Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 28 Φεβ 2023, 13:53

Πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας "Εργατική" του σοσιαλιστικού συλλόγου του βόλου

https://vmoc.gr/wp-content/uploads/2021 ... H-1921.jpg
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 28 Φεβ 2023, 13:56

φωτο «Οι φυλακισμένοι για τα γεγονότα του συλλαλητηρίου στις φυλακές Βόλου. Στον μέσο, αριστερά της εφημερίδας, διακρίνεται ο Αβραάμ Μπεναρόγια και δίπλα του ο Αντ. Σαρόγλου (Αρχείο Γ. Ζιούτου, ΔΗ.Κ.Ι.)»


https://vmoc.gr/wp-content/uploads/2021 ... THRIOY.jpg
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 25 Μαρ 2023, 11:40

"Της γης οι κολασμένες": Σαν σήμερα, 25 Μαρτίου 1911, ξεσπά φωτιά στο εργοστάσιο ενδυμάτων Triangle Shirtwaist στην Νέα Υόρκη, που παρήγαγε γυναικεία πουκάμισα (γνωστά ως shirtwaists).

Εκεί, εργάζονταν 500 εργαζόμενοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μετανάστριες, που δούλευαν εννιά ώρες τις καθημερινές και εφτά ώρες τα Σάββατα. Η φωτιά ξέσπασε το απόγευμα του Σαββάτου 25 Μαρτίου 1911. 146 άνθρωποι, κυρίως Εβραίες και Ιταλίδες εργάτριες, ηλικίας από 14 έως 23 ετών έχασαν την ζωή τους. Άλλες απανθρακώθηκαν ή πέθαναν από ασφυξία, άλλες πήδησαν από τα παράθυρα και σκοτώθηκαν στο πεζοδρόμιο. Μια πόρτα που οδηγούσε στις σκάλες ήταν κλειδωμένη από τους ιδιοκτήτες και δεν υπήρχαν έξοδοι κινδύνου ενω οι σκάλες της πυροσβεστικής έφταναν μέχρι τον έκτο όροφο.

Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας που δικάστηκαν το 1914 αθωώθηκαν. Κατέβαλαν μόνο μια ελάχιστη χρηματική αποζημίωση. Μετά την καταστροφή και την διεθνή κατακραυγή,η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγκάστηκε να λάβει μέτρα για βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Ο αγώνας για μέτρα προστασίας των εργατών/εργατριών στους χώρους δουλειάς συνεχίζεται, μέχρι σήμερα.

Εικόνα
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 17 Απρ 2023, 21:49

Σαν σήμερα, 17 Απριλίου 1946, δολοφονείται, από πληρωμένο όργανο του βιομηχάνου Λαναρά, ο κομμουνιστής πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας Γιώργης Βουτυράς

. Ο Γιώργης Βουτυράς ήταν πρόσφυγας από τον Δυτικό Πόντο. Γεννήθηκε το 1899 και ήρθε το 1924 στην Ελλάδα (Κοζάνη) μαζί με τη γυναίκα του. Το 1930, μετακόμισε στη Νάουσα και εργαζόταν στο κλωστοϋφαντουργείο "Λαναρά – Κύρτση και ΣΙΑ ΑΕ". Βρέθηκε μέσα στα εργοστάσια και ήταν πρωτοπόρος οργανωτής και αγωνιστής της τάξης του. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του πρώτου σωματείου Κλωστοϋφαντουργών Νάουσας και εκλέχτηκε πρόεδρός του. Μέσα στις συνθήκες της κατοχής, πρωτοστάτησε επίσης (μαζί με άλλους συνδικαλιστές του ΕΑΜ Νάουσας) στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου της Νάουσας (12/8/1943).

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, ένα μήνα μετα την ίδρυση του (9/9/1943) κήρυξε γενική απεργία των εργατών με οικονομικά και άλλα αιτήματα. Στην κίνηση αυτή πρωτοστάτησε ο "Σύνδεσμος Εργατών Βιομηχανίας Ναούσης", ένα από τα ισχυρότερα κλαδικά σωματεία, με πρόεδρο τον Γιώργη Βουτυρά. Το 1944, λίγο πριν αποχωρήσουν οι Γερμανοί από τη Νάουσα, εκλέγεται νέο ΔΣ στο Εργατικό Κέντρο. Ο Βουτυράς ανέλαβε πρόεδρος στο νέο ΔΣ.Η νέα Διοίκηση πέτυχε να εξυγιάνει το εργατικό κίνημα της πόλης και να απομονώσει όλους τους εγκάθετους και δωσίλογους εργατοπατέρες που είχαν παρεισφρήσει σ' αυτό κατά την περίοδο της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και της κατοχής.

