ένα καλό βιβλίο για τέτοιου είδους κινήματα στην Ευρώπη τους αιώνες 14-17 είναι το παρακάτω (δυστυχώς μόνο στα αγγλικά):
https://www.marxists.org/archive/kautsk ... /index.htm
στον δε Μακιαβέλι πιστώνεται από τους κλασικούς μαρξιστές η ανακάλυψη της διαλεκτικής της κοινωνικά ενεργής δράσης και η ανακάλυψη της πολιτικής ως ξεχωριστής σφαίρας δράσης με τη δική της διαλεκτική αιτίου-αποτελέσματος κλπ., και άρα θεωρείται πρόδρομος εκείνου του διαφωτιστικού ειρμού σκέψης που καταλήγει μέσω του Ραμπελαί στον Άνταμ Σμιθ και τον Χέγκελ.* Κατανόησε πρώτος ο Μακιαβέλι αυτό που κατανόησε ο Ρισελιέ όταν χρησιμοποιούσε - ως το 1614 - τη δύναμη της "τρίτης τάξης" στις Estates General για να περιορίζει τη δύναμη των ευγενών: ότι οι πληβείες μάζες σε εκείνη την ιστορική περίοδο - χωρίς να το αντιλαμβάνονται οι ίδιες ως μη ταξικά συνειδητοποιημένες - αναζητώντας μόνο την ελευθερία τους από τους φεουδάρχες, αποτελούσαν αντικειμενικούς συμμάχους της κεντρικής εξουσίας (που κι αυτή κινδύνευε από τις φυγόκεντρες κλίκες των ευγενών). Ο Μακιαβέλι το προχωρά περισσότερο, προτείνει και τον οπλισμό των μαζών, αλλά φυσικά μόνο υπό την προϋπόθεση αυτές οι μάζες να έχουν πρότερα γαλουχηθεί στα ιδανικά του "Ηγεμόνα" που θα τους κάνουν συνειδητούς υπερασπιστές της κοινωνίας (σ.σ. της princely republic με συμμαχία ηγεμόνα-λαού που οραματιζόταν). Δεν είναι πάντως καθόλου ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή, ο ηγεμόνας να καταφεύγει σε μορφές συμμαχίας με λαϊκά στρώματα για την αντιμετώπιση των ευγενών.
*
SpoilerShow
For the Renaissance, the result of Machiavelli's discovery of politics as a separate sphere of action, with its own logic and dialectic of motive and consequences, was to see the new conflict, which Shakespeare portrayed-that is, the possibility of a morally evil maxim-in life itself.
A comparison with Shakespeare allows the new formative element to stand out. In his works the dialectic of socially effective action arose out of the real structures discovered by Machiavelli.
https://rtraba.files.wordpress.com/2017 ... is-age.pdf
Schopenhauer's "passive inner state protected by power" accurately characterized the new decadent form of bourgeois individualism as opposed to the economic, political and cultural individualism of the period of bourgeois ascendancy. The latter form, in line with the structure of bourgeois society at that time, was the philosophy of a personal activity ultimately calculated, just by dint of its personal nature, to promote the social aims and ends of the bourgeois class. From Machiavelli and Rabelais via the economic theories of Adam Smith and Ricardo to Hegel's List der Vernunft, bourgeois intellectual edifices express such an individualism in a historically conditioned variety of forms. Not before Schopenhauer is the individuum inflated into an absolute end in itself. The individual's activity now becomes detached from its social basis, turning purely inwards and cultivating one's own, private peculiarities and wishes as absolute values.
https://edisciplinas.usp.br/pluginfile. ... REASON.pdf
A comparison with Shakespeare allows the new formative element to stand out. In his works the dialectic of socially effective action arose out of the real structures discovered by Machiavelli.
https://rtraba.files.wordpress.com/2017 ... is-age.pdf
Schopenhauer's "passive inner state protected by power" accurately characterized the new decadent form of bourgeois individualism as opposed to the economic, political and cultural individualism of the period of bourgeois ascendancy. The latter form, in line with the structure of bourgeois society at that time, was the philosophy of a personal activity ultimately calculated, just by dint of its personal nature, to promote the social aims and ends of the bourgeois class. From Machiavelli and Rabelais via the economic theories of Adam Smith and Ricardo to Hegel's List der Vernunft, bourgeois intellectual edifices express such an individualism in a historically conditioned variety of forms. Not before Schopenhauer is the individuum inflated into an absolute end in itself. The individual's activity now becomes detached from its social basis, turning purely inwards and cultivating one's own, private peculiarities and wishes as absolute values.
https://edisciplinas.usp.br/pluginfile. ... REASON.pdf
Ο εργάτης κατακτά εισιτήρια εργατικής εστίας για δωρεάν Πολιτισμό.
