Η Ζωη των Μονομάχων και πως τα περνουσαν στην Αρένα (και εκτος αυτης)

[Jimmy81]

[Jimmy81]

Ο Retiarius με το δίχτυ και την τρίαινα, αγαπημένος μου. Πολύ exotic εικόνα.

[George_V]

Ο Retiarius με το δίχτυ και την τρίαινα, αγαπημένος μου. Πολύ exotic εικόνα.

O Laquearius που αντί για δίχτυ έχει λάσο? Τι λες?

[Jimmy81]

Καλός αλλά το δίχτυ νομίζω δεν παίζεται. Πιο επιβλητικό, πιστεύω θα έπληττε την ψυχολογία του αντιπάλου.

[Καραμελίτσα]

Κανά βιντεάκι με τις τεχνικές τους έχουμε;

[George_V]

Κανά βιντεάκι με τις τεχνικές τους έχουμε;

Eιμαι εκτός σπιτιού αλλά για κοίτα εδώ

[Καραμελίτσα]

Αυτό, ο ρετιάριος εναντίον σεκουτόρα είναι ωραία εκπαίδευση αν έχεις να αντιμωπίσεις ΜΑΤ.

[The Socialist]

Δείτε τη σειρά λέμε.

[The Socialist]

Κανά βιντεάκι με τις τεχνικές τους έχουμε;

[Γιάννης]

δε θα ξεχάσω ποτέ την ιστορία του συνονόματου για ένα γερμανό δούλο που τον εκπαίδευαν για να γίνει μονομαχος. Ήταν υπο επιτήρηση 24/7, οπότε ο μόνος τρόπος να αυτοκτονήσει, ήταν να το κάνει στο διάλειμμα για τουαλέτα. Κλειδώθηκε μέσα και αυτοκτόνησε καταπίνοντας ένα ξυλοσπόγγιο, ένα σκουπάκι του μπάνιου

For example, there was lately in a training-school for wild-beast gladiators a German, who was making ready for the morning exhibition; he withdrew in order to relieve himself, – the only thing which he was allowed to do in secret and without the presence of a guard. While so engaged, he seized the stick of wood, tipped with a sponge, which was devoted to the vilest uses, and stuffed it, just as it was, down his throat; thus he blocked up his windpipe, and choked the breath from his body. That was truly to insult death! 21. Yes, indeed; it was not a very elegant or becoming way to die; but what is more foolish than to be over-nice about dying? What a brave fellow! He surely deserved to be allowed to choose his fate! How bravely he would have wielded a sword! With what courage he would have hurled himself into the depths of the sea, or down a precipice! Cut off from resources on every hand, he yet found a way to furnish himself with death, and with a weapon for death. Hence you can understand that nothing but the will need postpone death. Let each man judge the deed of this most zealous fellow as he likes, provided we agree on this point, – that the foulest death is preferable to the fairest slavery.

https://en.wikisource.org/wiki/Moral_le ... /Letter_70

Α τον δύστυχο... Πνίγηκε στο σκατό, κυριολεκτικά...

[George_V]

Moνομάχοι εκτός αρένας

Κατα κυριο λογο οι μονομαχοι ζουσαν και πεθαιναν ειτε στη σχολη ειτε στην αρένα. Αλλα μονομαχίες δεν ειχαμε καθε μερα (αντιθετα με τις ιπποδρομίες που ειχε καθε μερα στον Μεγάλο Ιπποδρομο) οποτε οι μονομάχοι επρεπε να βρουν κατι να κανουν στα ρεπο τους οταν δεν αγωνιζονται η προπονουνται.

Αρκετοι απο αυτους εβρισκαν εργασια σε πλουσιους Ρωμαιους που τους χρησιμοποιουσαν για πολλα πράγματα. Π.χ. τους προσλαμβαναν Ρωμαιοι Στρατηγοι οπου εκτος απο σωματοφυλακες τους ειχαν για να τιμωρουν τους απειθαρχους Λεγεωναριους.

Αλλωστε ηταν πολυ της μοδας στην Αυτοκρατορικη περιοδο καθε πλουσιο σπιτι εκτος απο σκλαβους να εχει και 1-2 τουλαχιστον μονομάχους τους οποιους τους χρησιμοποιουσαν για φυλακες του σπιτιου και ως μπράβους για να ξεφορτώνονται τους διαφορους ενοχλητικους που πηγαινοερχονταν καθε μερα ζητώντας χάρες και εξυπηρετησεις. Και οταν ο αρχηγός της οικογένειας εξέρχεται της οικιας του να παει οπουδηποτε παντα ακολουθειται απο τους μονομάχους-μπραβους του για να διωχνουν τους περιεργους αλλα και για να βλέπει ο κοσμος ποσο πλουσιος ειναι που εχει μονομάχους στην υπηρεσια του.

Επισης προσλαμβανονταν και ως διασκεδαστές στα Ρωμαικα συμπόσια οπου εμφανιζονταν λιγο πριν το τέλος του δειπνου οπου επιδιδονταν σε αγωνα επιδειξης προς τέρψιν και στοιχηματισμο των συνδαιτημονων. Οσο καλύτερη και ζωντανη ηταν η αναπάρασταση τοσο περισσότερα λεφτα θα επαιρναν και δεν ηταν λιγες οι φορές που οι μονομάχοι εφευγαν απο το συμπόσιο γεμάτοι μελανιες και κανα σπασμένο κοκκαλο αλλα γεμάτοι επισης λεφτα μεχρι τα μπουνια. Και βασικα δεν επαιρναν μονο τα χρηματα. Πριν φυγουν περνουσαν απο την κουζινα οπου τους εδιναν οι υπηρέτες οτι ειχε περισσέψει απο το δειπνο. Ετσι γυριζαν πισω στη σχολη και με λεφτα και με φαγητο καθως δεν μπορει να συγκριθει το δειπνο της σχολης με το δειπνο στο σπιτι ενος πλουσιου Συγκλητικου ας πουμε.

Μια αλλη δουλεια που μπορουσαν να κανουν ηταν βασικα οι βρωμοδουλειες των πλουσιων. Καθως αυτοι δεν ηθελαν να βρωμισουν τα χέρια τους, οι μονομάχοι τα βρώμιζαν μια χαρα αν ηταν καλη η αμοιβή. Απειλες, ξυλοδαρμοι ακομα και φονοι ηταν μερικα απο αυτα που αναλαμβαναν να κανουν οι μονομάχοι αν τα λεφτα ηταν καλα. Δεν θα εβαζαν το κεφάλι τους στον τορβά για πενταροδεκαρες.

Καθοτι ηταν οι στάρ της εποχης οπως ειναι φυσικο και αναμενόμενο ειχαν και πολλες θαυμάστριες. Πολλες απο τις "κυριες" της Ρωμης (και των επαρχιων φυσικα) νοικιαζαν μονομάχους για "νυχτερινους σωματοφύλακες". Και βασικα δεν φυλαγαν μονο το σώμα της κυριας αλλα μαλλον της εκαναν πολλα παραπανω και παλι με την προυποθεση οτι θα τα βρουνε στην τιμη.
Οι Ρωμαιες για καποιο λογο ειχαν συνδέσει τους μονομάχους με μια αγρια και ανεξελεγκτγ σεξουαλικοτητα. Δεν ηταν τυχαιο που ενα απο τα φάρμακα της εποχης που εδιναν οι γιατροι κατα της σεξουαλικης ανικανοτητας περιειχε αιμα μονομάχου.

Και σε γενικές γραμμές αν δουμε τη ζωη ενος μονομάχου δεν ειναι παρα συνεχής βια με καποια διαλειματα άγριου σεξ. Παρολα αυτα ομως δεν ελειπαν και οι οικογενειαρχες μονομαχοι που γυριζαν τα βράδια στη γυναικα τους και στα παιδια τους.


Γυναίκες μονομάχοι

Παροτι αν διαβάσει κανεις Ρωμαικη λογοτεχνια θα φανταστει οτι οι γυναικες-μονομάχοι ηταν κατι συνηθισμένο στην πραγματικότητα δεν ηταν. Ηταν κατι ασυνηθιστο και λιγο σπάνιο. Δεν ηταν κατι που το εβλεπαν καθε μερα δλδ και για αυτο οι Ρωμαιοι εκαναν σαν τρελοι αν το προγραμμα της ημέρας περιελαμβανε και γυναικες μονομάχους. Αντιθετα οι Ρωμαιες μουρμουριζαν για το πρωτακουστο σκάνδαλο να αγωνιζονται οι γυναικες ως μονομαχοι.

Και οπως και στους άντρες και εδω οι μονομάχοι μπορει να ειναι σκλάβες ή ακομα και ελευθερες γυναικες που ζηλεψαν τη δόξα και θελησαν και αυτές να δοκιμάσουν την τυχη τους στην αρένα.
Ουκ ολιγες οι φορές που κατω απο το κράνος του μονομάχου κρυβόταν γυναικα της υψηλης κοινωνιας. Καποια κορη Συγκλητικου, καποια συζυγος Ιππέα που ειτε βαρέθηκαν τη ζωη τους μεσα στο σπίτι, ειτε εκαναν την επανασταση τους, ειτε και τα δυο μαζι.