Στο διάστημα αυτό, στη Νάουσα προέκυψε θέμα δυσλειτουργίας των εργοστασίων οφειλόμενο στην έλλειψη πρώτων υλών. Οι περισσότεροι από τους κύριους μετόχους των εργοστασίων είχαν ήδη απομακρυνθεί από τη Νάουσα (πριν ακόμη αποχωρήσουν οι Γερμανοί) και είχαν εγκατασταθεί κυρίως στην Αθήνα και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη.Τα εργοστάσια ανέλαβε να τα λειτουργήσει η Επιμελητεία του Αντάρτη (ΕΤΑ), μετα απο ειδική σύσκεψη που συγκάλεσε το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, με πρόεδρο τον Βουτυρά.

Μετά τις "εκλογές" του 1946 οι αστικοί μηχανισμοί κλιμακώνουν την προσπάθεια για τρομοκράτηση και ανατροπή των εκλεγμένων διοικήσεων στις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ρίχνεται, με την καθοδήγηση της Αστυνομίας, όλος ο εσμός των φασιστικών και παρακρατικών οργανώσεων πάνω στα ταξικά συνδικάτα. Στο διάστημα αυτό, δεκάδες είναι τα δολοφονημένα συνδικαλιστικά στελέχη και εργάτες-μέλη σωματείων απο τις φασιστικές συμμορίες και τα επίσημα κρατικά όργανα.

17 Απριλίου 1946, ο Γιώργης Βουτυράς δολοφονείται έξω από το σπίτι του (Βύρωνος) από άνθρωπο της εργοδοσίας, των βιομηχάνων, κάποιον ονόματι Αντωνίου,πληρωμένο χίτη του Λαναρά. Ήταν 47 χρονών.Ο δολοφόνος συνελήφθη-τυπικά-και αφέθηκε ελεύθερος μετά την παρέλευση ορισμένων ημερών.Μετά το έγκλημά του, από απλός εργάτης προήχθη σε φύλακα και μεταφέρθηκε από την εργοδοσία στην Αθήνα.Τον επόμενο χρόνο έγινε η δίκη του στη Θεσσαλονίκη και αθωώθηκε.

Μετά τη δολοφονία, ξεσηκώθηκαν αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα και απεργιακές κινητοποιήσεις στη Νάουσα. Το αστικό κράτος απάντησε με νέο πογκρόμ διώξεων κομμουνιστών και συνδικαλιστών, τόσο στη Νάουσα, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 09 Μάιος 2023, 13:34

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 09 Μάιος 2023, 20:11

"Θα σας χτυπήσουμε στο ψαχνό παλιόσκυλα, ούτε ένα αίτημα σας δεν γίνεται δεκτό":


Σαν σήμερα,9 Μάη 1934,η κυβέρνηση Τσαλδάρη και οι βιομήχανοι δολοφονούν επτά λιμενεργάτες στην Καλαμάτα και τραυματίζουν δεκάδες.Την προηγούμενη μέρα,8 Μάη,ένα σιτοφόρο βαπόρι είχε φτάσει στο λιμάνι. Με την άφιξη, του δόθηκε το σύνθημα της γενικής απεργίας των λιμενεργατών της πόλης. Απο 7 Μάη, οι μυλεργάτες είχαν κηρύξει απεργία, διεκδικώντας αυξήσεις .

