Αρίστος έγραψε: ↑31 Μαρ 2021, 20:58
Το Ρωμαιος ηταν πολιτειακο, δεν αφορουσε το Γενος.
Δηλαδή:
- Όταν ο Ατταλειάτης διακρίνει τους βυζαντινούς στρατιώτες σε Ρωμαίους, Βούλγαρους και Αρβανίτες (
«ὁ πρωτοπρόεδρος Βασιλάκης, […] εἶχε γὰρ καὶ Ρωμαίων πολλῶν στρατιωτικὸν, Βουλγάρων τε καὶ Ἀρβανιτῶν», 35, 4-5), το Ρωμαίοι δεν αντιστοιχεί στο γένος των ελληνόφωνων, αλλά μόνο στην πολιτειακή τους ιδιότητα. Λες και οι Βούλγαροι και οι Αρβανίτες δεν ήταν υπήκοοι της Ρωμανίας εκείνη την περίοδο
Όταν ο Δούκας γράφει πως ανάμεσα στους Γενίτσαρους υπήρχαν παιδιά από όλους τους χριστιανούς (
«Ουκ έστιν εν αυτοίς ούτε Τούρκος, ούτε Άραψ, αλλά πάντων Χριστιανών παίδες, Ρωμαίων, Σέρβων, Αλβανών, Βουλγάρων, Βλάχων και Ούννων»), το Ρωμαίοι δεν αντιστοιχεί στο γένος των ελληνόφωνων, αλλά μόνο στη ρωμαϊκή πολιτειακή τους ιδιότητα, την οποία συνέχιζαν να έχουν και όταν γίνονταν Γενίτσαροι και στρατιώτες του σουλτάνου
Όταν ο Δούκας περιγράφει έναν αγά των Γενίτσαρων σαν Ρωμαίο το γένος (
«στρατάρχην ονόματι Χαλίλην τινά, Ρωμαίον τω γένει , γαμβρόν επ’ αδελφή του προμνημονευθέντος Παγιαζήτ» , 28,12) δεν αναφέρεται στην καταγωγή του, αλλά στη ρωμαϊκή πολιτειακή του ιδιότητα που κουβαλούσε όντας Γενίτσαρος και υπηρέτης του σουλτάνου
Όταν, σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέως, οι κάτοικοι του Μοριά παρουσιάζονται μπροστά στους νέους αφέντες Φράγκους ως γένος Ρωμαίων, δεν προβάλουν το γένος-εθνότητά τους, αλλά τη ρωμαϊκή πολιτειακή τους ταυτότητα που έχουν μόλις χάσει
Λοιπόν άν θέλη ο αφέντης μας, τά κάστρη νά τά επάρη,
κ ημείς, τό γένος τών Ρωμαίων, δούλοι σου νά αποθάνουν,
τούτο ζητούμεν, λέγομεν, μεθ όρκου νά μάς τό ποιήσης
εγγράφως, νά νό έχωμεν ημείς καί τά παιδιά μας...
"Ότι δε αυτή μόνη η των Ανατολικών Ορθοδόξων (πάλαι μεν Ελλήνων, νυν δε Γραικών και νέων Ρωμαίων διὰ την νέαν Ρώμην καλουμένων) χριστιανών πίστις εστίν αληθής και μόνη ακραιφνεστάτη, δείκνυται εκ πολλών αποδεικτικών επιχειρημάτων".
Το Ελληνες ειναι το γενος, η καταγωγη. Το Γραικοι ειναι η παρουσα λαϊκή ονομασια και το νεοι Ρωμαιοι το παρασημο και ο τιτλος τιμης, η μνημη της αυτοκρατορικης λαμψης.
Δεν μιλάμε για το γένος ως καταγωγή, αλλά για το γένος ως παρούσα εθνοτική ταυτότητα. Στο παραπάνω απόσπασμα το Έλληνες δεν αντιπροσωπεύει την παρούσα ονομασία/ταυτότητα, αφού ξεκαθαρίζεται ότι λέγονταν Έλληνες
παλιά (
πάλαι μεν Ελλήνων). Η παρούσα ονομασία/ταυτότητα του γένους/εθνότητας είναι το Γραικοί και το Ρωμαίοι. Και σε μια επίσημη απόκριση προς στους Άγγλους Προτεστάντες είναι φυσικό να προβάλλεται περισσότερο το Γραικοί. Στις πηγές της τουρκοκρατίας όμως το Ρωμαίοι είναι συντριπτικά επικρατέστερο ως εθνοτική ονομασία του λαού των ελληνόφωνων ορθόδοξων.
Όταν σε πατριαρχικά έγγραφα του 17ου αι. γίνονται τέτοιες εθνοτικές διακρίσεις
«Αλλά και εάν τινες επιδημήσαντες ξένοι των πέρα Δανούβεως, ή και αλλαχόθεν, Σέρβοι, Ρωμαίοι, Βούλγαροι, Άλβανες ή Μολδοβάνοι ή Ούγκροι...»
(όπως αυτές που έκανε ο Δούκας τον 15ο και ο Ατταλειάτης τον 11ο αι.)
θες να μας πεις ότι όλοι οι άλλοι λαοί αναφέρονταν με το κανονικό εθνοτικό τους όνομα, αλλά μόνο οι ελληνόφωνοι (Ρωμαίοι), κατ΄εξαίρεση, με ένα όνομα που ήταν μονάχα
τίτλος τιμής και όχι εθνοτική τους ονομασία;
