός της Κων/πολης, όμως η Αθήνα δεν ήταν καθόλου εκτός της μνήμης των υπόδουλων, αφού η αρχαία παιδεία, τα αρχαία μνημεία, ο Μαραθώνας κ.ά. ήταν μοτίβο που βλέπουμε διαρκώς στις πηγές.
http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1513http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1525http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1540http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1584http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1592http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1620http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1625http://www.oodegr.com/neopaganismos/rom ... 3.htm#1631
Ούτε όνομα δεν αναφέραμε. Μεταξύ μας τα λέμε .
Ο Ορφεύς ο Θραξ και ο Λέλεξ Αγκαίος απ' την Σάμο ήταν βάρβαροι. 
Καταλαβαίνουμε λοιπόν την δυσκολία του ορισμού. 
