Η τρισχιλιετής συνέχεια του Ελληνικού έθνους. Εις μνήμην Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου.

[Αρίστος]

Εδώ προτείνω να ανεβάζουμε κείμενα Ελλήνων ιστορικών, στοχαστών και πολιτικών που αναδεικνύουν την "τρισχιλιετή ιστορία" (και συνεπώς συνέχεια) του έθνους. Ο όρος είναι δανεισμένος από τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο που σαν χθες πέθανε το 1891 αλλά η κληρονομιά του ακόμη ζει και την υποστηρίζουν νεότεροι ιστορικοί με βαριά ονόματα και διακρίσεις.

Και φυσικά μπορούμε να συζητήσουμε αν είναι ρεαλιστική ή όχι η άποψη περί της συνέχειας του έθνους σε μια τόσο μεγάλη περίοδο.

Κάνω την αρχή με αυτό το εξαιρετικό κείμενο του Ευάγγελου Παπανούτσου.


"Ἀφαιρέσαμε ἀπὸ τὴν παιδεία τοῦ Ἔθνους τὸ στοιχεῖο ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει ὁ καλύτερος ἄξονάς της καὶ ποὺ δικαιολογημένα πρέπει νὰ εἶναι τὸ καμάρι μας: τὴν ἰδέα τῆς ἀκατάλυτης διάρκειας, τῆς ἀδιάσπαστης συνέχειας ποὺ παρουσιάζει αὐτὸς ὁ μικρὸς καὶ βασανισμένος λαὸς στὴ μακρὰ καὶ γεμάτη ἀπὸ ὡραῖες σελίδες πνευματική του ἱστορία. Καὶ ἀλήθεια ἀναμφισβητη καὶ χρέος ἐθνικὸ ἀπὸ τὰ πρῶτα εἶναι νὰ τονίζουμε στὶς γενεὲς ποὺ ἔρχονται, γιὰ νὰ πάρουν τὴ θέση τοὺς μέσα στὸν ἐθνικὸ στίβο, ὅτι ποτὲ δὲν ἔπαψε αὐτὴ ἡ φυλὴ νὰ ὑπάρχει καὶ νὰ ἐκδηλώνεται πνευματικὰ μὲ πρόσωπα καὶ ἔργα ἀξιόλογα. Ὅτι σὲ ὅλες τὶς φάσεις τοῦ ἱστορικοῦ βίου της τραγούδησε, ἐρεύνησε καὶ στοχάστηκε, ἔγραψε καὶ φιλοσόφησε, ζωγράφισε ἔπλασε κ᾿ ἔχτισε, δηλαδὴ ἔζησε καὶ πνευματικὰ καταξίωσε τὴ ζωή της, ὅπως ζοῦν καὶ πνευματικὰ καταξιώνουν τὴ ζωὴ τοὺς οἱ λαοὶ ποὺ ἔχουν καὶ δημιουργοῦν παράδοση... Τὸ ἄμεσο ἐθνικὸ παρελθὸν στὴν πνευματική μας ἱστορία διαγράφεται μὲ μία φοβερὴ γιὰ τὶς συνέπειές της μονοκοντυλιά. Ἀφήνοντας τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα διασκελίζουμε βιαστικὰ καὶ μὲ συγκατάβαση δέκα αἰῶνες βυζαντινῆς ἱστορίας καὶ ἀποστρέφοντας τὸ πρόσωπο μὲ συναίσθημα πικρίας ἀπὸ τοὺς χρόνους τῆς Φραγκοκρατίας καὶ τῆς Τουρκοκρατίας, προσπαθοῦμε νὰ ξαναβροῦμε τὸν μετὰ τὸ Εἰκοσιένα ἐλεύθερο ἑαυτό μας μέσα ἀπὸ τὴν ἰταλική, τὴν ἀγγλική, τὴ γαλλικὴ καὶ τὴ γερμανικὴ Ἐπιστήμη καὶ Φιλοσοφία τῶν τετρακοσίων τελευταίων ἐτῶν. Νὰ ξανακολλήσομε στὴν Εὐρώπη γίνεται ἡ ἔγνοια μας καὶ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἀνακουφίσουμε τὸν πληγωμένο μας ἐθνικὸ ἐγωισμὸ μὲ τὴν προσπάθεια νὰ ἀποδείξομε, ὅτι οἱ προχωρημένοι στὸν πολιτισμὸ Εὐρωπαῖοι ὀφείλουν τὰ φῶτα τους στοὺς ἀρχαίους μας προγόνους. Πῶς δημιουργήθηκε, καὶ ἰδίως πῶς διαδόθηκε καὶ ἔπιασε αὐτὸς ὁ μύθος; πῶς ἡ ἐλεύθερη μετὰ τὴν ἐθνικὴ ἀποκατάσταση πατρίδα ἔπεσε σ᾿ αὐτὴ τὴ θανάσιμη πλάνη καὶ ἔκανε τὴν ἀσύγγνωστη ἀδικία νὰ σκίσει μὲ τὰ ἴδια της τὰ χεριὰ τόσες ἑκατοντάδες λαμπρῶν σελίδων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀκρωτηριάσει τὴν πνευματική της ἱστορία. Ἕνα πάντως εἶναι βέβαιο: ὅτι τὸ κακὸ ἔγινε, ὅτι ἡ πλάνη ἐξακολουθεῖ σὲ πολλοὺς νὰ ὑπάρχει".

Νεοελληνικὴ Φιλοσοφία, Ἀθῆναι-Βασικὴ Βιβλιοθήκη τόμος 35- Εἰσαγωγή, σελίδες 7 καὶ 8.

.

[Αρίστος]

Παμε να δουμε πως εξειδικευει το θεμα της συνεχειας του εθνους ο Διονυσιος Α. Ζακυθηνος (καθηγητης βυζαντινολογος, ακαδημαϊκος και δυο φορες υπουργος).



"Χρησιμοποιούντες τους ενδεδειγμένους ιστορικούς και κοινωνιολογικούς όρους, θα είπωμεν ότι κατά την Ρωμαιοκρατίαν και την Τουρκοκρατίαν ο Ελληνικός λαός, αποβαλών δια της βίας την δυνατότητα του συγκροτειν πολιτείαν, παρέμεινεν έθνος...

Και επί Ρωμαιοκρατίας και επί Τουρκοκρατίας ο Ελληνισμός, μολονότι είχεν απολέσει την πρωτογενή του εξουσίαν και την ανεξαρτησίαν του, όχι μόνον διετήρησε την αυτοτέλειαν, την εθνικήν και εν τινι μέτρω την διοικητικήν, αλλά και επέτυχεν ό,τι δεν είχε κατορθώσει υπό ευμενεστέρας πολιτικάς συνθήκας: απήρτισε δηλονότι υπό την ξενικήν δουλείαν ευρείαν εθνικήν και ηθικήν κοινότητα. Η κοινότης αύτη επραγματοποιήθη κατά μεν τήν Ρωμαϊκήν περίοδον εντός της μικράς μονάδος της πόλεως, κατά δε την Οθωμανικήν εντός του αναπεπταμένου δικτύου της εκκλησιαστικής οργανώσεως.

Η πόλις με ολόκληρον το θρησκευτικόν, θεσμικόν και οικονομικόν, το παιδευτικόν και συναισθηματικόν της υπόβαθρον άπέβη η κατ' έξοχήν κυψέλη της συντηρήσεως και της δραστηριότητος των Ελλήνων επί Ρωμαιοκρατίας...

Αλλ' η παρουσία εις το κρατικόν και κοινωνικόν σύστημα του Οθωμανικού Κράτους αντιπροσωπεύει μίαν μόνην πλευράν, ίσως την ολιγώτερον σημαντικήν, της υπερεθνικής ακτινοβολίας του Ελληνισμού. Ευρύτατα αύτη εξεπέμφθη προς τους ομοδούλους χριστιανικούς λαούς της χερσονήσου του Αίμου, προς τους ομοδόξους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης, προς τας χριστιανικάς μειονότητας της Eγγύς Ανατολής, τέλος, προς αυτήν την Δυτικήν Ευρώπην. Αυτή η Εκκλησία υπήρξεν ο φορεύς του οικουμενικού πνεύματος του Μεταβυζαντινού και Νεωτέρου Ελληνισμού. Aι Ελληνικαί Εκκλησίαι, τα πατριαρχεία της Κωνσταντινουπόλεως, της Αλεξανδρείας, της Αντιοχείας και των Ιεροσολύμων, η υπό Ελληνικήν επίδρασιν Εκκλησία της Ρωσίας, το από του έτους 1589 πατριαρχείον της Μόσχας, δημιουργούν την υποδομήν μιας ισχυρώς Ελληνικής, Ελληνιστικής θα ελέγομεν, εμπνευσεως ενότητος πολιτισμού εις μίαν ευρείαν απολιτικήν κοινωνίαν".

Διονύσιος Α. Ζακυθηνός, Μεταβυζαντινά και Νέα Ελληνικά, Ο Ελληνισμός άνευ πρωτογενούς εξουσίας - Δυο Ιστορικά παράλληλα: Ρωμαιοκρατία και Τουρκοκρατία

.

[Archikleftaros]

"…καί μηδέν οἴεσθε μικρόν καί ἀδρανές τό Γραικῶν εἶναι γένος. ἀυτό μέν γάρ ἴσως καθ’ ἑαυτό, χρόνους ἤδη συχνούς πολιορκηθέν, ὠλιγώθη τε καί ἐκακώθη, ἀλλ’οὐκ εἰς τέλος ἐξετρίβη. φυλλάτει γάρ ἐκ μέρους αὐτό Κύριος.
Πελοπόννησος τε γάρ ὅλη τῇ βασιλείᾳ Ῥωμαίων ὑπείκει καί Λῆμνος καί Ἴμβρος καί περί τήν Κωνσταντίνου τό πλεῖστον τῆς Θράκης μέρος. ἔτι δ’αὖ πλήν τῶν ἀρχών καί τινῶν τῶν ἐν τέλει Κέρκυρα πᾶσα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Ἰθάκη, Λευκάς, Ἤπειρος πᾶσα, Ἰλλυρικόν, Ἀχαΐα, Φωκίς, Βοιωτία, Ἀττική, Ἑλλάς, Μακεδονία, Θρᾴκη, Μυσία ἡ ἄνω, Μυσία ἡ κάτω, Εὔβοια, Κυκλάδες νῆσοι, Κρήτη, Ῥόδος, Κύπρος, Χίος, Λέσβος, ταῦτα πάντα Γραικῶν οἴκησις ἔστιν. καί πᾶσα δέ ἡ περί τήν Ἀσίαν ἀρχή πάντων βαρβάρων τά πλεῖστα Γραικοῖς ᾤκισται. εἰσί δ’αὖ καί Σύρων ἄθροισμα πλεῖστον. ἀλλά καί βασιλεῖαι παμπληθεῖς καί κατά γλῶτταν διάφοροι τῇ Γραικῶν ὑπείκουσι ἐκκλησίᾳ…»

Ισίδωρος Κιέβου - 1431

[Archikleftaros]

"Θα αναζητούσαμε μάταια στους σύγχρονους (σημερινούς) Έλληνες τους απογόνους του Θεμιστοκλή, του Επαμεινώνδα, των ανδρείων υπερασπιστών των Θερμοπυλών, των νικητών του Μαραθώνα και ακόμα περισσότερο εκείνους των ενδόξων σοφών, των αθάνατων ποητών και των μεγάλων φιλοσόφων, η ιστορία, επιδοκιμάζοντας τα ονόματα και τις λαμπρές πράξεις τους, τους πρόσφερε τη μεγαλύτερη υστεροφημία (αθανασία). Οι Έλληνες, ήδη, πριν απο την πτώση της Κωνσταντινούπολης είχαν εκφυλιστεί, άραγε θα είναι, μια μέρα, άξιοι της καταγωγής τους; Κάθε ευαίσθητη καρδιά οφείλει να το επιθυμεί, αλλά θα ήταν δύσκολο να αποφανθεί στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.

Μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας τους, μια δυστυχής (ολέθρια) πτώση η οποία όμως είχε καταστεί αναπόφευκτη εξαιτίας των κοινωνικοπολιτικών και θρησκευτικών διχονοιών, της αδυναμίας και ανικανότητας των αυτοκρατόρων, του εκμαυλισμού των ηθών και της εξάπλωσης της άγνοιας που ενθάρρυναν η δεισιδαιμονία και η θρησκοληψία, οι Έλληνες βρέθηκαν κάτω απο τον πιο σκληρό ζυγό. Είχαν να υπομείνουν όλα τα δεινά που προσβάλλουν ένα κατακτημένο έθνος, και το σκληρότερο απ’όλα, υπήρξαν πάντα στερημένοι απο οτιδήποτε θα είχε μπορέσει να διατηρήσει και να θρέψει μέσα στην ψυχή τους το σπέρμα της ανεξαρτησίας με την ανάμνηση του αρχαίου μεγαλείου τους."

Αρχές 19ου αιώνα, προεπαναστικά. Πρωταγωνιστής αργότερα της Επανάστασης ο συγγραφεύς...
(το κείμενο σε μετάφραση απο τα γαλλικά)

[Σενέκας]

ο Καημένος ο Φίλιππος ήταν ένας απλός φιλλέληνας που ανησυχούσε για την προσήλωση των Ελλήνων στο Ευρωπαϊκο στρατόπεδο. προσπαθούσε να προειδοποιήσει την Αψβουργική αυλή ότι αυτοί οι τύποι είναι επικίνδυνοι, γιατί ανα πάσα στιγμή προσπαθήσουν να μα την κάνουν με τους Ρώσους. Δεν είχε απολύτως άδικο, ωστόσο υποτίμησε τρομερά τη μερίδα του Ελληνικού κράτους που θεωρούσε τον πανσλαβισμό όσο απειλητικό και απωθητικό τον θεωρούσε και ο Φαλμεράυερ, και εκ των πραγμάτων είχαν δίκιο, γιατί ο πανσλαβισμός όχι μόνο δεν περιελάμβανε την Ελλάδα όσο φοβόταν ο Φαλμεράυερ, αλλά της έγινε και εμπόδιο.

Θα έλεγα ότι η όλη η ιστορία με την πρόσληψη του Φαλμεράυερ στην Ελλάδα, είναι μια τεράστια παρεξήγηση

[πατησιωτης]

Mάλλον και ο ίδιος δεν ήξερε σε ποιό στρατόπεδο είναι ο δικός του χώρος. Διότι η ιστορία του επόμενου αιώνα έδειξε ότι η Ελλάδα έμεινε στο στρατόπεδο που ξεκίνησε,του Ναυαρίνου,καθώς οι τρεις δυνάμεις ήσαν σύμμαχες στους παγκόσμιους πολέμους εναντίον Γερμανίας και Αυστρίας.
Αυτό που κάποιοι Γερμανοί νομίζουν ότι είναι σε κάποιο στρατόπεδο που είναι πιο κοντά στην Αγγλία απ ότι οι Έλληνες είναι αστείο.
Στον 20ο αιώνα απ όλη την Ευρώπη με τη "Δύση" ήσαν μόνο 4 χώρες σε όλους τους πολέμους Βρεταννία,Γαλλία,Βέλγιο και Ελλάδα.
Και πάντως δεν νομίζω ότι στην εποχή του η αυστριακή αυλή του Μέττερνιχ χρειαζόταν κάποια διαφώτιση για τον επιβλαβή για τα συφέροντά της ρόλο της Ελλάδος.

[Σενέκας]

Mάλλον και ο ίδιος δεν ήξερε σε ποιό στρατόπεδο είναι ο δικός του χώρος.

Αυλικός των Αψβούργων ήταν. Δεν τον ενδιέφερε το αγγλικό ναυτικό, τον ενδιέφερε ο ανταγωνισμός μεταξύ της χώρας του και της Ρωσίας στην ανατολική Ευρώπη και τα βαλκάνια. Είδε τον πανσλαβισμό να χτίζεται στη ρωσική αυλή και έλεγε στα αφεντικά του "όχι πολλά πολλά μ'αυτους γιατί είναι επικίνδυνοι". Επίσης τα δεδομένα που έφερε ήταν σωστά, ούτε ο Παπαρηγόπουλος τα αμφισβήτησε. Προφανώς και π Ελλαδικό χώρος εποικίστηκε με σλάβους, αλλά στην εποχή του αυτό ήταν τόσο παλιά ιστορία, και η ελληνορωμαική και μετα ελληνική ταυτότητα είχε υπερισχύσει σε τέτοιο βαθμό που δεν υπήρχε καμιά ταύτιση. Οπότε το πρόβλημα του Φαλμεράυερ ήταν απλά το συμπέρασμα, το οποίο ανέλαβε να διορθώσει ο Παπαρηγόπουλος.

Σε αντίθεση μ'αυτό που φοβόταν ο ο Φαλμεράυρερ, ο πανσλαβισμός στην Ελλάδα έγινε αφορμή για να αναπτυχτεί ο αντιρωσισμός, παρά ο ρωσισμός. Οι Έλληνες ρωσόφιλοι ήταν ρωσόφιλοι αποκλειστικά και μόνο για θρησκευτικούς λόγους, και όταν έσκασε μύτη ο πανσλαβισμός, βρέθηκαν σε θέση άμυνας, γιατί ήταν υποχρεωμένοι να εξηγήσουν για ποιο λόγο να μας δώσει την Πόλη η ομόδοξη Ρωσία πάει και υποστηρίζει εθνικισμούς αντίθετους προς το ελληνικό κράτος και προσπαθεί να φτιάξει βουλγαρικό κράτος με περιοχές που ονειρευόταν να προσαρτήσει η Ελλάδα

[Σέλευκας]

Εκείνη την εποχή σύμφωνα με εκτιμήσεις που δημοσίευσε ο Μαυροκορδάτος οι Ελληνες ήταν 9 εκατομμύρια όσοι λέει ήταν οι Αγγλοι και ολοι μαζι Σερβοι Βούλγαροι και Αλβανοί ενώ οι Τούρκοι ήταν 4 εκατομμύρια. Οι μεγάλες δυνάμεις φοβόταν την Ελλάδα και τη δυναμική της.

[Αρίστος]

Εκείνη την εποχή σύμφωνα με εκτιμήσεις που δημοσίευσε ο Μαυροκορδάτος οι Ελληνες ήταν 9 εκατομμύρια όσοι λέει ήταν οι Αγγλοι και ολοι μαζι Σερβοι Βούλγαροι και Αλβανοί ενώ οι Τούρκοι ήταν 4 εκατομμύρια. Οι μεγάλες δυνάμεις φοβόταν την Ελλάδα και τη δυναμική της.

Τοτε υπηρχε ακομη ο οικουμενικος Ελληνισμος εξαπλωμενος σε ολη την Καθ' ημας Ανατολη, την Ενδιαμεση Περιοχη του Κιτσικη. Σημερα ο Ελληνισμος εχει ταυτιστει με τη χαβουζα της Αθηνας.

.

[Αρίστος]

Συνέχεια με τον καθηγητη νεώτερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χαράλαμπο Μηνάογλου.


Χαράλαμπος Μηνάογλου: Πότε συγκροτήθηκε το ελληνικό έθνος κ. Πρωθυπουργέ;

Πολλοί σχολίασαν τα μηνύματα της Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού για την 25η Μαρτίου. Αν αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι. Για μεν την πρόεδρο είναι να απορεί κανείς με όσους ασχολούνται.
Η κυρία πρόεδρος είναι μιά ζωή του χώρου της πασοκοαριστεράς, οπότε δεν καταλαβαίνω τι καλύτερο ανέμεναν κάποιοι να πει. Όπως το έχουμε γράψει από την ημέρα που ανακοινώθηκε το όνομά της: Πάκη θα λέμε και θα κλαίμε!
Καλύτερο δώρο στον Πάκη από την συγκεκριμένη διάδοχό του δεν μπορούσε να κάνει ο Μητσοτάκης. Στο τέλος της θητείας της ο Πάκης θα έχει δικαιωθεί και αποκατασταθεί πλήρως.

Εκείνο που χρήζει κάποιου σχολιασμού είναι το μήνυμα του πρωθυπουργού, τον οποίο, επειδή έκλεισε τα σύνορα στον Έβρο λόγω του άμεσου κινδύνου της επαπειλούμενης τουρκικής επίθεσης, ορισμένοι έχουν αρχίσει να βλέπουν ως πατριώτη.

Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, μας επανέλαβε την ανιστόρητη προπαγάνδα των ειδικών που επανειλημμένως έχουν χρηματοδοτηθεί από τα ιδρύματα του Σόρος ότι το ελληνικό έθνος συγκροτήθηκε το 1821.
Τι κι αν συνείδηση ελληνικότητας και συνέχειας υπάρχει στους Έλληνες όλων των αιώνων (βλ. πρόχειρα εδώ και εδώ);
Οι Έλληνες πρέπει να διδαχθούν σύμφωνα με τον πρωθυπουργό ότι είναι ένα τεχνητό έθνος κατασκευασμένο τον 19ο αιώνα, για να αποδεχθούν την υποδούλωσή τους στο ΝΑΤΟ και την επακόλουθη εξαφάνισή τους.
Γιατί, όταν γνωρίζεις ποιανών προγόνων είσαι απόγονος, τότε ξέρεις καλά ότι δεν είναι για σένα η νατοϊκή δουλεία.

http://ethnegersis.blogspot.com/2020/03 ... t_589.html


Ο Μηνάογλου παραπεμπει εδω:

Grecian sculptοrs, Greek Emperors, Greek sailors: Το τρίσημο πριν τον Κ. Παπαρρηγόπουλο

https://www.eens.org/?page_id=1515

Και εδω:

https://sxismi.blogspot.com/2018/12/blog-post_19.html

.