Αυτο που εξιταρε τους Ρωμαιους ειναι οτι μια γυναικα-μονομάχος παει κοντρα στη θηλυκη της φυση και πολλες φορές ηταν καλυτερες και απο τους αντρες μονομάχους. Τους γοητευε το περιεργο της υποθεσης και ας μη γελιομαστε σε ολους τους αντρες αρέσει να βλέπουν 2 γυναικες να παλευουν σχεδον ημιγυμνες καθως δεν ηταν σπανιο το φαινόμενο να σχιζονται ρουχα κατα τη διαρκεια της μάχης.

Η διαδικασια για να γινει μια γυναικα μονομαχος ηταν σχεδον ιδια με τους αντρες. Η μονη απαγορευση ηταν πως δεν μπορουσαν να πωληθουν σκλαβες/υπηρετριες σε σχολη μονομάχων αν ο κατοχος τους δεν ειχε εναν πολυ καλο λογο να το κανει αυτο.

Οι Αυτοκράτορες προσπάθησαν να περιορίσουν με νομοθεσια την υπαρξη γυναικων μονομάχων αλλα τελικα κατέληξαν να παραβιαζουν οι ιδιοι την νομοθεσια τους καθως το θεαμα ηταν αρκουντως προκλητικο για να παραβιασει τον νομο του ακομα και ο ιδιος Αυτοκρατορας που τον εξεδωσε.

Και δεν υπηρχαν μονο στη Ρωμη αλλα ειχε εξαπλωθει αυτη η συνηθεια σε ολη την Αυτοκρατορια. Στην Εφεσο π.χ. βρέθηκε αναγλυφη πλακα που εξιστορεί τον αγώνα αναμεσα στην Αχιλλεια και την Αμαζονία οι οποιες παλεψαν τοσο καλά ωστε πηραν και οι δυο το missio δλδ τους δόθηκε χάρη και δεν πεθανε καμια απο τις 2 στη μάχη καθως το πληθος ειχε εκστασιαστει απο τον αγωνα τους και παραληρουσε οδηγώντας τον Ανθυπατο να τις ανακηρυηξει και τις 2 νικητριες.

Βεβαια υπηρχαν και ορισμένα πρακτικα προβληματα με τις γυναικες μονομάχους. Οι περισσότεροι Lanistae ως παραδοσιακοι Ρωμαιοι δεν εβλεπαν με καλο ματι την εισβολη γυναικων στο επαγγελμα τους και ειτε δεν τις δεχονταν ειτε προσπαθουσαν να τις αποθαρρυνουν για να τα παρατησουν.

Το αλλο πρακτικο προβλημα ειναι πως θα συμβιωναν γυναικες με αντρες στους θαλαμους της σχολης μονομάχων. Το τελευταιο πράγμα που ηθελε ο Lanista ειναι να κυνηγάνε οι αντρες τις γυναικες ολη μερα και ολη νυχτα στη σχολη και να μην εχουν το μυαλο τους στην εκπαιδευση. Και περαν αυτου θα ειχε να αντιμετωπισει και την οργη ή το nervous breakdown των αντρων του εαν οι γυναικες αποδεικνυονταν καλυτερες μονομαχοι απο αυτους.
Ετσι αναγκαστικα οταν ειχαν γυναικες μονομάχους στη σχολη τις εβαζαν να κοιμουνται ξεχωριστα και να προπονουνται ξεχωριστα για να μην ερχονται σε επαφη με τους αντρες. Αυτο οσον αφορα σκλαβες. Οι ελευθερες τα βραδια πηγαιναν σπιτια τους. Μη καταλαβει και τπτ η οικογένεια τους και εχουμε και αλλα.



Προςτοιμασια για αγωνα

Οπως ειπαμε αγωνες μονομαχίας δεν ειχε καθε μερα η αρένα. Στις περισσότερες γιορτές τα δρωμενα ηταν κυριως αθλητικου χαρακτηρα ή ιππικου χαρακτηρα με αρματοδρομίες οι οποιες μπορει να ηταν αιματηρές και συναρπαστικες αλλα δεν ηταν σαν τις μονομαχίες.
Οαον αφορα το κρατος η διοργάνωση μονομαχιων ειχε γινει ιδιωτικη υποθεση. Ναι μεν ηταν δουλεια των Αγορανομων να τις οργανώσουν αλλα το εκαναν με ιδιωτικη πρωτοβουλια και λεφτα απο ιδιωτες. Ακομα και ο Αυτοκράτορας τις χρηματοδοτουσε απο το δικο του ταμειο και οχι το δημοσιο. Ουσιαστικα πηγαινε καποιος σε εναν απο τους Αγορανομους και ελεγε οτι θέλει να διοργανώσει αγωνες μονομαχίας για να τιμησει π.χ. τον νεκρο πατέρα του. Η οτι ηθελε να κανει ενα δώρο στο λαο για να τα εχει καλα μαζι του. Ετσι κατέθετε τα χρηματα στον Αγορανόμο και αυτος θα διοργανωνε τους αγωνες, θα αναλαμβανε τη διαφημιση κτλ.

Αυτες ηταν οι λεγομενες μικρες μονομαχίες. Υπερθεαματα και Υπερπαραγωγες ηταν δικαιωμα μονο του Αυτοκράτορα και κανεις δεν μπορουσε να τον επισκιασει σε αυτο. Εν τουτοις καμια φορα διοργάνωναν και οι σχολες μικρα τουρνουα οπου μπορουσε να τα παρακολουθησει ο κοσμος ετσι για να μην ξεχνανε και την τεχνη τους οι μονομαχοι.

Η μια απο τις 2 γιορτες που επιτρεπονταν μονομαχίες ηταν τα Σατουρνάλια. Μια γιορτη που εμοιαζε πολυ με τις σημερινες αποκριες οπου ο κοσμος μασκαρευοταν και ηταν η μονη φορα που ο αφέντης με το δουλο αλλαζαν ρολους (τυπικα). Ουσιαστικα ηταν η μερα που περιμεναν ολοι οι μονομάχοι για να μπουν επισημα στην αρένα με εξοδα του κράτους. Η αλλη ηταν στα μεσα Σεπτεμβριου στις παραμονές του Armilustrium το οποιο παραδοσιακα σηματοδοτουσε το τελος της εκστρατευτικης εποχης για το τρεχον ετος. Αυτο ηταν παλαιο εθιμο απο την Δημοκρατικη περιοδο οταν οι Στρατηγοι ορκιζονταν να διοργανώσουν μονομαχίες οταν επεστρεφαν νικηφόροι τον Σεπτεμβριο στη Ρώμη. Το εθιμο συνεχίστηκε και στην Αυτοκρατορικη εποχη ασχέτως εαν πλεον ο πολεμος διεξαγοταν ολο το χρονο. Ηταν απλα μια δικαιολογια για να οργανωθουν αγωνες.

Αυτοκρατορικοι Αγώνες

Οι Αυτοκράτορες συνηθως οργανωναν μονομαχιες στην αρχη η στο τελος καποιας θρησκευτικης γιορτης ή με τη δικαιολογια καποιας νικης του στρατου η εαν επεστρεφε απο εκστρατεια. Αν ειχε νικησει για να γιορτάσει τη νικη του, αν ειχε χάσει τοτε για να στρέψει αλλου την προσοχη του λαου. Σε γενικες γραμμες ο Αυτοκράτορας οργανωνει μονομαχίες οποτε τον βολευει σε πολιτικο επιπεδο για να ανεβάσει την δημοφιλια του.

Στις επαρχίες Αυτοκρατορικους Αγώνες διοργάνωναν οι ιερεις της λατρείας του Αυτοκράτορα στο ονομα του Αυτοκράτορα

Κοστος αγωνων

Οπως ειπαμε παραπανω το κοστος των αγωνων το αναλαμβαναν πλουσιοι Ρωμαιοι οι οποιοι επικοινωνουσαν μεσω αντιπροσωπων με τους Lanistae για να κανουν τις διαπραγματευσεις οι οποιες ξεκινουσαν απο το οικονομικο και εφταναν μεχρι την επιλογη ζευγαριων μονομάχων η ακομα και ποσοι μονομάχοι πρεπει η μπορει να σκοτωθουν.

Οι μονομάχιες ειναι το ενα σκελος του σοου. Οι οργανωτες πρεπει να κανονισουν για την εισαγωγη αγριων ζωων για την αρένα, να σκεφτουν πρωτοτυπους και σαδιστικους τρόποους εκτελεσης καταδικασμένων που θα εκτελεστουν κατα τη διαρκεια των αγωνων, να κλεισουν μουσικους, χορευτριες, ακροβάτες. να κανονισουν τα sportulae (δλδ τα δώρα που θα πετουσαν στο πληθος στις κερκιδες), τα οικονομικα και πολλα αλλα. Και σα να μην εφταναν ολα αυτά επρεπε να πληρωθει και φόρος 20% στο Αυτοκρατορικο Ταμειο για την διεξαγωγη των Αγωνων. Απο την αλλη πλευρα ο Lanista επρεπε να πληρώσει τους μονομαχους του ενα μεριδιο απο την αμοιβη της σχολης. Ακομα και οι σκλαβοι μονομαχοι επαιρναν μεριδιο.

