Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Σέλευκας]

Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε και να απαλείψουμε την ελληνική ταυτότητα.
Οτι προστέθηκαν μέσα στην ιστορία στοιχεία μη ελληνικά κατά τη γέννησή τους, τα ρωμαϊκά εννοώ, δεν σβήνει την ελληνική συνέχεια.
Και μάλιστα οταν αυτά δεν ειχαν λειτουργία μετά την κατάρρευση της οικουμενικης Ρώμης.

[Ζαποτέκος]

Όταν το κρατικό όνομα μετατρέπεται σε εθνικό. Μια περίπτωση.
Ο Νικηφόρος Γρηγοράς αποκαλεί τους Βυζαντινούς/Ρωμαίους κατοίκους του υστεροβυζαντινού κράτους της Θεσσαλίας με το όνομα "Θεσσαλοί" , διακρίνοντάς τους από τους Ρωμαίους του βυζαντινού κράτους.


( Τριβαλοί είναι αρχαιοπρεπής ονομασία για τους Σέρβους ).

[taxalata xalasa]

Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε και να απαλείψουμε την ελληνική ταυτότητα.
Οτι προστέθηκαν μέσα στην ιστορία στοιχεία μη ελληνικά κατά τη γέννησή τους, τα ρωμαϊκά εννοώ, δεν σβήνει την ελληνική συνέχεια.
Και μάλιστα οταν αυτά δεν ειχαν λειτουργία μετά την κατάρρευση της οικουμενικης Ρώμης.

Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε και να απαλείψουμε την ρωμαϊκη ταυτότητα.
Οτι προστέθηκαν μέσα στην ιστορία στοιχεία μη ρωμαϊκα κατά τη γέννησή τους, τα ελληνικα εννοώ, δεν σβήνει την ρωμαϊκή συνέχεια.
Και μάλιστα οταν αυτά δεν ειχαν λειτουργία μετά την κατάρρευση της αντοικουμενικης ανατολικης Βρώμης.


φξδ!

[Ζαποτέκος]

Η ελληνορωμαϊκή βυζαντινή ταυτότητα: τα κυριότερα ερωτήματα και οι απαντήσεις
https://www.oodegr.com/neopaganismos/el ... tayt_1.htm

Υ.Γ.1 Απ' τον παραπάνω σύνδεσμο :

Αν και το βασίλειο της νέας Ρώμης ουδέποτε έπαψε να αποτελεί την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η ονομασία «Βυζάντιο» έχει επικρατήσει στις ιστορικές σπουδές. Παρά τις όποιες αντιρρήσεις, η ονομασία αυτή μας βοηθά να προσδιορίσουμε μια αυτοκρατορία με διακριτή ιστορική διαδρομή και ταυτότητα, που στην πορεία του χρόνου απέκτησε διαφορετικά χαρακτηριστικά από την αρχαία ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Όπως γνωρίζουμε, η πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η Κων/πολη ή αλλιώς Νέα Ρώμη, χτίστηκε στη θέση της αρχαίας αποικίας «που ίδρυσαν Έλληνες άποικοι από τα Μέγαρα» (περ. 660 π.Χ.) και λεγόταν «Βυζάντιο» από το όνομα του οικιστή της, του Βύζαντα. Εξ αυτού, η Κων/πολη στις πηγές ονομάζεται «Βυζάντιο» ενώ οι κάτοικοι της λέγονταν «Βυζάντιοι» (=Βυζαντινοί).
Στη βιβλιογραφία αναφέρεται συνήθως ότι τα ‘Βυζάντιο’/‘Βυζαντινός’ ως συλλογικά ονόματα αποτελούν νεολογισμούς του 16ου αι. Στην πραγματικότητα πάντως υπάρχουν αναφορές στις πηγές όπου με συνεκδοχική χρήση, το όνομα της πρωτεύουσας μπορεί να δηλώσει είτε το σύνολο των Ρωμαίων της Ανατολής, είτε την Αυτοκρατορία ολόκληρη.
Για παράδειγμα, τον 12ο αιώνα ο Κωνσταντίνος Μανασσής, περιγράφοντας τη νίκη των Ρωμαίων κατά των Περσών επί αυτοκράτορα Ηρακλείου (7ος αι.), αναφέρει ότι τους Πέρσες θέρισε «βυζαντινό σπαθί»[56], άρα εδώ, το όνομα της πρωτεύουσας δηλώνει συνολικά τη μαχόμενη αυτοκρατορία:


Υ.Γ.2 Καταρτζής - ελληνικά - ρωμαίικα

[Chronicle]

Απ' τον παραπάνω σύνδεσμο :

Υ.Γ.2 Καταρτζής - ελληνικά - ρωμαίικα

Καλημέρα, βλέπω άμεση ενημέρωση!

