Επεισόδιο Νίκολσον ή αλλιώς η ατίμωση της Χωροφυλακής από τους Εγγλέζους.
Δημοσιεύτηκε: 02 Αύγ 2021, 11:02
Είναι μάλλον συχνό φαινόμενο για διάφορα διπλωματικά επεισόδια να ρίχνουν διάφοροι την ευθύνη όχι στους πραγματικούς υπαίτιους αλλά πότε στον χαζούλη Όθωνα, τον μπουνταλά Δεληγιάννη, στον ραδιούργο (και γαλλόφιλο) Κωλέττη κτλ. Οι ίδιοι βέβαια έχουν περί πολλού τους διάφορους αγγλόφιλους παρουσιάζοντάς τους ως μετρ των διπλωματικών χειρισμών.
Ας δούμε όμως ένα περιστατικό, ενδεικτικό της βρετανικής αλαζονείας και των δουλικών που κυβερνούσαν, επί πρωθυπουργίας ενός εμβληματικού πολιτικού των αγγλόφιλων. Του Τρικούπη.
Τον Γενάρη του 1885 ο πρέσβης της Αγγλίας ονόματι Νίκολσον πήγε για περίπατο στον Λυκαβηττό μετά της συζύγου του. Εκείνη όμως την περίοδο, σε ένα μεγάλο τμήμα του λόφου, ο περίπατος ήταν απαγορευμένος για το κοινό λόγω της δενδροφύτευσης που μόλις είχε γίνει (και οδήγησε στο πρασίνισμα του λόφου). Ο Νίκολσον προχωρούσε, είχε φτάσει πολύ μέσα στον απαγορευμένο χώρο και τότε έγινε αντιληπτός από κάποιους χωροφύλακες. Ένας εξ αυτών άρχισε να φωνάζει στο ζεύγος ότι έπρεπε να απομακρυνθούν αμέσως από τον χώρο. Ο Νίκολσον δεν γνώριζε ελληνικά (όπως και ο χωροφύλακας αγγλικά). Παρά πάντως τις φωνές και τα νοήματα των χωροφυλάκων, όχι μόνο δεν σταμάτησε για να γυρίσει αλλά προχώρησε μπροστά. Τότε ο πιο αψύς των χωροφυλάκων τον έσπρωξε και του έδωσε μια-δυο με το ραβδί. Τότε εντρομος ο Νίκολσον τράπηκε σε φυγή με τον χωροφύλακα (Καλπούζο τον έλεγαν) να του πετάει και καμιά πέτρα από μακριά.
Ο Νίκολσον αντί να πάει να διαμαρτυρηθεί στον υπουργό, πήγε κατευθείαν στον Τρικούπη και απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία του χωροφύλακα Καλπούζου. Ζήτησε μάλιστα να αναγνωστεί η απόφαση μπροστά σε μεγάλο αριθμό χωροφυλάκων από τον διοικητή της Αττικής. Όταν όμως είδε τη διαταγή απόλυσης του Καλπούζου, θεώρησε ότι άφηνε αιχμές και εναντίον του ίδιου. Για τον λόγο αυτό απαίτησε προκειμένου να ικανοποιηθεί και με την απειλή ότι η Αγγλία θα λάμβανε πολύ σοβαρά μέτρα αν δεν ικανοποιούνταν το αίτημά του, να παρουσιαστεί στο Σύνταγμα ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής με όλους να φοράνε την επίσημη στολή, να του παρουσιάσουν όπλα για να δηλώσουν τη συγγνώμη τους και ταυτόχρονα η μπάντα να παίζει τον ύμνο της Βρετανίας.
Έτσι έγινε και έτσι ατιμώθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο η Χωροφυλακή.
Ας δούμε όμως ένα περιστατικό, ενδεικτικό της βρετανικής αλαζονείας και των δουλικών που κυβερνούσαν, επί πρωθυπουργίας ενός εμβληματικού πολιτικού των αγγλόφιλων. Του Τρικούπη.
Τον Γενάρη του 1885 ο πρέσβης της Αγγλίας ονόματι Νίκολσον πήγε για περίπατο στον Λυκαβηττό μετά της συζύγου του. Εκείνη όμως την περίοδο, σε ένα μεγάλο τμήμα του λόφου, ο περίπατος ήταν απαγορευμένος για το κοινό λόγω της δενδροφύτευσης που μόλις είχε γίνει (και οδήγησε στο πρασίνισμα του λόφου). Ο Νίκολσον προχωρούσε, είχε φτάσει πολύ μέσα στον απαγορευμένο χώρο και τότε έγινε αντιληπτός από κάποιους χωροφύλακες. Ένας εξ αυτών άρχισε να φωνάζει στο ζεύγος ότι έπρεπε να απομακρυνθούν αμέσως από τον χώρο. Ο Νίκολσον δεν γνώριζε ελληνικά (όπως και ο χωροφύλακας αγγλικά). Παρά πάντως τις φωνές και τα νοήματα των χωροφυλάκων, όχι μόνο δεν σταμάτησε για να γυρίσει αλλά προχώρησε μπροστά. Τότε ο πιο αψύς των χωροφυλάκων τον έσπρωξε και του έδωσε μια-δυο με το ραβδί. Τότε εντρομος ο Νίκολσον τράπηκε σε φυγή με τον χωροφύλακα (Καλπούζο τον έλεγαν) να του πετάει και καμιά πέτρα από μακριά.
Ο Νίκολσον αντί να πάει να διαμαρτυρηθεί στον υπουργό, πήγε κατευθείαν στον Τρικούπη και απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία του χωροφύλακα Καλπούζου. Ζήτησε μάλιστα να αναγνωστεί η απόφαση μπροστά σε μεγάλο αριθμό χωροφυλάκων από τον διοικητή της Αττικής. Όταν όμως είδε τη διαταγή απόλυσης του Καλπούζου, θεώρησε ότι άφηνε αιχμές και εναντίον του ίδιου. Για τον λόγο αυτό απαίτησε προκειμένου να ικανοποιηθεί και με την απειλή ότι η Αγγλία θα λάμβανε πολύ σοβαρά μέτρα αν δεν ικανοποιούνταν το αίτημά του, να παρουσιαστεί στο Σύνταγμα ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής με όλους να φοράνε την επίσημη στολή, να του παρουσιάσουν όπλα για να δηλώσουν τη συγγνώμη τους και ταυτόχρονα η μπάντα να παίζει τον ύμνο της Βρετανίας.
Έτσι έγινε και έτσι ατιμώθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο η Χωροφυλακή.