Στις επαρχιες οι ιερεις του Αυτοκρατορα μπορουσαν να μειωσουν τα εξοδα εαν ειχαν στην κατοχη τους σχολη μονομαχων και προμηθευσουν απο εκει τους μονομαχους και στο φινάλε να βγάλει και κερδος πουλώντας την σχολη στον επομενο ιερέα που θα τον διαδεχτει.

Σημαντικη επισης ειναι και η διαφημιση που θα γινει στους αγωνες και θα πρεπει να αντιστοιχει με αυτο που θα προσφερθει. Γιουχάρισμα σε αγωνα που διαφημιστηκε ως ο μοναδικος στην ιστορια του θα ειναι καταστροφη οικονομικη και προσωπικη.

Οι αγωνες χωρισζονται σε 4 κατηγοριες αναλογα με τα χρηματα που θα ξοδευτουν.

Ι. Αγωνες Δ' Κατηγοριας: Μεχρι 60000 Σηστέρσια (εδω περιλαμβανονται και οι munera assiforana που ειναι μικρες μονομαχιες για να κρατιουνται σε φορμα οι μονομάχοι. Συνηθως κοστιζουν 3000-7000 Σηστέρσια.)

ΙΙ. Αγωνες Γ' Κατηγοριας: Μεχρι 100000 Σηστέρσια.

ΙΙΙ. Αγώνες Β' Κατηγοριας: Μεχρι 150000 Σηστερσια

ΙV. Αγωνες Α' Κατηγοριας: Πανω απο 200000 Σηστέρσια.

Για να εχετε ενα μετρο συγκρισης 15000 Σηστέρσια εβγαζε σε ολη του τη ζωη ενας ανειδικευτος εργάτης.


Αξια Μονομάχων

2 πραγματα καθορίζουν την αξια ενος μονομάχου. Tempum et Pretium. Δλδ ο χρονος του και η τιμη του. Οι περισσοτεροι υπογράφουν 4ετη η 5ετη συμβόλαια αν και δεν ηταν σπανια και τα ισοβια συμβόλαια

Οσο για την τιμη του μονομάχου αυτη την υπολογιζε το λογιστηριο μεχρι το τελευταιο σηστερσιο και εκανε συνεχως επανυπολογισμους αναλογα με την κατασταση του.

Συμφωνα με νομο του Κομμοδου ο Lanista αποζημιωνοταν για καθε νεκρο μονομάχο αναλογα με τον αγώνα και την ποιοτητα του μονομάχου. Οι βαθμοι ποιοτητας ηταν 8 οπου 8 η χαμηλοτερη και 1 η ανωτερη.

Σε Αγωνα Δ' Κατηγοριας επαιρναν μερος κατωτερης ποιοτητας μονομάχοι κατηγοριας απο 8 εως 6. Για καθε νεκρο 8ης κατηγοριας επαιρνε 3000 σηστέρσια. 7η κατηγορια 4000 σηστερσια και 6ης κατηγοριας 5000 σηστέρσια.

Σε αγωνα Γ' Κατηγοριας επαιρναν μερος μονομαχοι κατηγοριας απο 6 εως 4. Για καθε νεκρο 6ης κατηγοριας επαιρνε 5000 σηστέρσια. 5ης κατηγορίας 6000 σηστέρσια και 4ης κατηγοριας 8000 σηστέρσια.

Σε αγώνα Β' Κατηγοριας επαιρναν μερος μονομάχοι κατηγορίας απο 6 εως 2. Για καθε νεκρο 6ης κατηγοριας επαιρνε 5000 σηστέρσια. 5ης κατηγορίας 6000 σηστέρσια, 4ης κατηγοριας 8000 σηστέρσια. Για 3ης κατηγορίας επαιρνε 10000 σηστέρσια και για 2ης κατηγορίας 12000 σηστέρσια.

Σε αγώνα Α' κατηγοριας επαιρναν μερος μονομάχοι κατηγορίας απο 5 εως 1. Για καθε νεκρο 5ης κατηγορίας επαιρνε 6000 σηστέρσια, 4ης κατηγοριας 7000 σηστέρσια. Για 3ης κατηγορίας επαιρνε 9000 σηστέρσια, για 2ης κατηγορίας 12000 σηστέρσια και για 1ης κατηγοριας 15000 σηστέρσια.

Τα παραπανω νουμερα ειναι το μάξιμουμ που μπορουσε να πληρωθει στο Lanista οι οργανωτές μπορουσαν στις διαπραγματευσεις να ριξουν τα ποσα κατα πολυ.

Απο την αλλη ενας μονομαχος που εχει επιβιωσει στις αρενες επι 3.5 χρονια θεωρουνταν πολυ καλος στη δουλεια του και η αποζημιωση για τον Lanista θα ηταν τεράστια. Βεβαια οι περισσοτεροι διαλεγαν να αποσυρθουν μετα τη ληξη του συμβολαιου τους και οπως καταλαβαινετε η αξια τους θα μηδενιζόταν για τον Lanista.

Δεν θελει πολυ μυαλο να καταλαβει κανεις οτι ενας τετοιος μονομάχος αξιζει περισσοτερο νεκρος παρα να τον αφησει να αποσυρθει με δοξα και τιμη. Ετσι συνηθιζαν να τους κληρώνουν με πολυ δυσκολους αντιπαλους ελπιζοντας οτι θα χάσουν τη μονομαχια αλλα θα εισπραξουν τεράστια αποζημιωση σχεδον 30000+ σηστερσιων.

Αν οι οργανωτές θελουν να φέρουν στην αρένα εναν Libertus δλδ μονομάχο που εχει αποσυρθει τοτε θα πρεπει να διαπραγματευτουν κατευθειαν μαζι του και εκει τα ποσα ειναι αστρονομικα. Για παραδειγμα ο Τιβέριος ηθελε στους αγωνες προς τιμην του παππου του εναν μονομάχο ο οποιος ηταν θρυλος στην εποχη του αλλα ειχε αποσυρθει χρονια. Τελικα τον επεισε να συμμετέχει στις μονομαχιες με το ποσο των 100000 σηστερσιων για 1 μονο αγωνα.

Αφου εχουν διαπραγματευτει ολα τα οικονομικα κατατιθενται τα χρηματα σε τραπεζα στο ονομα των οργανωτών. Επειδη οι μονομάχοι προσλαμβανονται με το σκεπτικο "οτι σπασεις το πληρωνεις" οι οργανωτές φροντιζουν να υπαρχουν μια στρατια γιατροι στο στάδιο για να φτιαχνουν οτι εχει σπασει και να μην αναγκαστουν να το πληρωσουν. Σε μονομάχους υψηλου οικονομικου ρισκου μπορουν να βαλόυν ορο στο συμβολαιο πως στον πρωτο τραυματισμο σταματάει η μονομαχια για να αποφυγουν την αποζημιωση σε περιπτωση που του συμβει κατι οπως π.χ. να πεθανει.

Το κοστος των εισιτηριων οριζεται απο αυτον που πληρώνει για τους αγωνες.

Η διαφημιστη των αγωνων οπως ειπαμε ειναι σημαντικη και για αυτο προσλαμβανονται τελάληδες οι οποιοι πληρωνονται οχι μονο για να διαλαλουν το θεαμα αλλα και για να φέρνουν κοσμο στην αρένα (θυμηθειτε το "Καλως ηρθε το Δολλαριο". Κατι αναλογο) με μπονους για το ποσο κοσμο εφεραν.

Ενας αλλος τροπος ειναι οι αφισες ή στα λατινικα Libelli. Ουσιαστικα προκειται για χειρογραφα προγραμματα των αγωνων τα οποια καρφωνονται απο αφισοκολλητές σε σημεια που μαζευεται ο κοσμος οπως αγορές, καπηλεια, πλατειες και αλλα δημοσια μερη και μπορει να διαβασει ο καθενας τι θεαμα θα προσφερθει (για τους αγραμματους, καποιος θα βρεθει να τους το διαβάσει αν και συνηθως μαζι με το προγραμμα ζωγραφιζαν και κανα δυο εικονες)

Και ο τριτος τροπος ειναι να προσλαβεις ενα μπογιατζη/ζωγραφο να σου ζωγραφισει το προγραμμα των Αγωνων σε μεγάλο μεγεθος σε τοιχους σε ολη τη Ρωμη μαζι με εικονες σε στιλ γκραφιτι. Βεβαια να σημειωθει οτι αυτο δεν αρεσε στους ενοικους που το θεωρουσαν βανδαλισμο του τοιχου τους.

Παραδειγμα προγράμματος αγώνων που βρέθηκε στην Πομπηια (οι τελειες ειναι κομματια που λειπουν προκειται περι αποσπασματος):

"Ο Μαρκος Μαισωνιος παρουσιαζει τους πρωτους αγωνες του στις 2 Μαιου.... Εκει θα δειτε Θρακες εναντιον Murmillo... ενας απο την Νερωνιανη Σχολη 2 φορές νικητης εναντιον του Τιγρη της Νερωνιανης Σχολης 1 φορα νικητη.... απο τη Νερωνιανη Σχολη 3 φορες νικητης και 1 φορα missio ενω στεκοταν ορθιος εναντιον του Σπεκουλατωρα νικητη 69 μονομαχιων... Οπλομάχοι εναντιον Μurmillo....

Συνεχίζεται...

[Yochanan]

Ο Δομιτιανός που ήταν γνωστό αρχίδι, διασκέδαζε βάζοντας γυναίκες μονομάχους να πολεμάνε με νάνους...τη νύχτα, υπο το φως των πυρσών

https://spectacularantiquity.wordpress. ... the-arena/

ffs...γυναίκες με νανους...ffs...το ντουάρφ τοσιν θα ήταν πολύ ρισκέ θέαμα τότε στην αρχαία ρωμη. NSFD (not safe for domus)

[Dwarven Blacksmith]

Roman Gladiator class selection screen, colorized

[George_V]

H Aυτοκρατορικη σχολη Μονομάχων

Η Αυτοκρατορικη Σχολη Μονομάχων ιδρυθηκε οπως ειπαμε απο τον Αυγουστο που κληρονόμησε μερικες χιλιαδες μονομάχους απο τον θειο του τον Καισαρα και τους μεταστέγασε σε μια σχολη στο κεντρο της Ρωμης και εκει διπλα αργοτερα χτιστηκε το Κολοσσαιο.

Χωριζόταν στα εξης τμηματα:

Ι. Ludus Matutinus: Ακριβως διπλά στο Κολοσσαιο. Το ονομα σημαινει "Πρωινη Σχολη". Εδω εκπαιδευονται ως επι το πλειστον θηριομάχοι οι οποιοι ηταν μια σκάλα κατώτεροι απο τους κανονικους μονομάχους.

ΙΙ. Ludus Dacius: Εδω εκπαιδεύοντον οι Θράκες μονομάχοι. Στεγαζόταν στον Οππιο λοφο κοντά στις Θερμές του Τραιανου και διπλα απο το κτιριο που φυλάσσονταν οι τέντες του Κολοσσαιου (τις οποιες χειρίζονταν ναυτες απο τον Αυτοκρατορικο Στόλο).

ΙΙΙ. Ludus Gallicus: Εδω εκπαιδεύονταν οι Murmillo. Ειναι το μικρότερο απο τα κτιρια της σχολης και υπαρχει μισος μεταξυ αυτων και του Ludus Dacius και μεταξυ των μονομάχων αλλα και οπαδικο. Κατι που οδηγουσε συχνά σε επεισόδια μεταξυ οπαδών οταν αγωνιζονταν μονομάχοι απο αυτες τις δυο σχολές.

ΙV. Ludus Magnus: Στεγάζεται ακριβως διπλα στο Ludus Matuninus και συνδεεται με το Κολοσσαιό μεσω υπογειας στοάς. Σε αυτη την υπογεια στοά δολοφονήθηκε ο Καλιγουλας το 41 μ.Χ. .
Ηταν ενα μεγάλο κτιριο το οποιο εκτος απο μονομάχους, στεγαζε και διοικητικες υπηρεσίες, αποθηκες, καταστηματα και αλλα σχετικα με το Κολοσσαιο και τους μονομάχους. Εχει μεγαλύτερο στάδιο εκπαιδευσης καθως εδω εκπαιδευονταν οι essedari (μονομάχοι σε αρμα) και οι equees (μονομάχοι σε άλογα). Η χωρητικοτητα της εκπαιδευτικης του αρένας εφτανε τα 3000 άτομα. Οι μονομάχοι του Ludus Μagnus στο 95% κληρώνονταν αναμετάξυ τους οποτε δεν ηξερες αν θα αντιμετωπίσεις τον κολλητο σου στην επομενη μονομαχια. Ετσι η αγωνια καθε μερα εσπαγε τα νευρα πολλών.

V. Summum Choragium: Η Γενικη Αποθηκη του Κολοσσαιου. Εδω φυλάγονταν σκηνικά και μηχανηματα που χρησιμοποιουνταν στους αγώνες καθως και διαφορα props.

VI. Armorium: Αποθηκη οπλισμου. Εδω φυλαγονταν κλειδωμένα ολα τα οπλα των μονομάχων και τη φυλαξη αναλαμβαναν οι Πραιτωριανοι. Ο οπλισμος εβγαινε τη μερα των αγώνων καταμετρουνταν και επέστρεφε με τη ληξη ξανα καταμέτρηση (μειον οσα οπλα ειχαν πιθανως καταστραφει κατα τη διαρκεια των αγωνων αλλα επρεπε να φέρουν και τα κομμάτια τους πισω) και παλι κλειδωμα στην αποθηκη οπλισμου.

VII. Saniarum: Noσοκομείο για μονομάχους. Εδω κατέληγαν οι τραυματισμένοι μονομάχοι μετα τον αγώνα η την εκπαιδευση. Φυσικα δεν ειδικευοταν μονο σε σπασιματα και μαχαιρώματα αλλα κουραρε μονομάχους για το οτιδηποτε. Απο γριππη μεχρι σφάξιμο.

VIII. Spoliarum: Νεκροτομειο. Εδω εφερναν τα πτώματα μετα απο καθε αγώνα τους εβγαζαν τις πανοπλιες και τα οπλα τα οποια επεστρεφαν στην αποθηκη οπλισμου και το σώμα το έστελναν για θάψιμο στην οικογένεια του. Αν δεν ειχε τον έθαβαν στη Νεκρόπολη του Βατικανου.


Eiσαι μονομάχος? Μαθε τον αντιπαλο σου!

Τα προγράμματα της αρένας εγραφαν μονο τα ζευγάρια που κληρώθηκαν. Δλδ ονομα, ειδικοτητα και αριθμο νικών. Αλλα αμα εισαι μονομάχος πρεπει να ξερες πολλα περισσότερα αν θες να επιβιώσεις. Συνηθως οι μονομάχοι μιλουσαν με προηγουμενους αντιπάλους του αλλου μονομάχου που κληρώθηκαν ή μιλουσαν με τον προπονητη τους που ενδεχομένως να τον ειχε δει πως αγωνιζεται στην αρένα.
Τα συνηθη που ειχαν σημασια ηταν τα εξης:

Στυλ αγώνα: Πως αγωνιζεται? Επιμηκυνει τη μονομαχία για το σοου επιδιδόμενος σε επιφανειακα κοψιματα? Δεν σε αφηνει να αντεπιτεθεις? Η ειναι γρηγορος και ανοιχτος σε αντεπιθεσεις? Κανει σοου δλδ η απλα θελει να σε αφησει σεκο σε 1 λεπτο για να ξεμπερδεύει?

Κολπα: Αν χρησιμοποιει ειδικές τεχνικες και κολπα οπςως το χτυπημα του σπαθιου στην ακρη του αλλου σπαθιου που αφηνει τον αντιπαλο αφυλαχτο για μερικα δευτερολεπτα και ανοιχτο σε χτυπημα με ασπιδα ή κλωτσια? Μαθαινοντας τα κολπα και τις τεχνικες του αντιπάλου και απομνημονευοντας τες εχεις περισσότερες πιθανότητες να επιβιωσεις και λιγότερες να αιφνιδιαστεις.

Δεξιοχειρας η αριστεροχειρας?: Σημαντικες εδω ειναι και οι στροφές. Αν χάσεις τον αντιπαλο απο το οπτικο σου πεδιο εστω και για 1 δευτεερολεπτο ειναι καταστροφικο γιατι δεν ξερεις αν εχει στριψει δεξια η αριστερα. Συνηθως οι αριστεροχειρες στριβουν αντιστροφα απο το ρολοι και οι δεξιοχειρες οπως το ρολοι. Αρα πρεπει να εχεις παρατηρησει πως κρατάει το σπαθι/οπλό.

Μαντεψιά: Ο καθε μονομάχος εχεις τις δικές του ιδιαιτερες κινησεις/μορφασμους/τικς κτλ. ετσθ ενας παρατηρητικος μονομάχος μπορει να δει τι κανει ο αντιπαλος του και να μαντέψει την επομένη κινηση. Π.χ. μπορει πριν κανει βουτια να κινησει το ποδι, ή να κατεβάσει το κεφάλι πριν κανει εφοδο. Μπορει να φαινονται μικρες λεπομέρειες αλλα στον αγώνα μπορουν κυριολεκτικα να σου σωσουν τη ζωη.


