Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Pertinax]

Το Πάριο Χρονικό φαίνεται πως είχε για πηγή του τον Αριστοτέλη . Κοινός τόπος ήταν βρε συ πως Γραικοί = Έλληνες.

Το Πάριο Χρονικό προφανώς γράφτηκε από κάποιον ειδήμονα-χρονογράφο.
Η ουσία είναι ότι δεν αυτοπροσδιοριζόταν κανείς Έλληνας της κλασικής και ελληνιστικής εποχής ως Γραικός και σαν μυθικό όνομα είχε σαφώς λιγότερη αίγλη από τους Αχαιούς ήρωες της Ιλιάδας. Επομένως η μετάβαση από το θρησκευτικά λοιδωρημένο Έλλην στο Γραικός (και με ξεκάθαρη επίδραση του λατινικού Graecus) ήταν εθνικός υποβιβασμός.

Εντάξει , αφού το λές θα σου χαλάσω εγώ χατίρι ; Tι κι αν οι Βυζαντινοί διαφωνούν μαζί σου :

Λεξικό Ζωναρά ( 12ος αι. ) :
Γραικοί. οἱ Ελληνες. ἀπὸ κώμης τινός. παρὰ τὸ ῥαῖσαι ῥαικὸς καὶ γραικός. καὶ γὰρ διὰ τὴν πολλὴν ἀνδρείαν οἱ Ελληνες ουτως ἐκαλοῦντο.

Τι σχέση μπορεί να έχει μια τραβηγμένη ερμηνεία του 12ου αι. με την πραγματικότητα του 4ου-5ου;

Λες οι του 4ου-5ου να σκέφτηκαν "ας το γυρίσουμε στο Γραικοί για να φαινόμαστε πιο μάγκες"

Εντωμεταξύ ο αυθεντικός Ζωναράς γράφει το ακριβώς αντίθετο, πως το Γραικός ήταν όνειδος δυσγενείας (ανανδρείας), σύμφωνα με τους αρχαίους Ρωμαίους:

«τηρήσας δέ ποτε τοὺς ̔Ρωμαίους καταφρονητικῶς αὐλιζομένους, μέγα γὰρ τῇ νίκῃ φρονοῦντες καὶ τὸν Ξάνθιππον ὡς Γραικὸν ὑπερορῶντες˙ ουτω γὰρ καλοῦσι τοὺς Ελληνας, καὶ εἰς ονειδος δυσγενείας τῷ προσρήματι κατ’ αὐτῶν χρῶνται»

δυσγένεια
2. έλλειψη γενναιοφροσύνης, ποταπότητα, χαμέρπεια
http://greek_greek.enacademic.com/40195/%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1

[Ζαποτέκος]

Το Πάριο Χρονικό προφανώς γράφτηκε από κάποιον ειδήμονα-χρονογράφο.
Η ουσία είναι ότι δεν αυτοπροσδιοριζόταν κανείς Έλληνας της κλασικής και ελληνιστικής εποχής ως Γραικός και σαν μυθικό όνομα είχε σαφώς λιγότερη αίγλη από τους Αχαιούς ήρωες της Ιλιάδας. Επομένως η μετάβαση από το θρησκευτικά λοιδωρημένο Έλλην στο Γραικός (και με ξεκάθαρη επίδραση του λατινικού Graecus) ήταν εθνικός υποβιβασμός.

Εντάξει , αφού το λές θα σου χαλάσω εγώ χατίρι ; Tι κι αν οι Βυζαντινοί διαφωνούν μαζί σου :

Λεξικό Ζωναρά ( 12ος αι. ) :
Γραικοί. οἱ Ελληνες. ἀπὸ κώμης τινός. παρὰ τὸ ῥαῖσαι ῥαικὸς καὶ γραικός. καὶ γὰρ διὰ τὴν πολλὴν ἀνδρείαν οἱ Ελληνες ουτως ἐκαλοῦντο.

