Το παγκόσμιο προλεταριάτο (χρονικά)

[pylothess]

Στον καπιταλισμό την αύξηση στην Βότκα και τα λουκάνικα την αποφασίζει η αγορά μέσω της προσφοράς και της ζήτησης.Οι έμποροι και οι βιομήχανοι μπορούν να αυξήσουν την τιμή αλλά ο λαός μπορεί να στραφεί σε υποκατάστατα.Αντί για βότκα θα πίνει ούισκι τσίπουρο κ.τ.λ.Αντί για λουκάνικα από βοδινό μπορεί να τρώει κοτολουκάνικα. Πιθανώς να υπάρχουν και χοιρινά λουκάνικα. Επόμενως οι βιομήχανοι ή θα μειώσουν την τιμή ή την παραγωγή ή θα πρέπει να βρουν πιο αποδοτικούς τρόπους παραγωγής. Ελευθερία της αγοράς. Προσφορά και ζήτηση. Στον σοσιαλισμό,στην κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία ,όλα είναι θέμα πολιτικής απόφασης. Οι ινστρούκτορες θα αποφασίσουν τι θα παραχθεί, πόσο θα παραχθεί , σε ποια τιμή.

Επίσης , εδώ αν υπάρχει πρόβλημα με τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη , τον Ανδρουλάκη, θα απεργήσει ο λαός ,θα διαμαρτυρηθεί , θα φωνάξει ,θα εκοτνωθεί ,θα βρίσει και μετά θα πάει να συνεχίσει κανονικά τις δουλειές του. Η στις εκλογές θα τον μαυρίσει.Κατά κάποιον τρόπο, οι εκλογές ,οι απεργίες, τα συλλαλητήρια ,οι διαμαρτυρίες ,ο κοινοβουλευτικές ενέργειες κ.τ.λ. συμβάλλουν στην σταθερότητα του συστήματος.Κάθε μέρα ο Μητσοτάκης κατηγορεί τον Τσίπρα και το αντίστροφο. Κάθε τρεις και λίγο το κέντρο της πόλης νεκρώνει από διαδηλώσεις .Βλέπεις να χαλάει ο κόσμος;

Γι αυτό και ο καπιταλισμός παρά τις όποιες αντιθέσεις του είναι πιο σταθερό σύστημα από τον σοσιαλισμό.

[Sol]

"Μην θρηνείτε. Οργανωθείτε!". Σαν σήμερα, 19 Νοέμβρη 1915, οι αρχές των ΗΠΑ εκτελούν τον εργάτη συνδικαλιστή και μουσικοσυνθέτη Τζο Χιλ, μέλος των "Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου".Kαταδικάστηκε με στημένες κατηγορίες και στάλθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ήταν μόλις 36 χρονών.

[Sol]

Γι αυτό και ο καπιταλισμός παρά τις όποιες αντιθέσεις του είναι πιο σταθερό σύστημα από τον σοσιαλισμό.

Όσο σταθερό ήταν η φεουδαρχια όταν ο καπιταλισμός είχε επίδραση σε λίγες μόνο πολεις

[pylothess]

Γι αυτό και ο καπιταλισμός παρά τις όποιες αντιθέσεις του είναι πιο σταθερό σύστημα από τον σοσιαλισμό.

Όσο σταθερό ήταν η φεουδαρχια όταν ο καπιταλισμός είχε επίδραση σε λίγες μόνο πολεις

[pylothess]

Sol

Τα λάθη και οι αποτυχίες του σοσιαλιστικού δεν είναι το άλλοθι του καπιταλισμού.
Συνδικαλιστικά συντάσσομαι με το ΠΑΜΕ.

[pylothess]

[pylothess]

[pylothess]

[pylothess]

[Sol]

"Vivre en travaillant ou mourir en combattant": Σαν σήμερα, 21 Nοέμβρη 1831, οι υφαντεργάτες της Λυών ξεσηκώνονται, διεκδικώντας σταθερούς μισθούς (οι εργοδότες αρνούνταν επικαλούμενοι τις αρχές της Γαλλικής–αστικής-επανάστασης και την "ελευθερία της αγοράς"). Έστησαν οδοφράγματα και οπλίστηκαν. Εναντίον τους κινήθηκε η εθνοφρουρά. Πολλά μέλη της είχαν εργατική καταγωγή και αρνήθηκαν να ανοίξουν πυρ κατά των απεργών ή ενώθηκαν μαζί τους. Η κυβέρνηση επιστραύτεσε 20.000 στρατιώτες, καταστέλλοντας την εξέγερση. Οι νεκροί και οι τραυματίες έφτασαν τους 600.

[Sol]

28 Φλεβάρη 1921

Ήταν 28 Φλεβάρη του 1921 στο Βόλο. Με την καθοδήγηση του νεοσύστατου ΣΕΚΕ (Κομμουνιστικό) κηρύσσεται πανεργατική απεργία και οργανώνεται ενάντια στον κίνδυνο του θανάτου από την πείνα που έχει προκαλέσει η ακρίβεια πρώτων υλών. Επί δύο μέρες οι εργάτες/τριες κυριαρχούν στην πόλη. Η κυβέρνηση στέλνει στρατό και κτυπά τους εξεγερμένους. Πολλοί συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Ανάμεσά τους και το στέλεχος του σοσιαλιστικού κινήματος και του ΣΕΚΕ, Αβραάμ Μπεναρόγια.

Στις αρχές του 1921 η τιμή του ψωμιού ανέβηκε και πάλι, λόγω των σκανδαλωδών, επιπλέον εξόδων εκφόρτωσης ενός μεγάλου φορτίου αλεύρων στο λιμάνι του Βόλου. Η «Πανεργατική Ένωση Βόλου» (ΠΕΒ) κάλεσε συλλαλητήριο στα τέλη Φλεβάρη, με ομιλητές τον Θωμά Αποστολίδη, γραμματέα της ΠΕΒ και τον Σπύρο Σταυράκη, στέλεχος της ΠΕΒ και του ΣΕΚΕ. Τελικά αποφασίστηκε να μιλήσει και ο Αβραάμ Μπεναρόγια, εκτελεστικός επίτροπος της ΓΣΕΕ, που βρισκόταν εκείνες τις ημέρες στη Θεσσαλία, για να συμμετέχει εκ μέρους της ΓΣΕΕ στο εργατο-αγροτικό συνέδριο, στην Καρδίτσα.

Η αγανάκτηση και η προσέλευση του κόσμου ήταν πρωτοφανής, η αστυνομία εκτίμησε ότι συγκεντρώθηκαν πάνω από 10 χιλιάδες. Στο μπαλκόνι της ΠΕΒ παρουσιάζονται οι ομιλητές και άλλα συνδικαλιστικά στελέχη, μεταξύ των οποίων, κατά την εφημερίδα «Ταχυδρόμος» υπήρχαν και πολλές γυναίκες – εργάτριες.

[Sol]

Πρώτος μίλησε ο Α. Μπεναρόγια, η παρουσία του οποίου, αργότερα, θα παρουσιαστεί από τους διωκτικούς μηχανισμούς ως αποδεικτικό στοιχείο μιας δήθεν οργανωμένης κήρυξης «στάσεως» από το ΣΕΚΕ, δηλαδή ότι το ΣΕΚΕ έστειλε τον Εβραίο – κομμουνιστή Αβραάμ Μπεναρόγια (ιδρυτή της Φεντερασιόν) για να κηρύξει την κομμουνιστική επανάσταση από το Βόλο.

Ο Μπεναρόγια, αρχίζει το λόγο του παραφράζοντας την εισαγωγή του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Η ομιλία του είναι καθαρά πολιτική, με αναφορές σε θεωρητικά ζητήματα, μια «κομμουνιστική» διαφώτιση, προφανώς παρόμοια με τα «μαθήματα» που κάνει εκείνη την περίοδο σε μέλη του ΣΕΚΕ. Μιλάει για το κομμουνισμό, για την ταξική πάλη, τις αιτίες της κρίσης και την ανάγκη ειρήνης με τη Ρωσία. Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Θωμάς Αποστολίδης, γραμματέας της Πανεργατικής και στέλεχος του ΣΕΚΕ. Στην ομιλία του ασχολήθηκε κυρίως με το ζήτημα του ψωμιού και το σκάνδαλο των αλεύρων, ως πολιτικό σκάνδαλο.

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Σπύρος Σταυράκης, καπνεργάτης από τον Πειραιά, στέλεχος του ΣΕΚΕ και της ΠΕΒ, γνωστός για τις ρητορικές του ικανότητες και την ικανότητα να ενθουσιάζει τους εργάτες με ποιήματα.

