pylothess έγραψε: ↑14 Μαρ 2021, 11:19
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑14 Μαρ 2021, 02:52
pylothess έγραψε: ↑14 Μαρ 2021, 02:10
Είναι κακό μήπως που κάνω αυτές τις υποθέσεις;
Κακό όχι αλλά εμπεριέχει πολλές υποθέσεις που μάλλον δε θα μπορούσαν ποτέ να επιβεβαιωθούν.
Ε και τι να κάνουμε δηλαδή ; Να μην προβληματιστούμε δηλαδή πάνω στο θέμα; Εάν διαφωνείς κάπου ,ανέπτυξε την άποψη σου με επιχειρήματα.
Θα σου πει και ο
Fluffy, που πήγε με επιτροπή χωρικών να συζητήσει με τον Τσάρο για συνταγματικές μεταρρυθμίσεις αλλά ο Τσάρος τους είχε αποκλείσει με απότομο τρόπο κάθε ελπίδα συνταγματικής μεταρρύθμισης.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE ... E%B1%CF%82
Ο Γεώργιος Α' το 1875 αποδέχτηκε την πρόταση του Χαριλάου Τρικούπη για την αρχή της δεδηλωμένης και δεσμεύτηκε στον λόγο της ενθρονίσεως του ότι θα διόρισε μόνο πρωθυπουργούς που θα είχαν την εμπιστοσύνη της βουλής. Αυτό έσωσε την δυναστεία.Εξάλλου ήταν επιβεβλημένο να γίνει.
Να προβληματιστούμε ναι. Να ψάχνουμε ένα εκατομμύριο «αν» για να πούμε στο συνομιλητή μας πως κάνει λάθος δεν έχει νόημα και είναι κουραστικό.
Εν πάση περιπτώση αφού το γύρισες τώρα και ζητάς επιχειρήματα, θα ακολουθήσω και εγώ γράφοντας πως ο Τσάρος δεν υπήρχε περίπτωση να
ακολουθήσει το παράδειγμα του Γεώργιου του Α'. Αυτό διότι ο Τσάρος κυβερνούσε μία αυτοκρατορία που θεωρούσε πως ο μονάρχης της ήταν ελέω
Θεού ενώ ταυτόχρονα φιλοξενούσε στα εδάφη της και μία μεγάλη φεουδαρχικού τύπου αριστοκρατία. Η κατάσταση του ρωσικού λαού, η αδύναμία του να πολιτικοποιηθεί καθώς και οι μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των διαφόρων περιοχών που επιτείναν αυτό το πρόβλημα, έδιναν στο τσάρο μία
ψευδαίσθηση(όπως αποδείχτηκε) ασφαλείας.
Στην Ελλάδα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι βασιλείς, αναρριχήθηκαν στο θρόνο κατόπιν επαναστατικών διαδικασιών στις οποίες δε συμμετείχαν αλλά έπρεπε να σεβααστούν. Η ελληνική βασιλεία ήταν εξαρχής υποχρεωμένη να συνυπάρξει με τον κοινοβουλευτισμό.