Τι σχέση μπορεί να έχει μια τραβηγμένη ερμηνεία του 12ου αι. με την πραγματικότητα του 4ου-5ου;

Λες οι του 4ου-5ου να σκέφτηκαν "ας το γυρίσουμε στο Γραικοί για να φαινόμαστε πιο μάγκες"

Εντωμεταξύ ο αυθεντικός Ζωναράς γράφει το ακριβώς αντίθετο, πως το Γραικός ήταν όνειδος δυσγενείας (ανανδρείας), σύμφωνα με τους αρχαίους Ρωμαίους:

«τηρήσας δέ ποτε τοὺς ̔Ρωμαίους καταφρονητικῶς αὐλιζομένους, μέγα γὰρ τῇ νίκῃ φρονοῦντες καὶ τὸν Ξάνθιππον ὡς Γραικὸν ὑπερορῶντες˙ ουτω γὰρ καλοῦσι τοὺς Ελληνας, καὶ εἰς ονειδος δυσγενείας τῷ προσρήματι κατ’ αὐτῶν χρῶνται»

δυσγένεια
2. έλλειψη γενναιοφροσύνης, ποταπότητα, χαμέρπεια
http://greek_greek.enacademic.com/40195/%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Τι σχέση έχει ο 4ος - 5ος αι. μ.Χ. ( έχουμε συμφωνήσει όλοι πως μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ. υπάρχουν Έλληνες ) , δηλαδή πρωτοβυζαντινή περίοδος , με τον 12ο αι. , δηλαδή μεσοβυζαντινή περίοδος που έχουμε το ελληνόφωνο έθνος των Ρωμαίων. Τον 5ο αι. αυτοπροσδιορίζονταν ακόμη σαν Έλληνες ( έχω φέρει επιγραφές από τα Μέγαρα ). "Γραικούς" αναφέρουν μόνο οι λατινόφωνοι είτε χλευσατικά ( Προκόπιος ) , είτε πνευματικά ( Αμμιανός Μαρκελίνος ) . Το "Γραικός" χρησιμοποιείται ως αυτοπροσδιορισμός την μεσοβυζαντινή περίοδο απ' την οποία είναι και το λήμμα του λεξικού.


Ο Ζωναράς δεν λέει κάτι διαφορετικό από τον Προκόπιο , τον Κάτωνα ή τον Ιουβενάλιο. Δηλαδή την γνώμη των λατινοφώνων για τους Έλληνες. Και συγκεκριμένα για τον Ξάνθιππο που τους σοδόμισε. Αντίθετα ο Ψευδο - Ζωναράς σου λέει την γνώμη των Γραικών για τους … Γραικούς.

edit

μια τραβηγμένη ερμηνεία του 12ου αι.

Δεν μας αρέσει ο 12ος αι. ; Να βάλουμε 10ο αι. :

Ετυμολογικό το Μέγα ( 10ος – 11ος αι. ) :

Γραικός : Καλλίμαχος, και γής ημετέρης αδαείς. Παρά το ραίσαι. Ραικός και Γραικός. Διά γάρ τήν κατά πολύ ανδρείαν ούτως οι Έλληνες εκαλούντο. Ή από τινος Έλληνος Γραικού, ως από του Έλλην Έλληνος ελληνιστί και γραικιστί.

[Pertinax]

Τι σχέση έχει ο 4ος - 5ος αι. μ.Χ. ( έχουμε συμφωνήσει όλοι πως μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ. υπάρχουν Έλληνες ) , δηλαδή πρωτοβυζαντινή περίοδος , με τον 12ο αι. , δηλαδή μεσοβυζαντινή περίοδος που έχουμε το ελληνόφωνο έθνος των Ρωμαίων. Τον 5ο αι. αυτοπροσδιορίζονταν ακόμη σαν Έλληνες ( έχω φέρει επιγραφές από τα Μέγαρα ). "Γραικούς" αναφέρουν μόνο οι λατινόφωνοι είτε χλευσατικά ( Προκόπιος ) , είτε πνευματικά ( Αμμιανός Μαρκελίνος ) . Το "Γραικός" χρησιμοποιείται ως αυτοπροσδιορισμός την μεσοβυζαντινή περίοδο απ' την οποία είναι και το λήμμα του λεξικού.

Ο Ζωναράς δεν λέει κάτι διαφορετικό από τον Προκόπιο , τον Κάτωνα ή τον Ιουβενάλιο. Δηλαδή την γνώμη των λατινοφώνων για τους Έλληνες. Και συγκεκριμένα για τον Ξάνθιππο που τους σοδόμισε. Αντίθετα ο Ψευδο - Ζωναράς σου λέει την γνώμη των Γραικών για τους … Γραικούς.

