Και οι αρχαίοι Έλληνες υποστήριζαν ότι είχαν πάρει τις επιστήμες από τους Αιγύπτιους. Αυτό δείχνει ότι για τους Έλληνες, τους Ρωμαίους και αργότερα για τους Ρωμιούς η ουσία των πραγμάτων δεν κρυβόταν στην παλαιότητα, αλλά στην εξέλιξη. Δεν ξέρω από πού ξεκίνησε η εμμονή με την αποθέωση της παλαιότητας (ίσως από μια άλλη μερίδα Ελλήνων, δεν το έχω ψάξει άλλωστε), ένα όμως είναι σίγουρο: ότι οι πρωτο-χριστιανοί απολογητές με τέτοια φαιδρά επιχειρήματα (ότι οι φιλόσοφοι των Ελλήνων αντέγραψαν τον αρχαιότερο Μωυσή κλπ), copy-paste από Εβραίους διανοητές, προσπαθούσαν να μειώσουν το ποιοτικό χάσμα μεταξύ της ελληνικής και της εβραϊκής/πρωτο-χριστιανικής σκέψης.
Οπότε, Chronicle, επιχειρήματα του τύπου
- οι Ρωμαίοι πήραν τους νόμους από τους Έλληνες (όταν είναι γενικά αποδεκτή η ανωτερότητα του ρωμαϊκού δικαίου)
- ήξεραν καλά ότι οι Έλληνες ήταν αρχαιότεροι των Ρωμαίων (αναφορικά με το μύθο της διττής καταγωγής του βυζαντινού γένους)
- οι μύθοι απέδιδαν ελληνική καταγωγή στους αρχαίους Ρωμαίους (το έσχατο επιχείρημα απελπισίας των ελληνοκεντρικών προκειμένου να δικαιολογήσουν το κόλλημα των Βυζαντινών με το ρωμαϊκό όνομα)
έχουν ελάχιστη βαρύτητα.