Ο λόγος που ξεσηκώθηκαν ήταν γιατί οι αλευροβιομήχανοι εγκατέστησαν ένα σιλό στο λιμάνι, που θα ξεφόρτωνε απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίησή του σήμαινε ότι οι μισοί λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους ενω από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για όσους θα έμεναν χωρίς μεροκάματο. Επιπλέον, τον Μάη του 1934, οι λιμενεργάτες ζητούσαν 8 δραχμές για κάθε τόνο που ξεφόρτωναν, αναδρομικά από το 1928. Ήταν συμφωνία που είχαν κάνει με την εργοδοσία και δεν είχε τηρηθεί. Αλευροβιομήχανοι και η κυβέρνηση του Λαϊκού κόμματος πρότειναν 6 δραχμές ανά τόνο και όχι αναδρομικά. Λιμενεργάτες και μυλεργάτες δεν δέχθηκαν τη συμφωνία και,μέσα σε κλίμα εργοδοτικής/κρατικής τρομοκρατίας, αποφασίζουν απεργιακές κινητοποιήσεις.

Όταν έφτασε το βαπόρι στο λιμάνι (ενω είχαν πάρει διαβεβαιώσεις ότι δεν θα εμφανιστεί για να γίνουν διαπραγματεύσεις) ξεσηκώθηκαν. Σε ένδειξη αλληλεγγύης, οι επαγγελματίες της παραλίας εκλείσαν τα μαγαζιά τους για δύο ώρες. Μέχρι αργά τη νύχτα, δυόμισι χιλιάδες άτομα, μαζί με τους απεργούς, βρέθηκαν στην παραλία. Την επομένη, 9 Μαίου το πρωί, μια ομάδα 15 εργατών μπήκε σε μια μαούνα για να πάνε στο σιτοφόρο βαπόρι.Φθάνοντας 15 μέτρα κοντά, δέχτηκαν ομοβροντία πυροβολισμών. Πυρά δέχτηκαν και οι εργάτες στην ξηρά. Οι εργάτες προσπάθησαν να αντεπιτεθούν με ξύλα και πέτρες. Συνολικά ο στρατός-με κυβερνητική εντολή-δολοφονεί επτά εργάτες και τραυματίζει δεκάδες.Το έγκλημα ήταν προσχεδιασμένο.

Το βράδυ ο νομάρχης και οι αρχές, με τις οποίες προσπάθησε να επικοινωνήσει η απεργιακή επιτροπή, είχαν απαντήσει: "Θα σας χτυπήσουμε στο ψαχνό παλιόσκυλα, ούτε ένα αίτημα σας δεν γίνεται δεκτό".Μετά τις δολοφονίες, ξέσπασαν απεργίες και κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα. 11η Μάη, έγινε μεγάλη μαζική συγκέντρωση δυόμισι χιλιάδων εργατών στο υπουργείο Εσωτερικών. Και σε αυτή η αστυνομία επιτέθηκε άγρια. Συνελήφθησαν 20 εργάτες και τραυματίστηκε σοβαρά η εργάτρια Ευγενία Γιαννοπούλου. 14 Μαίου,η Ενωτική ΓΣΕΕ κατάφερε να διοργανώσει γενική πανεργατική απεργία, παρά τους προδοτικούς ελιγμούς των εργατοπατέρων. Απήργησαν 25-35 χιλιάδες εργάτες. Τελικά, η απεργία των λιμενεργατών έληξε,με την ηγεσία του σωματείου να προχωρά σε συμφωνία με κυβέρνηση και αλευροβιομήχανους, πολύ πίσω από τα αιτήματα τους. Πέρα από την καταστολή,η ηρωική απεργία χτυπήθηκε και από τους εργατοπατέρες.Το 1935 εργάτες που πρωτοστάτησαν στην απεργία καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης η/και εξορίας στον Άγιο Ευστράτιο.


Η εξέγερση των εργατών της Καλαμάτας "(τα "λιμενεργατικά" του Μάη του 1934) είναι μια απο τις πιο ηρωικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 28 Μάιος 2023, 17:51

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16511
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 28 Μάιος 2023, 19:40

Όσο πιο αδειοι είναι οι τενεκκέδες, τόσο πιο πολυ θορυβο κανουν.! Νόμος.!
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 19 Ιουν 2023, 02:19

"Η σφαγή της "Ημέρας των Γυναικών"

Σαν σήμερα,19 Ιουνίου 1937, η αστυνομία των ΗΠΑ ανοίγει πυρ ενάντια σε συγκέντρωση γυναικών απεργών μεταλλεργατων στο Γιάνγκσταουν του Οχάιο.Την άνοιξη του 1937,η "Republic Steel" είχε απολύσει πάνω απο 1000 εργάτες που υποστήριζαν το Συνδικάτο, κηρύσσοντας κυριολεκτικά τον πόλεμο ενάντια σε οποιονδήποτε εργαζόμενο διεκδικούσε ακόμα και τα ελάχιστα και αυτονόητα δικαιώματα.

Οι εργάτες της εταιρείας (για ένα διάστημα η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία μετάλλου στις ΗΠΑ), απάντησαν με μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις σε διαφορετικές πολιτείες για να υπερασπιστούν τα Συνδικάτα τους και τα δικαιώματα τους. Η αλληλεγγύη εξαπλώθηκε και 19 Ιουνίου 1937 οι γυναίκες των απεργών μεταλλεργατών οργάνωσαν συγκέντρωση-κινητοποίηση για την υπεράσπιση της απεργίας.

Οι εργοδότες με τους ρουφιάνους τους είχαν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν τις οικογένειες των απεργών ως μέσο πίεσης για να τερματιστεί η απεργία ("την οικογένεια σου δεν την σκέφτεσαι αν σε διώξουν;" κ.α) και οι γυναίκες πήραν την πρωτοβουλία να απαντήσουν, με ένα ξεκάθαρο μήνυμα αλληλεγγύης στους απεργούς. Μόλις συγκεντρώθηκαν, η έκπληκτη αστυνομία προσπάθησε να "πείσει" κάποιον Συνδικαλιστή μεταλλεργάτη να τις απομακρύνει.

Αστυνομία και εργοδοσία είχαν φοβηθεί ότι αν εξαπλωθούν τέτοιες κινητοποιήσεις η αλληλεγγύη στην απεργία, τους εργάτες και τις οικογένειες τους θα έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις που δεν θα μπορούσαν να την αντιμετωπίσουν. Όταν-φυσικά-δεν βρέθηκε κανένας μεταλλεργάτης απεργός για να πάει στο σημείο και να "κλείσει" την κινητοποίηση, η αστυνομία κάλεσε άμεσα τις γυναίκες των απεργών (πολλές ήταν με τα παδιά τους εκεί, ορισμένες με μωρά στην αγκαλιά) να διαλυθούν επειδή "δεν είχαν καμία δουλειά με τις απεργίες" και έπρεπε να "γυρίσουν στο σπίτι και τις δουλειές τους". Όμως, μπροστά στην προσβλητική συμπεριφορά των αστυνομικών, οι γυναίκες όχι μόνο δεν έκαναν πίσω αλλά άρχισαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται. Τότε, η αστυνομία άρχισε να τους ρίχνει δακρυγόνα. Παιδιά και γυναίκες χτυπήθηκαν άγρια απο την αστυνομική βία και ένα βρέφος τραυματίστηκε.

Μπροστά στην δολοφονική επίθεση, οι εξαγριωμένοι μεταλλεργάτες άρχισαν να καταφθάνουν στο σημείο.Η αστυνομία πανικοβλήθηκε. Οι εργάτες συγκρότησαν διαδήλωση μπροστά στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Η αστυνομία πυροβόλησε πολλές φορές πάνω στους άοπλους απεργούς,που κατάφεραν να ανασυγκροτηθούν πολλές φορές.Οι συγκρούσεις κράτησαν ώρες. Οι δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας είχαν αποτέλεσμα 16 νεκρούς και 283 τραυματίες πολλοί πυροβολήθηκαν πισώπλατα απο τις αστυνομικές δυνάμεις). Κανείς δεν τιμωρήθηκε για την σφαγή. Σύντομα, αποκαλύφθηκε ότι η "Republic Steel" είχε κάνει "εσωτερικές προσλήψεις" των αστυνομικών δυνάμεων και-στην ουσία-ήταν αυτή που έδινε τις εντολές για την τακτική τους αλλά και ότι είχε εφοδιάσει την αστυνομία με πάνω απο 160.000 φυσίγγια πυρομαχικών για να τα χρησιμοποιήσουν ενάντια στους απεργούς μεταλλεργάτες και τις οικογένειες τους!


Οι αγώνες συνεχίστηκαν. Το 1941 η εταιρεία αναγκάστηκε να αναγνωρίσει το Συνδικάτο και τις διεκδικήσεις των εργατών.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

nemo
Δημοσιεύσεις: 6898
Εγγραφή: 04 Ιούλ 2018, 11:08

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από nemo » 19 Ιουν 2023, 02:24

βρε φιλε απευθυνσου καπου για βοηθεια

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 04 Ιούλ 2023, 10:19

"Το έγκλημα στο "Huskar Pit": Σαν σήμερα,4 Ιούλη 1838, μια καταιγίδα δημιουργεί πλημμύρα στην περιοχή του ανθρακωρυχείου "Huskar Pit"στο Γιορκσάιρ της Αγγλίας. Nερό μπαίνει στο ορυχείο και 26 παιδιά-εργάτες(11 κορίτσια απο 8 ως 16 και 15 αγόρια απο 9 ως 12 βρίσκουν φρικτό θάνατο.

Εκείνη την περίοδο, τα εργατικά "ατυχήματα" και η εκμετάλλευση των παιδιών έδιναν 50% ποσοστό επιβίωσης για όσα αγόρια και κορίτσια δούλευαν στα ορυχεία.Τα παιδιά χρησιμοποιούνταν γιατί κόστιζαν λιγότερο στους εργοδότες.Δούλευαν κάτω απο τη γη, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι (ακόμα και τα κεριά θεωρούνταν περιττό κόστος) σε άθλιες συνθήκες.

Σε αντίθεση με άλλα εργοδοτικά εγκλήματα της εποχής, η καταστροφή στο "Huskar Pit" έφτασε στις εφημερίδες του Λονδίνου και ξεσηκώθηκε αγανάκτηση σε όλη τη χώρα. Η βασίλισσα και το κράτος αναγκάστηκαν να υποσχεθούν "κοινωνικά μέτρα" και τελικά, τέσσερα χρόνια αργότερα (1842) ,ανακοινώθηκε ότι απαγορεύεται η εργασία αγοριών και κοριτσιών κάτω απο 10 χρονών στα ορυχεία (και άρα ότι είναι νόμιμη απο 10 και πάνω!). Ακόμα και αυτό το μέτρο, πολλές φορές έμεινε κενό γράμμα, αφού το κράτος έτσι και αλλιώς δούλευε για τους εργοδότες. Οι αγώνες του εργατικού κινήματος ενάντια στην παιδική εργασία συνεχίστηκαν τα επόμενα χρόνια στην Αγγλία και σε όλο τον κόσμο.


Εικόνα
Το 2008, στην επέτειο των 170 χρόνων απο το περιστατικό, δημιουργήθηκε μνημείο στο σημείο που σκοτώθηκαν τα 26 παιδιά.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Ναύτης
Δημοσιεύσεις: 12816
Εγγραφή: 12 Φεβ 2021, 10:50

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ναύτης » 04 Ιούλ 2023, 10:28

Ωραίο νήμα.

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 04 Ιούλ 2023, 11:04

ευχαριστω!
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 05 Ιούλ 2023, 13:03

"Η ματωμένη Πέμπτη": Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου 1934, η αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο επιχειρεί να σπάσει την απεργία των λιμενεργατών που είχε ξεκινήσει απο τις 9 Μαίου, με εντολές της εργοδοσίας και την υποστήριξη του Δημάρχου.

Οι λιμενεργάτες είχαν κατέβει σε απεργία, ενάντια στις άθλιες συνθήκες εργασίας και το δουλεμπόριο-έτσι το αποκαλούσαν-με το οποίο τους διάλεγαν, τους έβαζαν να δουλεύουν και τους έδιωχναν με το παραμικρό. Απαιτούσαν να υπάρχει μπει τέλος στην εργοδοτική ασυδοσία. Επίσης, ζητούσαν 1 δολάριο την ώρα (οι πληρωμές ήταν χαμηλότερες) και εξαήμερη εργασία (τους έβαζαν να δουλεύουν όλη την εβδομάδα).

Η απεργία άρχισε 9 Μαίου 1934 και γρήγορα γενικεύτηκε. 13 Μαίου, κατέβηκαν σε απεργία και οι οδηγοί φορτηγών στις μεταφορές και το λιμάνι νέκρωσε. Οι εργοδότες λύσσαξαν και κινητοποίησαν όλους τους μηχανισμούς τους για να σταματήσουν την απεργία. Οι εφημερίδες άρχισαν εκστρατεία λάσπης ενάντια στους απεργούς,η αστυνομία (τότε υπήρχε η "Προοδευτική" προεδρία Ρούσβελτ) άρχισε επιθέσεις και οι δημοτικές αρχές στήριξαν την εργοδοσία. Στην συνέχεια, επιστρατεύτηκαν "υπεύθυνοι" συνδικαλιστές που κατέληξαν σε συμφωνία (που δεν άλλαζε τίποτα ουσιαστικό σε βασικά αιτήματα των λιμενεργατών). Δήλωσαν ότι η απεργία έληξε και πήγαν να ανακοινώσουν την "νίκη" στους εργάτες.

Ακολούθησε άγριο γιουχάρισμα σε πολλές γλώσσες, (πολλοί εργάτες ήταν μετανάστες), οι εργάτες τους έδιωξαν και πήραν απόφαση να συνεχίσουν την απεργία. Μπροστά στην αποφασιστικότητα των εργατών, εργοδοσία, αστικό κράτος, δημοτικές αρχές της πόλης αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα προσχήματα. 5 Ιουλίου,οργάνωσαν φορτηγά με απεργοσπάστες και διέθεσαν μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις για να μπουν στο λιμάνι και να σπάσουν την απεργία. Χιλιάδες λιμενεργάτες (τότε ήταν στην 57η μέρα της απεργίας), μεταφορείς, οδηγοί, εργάτες απο όλη την πόλη, κατέβηκαν να τους αντιμετωπίσουν.

Απο νωρίς το πρωί, η αστυνομία ξεκίνησε επιθέσεις σε εργατικές γειτονιές της περιοχής. Η αστυνομία ήταν οπλισμένη με πυροβόλα όπλα, ενω έφιππα τμήματα της έκαναν συνέχεια εφόδους. Στις επιθέσεις, οι αστυνομικοί δολοφόνησαν δύο εργάτες, τον Nicholas Bordoise και τον Howard Sperry και τραυμάτισαν πάνω απο 100 ατόμα. Οι αρχές κινητοποιήσαν και την εθνοφρουρά και έστησαν πολυβόλα γύρω απο την περιοχή. Στην κηδεία των δολοφονημένων εργατών πήραν μέρος χιλιάδες εργάτες. Τα συνδικάτα πήραν απόφαση για γενική απεργία. Οι αρχές προσέλαβαν εκατοντάδες αστυνομικούς και οι εφημερίδες άρχισαν να ουρλιάζουν ότι οι..κομμουνιστές θα καταλάβουν το λιμάνι.

Παρά την τρομοκρατία, η γενική απεργία είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή (130.000 εργάτες απο πολλούς κλάδους). Σταμάτησε 27 Ιουλίου και οι εργάτες κατάφεραν να πληρώνονται 0,95 δολλάρια την ώρα (αρχικά ζητούσαν 1 δολάριο), εξαήμερη εργασία και ένα σύστημα προσλήψεων στο λιμάνι που που έβαζε κάποιους πρώτους ελέγχους. Οι απεργίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια.

Εικόνα
("Πυροβολημένος πισώπλατα": Απεργοί εργάτες δείχνουν το σημείο που η αστυνομία δολοφόνησε τον Howard Sperry. Το "μνημείο του δρόμου" που έφτιαξαν οι εργάτες υπάρχει μέχρι σήμερα)
SpoilerShow
Πηγές: "July 5, 1934: Bloody Thursday", foundsf, "Waterfront Workers History Project"-Harry Bridges Center for Labor Studies/University of Washington,"Bloody Thursday 1934: The strike that shook San Francisco, beyondchron, "The Longshore Strike of 1934", library.csun
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Άβαταρ μέλους
Sol
Δημοσιεύσεις: 6400
Εγγραφή: 24 Αύγ 2022, 21:16

Re: Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Sol » 05 Ιούλ 2023, 13:05

Αρκετές πληροφορίες για διάφορες ιστορίες του παγκόσμιου προλεταριάτου είναι από αυτόν τον λογαριασμό του τουιτερ

https://twitter.com/praxis_review
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

Τέμπη: Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών