Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από John Brown Gun Club » 22 Νοέμ 2020, 17:12
Η αυτοκρατορία των μέσων μαζικής ενημέρωσης Hearst το 1998
Ο William Hearst πέθανε το 1951 στο σπίτι του στο Beverley Hills της Καλιφόρνια. Ο Hearst άφησε πίσω του μια αυτοκρατορία μέσων μαζικής ενημέρωσης που μέχρι σήμερα συνεχίζει να διαδίδει το αντιδραστικό του μήνυμα σε όλο τον κόσμο. Η Hearst Corporation είναι μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον κόσμο, με περισσότερες από 100 εταιρείες και απασχολεί 15.000 άτομα. Η αυτοκρατορία Hearst σήμερα περιλαμβάνει εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ραδιόφωνο, τηλεόραση, καλωδιακή τηλεόραση, πρακτορεία ειδήσεων και πολυμέσα.
52 χρόνια πριν αναδυθεί η αλήθεια
Η ναζιστική εκστρατεία παραπληροφόρησης για την Ουκρανία δεν πέθανε με την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα ναζιστικά ψέματα καταλήφθηκαν από τη CIA και το MI5, και ήταν πάντα εγγυημένα εξέχουσα θέση στον προπαγανδιστικό πόλεμο κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Η αντικομμουνιστική υστερια των Μακαρθιτών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επίσης άνθησε στις ιστορίες των εκατομμυρίων που πέθαναν από την πείνα στην Ουκρανία.
Το 1953 ένα βιβλίο για αυτό το θέμα δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ. Αυτό το βιβλίο είχε τον τίτλο Μαύρες Πράξεις του Κρεμλίνου . Η έκδοσή του χρηματοδοτήθηκε από Ουκρανούς πρόσφυγες στις ΗΠΑ, άτομα που είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στους οποίους η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε πολιτικό άσυλο, παρουσιάζοντάς τους στον κόσμο ως « δημοκράτες ».
Όταν ο Ρέιγκαν εξελέγη στην προεδρία των ΗΠΑ και ξεκίνησε την αντικομμουνιστική σταυροφορία του 1980, αναζωογονήθηκε ξανά η προπαγάνδα για τα εκατομμύρια που πέθαναν στην Ουκρανία. Το 1984 ένας καθηγητής του Χάρβαρντ δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο Human Life in Russia, το οποίο επανέλαβε όλες τις ψευδείς πληροφορίες που παρήγαγε ο Hearst το 1934. Τότε, το 1984, βρήκαμε ναζιστικά ψέματα και παραποιήσεις που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1930, αλλά αυτή τη φορά υπο τον «αξιοσέβαστο» μανδύα ενός αμερικανικού πανεπιστημίου. Αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος του. Το 1986 ένα ακόμη βιβλίο εμφανίστηκε στο θέμα, με τίτλο Harvest of Sorrow ,γραμμένο από ένα πρώην μέλος της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας, τον Robert Conquest, τώρα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stamford στην Καλιφόρνια. Για την « δουλειά » του στο βιβλίο, ο Conquest έλαβε 80.000 $ από τον Εθνικό Οργανισμό της Ουκρανίας. Η ίδια οργάνωση πλήρωσε επίσης μια ταινία που έγινε το 1986 με τίτλο Harvest of Despair, στην οποία, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιήθηκε υλικό από το βιβλίο του Conquest. Μέχρι στιγμής, ο αριθμός των ανθρώπων που φέρεται να ισχυρίζονται ότι στις ΗΠΑ είχαν χάσει τη ζωή τους στην Ουκρανία λόγω της πείνας είχε αυξηθεί στα 15 εκατομμύρια!