Επειδή έχουν γίνει 2-3 μικρές αλλαγές από τότε που ανέβηκε, να πω ότι το απόσπασμα διαμορφώθηκε ακόμα καλύτερα, με άλλη φράση από την ίδια σελίδα που δείχνει την ουσιαστική αδυναμία του Καταρτζή να εμφανίσει τα περιβόητα "ρωμέικα" ως κάτι διαφορετικό από τα ελληνικά.

Ουσιαστικά το μόνο που δεν λέει είναι ότι απλά βάφτισε τα ελληνικά... "ρωμέικα":



Το άρθρο έχει λάβει υπόψη του όλη τη συζήτηση, θέτει τα ζητήματα με τρόπο περιεκτικό και η ορολογία είναι ακριβής, χωρίς δηλ. να εξαρτάται από το συγκρουσιακό κλίμα. Το κείμενο είναι εκτενές φυσικά, αλλά πώς αλλιώς να εμφανιστεί μια δουλειά τόσων χρόνων που "ως εκ θαύματος" έδειξε ότι η συνέχεια Ελλήνων και ελληνικής γλώσσας περνά από το Βυζάντιο (και εννοείται τα τεκμήρια που υπάρχουν είναι πολύ περισσότερα) χωρίς φυσικά με την αναφορά σε "συνέχεια" να μιλάμε για απολιθώματα αλλά για ανθρώπινες καταστάσεις που επηρεάζονται από το ιστορικό πλαίσιο.
Εκτός βεβαίως από όλα τα άλλα, Γραικός, Γραικία, Γραικών χώρα, Ελλάδος κ.λπ. κ.λπ. που τα εξαφάνισαν οι γραικοθάφτες. Κατά τα άλλα, μερικοί είδαν στο Βυζάντιο αμιγώς "εθνοτική" ή "εθνική" "ρωμαϊκή ταυτότητα"...

[Ζαποτέκος]

Τώρα αυτό το χωρίο μπορεί να φανταστεί κάποιος πώς μπορεί να γράφτηκε στα αραβικά ;

Ευτύχιος ( Sa'id ibn Batriq/Bitriq ) , πατριάρχης Αλεξανδρείας , 877 - 940

But there was a boy named Wardem with Omar who knew the Roman tongue, because he was a Greek by birth.

https://archive.org/details/libraryofpa ... ew=theater

Το λατινικό κείμενο :

σελ. 1983 ( 1094 )
https://books.google.gr/books?id=ZSNKAA ... &q&f=false

Το αραβικό κείμενο είναι εδώ - οι Άραβες γράφουν ανάποδα βέβαια, απ' το τέλος προς την αρχή , δεξιά προς αριστερά .
https://archive.org/details/annaleseuty ... ew=theater

[Ζαποτέκος]

Συνήθως στην βυζαντινή γραμματεία ο ειδωλολάτρης αναφέρεται ως Έλλην , είτε ήταν εθνοτικός Έλλην είτε όχι.
Ένα χωρίο του Νικήτα Δαυίδ Παφλαγόνος ( 10ος αι. ) που αναφέρει ειδωλολάτρες Έλληνες και βαρβάρους την εποχή δράσης του Αποστόλου Ανδρέα.

Οὕτως εἰδωλολατρεία πᾶσα τῶν Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων · καὶ δαιμόνων ὀφρὺς οὕτω πᾶσα , διὰ τῆς ἐν τῷ ̓Ανδρέᾳ τοῦ Ἰησοῦ δυνάμεως ἐμειοῦτο καταργούμενα.

σελ.72
https://books.google.gr/books?id=h_MUAA ... &q&f=false

===============================================
Ο Παχώμιος Ρουσάνος ( 16ος αι. ) για την ελληνική γλώσσα.

Για τον Παχώμιο Ρουσάνο η ανάγνωση των Γραφών είναι καθήκον απαραίτητο αλλά και δυνατό αφού η ελληνική γλώσσα συνεχίζει να υφίσταται στην εποχή του με ομοιότητες γονιού με τέκνο με αυτή της αρχαίας ελληνικής· παραγκωνίζει τις όποιες γλωσσικές δυσκολίες με το απλοϊκό επιχείρημα: «Ἀλλὰ φησὶν ἀναγινώσκων οὐ συνίημι ἅπερ ἀναγινώσκω. Μή τις Αἰθίοψ εἶ , εἰπέ μοι, ἢ ΄Ἄραψ ὅτι οὐ γινώσκεις τὴν τῶν Γραικῶν διάλεκτον; » στοχεύοντας προφανώς στη διέγερση του πατριωτικού φιλότιμου των αναγνωστών του Ελλήνων, απέναντι σε μια γλώσσα φανερά ελληνική έστω και αν είναι σχετικά δύσκολη.
σελ.24
http://ikee.lib.auth.gr/record/295139/f ... -20620.pdf
https://books.google.gr/books?id=YivdWx ... &q&f=false
Τις απόψεις του Παχωμίου για τις διαλέκτους των Ελλήνων ( Αχαιών , Μακεδόνων , Κρητών , Κεφαλληνίων , Αδριανοπολιτών , Ζακυνθηνών , Κυπρίων , Κερκυραίων , Κρητών , Σικελιωτών , Απουλιωτών , Καρπαθίων , Κυζικηνών , Ελλησποντίων , Λεσβίων , Αθωνιτών , Ποντίων ) μπορείτε να διαβάσετε αυτή την παλιά ανάρτηση του Αρχικλέφταρου : http://kleftouria.blogspot.com/2009/11/ ... st_24.html

[Ζαποτέκος]

Να προσθέσουμε σε αυτά

SpoilerShow

Ησύχιος ( 5ος αι. ) : Ραίκος. Έλλην. Ρωμαίοι δέ το γ προσθέντες Γραικόν φασί.

Σούδα ( 10ος αι. ) :
Γραικοί : Οι Έλληνες. Εκ του Γραίξ, Γραικός.
Ραίκος : Ρωμαίος.

Ετυμολογικό Μέγα ( 10ος - 11ος αι. ) :
Γραικός : Καλλίμαχος, και γής ημετέρης αδαείς. Παρά το ραίσαι. Ραικός και Γραικός. Διά γάρ τήν κατά πολύ ανδρείαν ούτως οι Έλληνες εκαλούντο. Ή από τινος Έλληνος Γραικού, ως από του Έλλην Έλληνος ελληνιστί και γραικιστί.
Ραικός : από του Γραικός. αποβολή του γ εις το διαραίσαι.

Λεξικό (Ψευδο)Ζωναρά ( 12ος αι. ) :
Γραικοί: οἱ Ελληνες. ἀπὸ κώμης τινός. παρὰ τὸ ῥαῖσαι ῥαικὸς καὶ Γραικός. Καὶ γὰρ διὰ τὴν πολλὴν ἀνδρείαν οἱ Ελληνες ουτως ἐκαλοῦντο.
Ραικόσ : ὁ ̔Ρωμαῖος. Επίχαρμος· φιλεῖ ειναι γραικὸς, ἀποβολῇ τοῦ ˉγ ῥαικός.

Μέγας Φώτιος ( 9ος αι. ) , Λεξικόν : Ῥαικούσ: οἱ βάρβαροι τοὺς Ἕλληνας· Σοφοκλῆς τηῖ λέξει κέχρηται.

Μιχαήλ Ψελλός ( 11ος αι. ) , Ποιήματα : Ῥαικὸς ὁ Ἕλλην λέγεται

========================================================================
Ο Ανδρέας Καισαρείας (563 - 637) έγραψε σχόλια στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Σχολιάζοντας το χωρίο 17,10 βασιλεῖς ἑπτά εἰσιν· διακρίνει επτά βασιλείες : Ασσύριοι ( Νίνος ) , Μήδοι ( Αρβάκης ) , Χαλδαίοι ( Ναβουχοδονόσορ ) , Πέρσες ( Κύρος ) , Μακεδόνες ( Αλέξανδρος ) , πρεσβυτέρα Ρώμη ( Ρωμύλος ) , Νέα Ρώμη ( Μέγας Κωνσταντίνος ) .


Στο παρακάτω χωρίο η "παλαιά φωνή" να είναι η περσική άραγε ;
]

[Ζαποτέκος]

Παρόλο που οι Βυζαντινοί αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι , συχνά στην βυζαντινή γραμματεία ως Ρωμαίων Εκκλησία και Ρωμαϊκή Εκκλησία αναφέρεται η Εκκλησία της Ρώμης ( Βατικανό ). Εδώ ένα χωρίο του 12ου αι. ( Θεόδωρος Βαλσαμων / Ζωναράς ) όπου ρωμαϊκά βιβλία είναι τα λατινικά βιβλία :

=============================================
1054. Ο Ουμβέρτος με τις βλακείες του δημιουργεί το Σχίσμα. Αν η απόδοση απ' το λατινικό κείμενο είναι πιστή συνδέει τους Βυζαντινούς/Ρωμαίους/Γραικούς με τον αρχαιοελληνικό παγανισμό ( Πελασγοί , Αθηναίοι Ακαδημαϊκοί , καινοδιαθηκικοί Έλληνες = εθνικοί ).

[Ζαποτέκος]

Ψευδο-Διονύσιος Αρεοπαγίτης ( 6ος αι. μ.Χ. )
Σε όλο το έργο το Έλληνες σημαίνει εθνικοί/ειδωλολάτρες. Έχει δηλαδή θρησκευτική σημασία.
Να είναι το παρακάτω χωρίο άραγε η μοναδική εθνοτική αναφορά όπως αποδίδει το λατινικό κείμενο ( Γραικοί ) ;

https://books.google.gr/books?id=j9J9Ps ... &q&f=false

[ksk]

Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε και να απαλείψουμε την ελληνική ταυτότητα.
Οτι προστέθηκαν μέσα στην ιστορία στοιχεία μη ελληνικά κατά τη γέννησή τους, τα ρωμαϊκά εννοώ, δεν σβήνει την ελληνική συνέχεια.
Και μάλιστα οταν αυτά δεν ειχαν λειτουργία μετά την κατάρρευση της οικουμενικης Ρώμης.

Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε και να απαλείψουμε την ρωμαϊκη ταυτότητα.
Οτι προστέθηκαν μέσα στην ιστορία στοιχεία μη ρωμαϊκα κατά τη γέννησή τους, τα ελληνικα εννοώ, δεν σβήνει την ρωμαϊκή συνέχεια.
Και μάλιστα οταν αυτά δεν ειχαν λειτουργία μετά την κατάρρευση της αντοικουμενικης ανατολικης Βρώμης.


φξδ!

[Chronicle]

Ψευδο-Διονύσιος Αρεοπαγίτης ( 6ος αι. μ.Χ. )
Σε όλο το έργο το Έλληνες σημαίνει εθνικοί/ειδωλολάτρες. Έχει δηλαδή θρησκευτική σημασία.
Να είναι το παρακάτω χωρίο άραγε η μοναδική εθνοτική αναφορά όπως αποδίδει το λατινικό κείμενο ( Γραικοί ) ;

https://books.google.gr/books?id=j9J9Ps ... &q&f=false

Κοίταξα να το βρω, αλλά δυστυχώς είναι από την παράφραση του Παχυμέρη. Στο πρωτότυπο υπονοείται η εθνοτική αναφορά αλλά δεν υπάρχει το όνομα "Έλληνες".

[Chronicle]

Στο παρακάτω χωρίο η "παλαιά φωνή" να είναι η περσική άραγε ;

Απ' ότι βλέπω, από την αρχαιότητα ήξεραν ότι η λέξη είναι περσική. Το αναφέρει επίσης και ο Ησύχιος. Οπότε μάλλον στην περσική αναφέρεται.

[Ζαποτέκος]

Ψευδο-Διονύσιος Αρεοπαγίτης ( 6ος αι. μ.Χ. )
Σε όλο το έργο το Έλληνες σημαίνει εθνικοί/ειδωλολάτρες. Έχει δηλαδή θρησκευτική σημασία.
Να είναι το παρακάτω χωρίο άραγε η μοναδική εθνοτική αναφορά όπως αποδίδει το λατινικό κείμενο ( Γραικοί ) ;

https://books.google.gr/books?id=j9J9Ps ... &q&f=false

Κοίταξα να το βρω, αλλά δυστυχώς είναι από την παράφραση του Παχυμέρη. Στο πρωτότυπο υπονοείται η εθνοτική αναφορά αλλά δεν υπάρχει το όνομα "Έλληνες".

Να το λέει για τον εαυτό του ο Παχυμέρης , για τον Ψευδο - Διονύσιο , ή και για τους δύο άραγε ;

[Ζαποτέκος]

Chronicle

Αυτό που λέει εδώ ο Ψελλός να το εμπνεύστηκε στο περίπου αντίστροφο από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο ;
( Όπου Έλλην και στις δύο περιπτώσεις να σημαίνει παγανιστής . Στον Ψελλό αρχαίος Έλληνας παγανιστής. Γένος Ελλήνων / Γένος Χριστιανών ).

Ψελλός
ἄνδρα τὸ μὲν γένος οὐχ Ἕλληνα, τὸ δὲ ἦθος τοῦ καλλίστου γένους, ἡρωϊκὸν δὲ τὸ εἶδος, καὶ τὸ σεβάσμιον ἐξ ἀρχαίας εὐτυχίας κεκτημένον
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A7%C ... %B1/%CE%95

Γρηγόριος ο Θεολόγος
γενέσθαι γὰρ ἄνδρα Ἕλληνα μὲν τὴν θρησκείαν, τὸν τρόπον δὲ ὑπὲρ Ἕλληνα, καὶ κατὰ τοὺς ἀρίστους τῶν πάλαι καὶ νῦν ἐπαινουμένων
σ. 23
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Mig ... em%20i.pdf