Εκφοβισμός του αντιπαλου

Απο τη στιγμη που εχουν κληρωθει τα ζευγάρια οι μονομάχοι που θα παλεψουν προσπαθουν με καθε τρόπο να εκφοβισουν ο ενας τον άλλο. Σε καθε μερος με καθε ευκαιρία θα σου επιτεθουν φραστικα, με πράξεις ή ακομα και με τις γροθιες τους προσπαθωντας να σε μειωσουν και να σε εκφοβισουν πριν τον αγωνα. Φυσικα και ο αλλος δεν καθεται και τις τρώει. Το ιδιο κανει και αυτος.
Και οι δυο προσπαθουν να περάσουν το μηνυμα οτι "θα σε γμησω και εδω και στην αρένα". Οποιος σπάσει πρώτος ειναι και ο χαμένος της υποθεσης καθως θα πάει στην αρένα με διαλυμένο ηθικο. Η μπορει να μη σπασει και κανενας οποτε θα πανε στην αρένα "φτιαγμένοι" και οι 2 και θα επακολουθησει ενα εξαιρετικο σοου που θα ικανοποιησει τους θεατές.



Καλο ειναι να ξερουν οι μονομαχοι τι δινουν οι στοιχηματζίδες

Οκ μπορει στο κράτος να μην αρέσει ο τζόγος αλλα αρέσει σε ολους τους υπολοιπους. Ετσι οι στοιχηματζίδες κρατουσαν βιβλια με τις αποδόσεις του καθε μονομάχου για καθε ζευγάρι που κληρωνόταν. Ετσι μαθαινοντας τι δινουν σε αποδοση για τον μονομάχο ξερει και που γέρνει η μπιλια οποτε παει στον αγώνα με πιο πολυ αυτοπεποιθηση (η ψιλοδιαλυμένος αν οι στοιχηματζιδες σε εχουν για τα μπαζα).
Ενα αλλο που εκαναν οι μονομάχοι ηταν πως οταν εδιναν καλες αποδόσεις οι στοιχηματζίδες για αυτους εστελναν ενα φιλο τους να ποντάρει μεγάλα ποσά στον εαυτο τους. Ετσι εαν κερδιζαν θα γινοταν παμπλουτοι. Αν παλι εχαναν δεν θα ειχαν προβλημα γιατι στον αλλο κοσμο δεν θα χρειαζονταν τα λεφτα ουτε θα τους κυνηγουσαν οι δανειστες τους.



Cena Libera

Αυτο μεταφραζεται ως το "Ελευθερο Δειπνο" που για πολλους ισως να ηταν και το τελευταιο. Το βράδυ πριν τους αγωνες οι μονομάχοι ειχαν δικαιωμα να φανε οσο ηθελαν και οτι ηθελαν και βασικα να κανουν οτι γουστάρουν καθως η επομενη μερα ισως να ηταν και η τελευταια τους (βασικα ηταν και η μερα που οι υπηρέτριες δεν γλιτωναν τον βιασμο απο μεθυσμένους μονομάχους).
Καθισμένοι διπλα διπλα ελευθεροι, εγκληματιες και δουλοι εκαναν οτι γουσταραν σαν να ηταν η τελευταια τους μερα (κυριολεκτικα).
Κατα τη Cena Libera η εισοδος στο κοινο ηταν ελευθερη και μπορουσαν να ερθουν να τους δουνε και να κρινουν απο κοντα την συμπεριφορα και την κατάσταση του καθε μονομάχου καθως εχουν στοιχηματισει πανω τους ή θα στοιχηματισουν την επομένη.
Π.χ. ενας μονομάχος που εχει πιει ολο το Βοσπορο ολη νυχτα δεν ειναι καλος για στοιχημα καθως την επομενη μερα σους αγώνες θα ειναι κοιμισμένος.
Το ιδιο και ενας μονομάχος που την προηγουμενη δεν εχει αφησει γυναικεια (η και αντρικη) τρυπα αβουλωτη ολη νυχτα. Την αλλη μερα δε θα μπορει να παρει τα ποδια του.
Ετσι το κοινο αντιδρα αναλογα. Ειτε κλαιει τα λεφτα που στοιχημάτισε, ειτε αλλαζει μονομάχο που θα στοιχηματισει αν δεν εχει πληρώσει ηδη, ειτε ειναι χαρουμενος με την επιλογη του.

Επισης ηταν και η μερα (μαλλον νυχτα) που οι κυριες της Ρωμης ερχοντουσαν και αυτές να δουνε τους μονομάχους οχι τοσο γιατι στοιχημάτισαν αλλα γιατι ψάχνουν κατι αλλο απο αυτους. Και σημερα ειναι διαθέσιμοι για ολα γιατι αυριο μπορει και να μη ζουν. Οποτε ειχαν πολλες και καλες προσφορές. Εν τουτοις ο καλος μονομάχος ξερει οτι δε πρεπει να το παρακανει γιατι οπως ειπαμε αμα ξενυχτησει να πηδαει ολη νυχτα θα τον πηδηξουν αυτον αυριο το πρωι.

Το ιδιο και με το φαγητο και το ποτο. Ναι μπορεις να φας και να πιεις οσο θες αλλα αμα ειναι να χρειαζεσαι 1 κιβώτιο σόδες την επομένη και να τρέχεις τουαλετα καθε μιση ωρα το ξέρεις κι εσυ πως μαλλον εισαι νεκρος και δεν το ξέρεις.

Ο μονομάχος που σεβεται τον εαυτο του και θελει να εχει την ενεργεια να πολεμησει και να βγει ζωντανος την επομενη μερα επιλεγει τροφές με βαση το σιτάρι για να εχει την ενεργεια που χρειαζεται, το κρέας με μετρο και γενικότερα ευκολοχωνευτες τροφές καθως θελει το στομάχι του και το εντερο του αδειο τη μερα του αγωνα. Και αυτο γιατι συμφωνα με τις οδηγίες των γιατρών το άδειο εντερο δυσκολα μολυνεται εαν σε ξεντεριασουνε στους αγωνες και μετα πρέπει να σε ράψει ο γιατρος (ο οποιος βεβαια δεν γνωριζε την αντισηψία και ειχε περισσότερες πιθανοτητες να σε μολυνει αυτος οσο σε εραβε).

Βεβαια υπηρχαν και οι αλλοι μονομάχοι οι οποιοι δεν ελεγαν ποτε οχι σε δωρεαν φαγητο, ποτο και γυναικες. Αρκετοι μπορει να το χαν παρει και αποφαση οτι αυριο τετοια ωρα θα ειναι τεζα κααι σου λενε "ας το καψουμε σημερα".

Εκτος απο το φαι το ποτο το σεξ και οτι αλλο μπορουσε να συμβει το Δειπνο ειχε και αλλη χρησιμοτητα. Ηταν ευκαιρια για τους καταδικους να αποχαιρετησουν την οικογένεια και τους φιλους τους μιας και αυριο κατα 90% θα πεθαιναν (βεβαια ουκ ολιγοι επιβιωναν αλλα συνηθως για κανα δυο χρονια οχι παραπανω) αλλα και για τους μονομάχους να δουν την οικογενεια τους και τους φιλους τους και να βαλουν σε ταξη τις υποθεσεις τους μιας και αυριο ισως να πεθαιναν.


Pompa: Η παρέλαση των Μονομάχων

Η μερα των αγώνων ξεκινάει με την Παρέλαση των Μονομάχων ή Pompa στα λατινικά. Οι Μονομάχοι εισερχονται στην αρένα υπο τους ηχους σαλπιγγων και μουσικης και κανουν το γυρω της αρενας. Για τους οργανωτές ειναι εφιαλτης να οργανωθει αυτο. Για τους μονομάχους ειναι ευκαιρία να αυτοδιαφημιστουν στα πληθη αλλα και να "διαβασουν" τη διαθεση τους. Εχουν ερθει για σοου? Θελουν αιμα? Βαριουνται και θελουν γρηγορους θανατους? Ενας εμπειρος μονομάχος ξερει να τους διαβαζει και να δινει αυτο που θέλουν.

Για το πληθος ειναι ακομα μια ευκαιρια να δουν τι θα προσφερθει ως θεαμα τις επομενες μερες αλλα και μια τελευταια ευκαιρία για στοιχημα. Βασικα οχι ακριβως τελευταια καθως αν ηθελαν μπορουσαν να παιξουν και λαιβ στοιχημα την ωρα της μονομαχίας αν ηταν κοντα τους καποιος στοιχηματζης ομως.

Αν παρισταται ο Αυτοκράτορας στην Αρένα τοτε της Παρέλασης προπορευονται οι Lictores οι οποιοι κρατουν τα Fasces δλδ τα εμβληματα της Ρωμαικης εξουσιας. Yπ' οψιν οτι αν ο Αυτοκρατορας καθυστερησει κτλ. δεν ξεκιναει τιποτα και ο κοσμος καθεται και περιμένει μεσα στον καυσωνα ή στο χιονι αναλογα τι εποχη ειναι. Αφου ανακοινωθει οτι εφτασε ο Αυτοκράτορας και παρει τη θεση του στο Pulvinar (για τους Βυζαντινους "Καθισμα" δλδ το Αυτοκρατορικο Θεωρειο) και ηχήσουν οι σάλπιγγες τοτε ξεκινάει η πομπη η οποια οπως θα δουμε πιο κατω ξεκινά εξω απο το Αμφιθεατρο.

Μετα τους Lictores ερχονται οι ακροβάτες/ζογκλερ/χορευτες οι οποιοι ειναι σχεδον γυμνοι αντρες/γυναικες φορώντας μονο ενα υφασμα στη μεση τους κανοντας τα κολπα τους και τα χορευτικα τους

Ακολουθουν οι μουσικοι και μετα ερχονται τα αγάλματα των Θεων μαζι με τους ιερείς και ακολουθουν τα αγρια ζώα.

Τελευταιοι ερχονται οι μονομάχοι με ακαλυπτα προσωπο αν ειναι καταδικασμένοι η σκλαβοι. Οι ελευθεροι μπορουν να καλυψουν τα χαρακτηριστικα τους. Ολοι τους φοράνε τις καινουριες και γυαλισμένες πανοπλιες τους και επιδεικνυουν τα οπλα τους. Αλλοι μπορουν να χαιρετουν τα πληθη η ακομα και να απευθυνονται σε συγκεκριμένα προσωπα που αναγνωρίζουν στις κερκίδες και ιδιως στις κυριες στις οποιες στελνουν φιλια η κανουν αλλες χειρονομιες αβροφροσυνης. Οχι τοσο στο αμφιθεατρο καθως οι γυναικες καθονταν στα πανω διαζώματα αλλα στη διαδρομη εξω απο την αρένα μπορουσαν να γινουν πολυ διαχυτικοι.

Αλλα και ο κοσμος δεν καθεται ετσι. Φωνάζει για τους αγαπημένους του μονομάχους, η γιουχάρει τους αντιπάλους και ισως καποια κυρια πετάξει καποιο λουλουδι στο μονομάχο της, η καποιος μονομάχος μπορει να αγκαλιασει καποια κτλ.
Βασικα οτι γινεται και σημερα με τους σταρ που περπατανε στο κοκκινο χαλι στα Οσκαρ.

Η πομπη ξεκινάει απο τον Καπιτωλινο λοφο περνάει απο το Φορουμ ακολουθει το δρόμο κατω απο την Αψίδα του Τιτου και απο εκει μπαινει στο Κολοσσαιο. Σε ολη τη διαδρομη υπαρχει κοσμος που παραληρει οπως λεγαμε και παραπανω. Σε λιγο ο κοσμος θα παραληρει εντος Κολοσσαιου.

Δεν ηταν και λιγοι αυτοι που ενω ειχαν εισιτηριο για το Κολοσσαιο περιμεναν στο δρόμο να δουν τους μονομάχους απο κοντα και αμέσως μετα να τρέξουν στο Κολοσσαίο να πάρουν τη θέση τους (αν δεν τους την ειχαν παρει δλδ αλλοι πρωτα καθως ηταν συχνο το φαινόμενο να κοβουν υπεράριθμα εισιτηρια και οι θεσεις να ειχαν προπωληθει σε καμια 10αρια ατομα οδηγωντας σε καβγαδες στις κερκιδες. Για αυτο οι περισσοτερεοι πηγαιναν απο το χαραμα και κωλοκάθονταν στη θέση για να μη τους τη παρουν).

Μεσα στο Κολοσσαιο 50000 ατομα περιμένουν τους μονομάχους και ξεσπουν σε αλαλαγμους ανεμιζοντας τους χιτώνες τους οταν μπαινουν στο στάδιο οι μονομάχοι. Υπαρχει μουσικη απο Υδραυλικο Οργανο οταν μπαινουν μεσα αλλα απο το γενικο χαμό 50000 θεατων οχι μουσικη δεν ακους αλλα ουτε το διπλανο σου.
Κατα τη διάρκεια της παρέλασης σκλαβοι με μινι-καταπελτες πετάνε τα sportulae στον κοσμο. Αυτα ειναι αναμνηστικα δώρα απο τους διοργανωτες και γινεται ο κακος χαμος στους θεατες για να τα πιασουν και παλι πεφτει και το σχετικο ξυλο αναμεσα τους καθως ολοι διεκδικουν αυτο που θεωρουν οτι επεσε κοντα τους.

Τα sportulae ειναι ξυλινα "αυγα" τα οποια ξεβιδώνουν και ανοιγουν και μεσα κρυβει το δώρο το οποιο μπορει να ειναι απο δωρεα μιας ολοκληρης βιλλας μεχρι λεφτά η αλλα πολυτιμα πράγματα. Καποιοι μπορει να ειναι γκαντέμηδες και να πιάσουν τα αδεια "αυγα" καθως μερικα οντως δεν εχουν τπτ μεσα.

Συνεχίζεται...

[George_V]

Αφου κανουν το γύρω της αρένας οι μονομάχοι σε πομπη σταματουν μπροστά απο το Αυτοκρατορικο Θεωρείο και χαιρετουν τον Καίσαρα και τα αγαλματα των Θεων.

Η φράση "Χαιρε Καισαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετουν" παροτι εχει γινει κλισε πλεον στο σινεμα και στα βιβλία δεν αποτελουσε κομμμάτι της τελετουργίας. Ιστορικα ειπωθηκε μονο μια φορά απο μονομάχους και δεν ηταν καν στη Ρώμη αλλα σε επαρχιακη αρένα που ετυχε να βρισκεται ο Καισαρας. Απλα εγινε viral στη σημερινη εποχη λογω Χολυγουντ.

Παράλληλα με τον χαιρετισμο των μονομάχων εισέρχονται στην αρένα σκλάβοι που κουβαλουν τα βραβεία των νικητών των αγώνων. Αυτοι εισερχονται απο την Porta Libertinensis (κυριολεκτικα Πυλη της Ελευθεριας αλλα οι Ρωμαιοι την ειχαν βαφτίσει Πυλη του Νεκρου καθως απο εκει εβγαζαν τα πτωματα των μονομάχων. Σημειωτέον πως "Πυλη του Νεκρου" ειχε και ο Μεγας Ιπποδρομος της Ρωμης και της Κωνσταντινουπολης για τον ιδιο ακριβως λογο)

Αφου ολοκληρωθει η παρελαση των μονομάχων η πομπη γυρίζει και εισέρχεται στα ενδότερα του Κολοσσαιου απο την Porta Sanavivaria (δλδ την "Πυλη της Ζωης" καθως απο εκει εβγαιναν οι νικητες μονομάχοι-αρα ζωντανοι) και διαλυεται στο τέλος του διαδρόμου οπου οι μονομάχοι επιστρέφουν στις σχολές τους μεχρι να κληθουν να βγουν στην αρένα.
Αυτο θεωρειται ελευθερος χρόνος για αυτους οποτε αλλοι ξεκουραζονται, αλλοι προπονουνται, αλλοι τρωνε κατι ελαφρυ για οσο καιρο θα περιμένουν να βγουν στην αρένα καθως οι αγωνες διαρκουν ολη μερα μπορει να βγουν και αργα το απογευμα (αλλα το οτι θα βγουν ειναι σιγουρο εκτος κι αν συμβει κατι εκτακτο).

Η συνήθης εναρξη των αγώνων το πρωι μετα την παρέλαση περιελαμβανε θηριομαχίες ως επι το πλειστον. Ηταν ενα θέαμα το οποιο άρεσε στους Ρωμαίους αν και πιο πολυ απολάμβαναν τους αγώνες μονομαχιας. Σε ενα μαρκετιστικο κόλπο οι οργανωτές σέρβιραν τις θηριομαχιες (και οχι μονο) ως ορεκτικο στους θεατές πριν τους βαλουν στο κυριως γευμα με τις μονομαχίες.

Τα θηρια μπορουσαν να χρησιμοποιηθουν με τους εξης τρόπους στην αρένα:

Ι. Ως Δημιοι: Αυτοι που καταδικάστηκαν σε θανατο απο δικαστηριο ad bestio μπαινουν στην αρένα αοπλοι ή με ενα ραβδι και μετα εξαπολυονται τα θηρία τα οποια τους ξεσκίζουν σε μερικα λεπτα εκτελώντας ετσι τη ποινη του καταδικου και προσφεραν θεαμα στο πληθος.

ΙΙ. Θηριομαχίες μεταξυ ζώων: Το αλλο που αρεσε στους Ρωμαιους ηταν να βαζουν τα ζωα να παλευουν μεταξυ τους. Οπως π.χ. εναν ρινοκερο με μια αρκουδα. Η εναν ελέφαντα με ενα ταυρο. Η λιοντάρι με ταύρο. Οσο πιο εξωτικο το ζώο τοσο καλυτερα.

ΙΙΙ. Θηριομαχιες με ανθρώπους: Βασικα οπως το Ι αλλα με τη διαφορα οτι εδω οι ανθρωποι ειναι οπλισμένοι και μπορουν να κυνηγησουν το ζώο σε μια εξομοιωση κυνηγιου. Και παλι οσο πιο εξωτικο το ζώο τοσο καλυτερο. Αυτο άρεσε στον Κόμμοδο ο οποιος συνήθιζε να παλευει με λιοντάρια στην αρένα γυμνος και οπλισμένος μονο με ενα στιλέτο ενω σκλαβοι του πεταγαν πετρες για να τον δυσκολέψουν. Βεβαια επειδη ηταν και λιγο χέστης φρόντιζε παντα το λιοντάρι να ειναι γέρικο, να του εχουν αφαιρεθει δοντια και νυχια ενω οι πετρες που του πετουσαν οι σκλάβοι ηταν τσαλακωμενο χαρτι ελαφρως υγρο και πλασμένο σε σχημα πετρας.
Οσα ζώα σφάζονταν στην αρένα τα έδιναν στους τοπικους χασάπηδες να τα γδαρουν και να τα κανουν κομμάτια κρέας και το απογευμα με τη ληξη των αγώνων τα μοιραζαν στον κοσμο. Ακομα και καμηλοπαρδάλεις και ελεφαντες κομματιαζονταν και μοιραζονταν στον κοσμο.
Θα πρεπει να σημειωθει ομως οτι ουκ ολιγες φορές στραβωναν τα πράγματα οπως το 55 π.Χ. οπου ο Πομπηιος οργάνωσε θηριομαχίες με ελεφαντες αλλα οι κυνηγοι απέτυχαν να σκοτώσουν τα ζωα τα οποια πανικοβλήθηκαν και σκαρφαλωσαν στις κερκιδες (τοτε η αρένα ηταν πολυ πιο χαμηλη. Το Κολοσσαιο επιτηδες χτιστηκε με ψηλο τοιχο για να μην ξεφευγει ζωο η ανθρωπος προς τις κερκιδες) και ποδοπάτησαν κοσμο με αποτέλεσμα η δημοτικότητα του Πομπηιου αντι να ανέβει, να πεσει κατακορυφα.

ΙV. Zωντανο πορνο: Aυτο ειναι κατι που συνέβαινε εξαιρετικα σπάνια στο Κολοσσαιο αλλα συνεβη καποιες φορές. Εφερναν ζωα (κατα προτιμηση γαιδαρους) για να πηδηξουν γυναικες (αιχμαλωτες πολεμου η καταδικασμενες σε θανατο) η αντρες αναλογα τι ειχαν προχειρο. Αλλα αυτο ηταν κατι παρα πολυ σπανιο. Ζητημα να εγινε καμια δεκαρια φορές σε 500 χρόνια.

V. Mη θανασιμοι αγωνες με ζωα: Οκ καποια στιγμη ακομα και οι Ρωμαιοι βαριουνται το σφάξιμο των ζωων. Οποτε διοργάνωναν καπου στο ενδιαμεσο αγωνες με ζωα χωρις να χρειαστει να τα σφάξουν. Οπως ταυρομαχίες οπου ειτε ενας παλαιστης παλευε με τον ταύρο με γυμνα χέρια, ειτε ενας ακροβάτης απεφευγε τον ταυρο με θεαματικα κολπα. Αλλο που αρεσε πολυ ηταν ελεφαντες που ειχαν εκπαιδευτει να χορευουν και οι ακροβάτες πανω σε αλογα. Φανταστειτε κατι αναλογο με το σημερινο Τσιρκο.

Αφου ολοκληρώνονταν οι θηριομαχίες τοτε σημαινε η σάλπιγγα το διάλειμμα. Οι περισσότεροι πηγαιναν στα σπιτια τους για φαγητο ή μπορουσαν να παραμεινουν και στο Κολοσσαιο για να φυλανε και τη θεση (ειδικα αν τσακωθηκαν το πρωι λογω υπεραριθμων εισιτηρίων).

Η κινηση στο Κολοσσαιο χαλάρωνε αλλα το θεαμα δεν σταμάταγε καθως οπως ειπαμε αρκετοι εμεναν στις θεσεις τους και παρουσιαζονταν θεαματα με μιμους, κλοουν, τραγουδιστές και αθλητικους αγώνες. Βασικα ειναι σαν το Hμιχρονο του Superbowl.
Kαι οσο ο κοσμος χαλάρωνε με αυτο το λαιτ προγραμμα οι σκλαβοι ειχαν ηδη βγει στην αρένα και εστρωναν την αμμο. Οπου υπηρχε αιμα εριχναν πριονιδι και απο πανω αδειαζαν σακια με φρεσκια αμμο για να ειναι ετοιμη η αρένα για να ξαναξεκινησουν οι αγώνες.

Παράλληλα στη Σχολη Μονομάχων οι μονομάχοι ετρωγαν το λιτο τους γευμα (βασει κανονισμου τη μερα των αγώνων μονο μια πρασινη σαλάτα χωρις λαδι επιτρεποταν)

Ο κυριος λογος που οι θηριομαχίες ξεκινουσαν το πρωι ηταν γιατι μεχρι το απογευμα η μποχα θα ειχε φτάσει στο θεο. φανταστειτε 50000 ιδρωμένους ανθρώπους στο ιδιο σημειο (ο ενας πανω στον αλλο), με τις δεκαδες καντινες (και παραπανω) να ψηνουν "βρωμικο" ολη μερα (και οταν λεμε βρωμικο το εννοουμε κυριολεκτικα) εξω απο το Κολοσσαιο, το αιμα που εχει μεινει στον ηλιο ολη μερα, τα πτωματα των ζωων που στοιβαζονται για να πανε για τον χασαπη και πολλα αλλα δημιουργουν μια ατμοσφαιρα αποπνικτικη. Αν δεν μπορουν να σταθουν οι ανθρωποι θα κατσουν τα ζωα ηρεμα που εχουν 1000 φορές καλυτερη οσφρηση απο τον ανθρωπο? Μεχρι και τον Αυτοκρατορα θα φανε αν τα αφησεις σε τετοιο περιβαλλον.
Τουλαχιστον το πρωι οι μυρωδιες ειναι σχετικα περιορισμένες ακομα και ελεγχεται καπως η κατασταση. Το απογευμα που θα γυρίσεις σπιτι απο το Κολοσσαιο θα βρωμάς απο χιλιομετρα καθως η μποχα θα εχει ποτισει τα ρουχα και σενα τον ιδιο. Θα πρεπει να τριβεσαι 3 μερες στα λουτρα για να βγει αυτο απο πανω σου.

Αφου περάσει καποιο διάστημα (μερικες ωρες) οι σάλπιγγες σημαινουν την επανεναρξη των αγώνων οποτε ο κόσμος συρρεει ξανα στο Κολοσσαιο και παλι εχουμε τα ιδια τα πρωινα οπως το να ψάχνεις την θεση σου η να τσακωνεσαι γιατι σου πηραν τη θέση κτλ.
Αφου λοιπον οργανωθουνε το πρωτο πραγμα που κανει ο καλος θεατης ειναι να ανοιξει το προγραμμα των αγώνων για να δει τι καλο εχει για το απογευμα αφου το πραγματικο σοου τωρα αρχίζει.
Ακομα και ο Αυτοκράτορας που συνηθως δεν κανει τετοια διαβαζει το προγραμμα και συνομιλει με τους παριστάμενους για τους απογευματινους αγωνες.

Καμια φορα το οπαδιλικι υπερτερουσε και οι θεατές επαιζαν ξυλο μεταξυ τους η ακομα και με οπλα κατεβαινοντας μεχρι την αρένα καθως ξερετε πως ειναι στα αθληματα οταν εισαι φανατικος με ομάδα κτλ. (αντικαταστηστε τις ομαδες με μονομάχους και εχετε ενα τελειο αντικατοπρισμο του σημερα στο χτες) καταληγοντας στο παράδοξο οι μονομάχοι να ειναι οι θεατες και οι οπαδοι να παλευουν στην αρένα. Κατι να φωναζε ο ενας, κατι να απαντουσε ο αλλος (που υποστηριζε τα αντιθετα) και δεν ηθελε πολυ να αρχισει ο καβγας.
Εκτος απο οπαδιλικια καβγαδες γινοντουσαν και για τα πολιτικα. Οποτε παλι στο ιδιο παραδοξο καταληγουμε. Οσο για τον Αυτοκράτορα οσο το ξυλο δεν στρεφοταν εναντιον του, τους αφηνε να ξεσαλώσουν για λιγο πριν στειλει το στρατο να τους χωρισει για να δουμε και λιγο αγωνα βρε αδερφε. Τσαμπα πληρωσαμε?

Στο μεταξυ οι μονομάχοι στη Σχολη κανουν τις τελευταιες προπονησεις τους και γνωριζοντας ηδη τον αντιπαλο τους προπονουνται με τον προπονητη τους να εχει το ρολο του αντιπάλου (π.χ. αν ο αντιπαλος εινα Θρακας στην επομενη αναμέτρηση ο προπονητης παιρνει το ρολο του Θρακα για την τελευταια προπονηση. Αν ειναι Retiarius παιρνει αυτο το ρολο. Και φυσικα γνωριζοντας και το ονομα τον προπονει και στα κολπα του αντιπαλου μια τελευταια φορα πριν βγει στην αρένα).

Οι μονομαχίες ειναι ετοιμες να αρχισουν και πρωτος βγαινει στην αρένα ο Αρχιδιαιτητης των αγώνων ο Summa Rudis ο οποιος φοράει λευκο χιτώνα με δυο κοκκινες λωριδες στις ακρες και κρατά ενα ραβδι για να χωριζει τους αντιπάλους οταν κανουν παράβαση (βλέπε διαιτητες μποξ) ο βοηθος του Αρχιδιαιτητη ειναι ο Secunda Rudis ο οποιος υποδεικνυει παραβασεις στον Αρχιδιαιτητη αν δεν τις εχει δει ο ιδιος.
Και φυσικα οπως και στα σημερινα παιχνιδια ποδοσφαίρου ο διαιτητης ειναι αυτος που την πληρωνει καποιες φορές ειδικα οταν ο κοσμος θεωρει οτι εκανε λαθος και πολλες φορές στρεφεται εναντιον του αν οι αποφάσεις του αδικουν π.χ. τον αγαπημενο τους μονομάχο. Οπως και σημερα τα ακουνε οι διαιτητες για φαλτσοσφυριγματα.

Αλλα και ο Secunda Rudis εχει βοηθους τους Libertinarii οι οποιοι ειναι σκλαβοι επιφορτισμένοι να επιβάλλουν τις αποφάσεις της διαιτησιας αν οι μονομάχοι δεν ακουνε. Επισης στις υποχρεώσεις τους ειναι και η καθαριοτητα της αρένας μετα απο καθε μονομαχία.

Αλλο μια υποχρέωση τους ειναι να συντηρουν και να χειριζονται το μαγκαλι με τα αναμενα καρβουνα. Εαν οι μονομάχοι δεν θελουν να πολεμησουν τοτε οι Libertinarii πιανουν με τη λαβιδα αναμένα καρβουνα και τους σπρώχνουν να πολεμησουν.

Στην Πορτα του Νεκρου στεκεται αλλος ενας σκλαβος ο οποιος ειναι ντυμένος σαν τον Ερμη Ψυχοπομπο με στολη κανονικα και μασκα ενω διπλα του στεκεται κι αλλος σκλαβος μασκαρεμενος σαν τον Χαρουν (οχι τον Ελληνικο Χαροντα. Ο Χαρουν ειναι Ετρουσκικη θεοτητα βοηθος του Θανατου. Προφανως υπαρχει ταυτιση αλλα ειναι ελαφρως διαφορετικοι). Αυτοι οι δυο ειναι επιφορτισμένοι να μαζευουν τα πτωματα και μεσω της Πυλης του Νεκρου να τα πηγαινουν στο νεκροτομειο.

Οσο ο Αρχιδιαιτητης ειναι στην αρένα και εξηγει τους κανονες στον κοσμο στο παρασκηνιο επικρατει οργασμος. Ξεκλειδώνεται η αποθηκε οπλισμου και φέρνουν τα οπλα στο Κολοσσαιο οπου επιθεωρουνται απο τον Munerarius τον διοργανωτη των αγωνων για να διαπιστώσει αν ειναι στην κατασταση που ζητησε (π.χ. μπορει να ζητησε να ακονιστουν. Η καποια να ειναι ανακονιστα κ.ο.κ.).
Αφου ολα ειναι οκ περνάει το πρωτο ζευγάρι και τους δινονται οπλα. Η διαδικασια επαναλαμβανεται με καθε ζευγάρι. Στη ληξη της μονομαχιας τα οπλα του νεκρου επιστρεφονται απο το νεκροτομειο στην αποθηκε ενω ο ζωντανος τα παραδιδει στην Πυλη της Ζωης.

Και το πρωτο ζευγάρι βγαινει στην αρένα και ξεκινουν οι μονομαχίες.
Τωρα για αυτους που περιμένουν τη σειρά τους εντος Κολοσσαιου και δεν εχουν οπτικη επαφη με την αρένα ο μονος τρόπος να καταλαβουν τι γινεται ειναι απο τις φωνες των θεατων.
Απο τα πλεον κοινα επιφωνηματα ειναι το "Habet" (τον εχει) που σημαινει οτι καποιος μονομάχος δεχτηκε χτυπημα και τραυματιστηκε. Το ποσο σοβαρο ειναι το τραυμα θα το αποφασισουν οι διαιτητες. Εαν οι θεατές σταματησουν να φωνάζουν σημαινει οτι οι διαιτητες διεκοψαν τον αγώνα (αν το τραυμα ειναι σοβαρο ωστε να δημιουργει handicap στον αντιπαλο ο αγωνας παυει να ειναι μεταξυ ισων και οι διαιτητες μπορουν να διακοψουν τον αγωνα και να αφησουν τον Αυτοκράτορα να αποφασισει τον νικητη).

Εαν γινει αυτο τοτε οι θεατες παλι ξεκινουν να φωνάζουν ειτε "Mitte" (αστον να φυγει) ειτε "Iugula" (σκοτωσε τον) και ο Αυτοκρατορας αναλογα τα κεφια του ειτε τον αφηνει να φυγει προφορικα ειτε διατάζει την εκτέλεση του ηττημενου κανοντας τη γνωστη χειρονομια με τον αντιχειρα προς τα κατω τη λεγομενη Pollice Verso.

Αντιθετα με αυτο που εχουμε συνηθισει λογω Χολυγουντ δλδ τον αντιχειρα προς τα πανω να σημαινει ζησε στην πραγματικοτητα δεν ισχυει αυτο.
Οπως ειπαμε ο αντιχειρας προς τα κατω σημαινει "εκτέλεση" και ο νικητης εκτελει τον ηττημένο με μια σπαθια ετσι απλα.
Αντιχειρας προς τα πανω ομως σημαινει και παλι "σκοτωσε τον" αλλα "οχι ετσι απλα. Καντο με στυλ. Δωσε θεαμα στον κοσμο. Ουτως η αλλως πολεμησε καλα και αξιζει ενα θεαματικο θανατο".

Αν προκειται να χαρισει τη ζωη στον ηττημένο θα το κανει προφορικα χωρις δαχτυλο.

Ακομα και στο θανατο υπαρχει τελετουργια. Εφοσον ο Αυτοκρατορας διεταξε εκτελεση ο ηττημενος πρεπει να πεθάνει. Αν ειναι με τον αντιχειρα κατω ουσιαστικα τον εκτελει ο νικητης σαν ζωο.

Αλλα με τον αντιχειρα πανω θα πεθάνει με τιμη σαν ελευθερος ανθρωπος. Ετσι σε ενα βουβο αμφιθεατρο ο ηττημένος μονομάχος γονατιζει πιάνει τη γάμπα του νικητη και λυγιζει το λαιμο μπροστα του.

Ο νικητης σηκωνει το σπαθι για να το δει ολο το αμφιθέατρο και εν μεσω επευφημιων απο τους θεατές μπορει να επιλεξει να τον μαχαιρώσει στο σβέρκο, στην καρδια ή και να τον αποκεφαλισει δινοντας του εναν καθαρο εντιμο θανατο.

Ο νικητης κανει το γυρο του θριάμβου ενω αντιθετα ο ηττημένος φορτωνεται σε ενα φορείο και φευγει για το νεκροτομειο. Παράλληλα οι Libertinii καθαριζουν το χωρο και ριχνουν πριονιδι και φρεσκια αμμο εκει που εχει χυθει αιμα. Μετα την ισιωνουν.

Οπως ειπαμε ο νικητης κανει το γυρο του θριαμβου υπο τις επευφημιες και τα χειροκροτηματα του πληθους. Οι υπηρετες του Κολοσσαιου κρατώντας ασημένιους δισκους μαζευουν τιπς απο τους θεατές για το μονομάχο τα οποια θα του αποδοθουν εντος της ημέρας.
Βεβαια αυτα ειναι ψιλολογια καθως το πραγματικο βραβειο ειναι μεγαλυτερο απο τα τιπς. Αλλα στο φιναλε και αυτα λεφτα ειναι. Δε λεει κανεις ποτε οχι σε λεφτα. Το δαφνινο στεφάνι του νικητη θα το κρατησει στη Σχολη για να κανει φιγουρα στους νεοσυλλεκτους και πλακα στους φιλους του.

Για σημερα ειναι ο νικητης, ο αγαπημένος του κοσμου, ο φιλος του Αυτοκράτορα, ο εραστης των γυναικων, ο απολυτος σταρ. Απολαμβάνει καθε μεθυστικο λεπτο της δόξας του ως που ενας απο τους Libertinii τον χτυπαει ελαφρα στην πλάτη και του λεει οτι πρεπει να φυγει γιατι εχουμε κι αλλους αγωνες. Δεν θα νυχτωσουμε με σενα.

Συνεχίζεται...