Παρ 'όλα αυτά, εκατομμύρια που λέγονται ότι πέθαναν από την πείνα στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον Hearst στην Αμερική, ήταν εντελώς ψευδείς πληροφορίες. Ο Καναδος δημοσιογράφος, Ντάγκλας Τότλελ, εξέθεσε σχολαστικά τις παραποιήσεις στο βιβλίο του Απάτη, λιμός και φασισμός - ο ουκρανικός μύθος γενοκτονίας από τον Χίτλερ στο Χάρβαρντ,δημοσιεύτηκε στο Τορόντο το 1987. Μεταξύ άλλων, ο Tottle απέδειξε ότι το φωτογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε, οι τρομακτικές φωτογραφίες των παιδιών που λιμοκτονούσαν, είχαν ληφθεί από τις δημοσιεύσεις του 1922 σε μια εποχή που εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από την πείνα και τις πολεμικές συνθήκες επειδή είχαν εισβάλει οκτώ ξένοι στρατοί. τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1918-1921. Ο Ντάγκλας Τότλελ δίνει τα γεγονότα γύρω από την αναφορά του λιμού του 1934 και αποκαλύπτει τα διάφορα ψέματα που δημοσιεύθηκαν στον τύπο του Χερστ. Ένας δημοσιογράφος που είχε για μεγάλο χρονικό διάστημα έστειλε αναφορές και φωτογραφίες από υποτιθέμενες περιοχές πείνας ήταν ο Τόμας Γουόλτερ, ένας άντρας που ποτέ δεν είχε πόδι στην Ουκρανία και ακόμη και στη Μόσχα είχε περάσει μόνο πέντε ημέρες. Αυτό το γεγονός αποκαλύφθηκε από τον δημοσιογράφο Louis Fisher, ανταποκριτής της Μόσχας στη Μόσχα ,μια αμερικανική εφημερίδα. Ο Fisher αποκάλυψε επίσης ότι ο δημοσιογράφος M Parrott, ο πραγματικός ανταποκριτής τύπου Hearst στη Μόσχα, είχε στείλει εκθέσεις Hearst που δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ σχετικά με την εξαιρετική συγκομιδή που επέτυχε η Σοβιετική Ένωση το 1933 και για την πρόοδο της Ουκρανίας. Ο Tottle αποδεικνύει επίσης ότι ο δημοσιογράφος που έγραψε τις εκθέσεις σχετικά με τον υποτιθέμενο λιμό της Ουκρανίας, « Thomas Walker », ονομαζόταν πραγματικά Ρόμπερτ Γκριν και ήταν κατάδικος που είχε δραπετεύσει από κρατική φυλακή στο Κολοράντο! Αυτός ο Walker, ή Green, συνελήφθη όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ και όταν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, παραδέχτηκε ότι δεν είχε πάει ποτέ στην Ουκρανία. Όλα τα ψέματα σχετικά με τα εκατομμύρια των νεκρών λόγω της πείνας στην Ουκρανία τη δεκαετία του 1930, σε μια πείνα που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε από τον Στάλιν ήρθε να αποκαλυφθεί το 1987! Ο Χερστ, οι Ναζί, ο πράκτορας Conquest και άλλοι είχαν εξαπατησει εκατομμύρια ανθρώπους με τα ψέματα και τις ψεύτικες αναφορές τους. Ακόμα και σήμερα οι ιστορίες του Ναζί Hearst επαναλαμβάνονται ακόμα σε πρόσφατα δημοσιευμένα βιβλία που γράφτηκαν από συγγραφείς με την αμοιβή των δεξιών συμφερόντων.
Ο Hearst, έχοντας μονοπωλιακή θέση σε πολλά κράτη των ΗΠΑ, και έχοντας πρακτορεία ειδήσεων σε όλο τον κόσμο, ήταν το μεγάλο μεγάφωνο της Γκεστάπο. Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από μονοπωλιακή πρωτεύουσα, ήταν δυνατό για τον τύπο του Χερστ να μετατρέψει τα ψέματα της Γκεστάπο σε « αλήθειες » που εκπέμπονται από δεκάδες εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και, αργότερα, τηλεοπτικά κανάλια, σε όλο τον κόσμο. Όταν η Γκεστάπο εξαφανίστηκε, αυτός ο βρώμικος πόλεμος προπαγάνδας ενάντια στο σοσιαλισμό στη Σοβιετική Ένωση συνεχίστηκε ανεξάρτητα, αν και με τη CIA ως νέο προστάτη της. Οι αντικομμουνιστικές εκστρατείες του αμερικανικού τύπου δεν μειώθηκαν στο παραμικρό. Οι εργασίες συνεχίστηκαν ως συνήθως, πρώτα στην υποβολή προσφορών της Γκεστάπο και στη συνέχεια στην υποβολή προσφορών της CIA.
wooded glade έγραψε:
Είπαμε ότι είμαστε υπέρ του πολυφυλετικού καθεστώτος - εσύ μας έβαλες και επί Ντάτσουν να πουλάμε καρπούζια.