Μα ήδη τον 4ο-5ο υπήρχε μια αυξημένη τάση αντικατάστασης του ονόματος. Βλέπε τον Πρίσκο.
Αυτοί που αυτοπροσδιορίζονταν ακόμα ως Έλληνες μειώνονταν όλο και περισσότερο.

Από πού προκύπτει ότι το βυζαντινό Γραικός του 4ου-5ου, ακόμα και του 7ου-8ου αιώνα, συνδεόταν με την ανδρεία; Γιατί εμένα μου φαίνεται ως μεταγενέστερη ερμηνεία που ήθελε να ανασκευάσει τη μακραίωνη σύνδεση του λατινικού Graecus με την ανανδρεία.

[MiGiSukhoI]

Όσο είναι η Istanbul, άλλο τόσο ήταν και η Ανατολική Ρωμαϊκή Επαρχία..

[Ζαποτέκος]

Τι σχέση έχει ο 4ος - 5ος αι. μ.Χ. ( έχουμε συμφωνήσει όλοι πως μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ. υπάρχουν Έλληνες ) , δηλαδή πρωτοβυζαντινή περίοδος , με τον 12ο αι. , δηλαδή μεσοβυζαντινή περίοδος που έχουμε το ελληνόφωνο έθνος των Ρωμαίων. Τον 5ο αι. αυτοπροσδιορίζονταν ακόμη σαν Έλληνες ( έχω φέρει επιγραφές από τα Μέγαρα ). "Γραικούς" αναφέρουν μόνο οι λατινόφωνοι είτε χλευσατικά ( Προκόπιος ) , είτε πνευματικά ( Αμμιανός Μαρκελίνος ) . Το "Γραικός" χρησιμοποιείται ως αυτοπροσδιορισμός την μεσοβυζαντινή περίοδο απ' την οποία είναι και το λήμμα του λεξικού.

Ο Ζωναράς δεν λέει κάτι διαφορετικό από τον Προκόπιο , τον Κάτωνα ή τον Ιουβενάλιο. Δηλαδή την γνώμη των λατινοφώνων για τους Έλληνες. Και συγκεκριμένα για τον Ξάνθιππο που τους σοδόμισε. Αντίθετα ο Ψευδο - Ζωναράς σου λέει την γνώμη των Γραικών για τους … Γραικούς.

Μα ήδη τον 4ο-5ο υπήρχε μια αυξημένη τάση αντικατάστασης του ονόματος. Βλέπε τον Πρίσκο.
Αυτοί που αυτοπροσδιορίζονταν ακόμα ως Έλληνες μειώνονταν όλο και περισσότερο.

Από πού προκύπτει ότι το βυζαντινό Γραικός του 4ου-5ου, ακόμα και του 7ου-8ου αιώνα, συνδεόταν με την ανδρεία; Γιατί εμένα μου φαίνεται ως μεταγενέστερη ερμηνεία που ήθελε να ανασκευάσει τη μακραίωνη σύνδεση του λατινικού Graecus με την ανανδρεία.

Ο smerd έχει ερμηνεύσει το "Γραικός" του Πρίσκου ως υιοθέτηση εξωνυμίου. Αντίθετα έχει πεί πως απ' το κείμενο του Πρίσκου φαίνεται πως στην εποχή του υπήρχαν ακόμη Έλληνες και Ρωμαίοι.

ἐν μεσωτάτῳ δὲ ἧστο ἐπὶ κλίνης ὁ Ἀττήλας, ἑτέρας ἐξόπισθεν κλίνης ὑπαρχούσης αὐτῷ, μεθ' ἣν βαθμοί τινες ἐπὶ τὴν αὐτοῦ ἀνῆγον εὐνὴν καλυπτομένην ὀθόναις καὶ ποικίλοις παραπετάσμασι κόσμου χάριν, καθάπερ ἐπὶ τῶν γαμούντων Ἕλληνές τε καὶ Ῥωμαῖοι κατασκευάζουσιν.


Και έτσι που τα λές αν υποθέσουμε πως είναι ουσιαστικά ενισχύεις ακόμη περισσότερο την ελληνικότητα των Μεσοβυζαντινών και τους αφαιρείς ρωμαϊκότητα. !

[Pertinax]

Και έτσι που τα λές αν υποθέσουμε πως είναι ουσιαστικά ενισχύεις ακόμη περισσότερο την ελληνικότητα των Μεσοβυζαντινών και τους αφαιρείς ρωμαϊκότητα. !

Ούτως ή άλλως δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω τέτοιου είδους (παλαιο) ρωμαϊκότητα για όλους τους βυζαντινο-Ρωμαίους. Τέτοια ρωμαϊκότητα (ως ιστορική μνήμη) διατηρούσε μόνο η άρχουσα ελίτ.

[Ζαποτέκος]

Και έτσι που τα λές αν υποθέσουμε πως είναι ουσιαστικά ενισχύεις ακόμη περισσότερο την ελληνικότητα των Μεσοβυζαντινών και τους αφαιρείς ρωμαϊκότητα. !

Ούτως ή άλλως δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω τέτοιου είδους (παλαιο) ρωμαϊκότητα για όλους τους Βυζαντινούς. Τέτοια ρωμαϊκότητα (ως ιστορική μνήμη) διατηρούσε μόνο η άρχουσα ελίτ.

Ενώ η πλειοψηφία των Βυζαντινών ( λαός ) διατηρούσε ( παλαιο ) ελληνικότητα ως ιστορική μνήμη. Πάντα το έλεγα πως είσαι ένας από εμάς.

[Pertinax]

Ενώ η πλειοψηφία των Βυζαντινών ( λαός ) διατηρούσε ( παλαιο ) ελληνικότητα ως ιστορική μνήμη. Πάντα το έλεγα πως είσαι ένας από εμάς.

Και έτσι να ήταν, αυτό δεν τους έκανε εθνοτικά Έλληνες (όπως οι άρχοντες δεν ήταν πλέον πραγματικοί Αύσονες), γιατί είχε γίνει μια δευτερεύουσα προγονική κατάσταση που ωχριούσε μπροστά στον Πατέρα-Ιδρυτή Μέγα Κωνσταντίνο. Ουσιαστικά οι Γραικοί ήταν πλέον "αόρατη εθνότητα" (όπως οι σημερινοί Αγγλο-αμερικάνοι στις ΗΠΑ), γι΄αυτό και η πλειοψηφία δήλωναν Ρωμαίοι στο γένος, ενώ οι προσδιορισμοί Γραικοί-Έλληνες χρησιμοποιούνταν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και σε γραπτά λογίων.

[Chronicle]

Έψαχνα και ευτυχώς βρήκα, την παραδοχή των ίδιων των Ρωμαίων, ότι η ρωμαϊκή νομοθεσία είναι επηρεασμένη από την ελληνική.
Μάλιστα, η σπουδαιότητα της μαρτυρίας αυτής είναι αδιαμφισβήτητη, διότι καταγράφεται μέσα στους ίδιους τους ΠΑΝΔΕΚΤΕΣ, χωρίο Ι,2,2.4 (βλ. και ΕΔΩ: Dig. 1.2.2.4).
Επιπλέον, η μαρτυρία αυτή συνιστά επίσημη ρωμαϊκή και αρχαιορωμαϊκή αναγνώριση του υψηλού επιπέδου του ελληνικού νομικού πολιτισμού και της επιρροής από αυτόν (το απόσπασμα από το τεράστιο μεταφραστικό έργο του Ηλία Λιακόπουλου: Πανδέκται, τόμ. 1, 1887, σελ. 6):

[Ζαποτέκος]

Έψαχνα και ευτυχώς βρήκα, την παραδοχή των ίδιων των Ρωμαίων, ότι η ρωμαϊκή νομοθεσία είναι επηρεασμένη από την ελληνική.
Μάλιστα, η σπουδαιότητα της μαρτυρίας αυτής είναι αδιαμφισβήτητη, διότι καταγράφεται μέσα στους ίδιους τους ΠΑΝΔΕΚΤΕΣ, χωρίο Ι,2,2.4 (βλ. και ΕΔΩ: Dig. 1.2.2.4).
Επιπλέον, η μαρτυρία αυτή συνιστά επίσημη ρωμαϊκή και αρχαιορωμαϊκή αναγνώριση του υψηλού επιπέδου του ελληνικού νομικού πολιτισμού και της επιρροής από αυτόν (το απόσπασμα από το τεράστιο μεταφραστικό έργο του Ηλία Λιακόπουλου: Πανδέκται, τόμ. 1, 1887, σελ. 6):

Και δίκαιο τους δώσαμε λέμε !

Όταν ο Καραγιαννόπουλος έγραφε πολλά ενεπνεύσθη ο Κωνσταντίνος εις την νομοθεσίαν του εκ του τοπικού ελληνιστικού δικαίου των ανατολικών επαρχιών δεν φαίνεται να είχε άδικο. Με την διαφορά πως αυτό πήγαινε ακόμη πιο πίσω.

[Chronicle]

Και δίκαιο τους δώσαμε λέμε!

Αν στα ελληνικά πολιτισμικά αγαθά, προσθέσουμε και την ομολογία επιρροής από την ελληνική νομοθεσία, αντιλαμβάνεται κανείς τον φθόνο που οδήγησε την κραταιά Ρώμη σε υποτιμητικές εκφράσεις όπως περί "γραικύλων".

[Chronicle]

Το λάθος του Καλδέλλη να βασιστεί στις ελάχιστες αναφορές σε "πάτριο γλώσσα":



Η σύγκριση της Νεαράς του Ιουστινιανού με τα Βασιλικά δείχνει πως ήδη από τον 9ο προς 10ο αιώνα το "πάτριος φωνή" για τα λατινικά ξηλώνεται συνειδητά ακόμα και από τη ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, τον κορμό της λατινικής ρωμαίκότητας.

[Antigeist]

Και δίκαιο τους δώσαμε λέμε!

Αν στα ελληνικά πολιτισμικά αγαθά, προσθέσουμε και την ομολογία επιρροής από την ελληνική νομοθεσία, αντιλαμβάνεται κανείς τον φθόνο που οδήγησε την κραταιά Ρώμη σε υποτιμητικές εκφράσεις όπως περί "γραικύλων".

Όταν τους έλεγαν "mulierculae", "μυσαρά γένη ανθρώπων που γεννιούνται για να είναι δούλοι", και χίλια δυο άκρως υποτιμητικά πράγματα δεν το κάνανε λόγω κόμπλεξ για τη (δήθεν) πολιτισμάρα τους λες και η ίδια η Ρώμη είχε μείνει ακόμα στην εποχή του μυθικού Ρωμύλου. Είχε ήδη κατάκτησει κοτζάμ Καρχηδόνα και δεν είχε από πλευράς χρημάτων να ζηλεψει σε τίποτα τους Έλληνες, ιδιαίτερα τους ασήμαντους πολιτικά νότιους και τους βάρβαρους δυτικούς Έλληνες.

Τα λέγανε γιατί σιχαινόντουσαν αυτό που πραγματικά και ειλικρινά κατανοούσαν ως αδυναμία και έλλειψη ανδρισμού στους Έλληνες.

Πρέπει κάποιος να είναι απίστευτα γραικύλος για να εξωραΐζει έναν κατακτητικό πόλεμο. Καταλαβαίνουν τα γραικυλικά μυαλά ορισμένων τι σημαίνει η λέξη κατάκτηση; Δεν σημαίνει "πολιτισμικός εμπλουτισμός". Σημαίνει σφαγή αμάχων πληθυσμών, σημαίνει κλεψιά , σημαίνει σκλαβιά, σημαίνει φωτιά, σημαίνει βιασμός, σημαίνει πόνος, σημαίνει βασανιστήρια, σημαίνει κλάψα και αντάρα.

[Ζαποτέκος]

Και δίκαιο τους δώσαμε λέμε!

Αν στα ελληνικά πολιτισμικά αγαθά, προσθέσουμε και την ομολογία επιρροής από την ελληνική νομοθεσία, αντιλαμβάνεται κανείς τον φθόνο που οδήγησε την κραταιά Ρώμη σε υποτιμητικές εκφράσεις όπως περί "γραικύλων".

Όταν τους έλεγαν "mulierculae", "μυσαρά γένη ανθρώπων που γεννιούνται για να είναι δούλοι", και χίλια δυο άκρως υποτιμητικά πράγματα δεν το κάνανε λόγω κόμπλεξ για τη (δήθεν) πολιτισμάρα τους λες και η ίδια η Ρώμη είχε μείνει ακόμα στην εποχή του μυθικού Ρωμύλου. Είχε ήδη κατάκτησει κοτζάμ Καρχηδόνα και δεν είχε από πλευράς χρημάτων να ζηλεψει σε τίποτα τους Έλληνες, ιδιαίτερα τους ασήμαντους πολιτικά νότιους και τους βάρβαρους δυτικούς Έλληνες.

Τα λέγανε γιατί σιχαινόντουσαν αυτό που πραγματικά και ειλικρινά κατανοούσαν ως αδυναμία και έλλειψη ανδρισμού στους Έλληνες.

Πρέπει κάποιος να είναι απίστευτα γραικύλος για να εξωραΐζει έναν κατακτητικό πόλεμο. Καταλαβαίνουν τα γραικυλικά μυαλά ορισμένων τι σημαίνει η λέξη κατάκτηση; Δεν σημαίνει "πολιτισμικός εμπλουτισμός". Σημαίνει σφαγή αμάχων πληθυσμών, σημαίνει κλεψιά , σημαίνει σκλαβιά, σημαίνει φωτιά, σημαίνει βιασμός, σημαίνει πόνος, σημαίνει βασανιστήρια, σημαίνει κλάψα και αντάρα.

Είπαμε Οράτιος : Graecia capta ferum victorem cepit et artes intulit agresti Latio.



Μέχρι και ειδική νομοθεσία έκαναν για τους Έλληνες :

Πρώτο διάταγμα του Αυγούστου έτος 7 – 6 π.Χ. :
Ένας Έλληνας που πρόκειται να κριθεί, μια μέρα πρίν την έναρξη της δίκης, θα εκλέξει ένα σώμα ενόρκων αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από Ρωμαίους ή κατά το ήμισυ από Έλληνες. Αν προτιμήσει το αποτελούμενο κατά το ήμισυ από Έλληνες, τότε, αφού θα έχουν εξετασθεί οι ψήφοι και εγγραφεί σε αυτούς τα ονόματα, θα εξαχθούν από μια κάλπη τα ονόματα των Ρωμαίων και από μια άλλη τα ονόματα των Ελλήνων ώσπου να συμπληρωθεί ο αριθμός εικοσιπέντε σε κάθε ομάδα. Από αυτόν τον αριθμό, η κατηγορούσα αρχή θα εξαιρέσει, αν θέλει, έναν δικαστή από κάθε ομάδα και ο κατηγορούμενος, τρείς εν όλω , δίχως να μπορεί να εξαιρέσει αποκλειστικά Ρωμαίους ή Έλληνες. Όλοι οι άλλοι θα εξουσιοδοτηθούν έπειτα να ψηφίσουν, ρίχνοντας χωριστά οι Ρωμαίοι και χωριστά οι Έλληνες τις ψήφους τους σε ένα κιβωτίδιο. Έπειτα , αφού θα έχουν μετρηθεί χωριστά οι ψήφοι που ρίχθηκαν από το ένα μέρος και από το άλλο, ο κυβερνήτης θα διακηρύξει δημοσίως αυτό που θα έχει αποφασίσει η πλειοψηφία.


Μας είχαν τόσο του πεταματού που φιλέλληνες αυτοκράτορες έφτιαχναν Πανελλήνια
https://en.wikipedia.org/wiki/Panhellenion

[Chronicle]

Δεν πειράζει... Σε επόμενες δημοσιεύσεις θα διαπιστώσουν ότι στο Βυζάντιο δεν είχαμε "μια απλή ελληνοφωνία" όπως λέει το γνωστό παραμύθι. Το μέγεθος της γλωσσικής (και κατ' επέκταση πολιτισμικής) ήττας που υπέστη η λατινορωμαϊκή εξουσία στο Βυζάντιο από τον ελληνισμό (είδαμε ήδη καταγεγραμμένη την πίκρα του Ιουστινιανού και του Λυδού) ήταν τεράστιας σημασίας για όλη τη φυσιογνωμία του Βυζαντίου. Και φυσικά, η σύγκρουση του 9ου αι. έδειξε με τρόπο πειστικό ότι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Ανατολής το "Ρωμαίος" όχι μόνο είχε αλλάξει περιεχόμενο, αλλά επιπλέον η αλλαγή συνειδητοποιήθηκε και προβλήθηκε απέναντι στο διαφορετικό περιεχόμενο ταυτότητας που είχε το "Ρωμαίος" της Δύσης.
Ο ελληνισμός παρέμενε πάντα μια δύναμη που κανείς δεν μπορούσε να υποτιμήσει και ο οποίος τελικά κατέλαβε τεράστιο έδαφος και πάλι υπερνικώντας και τις επιφυλάξεις του χριστιανισμού (με την απομάκρυνση από τον παγανισμό) και τον φθόνο της λατινορωμαϊκής παράδοσης: