21st of April - γιατί απέτυχε ;

[wooded glade]

Είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι αν υπήρχε σήμερα ένα time capsule να μεταφερθούμε όλοι στο έτος 1967, όλοι θα ζητωκραυγάζαμε υπέρ του Τζωρτζ Παπ. Θα είχαμε συναυλίες Γιεχούντι Μενουχίν, λουλούδια στους δρόμους, παλλαϊκές συγκεντρώσεις-μαμμούθ υπέρ του Τζωρτζ.
Όμως τότε δεν ήταν έτσι.
Η επανάστασις αναγκάστηκε να κυβερνάει έξη χρόνια με τον στρατιωτικό νόμο - δείγμα μεγάλης αστάθειας και ανασφάλειας.
Αλλά και όταν ανεστάλησαν αι διατάξεις του στρατιωτικού νόμου μετά το δημοψήφισμα του 1973, ήταν κάτι που δεν έπρεπε να γίνει και οι συνέπειες ήταν θλιβερές.

Γιατί όμως ;
Το θέμα Βλάχου ήταν ένα πρώτο πλήγμα. Κατ' εντολήν του king προφανώς η Ελένη Βλάχου απεχώρησε από το χουντικό στρατόπεδο με το καλημέρα.
Αλλά και η συνέχεια δεν ήταν καλή.

Η επανάστασις της 21ης Απριλίου δεν είχε καμία σχέση με τα σημερινά αβγά.
Τα απερίσκεπτα αβγά αν έλεγαν κάτι εναντίον του Αντετοκούμπου και των άλλων διεθνών ποδοσφαιριστών, θα τα έστελνε προς δυσμάς των Αθηνών ο Τζωρτζ.
Σήμερα αν ακούγαμε τα απερίσκεπτα αβγά, θα υπήρχε συμμαχία Ελλάδος-Ισραήλ-Αιγύπτου-δημοκρατικών δυνάμεων Λιβύης-Σαουδικής Αραβίας ; Αντίο σας.
Η επανάστασις λοιπόν δεν είχε σχέση με τέτοια πράγματα (σ.σ. μάλιστα με Μοσέ Νταγιάν και Γιεχούντι στο καλλιμάρμαρο ξεκίνησε).

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του king, η 21st of April ώφειλε να ασχοληθεί με την διαλεύκανση της υποθέσεως ΑΣΠΙΔΑ-Ανδρέα Παπανδρέου και μετά δεν είχε άλλη δουλειά να παραμείνει στην εξουσία.
Ο ΑΣΠΙΔΑ ήταν -αν μη τι άλλο- μία πολιτικοποιημένη φιλοαραβική οργάνωση στις τάξεις του στρατού. Πόσο επικίνδυνη ήταν δεν μπορεί να πει κανείς. Κατά την άποψη αυτών που έλεγαν για "114 heads" ήταν επικίνδυνη, κατ' άλλους όχι. Ήταν όμως μία θορυβώδης κατάσταση που έχρηζε διερεύνησης.

Αλλά πρέπει να παραδεχτούμε και ότι η 21η Απριλίου δεν είχε την πολυτέλεια να μην κάνει χούντα.
Αν έλεγε απλά "κύριοι δεν γίνονται εκλογές" και μετά μας προέτρεπε να πάμε στα σπίτια μας, θα γινόταν το έλα να δεις.
Δεν είχε την πολυτέλεια.
Ούτε το 73 την είχε. Εμείς μπορεί να θέλαμε τη δημοκρατία και την επιστροφή του εθνάρχη, αλλά αυτοί αν ήθελαν "ομαλή εξέλιξη" ώφειλαν να διατηρήσουν τον στρατιωτικό νόμο κι άλλο.

Έτσι μ' αυτά και μ' αυτά η επανάστασις ατύχησε.
Αλλά εκτός ότι δεν άκουσε τις μάλλον πιό σώφρωνες συμβουλές του king, έκανε και το άλλο πελώριο λάθος που στοίχισε:

Ο αντιγιεγεδισμός και το κούρεμα των μαλλιάδων.
Τι δουλειά είχε ;;;
Αντί αμέσως μετά την επανάσταση να μετακαλέσει τους Μπητλς και τον Έλβις Πρίσλεϋ, κυνήγαγε τους τηνέϊτζερς με ένα ψαλλίδι !
Και δεν ήταν της ΕΔΑ αυτοί οι τηνέϊτζερς. Καμία σχέση, ούτε κατά φαντασίαν - της ΕΡΕ ήταν αν μη τι άλλο !
Αυτό προκάλεσε.
Η νεολαία θα ξέχναγε σιγά σιγά τον Άντριους Παπάντριους και τα συνθήματα του, στο βαθμό που τα είχε ενστερνισθεί.
Αλλά τα ψαλίδια που έσκιζαν τα παντελόνια καμπάνα δεν τα ξέχασε και γιατί να τα ξεχάσει ;
Αυτό ήταν το συγκριτικά μεγαλύτερο -δυστυχώς- λάθος της 21st.