[Sol]

Η πορεία προς το τηλεγραφείο, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, μετά τα συλλαλητήρια, ήταν πολύ μικρότερη της διαδήλωσης και πολλοί από αυτούς ήταν παιδιά του δρόμου και μαθητές. Οι διαδηλωτές με επικεφαλής τους Μπεναρόγια, Αποστολίδη Σταυράκη και Θέο, και ένοπλη συνοδεία αστυνομίας, πορεύτηκαν στην οδό Δημητριάδος, προς την πλατεία Γεωργίου Α’ (Το σημερινό λεγόμενο πάρκο του Αγ. Κωνσταντίνου), πέρασαν μπροστά από το Φρουραρχείο και Λιμεναρχείο, χωρίς κανένα επεισόδιο, ωστόσο το πλήθος σπάει τα τζάμια του «Σκαρίμπα» εργοστασίου μακαρονιών και συνεχίζει να σπάει τζάμια καταστημάτων και γραφείων στην παραλία, στην οδό Δημητριάδος, στην Ερμού, σε όλο το κέντρο του Βόλου. Οι διωκτικές αρχές θα εκλάβουν το εκτεταμένο σπάσιμο τζαμιών ως «κομμουνιστική επανάσταση» και μια ολόκληρη μυθολογία, που φτάνει μέχρι και τις μέρες μας, θα κάνει λόγο για κομμουνιστική κατάληψη της πόλης, ή έλεγχο της πόλης από τους εργάτες κλπ. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι το πλήθος και ειδικά οι νεότεροι της διαδήλωσης παρά τις προσπάθειες των οργανωτών αντέδρασαν αυθόρμητα με καταστροφές. Την επόμενη μέρα, ο στρατός που είχε πάρει θέση μάχης για να ανακαταλάβει την πόλη, μπαίνει «ειρηνικά», αλλά εκατοντάδες συνδικαλιστές συλλαμβάνονται και βασανίζονται.

[Sol]

Οι παραθέσεις για τα παραπάνω είναι από https://theshadesmag.wordpress.com/2017 ... volos1921/

[Sol]

Τα «Φεβρουαριανά» του Βόλου


Στις 15 Φεβρουαρίου του 1921 πραγματοποιήθηκε στον Βόλο συλλαλητήριο για την τιμή του ψωμιού. Συλλαλητήρια γι’ αυτόν τον λόγο διοργανώνονταν σχεδόν κάθε χρόνο, Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, από το 1915. Όμως τον Φεβρουάριο του 1921 υπήρξε μια εκρηκτική συγκυρία, που δημιούργησαν η μακρά πολεμική περίοδος και τα απανωτά σκάνδαλα με χαλασμένο αλεύρι και απάτες στην εκφόρτωση μεγάλου φορτίου αλεύρων, στα οποία εμπλέκονταν στελέχη των κρατικών και δημοτικών αρχών.

Η ανταπόκριση του λαού στο συλλαλητήριο ήταν πρωτοφανής, για τα δεδομένα του Βόλου, αφού σύμφωνα με τις αρχές και τον τύπο συμμετείχαν 10 ως 15 χιλιάδες. Στο συγκεντρωμένο πλήθος μίλησαν ο Αβραάμ Μπεναρόγια, πρωτεργάτης της Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης και μέλος της διοίκησης τη ΓΣΕΕ, που βρέθηκε στο Βόλο χωρίς να έχει αρχικά προγραμματιστεί ομιλία του, ο Θ. Αποστολίδης από την «Πανεργατική» του Βόλου και ο Σ. Σταυράκης ή Χατζησταυράκης, εκ μέρους του ΣΕΚΕ. Οι ομιλητές ενθουσίασαν την εξεγερμένη λαοθάλασσα και ειδικά τους νεολαίους, που ξέσπασαν σε εκτεταμένες βιοπραγίες, (κυρίως σπασίματα τζαμιών), χωρίς να μπορούν να ελεγχθούν ούτε από την αστυνομία ούτε από τους διοργανωτές.

Οι καταστροφές συνεχίστηκαν και το βράδυ, οι «φιλήσυχοι» αστοί τρομοκρατήθηκαν και διαδόθηκε ότι ξέσπασε κομμουνιστική επανάσταση. Την επόμενη μέρα, ο στρατός που είχε πάρει θέση μάχης για να ανακαταλάβει την πόλη, μπαίνει «ειρηνικά» και εκατοντάδες συνδικαλιστές συλλαμβάνονται, βασανίζονται και μερικοί από αυτούς έμειναν υπόδικοι δύο χρόνια. Στις 22 Φλεβάρη, με εισαγγελική εισήγηση διαλύθηκε η «Πανεργατική Ένωση Βόλου».

Τα γεγονότα καταγράφηκαν στη συλλογική μνήμη ως «Φεβρουαριανά» και αποτελούν σημείο αναφοράς στην ιστορία του εργατικού κινήματος στον τόπο μας.