To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 09 Αύγ 2018, 22:14

Μιας και το παλαιοτερο βυζαντινό νήμα βουλιαξε αυτανδρο με το παλαιο πχόρουμ αποφάσισα να το ξαναστήσω εδώ.

Ευτυχώς ξαναβρήκα ολες τις σημειώσεις μου και η απώλεια του προηγουμενου νηματος μου δίνει την δυνατότητα να το διορθώσω και να προσθέσω κι αλλα πράγματα ακόμα.

Ας ξεκινήσω με κάτι απλό για αρχη και μετα πάμε σε αλλα θέματα. Ενα θέμα της καθημερινής ζωής στην μεσαιωνική Κωνσταντινούπολη. Τα μέτρα και τα σταθμα που χρησιμοποιούνταν στο εσωτερικό και εξωτερικό εμπόριο.

Μέτρα και Σταθμά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Α. Μονάδες μέτρησης βάρους

Βασική μονάδα βάρους στο εμπόριο σε ολη την Αυτοκρατορία ήταν η Λογαρική Λίτρα

1 Λογαρική Λίτρα=0.324 κιλά

1 Λογαρική Λίτρα=72 Εξάγια=12 Ουγγιές=1728 Κεράτια=6912 Σιτόκοκκα

Επίσης εαν το εμπόριο γινόταν δια ξηράς τοτε 100 Λογαρικές Λιτρες εμπορεύματος=1 Κεντηνάριο εμπορεύματος.

Εαν ομως το εμπόριο γινόταν δια θαλάσσης τοτε χρησιμοποιουνταν η Θαλάσσια Λίτρα η οποία ομως εξισωνονταν με την Λογαρική Λιτρα για λογους ευκολίας οποτε 1 Λογαρική Λίτρα=1 Θαλάσσια Λίτρα και 100 Λογαρικές Λίτρες εμπορεύματος=100 Θαλάσσιες Λίτρες εμπορεύματος=1 Θαλάσσιον Μοδίον εμπορεύματος.

Εαν το εμπόρευμα ηταν λάδια ή ξυλεία τοτε χρησιμοποιούνταν η Σουάλια Λίτρα

1 Σουαλια Λίτρα=4/5 Λογαρικής Λιτρας=0.256 κιλά

Ο χρυσός μετρούνταν με Χρυσαφικές Λίτρες

1 Χρυσαφική Λίτρα=72 χρυσοί Σόλιδοι=0.32256 κιλά καθαρού χρυσού


Υποδιαιρέσεις της βασικης μονάδας βάρους

1 Εξάγιον=1/72 της Λογαρικής Λίτρας=4.44 γραμμάρια

Επειδή ομως 1 Σόλιδος (χρυσό νόμισμα) ζύγιζε 4.48 γραμμάρια οι έμποροι στρογγυλοποιουσαν την διαφορά εξισώνοντας το Εξάγιον με τον Σόλιδο. Δλδ 1 Εξάγιον=1 Σόλιδος.

Η Ουγγιά ηταν υποδιαίρεση και της Λογαρικής Λίτρας και της Σουάλιας Λίτρας αλλα με διαφορετικό βάρος αναλογα με το εμπορευμα μιας και η Σουάλια Λίτρα ηταν το 80% της Λογαρικής.

1 Ουγγιά=1/12 της Λογαρικής Λίτρας=26.7 γραμμάρια

1 Ουγγιά=1/12 της Σουάλιας Λίτρας=21.3 γραμμάρια

1 Κεράτιον=1/728 της Λογαρικής Λίτρας=0.815 γραμμάρια

1 Σιτόκοκκον=1/4 του Κερατίου=0.046 γραμμάρια

Το Σιτόκοκκον ηταν αρχικά ισον με το βάρος ενος κόκκου σιταριου αλλα αργότερα για λογους ευκολίας αλλαξε στην σταθερά 0.046 γραμμάρια

Να σημειωθει πως το Κεράτιον και το Σιτόκοκκον χρησιμοποιουνταν μονο σε λογιστικές πράξεις και εμπορικά βιβλία και σχεδον ποτέ στην πράξη απο τους εμπόρους καθως η ποσότητες ηταν πολυ μικρές για να εχουν πρακτικη αξία.

Πολλαπλάσια της βασικης μονάδας βάρους

1 Κεντηνάριο=1 Τάλαντον=100 Λογαρικές Λίτρες=32.56 κιλά

1 Κεντηνάριο=1 Τάλαντο Χρυσού=100 Χρυσαφικές Λίτρες=32.56 κιλά καθαρου χρυσού

1 Βασιλικό Μοδίον=40 Λογαρικές Λίτρες=12.8 κιλα εμπορεύματος

1 Μοναστηριακό Μοδίον=32 Λογαρικές Λίτρες=10.24 κιλά εμπορεύματος

1 Αννωνικό Μοδίον=26.67 Λογαρικές Λίτρες=8.533 κιλά εμπορεύματος

1 Μέγα Μοδίον=4 Βασιλικά Μοδία=160 Λογαρικές Λίτρες=51.2 κιλά εμπορεύματος

1 Πολιτικό Μοδίον=18 Βασιλικά Μοδία=720 Λογαρικές Λίτρες=230.4 κιλά εμπορεύματος


Β. Μονάδες μέτρησης εμβαδού

Η βασική μονάδα μέτρησης εμβαδου ήταν το Θαλάσσιο Μοδίον

1 Θαλάσσιο Μοδίον=2 Γεωμετρικά Σχοινιά=40 Λογαρικές Λιτρες Συγκομιδής=200 τετραγωνικές οργυιες=888.73 τετραγωνικά μέτρα.

Υποδιαιρέσεις

1 Γεωμετρικό Σχοινίο=1/2 Θαλάσσιου Μοδίου=100 τετραγωνικές οργυιες=445 τετραγωνικά μετρα

1 Λογαρική Λίτρα Συγκομιδής=1/40 Θαλασσίου Μοδίου=22.22 τετραγωνικά μέτρα

1 Οργυια=1/200 Θαλασσιου Μοδίου=2.10 τετραγωνικά μέτρα



Γ. Μονάδες μέτρησης μήκους

Η βασική μονάδα μέτρησης ήταν το Πόδι

1 Πόδι=31.23 εκατοστά

1 Βασιλική Σπιθαμή=3/4 ποδιου=12 Δακτύλους=23.4 εκατοστά

1 Κοινή Σπιθαμή=10 Δάκτυλους=19.5 εκατοστά

1 Δάκτυλος=1/16 ποδιου=0.0195 μετρα


Για μετρήσεις αποστάσεων βασικη μονάδα μετρησης ηταν το Βήμα

1 Βήμα=0.7708 μέτρα

1 Στάδιον=240 Βηματα=185 μέτρα

1 Ρωμαικο (Βυζαντινο) Μίλι=7.5 Στάδια=1800 Βήματα=1387.5 μέτρα




Δ. Μονάδες μέτρησης όγκου

Βασική μονάδα μέτρησης όγκου ηταν το Απλούν Μοδίο

1 Απλούν Μοδίον=8 Λογαρικές Λίτρες

1 Χοίνιξ=1.25 Απλου Μοδιου=10 Λογαρικές Λίτρες

1 Ημιχοίνιξ=0.625 Απλου Μοδίου=5 Λογαρικές Λίτρες


Για εμπορεύματα οπως κρασί, μέλι, νερό και δημητριακά χρησιμοποιούσαν το Μεγαρικό Μέτρο ως βασικη μονάδα μέτρησης

1 Μεγαρικό Μέτρο=6 Βασιλικά Μοδία=240 Λογαρικές Λίτρες=102.53 κιλά


Υποδιαιρέσεις Μεγαρικου μέτρου

1 Θαλάσσιο Μέτρο=1/10 Μεγαρικου Μέτρου=30 Λογαρικές Λίτρες Οινου=32 Λογαρικές Λίτρες Υδατος=10.25 λίτρα

1 Μοναστηριακο Μέτρο=5/6 Θαλάσσιου Μέτρου=1/12 Μεγαρικου Μέτρου=30 Σουάλιες Λιτρες=25 Λογαρικές Λιτρες=8.5 λίτρα


Για εμπόριο λαδιου χρησιμοποιουνταν επίσης και το Ελαικον Μέτρο αλλα για λόγους ευκολίας οι εμποροι το εξισωναν με το Μοναστηριακο Μετρο καθως ειχε πολυ μικρη διαφορά στον ογκο

1 Ελαικο Μέτρο=1 Μοναστηριακο Μέτρο

1 Αννωνικό Μέτρο=2/3 Θαλασσιου Μέτρου=6.8 λιτρα
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Γιωργης

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Γιωργης » 09 Αύγ 2018, 22:19

Ποτε και γιατι εγινε ο διαχωρισμος στην λειτουργια, στην αμφιεση, και τις υπόλοιπες διαφορες. Υπηρχε περιοδος που και στην δυση και στην ανατολη πχ φοραγαν τα ιδια ρουχα ή αφηναν γενια? Ποτε και γιατι διαφοροποιηθηκε η αρχιτεκτονική?

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 09 Αύγ 2018, 22:24

Γιωργης έγραψε:
09 Αύγ 2018, 22:19
Ποτε και γιατι εγινε ο διαχωρισμος στην λειτουργια, στην αμφιεση, και τις υπόλοιπες διαφορες. Υπηρχε περιοδος που και στην δυση και στην ανατολη πχ φοραγαν τα ιδια ρουχα ή αφηναν γενια? Ποτε και γιατι διαφοροποιηθηκε η αρχιτεκτονική?
Nα περιμένεις.

Ολα με τη σειρά τους.
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

zteo
Δημοσιεύσεις: 9855
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 02:36

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από zteo » 09 Αύγ 2018, 22:36

Βυζαντινες Δυναστειες
Αυτο το νημα το ειχα ανοιξει πριν μπεις και οπως βλεπεις ειναι φτωχο λογω της απουσιας σου.Αναμενω να το εμπλουτισεις.
Όποιος σπέρνει Τσιπρες και ραντίζει Ανδρουλακηδες θερίζει Μητσοτακιδες και μια γκέισα Παναγία.

Άβαταρ μέλους
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ
Δημοσιεύσεις: 21306
Εγγραφή: 28 Ιουν 2018, 23:56
Phorum.gr user: ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ » 09 Αύγ 2018, 22:49

γιώργο ποτε θα εκδόσεις τους μπιντέδες;
"Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία."
Τζίμης Πανούσης

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 09 Αύγ 2018, 23:38

Ας προσθέσω ακομα κάτι οσον αφορά την καθημερινότητα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία.


Νοσοκομεία και Ιατρική περίθαλψη.


Τον 10ο αιώνα η Κωνσταντινούπολη είχε περίπου 35 με 40 Νοσοκομεία για νοσηλεια αρρώστών, περίθαλψη ηλικιωμένων και αναξιοπαθουντων κτλ.

Ενα τυπικό νοσοκομείο της εποχής είχε περίπου 50 κλίνες. 10 κλίνες ανα θάλαμο.

Απο αυτες τις 50 κλίνες 10 χρησιμοποιουνταν για αναρρωση ασθενών απο εγχείρησεις ή για επείγοντα περιστατικα εισαγωγης στο νοσοκομείο. 8 χρησιμοποιουνταν απο ασθενείς με χρόνιες και επώδυνες παθήσεις και 12 για γυναίκες ασθενείς ανεξαρτήτως παθήσεως.

Τα υπόλοιπα 20 για ολους τους υπολοιπους ασθενείς πλην των προαναφερθέντων και αυτά μοιρασμένα αναλογα την παθηση. Σε περιοδους κρίσης όμως οι γιατροι μπορουσαν να προσθεσουν κρεβάτια κατα βουληση για να μπορέσουν να περιθάλψουν ολους οσους ερχονταν στο νοσοκομείο.

Επίσης περαν των 50 στάνταρ κλινών υπήρχαν 6 εξτρα κλινες σε κάθε θάλαμο για χρήση υπερηλίκων ασθενών η ασθενών με αναπηρία. Τα κρεβάτια αυτά ειχαν τρυπα στη μέση ετσι ωστα να μπορουν να ουρουν και να αφοδευουν οι ασθενείς σε ειδικο δοχείο κατω απο το κρεβάτι χωρις να σηκώνονται.

Βασει κανονισμου (Νεαρές Ιουστινιανου) καθε κλινη εχει υποχρεωτικά 1 στρώμα 1 σεντόνι 1 μαξιλάρι και 1 κουβέρτα. Τον χειμώνα μοιράζονταν 2 ακόμα κουβέρτες ανα κλίνη.

Υποχρεωτικά κλινοσκεπασματα κουβέρτες και μαξιλάρια αλλάζονταν καθημερινα με νεα αποστειρωμένα και τα παλια πηγαιναν για πλυσιμο και αποστειρωση. Εαν εβρισκαν φθορά επρεπε να φτιαχτει αμέσως. Αν η φθορά ήταν περαν επισκευης τοτε τα εδιναν στους φτωχούς αφου ομως ραφτουν προχειρα πλυθουν και αποστειρωθουν πρωτα και το νοσοκομείο αγόραζε καινουρια.

Ο κάθε θάλαμος των 10 κλινών ειχε 2 Ιατρούς, 3 Νοσοκόμους (Υπουργοι Εμβαθμοι), 2 Υπηρέτες (Περισσοι Υπουργοι) και 2 Καθαριστές. Απο τους Νοσοκομους 1 επρεπε να ειναι υποχρεωτικά γυναίκα για να εξυπηρετει γυναίκες ασθενείς (αν τυχον βρισκόταν στον θαλαμο των ανδρών σε περίπτωση που ηταν πληρης ο θαλαμος των γυναικών).

Εξαιρουνταν ο θάλαμος των γυναικών ασθενών ο οποιος συμφωνα με Νεαρά του Ιουστινιανου είχε 3 Ιατρους εκ των οποιων 1 επρεπε να είναι γυναίκα (η οποια λαμβανε το μισο μισθο απο οτι οι ανδρες συναδελφοι της), 4 Νοσοκόμες, 4 Υπηρέτριες και 2 Καθαρίστριες.

Στην νυχτερινή βάρδια έπρεπε να βρίσκονται εκει 2 Ιατροι Υπηρεσιας (άνδρας και γυναίκα), 4 Νοσοκόμοι, και 1 Νοσοκόμα για όλους τους θαλάμους.

Ενα τυπικο νοσοκομείο περιελάμβανε επίσης: 2 Πριμικήριους (Αρχίατροι), 1 Καθηγητή Ιατρικής (υπευθυνο για την πρακτικη των φοιτητών Ιατρικής), 2 Οπτιος (Λογιστές), 1 Νοσοκόμος (κατι σαν Διευθυντης Προσωπικου), 1 Μειζότερο (Γενικος Διευθυντής), 1 Επίστηκτο (Αρχιφαρμακοποιός), 3 Φαρμακοποιους, 2 Βοηθους Φαρμακοποιους (συνήθως φοιτητές φαρμακευτικης), 1 Οστιάριο (Ρεσεψιονιστ), 1 Αρχιμάγειρο, 2 Μαγείρους, 1 Στράτωρα (Σταβλάρχης υπευθυνος για τα αλογα του νοσοκομειου και ασθενών), 1 Πυλωρό (Θυρωρος), 1 Οψωνιάτορα (Υπευθυνο προμηθειων νοσοκομειου), 1 Ιερέα για το Παρεκκλησι του Νοσοκομείου, 1 Ιερέα να εξομολογεί τους ασθενείς και ετοιμοθάνατους, 1 Ιερέα για να τελει τις κηδείες απόρων ασθενών, 2 Αναγνωστες βοηθους των Ιερέων, 4 Nεκροπομπους, 2 Φουρνάρηδες και 1 Καθαριστή Υπονόμων.

Απο καθαρα ιατρικης πλευράς 1 Νοσοκομείο απασχολουσε περι τους 60 Ιατρους σε ημερήσιες/νυχτερινές βάρδιες ανα μηνα. Και αν προσθέσουμε φοιτητες Ιατρικης και ασκουμενους ξεπερνάμε τους 100 Ιατρους ανα νοσοκομείο. Και φυσικα δεν ηταν ολοι Παθολογοι και Χειρουργοι. Ειχαν και αλλες ειδικοτητες, οπως Οφθαλμιατροι, Ορθοπαιδικοι, Ειδικοι στις κηλες κτλ.

Φυσικα βεβαια δεν ζουσαν μονο απο το μισθο τους απο το Νοσοκομειο. Τις μερες που δεν ειχαν βάρδια δέχονταν επισκέψεις στο προσωπικο τους Ιατρείο ή εκαναν επισκέψεις κατ'οικον. Κατι που τους εξασφάλιζε πολλαπλάσιο εισόδημα απο τον Νοσοκομειακο μισθο. Συνηθως ομως ηταν ανα μηνα. Π.χ. 1 μηνα μπορει να ειχαν σερι βαρδια στο Νοσοκομειο (χαμηλος μισθος) και τον επομενο μηνα να εβγαζαν τα 20πλασια στο ιδιωτικο τους Ιατρειο ή με κατ'οικον επισκεψεις. Εν τουτοις ομως τους απαγορευοταν αυστηρώς να εγκαταλειψουν τα ορια της πολης οταν δεν ειχαν βάρδια στο Νοσοκομειο (τουτεστιν θα επρεπε να κανουν επισκεψεις μονο εντος οριων πολης) για το ενδεχομενο να κληθουν εκτάκτως στο Νοσοκομειο.

Σε εκτακτες περιπτώσεις ή για εξετάσεις που δεν απαιτουν εισαγωγή στο Νοσοκομείου υπήρχαν σε ολη την διαρκεια της ημέρας σε ετοιμοτητα 4 Ιατροι 2 Παθολογοι και 2 Χειρουργοι μαζι με 4 Νοσοκόμους και 4 Βοηθους (φοιτητες Ιατρικης). Οι ανδρες Χειρουργοι μπορουσαν να εγχειρήσουν γυναικα ασθενη μονο παρουσια γυναικας Χειρουργου παρεκτός περιπτώσεων αμεσης ανάγκης οπου δεν περίμεναν να ερθει γυναικα Χειρουργος. Συνηθης πρακτικη ηταν παντως οτι οι ανδρες Χειρουργοι χειρουργουσαν ανδρες και οι γυναικες γυναικες.

Καθε πρωι οι Πριμικήριοι επισκέπτονταν τους θαλάμους εξέταζαν τους ασθενείς και διόρθωναν τυχόν λαθη/παραλειψεις των ασκουμενων Ιατρών ή των Ιατρών βαρδιας. Η επισκεψη στους θαλάμους γινόταν 1 φορά την ημέρα τα πρωινα απο Οκτώβριο μέχρι Απριλιο και απο Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο γινοταν 2 φορές 1 το πρωι και 1 το απογευμα. Στις επισκέψεις τους ακολουθουνταν απο φοιτητες της Ιατρικης στους οποιους εκαναν παράλληλα και μαθημα/πρακτικη ασκηση. Μετα την επίσκεψη των θαλάμων εξέταζαν το φαγητό των ασθενών στο μαγειρείο και εδιναν οδηγίες για τυχον ειδικα διαιτολόγια ασθενών. Την υπολοιπη μερα αν δεν ειχαν υπηρεσία ιατρικη στο Νοσοκομειο ασχολουνταν με διοικητικα θέματα της ημέρας. Οι Πριμικήριοι συνηθως ειχαν την ειδικότητα του Οφθαλμιατρου η του Γαστρεντερολογου.

Οταν καποιος ασθενής εμφανιζόταν στο Νοσοκομείο περνουσε πρώτα απο τον Πυλωρό ο οποιος τον οδηγουσε στον Οστιάριο και εκει ο ασθενής (υποθέτοντας οτι δεν ειναι εκτακτο περιστατικο χρηζοντος αμεσης βοηθειας π.χ. εχει ενα σπαθι καρφωμενο στην κοιλια :003: ) δινει τα στοιχεία του καταγραφεται στο βιβλίο και ο Οστιάριος τον κατευθύνει στο εξεταστήριο.

Εκει τον εξετάζει ο ενας εκ των 2 Παθολόγων Υπηρεσίας. Εαν αυτος κρινει οτι η κατασταση του δεν χρήζει νοσηλείας του γράφει συνταγη με τα φάρμακα που πρέπει να πάρει (η οποια αλλη θεραπεία) και τον κατευθύνει στο Φαρμακείο του Νοσοκομείου για να προμηθευτει τα φάρμακα.

Εαν προκειται περι επειγοντως περιστατικου ο ασθενης εξετάζεται κατευθειαν απο Χειρουργο ο οποιος αποφασίζει αμέσως εαν χρηζει εγχείρησης η νοσηλείας. Το ιδιο συμβαινει και αν ο παθολογος κρινει περιστατικο ως επειγον οποτε στελνει τον ασθενη στο διπλανο εξεταστηριο στον Χειρουργο.

Εαν ο Παθολογος δεν μπορει να καταλάβει την κατάσταση του ασθενους ή εαν υπαρχει διαφωνία μεταξυ Παθολόγου και Χειρουργου καλείται ο Πριμικηριος της Βαρδιας και αποφασίζει ο ίδιος εαν θα γινει εισαγωγη η οχι ή εγχειρηση.

Σε περιπτώση εισαγωγης προς Νοσηλεία ο ασθενής επιστρέφει στον Οστιάριο του παραδίδει ολο τον ρουχισμο του και παίρνει ειδικο ρουχισμο να φοράει μεσα στο Νοσοκομειο. Τα ρουχα που παρέδωσε πλενονται αποστειρώνονται και του παραδιδονται με το εξιτηριο (η στην οικογένεια του εαν τον βγάλουν 4 απο κει μεσα).

Τα Νοσοκομεια κρατουσαν πληρη αρχεια με ιατρικο φάκελο καθε ασθενη ονομα, θεραπεια, χρονο νοσηλείας, φαρμακα και γενικοτερα οτι ηταν συναφές με την ασθένεια ετσι ωστε να εχουν εικονα του ασθενη καθε φορα που θα ξαναρχόταν αλλα και για πειραματικους/εκπαιδευτικους σκοπους. Οι θεραπείες και τα φάρμακα που χρησιμοποιουσαν στηρίζονταν στον Γαληνό και τον Ιπποκράτη και στη θεωρία τους περι 4 στοιχείων (κιτρινη χολη, μαυρη χολη, αιμα και φλεγμα) οπου οταν υπερισχυε ενα απο αυτά ειχες την αντιστοιχη ασθενεια και δουλεια του γιατρου ηταν να αποκαταστησει την ισορροπια των 4 στοιχείων στο σώμα.

Τα φαρμακα ηταν κυρίως φυτικα σκευάσματα εκ των οποιων καποια χρησιμοποιουνται ακομα και σημερα. Τον 5ο αιώνα ο Αλεξανδρος ο Τραλλευς περιγράφει μια ψυχικη ασθένεια η οποια παρομοιαζει πολυ με αυτο που λεμε σημερα μελαγχολία και προτεινει συγκεκριμένο σκευασμα απο συγκεκριμενο φυτο (νομιζω λεγεται Κολχικο, Κολχινινη η κατι τετοιο) για τη θεραπεια της. Και σημερα το ιδιο φυτο ειναι η ιδια βάση για φαρμακο για την ιδια ασθένεια.

Οσο για τις εγχειρήσεις μπορουμε να παρουμε μια ιδέα απο τα εργαλεία που χρησιμοποιουσαν. Οπως νυστέρια, μαχαιρια φλεβοτομής, σιδερα καυτηριασμου, καθετηρες κτλ. Εν τουτοις δεν ηταν παντοτε πετυχημένες. Ο Αυτοκράτορας Ιουστίνος Β' π.χ. πέθανε απο επιπλοκές μετα απο εγχειρηση αφαιρεσης λιθων στην ουρήθρα. Ο Χειρουργος εκτέλεσε τοσο άτσαλα την εγχειρηση που αναγκάστηκε να αφαιρέσει το πεος και τους ορχεις του Αυτοκρατορα για να αποφυγει την σηψαιμία αλλα δεν τα κατάφερε. Για την ιστορία ο Χειρουργος δεν τιμωρηθηκε γιατι απο την αρχη δεν ήθελε να κανει την εγχειρηση λογω της προχωρημένης καταστασης της ασθένειας αλλα ο Αυτοκράτορας του εβαλε το νυστέρι στο χέρι και τον διέταξε ο ιδιος να την κάνει.
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 09 Αύγ 2018, 23:44

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε:
09 Αύγ 2018, 22:49
γιώργο ποτε θα εκδόσεις τους μπιντέδες;
Με εχει προλάβει αλλος σε αυτο :003:

Εικόνα
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
Μπίστης
Δημοσιεύσεις: 14597
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 19:39
Τοποθεσία: Helsingør

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Μπίστης » 09 Αύγ 2018, 23:58

George_V έγραψε:
09 Αύγ 2018, 23:44
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε:
09 Αύγ 2018, 22:49
γιώργο ποτε θα εκδόσεις τους μπιντέδες;
Με εχει προλάβει αλλος σε αυτο :003:

Εικόνα
Κλασική διατριβή !
Πάντως καταπληκτικά όσα αναφέρεις κρίμα που όταν διαβάζουμε παρόμοια στο φβ πρέπει να συνοδεύονται από αντιφραγκισμό.
"I beseech you, in the bowels of Christ, think it possible you may be mistaken".

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 10 Αύγ 2018, 14:03

Ο αντιφραγκισμος ειναι φυσικη απορροια της Δ Σταυροφοριας. Δεν τον γλιτωνεις.
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 10 Αύγ 2018, 20:10

Τα σπορ στο Βυζάντιο.

Αλλη μια εκφραση της καθημερινότητας στο Βυζάντιο ήταν τα θεάματα. Αλλωστε ηταν ο ενας απο τους 2 πυλώνες που κρατουσαν τον λαο σε τάξη ετσι ωστε να μην ασχολείται με την πολιτικη και να αφηνει την αρχουσα τάξη ελευθερη να κανει οτι θέλει. Ο αλλος ηταν ο άρτος. Οσο υπήρχαν αυτά τα δυο η ελιτ ηταν βεβαια οτι ο λαος δεν θα στρεφόταν εναντίον τους. Σε πολλές περιπτώσες ξέσπασαν ταραχές ακόμα και στα ορια επανάστασεις οταν Αυτοκράτορες επιχειρησαν να περιορίσουν τα θεάματα ή τον άρτο. Η απώλεια της Αιγυπτου τον 7ο αιώνα μ.Χ. σημανε το τελος της εισαγωγης δωρεαν σιταριου και ετσι επρεπε να βρεθει γρήγορα αντικαταστατης πριν τελειώσουν τα αποθέματα και ο λαος ξεσπάσει πάνω τους. Συντομα βρηκαν ομως νεα πηγη σιτου και ετσι αποκατασταθηκε η ροη σιταριου προς την Κωνσταντινουπολη απο την Κριμαία και την Ουκρανία. Οσο για τα θεάματα οποιος προσπάθησε να τα περιορισει γρηγορα κατάλαβε οτι απλά κλωτσαει καρφιά. Ακομα και η Εκκλησια που ηταν αντιθετη με το θέατρο και τα θεάματα του Ιπποδρόμου αναγκαστηκε να τα ανεχτει μιας και τα κηρύγματα της επεφταν σε ωτα μη ακουώντων. Αν τα κοβανε και αυτα απο το λαο με τι θα περνουσαν την ωρα τους?

Στο φινάλε ηταν και μια βαλβιδα εκτόνωσης της λαικης οργης. Καλυτερα να πλακωνονται μεταξυ τους οι Δημοι παρα να στραφουν εναντια στην Αυτοκρατορικη εξουσία. Η Σταση του Νικα ειναι χαρακτηριστικο παράδειγμα αυτού. Ομως ηταν και ενα ειδος εξαιρετικά πρωιμου κοινοβουλίου σε βρεφικη μορφη. Ο λαος εδινε την συγκαταθεση του η εξεφραζε την αποδοκιμασια του σε προσωπα και πρακτικές της εξουσίας. Στις στέψεις των Αυτοκρατόρων "επικυρωναν" δια βοης στον Ιπποδρομο τον νεο Αυτοκρατορα, κατα την διαρκεια των αρματοδρομιων επιδοκιμαζαν η αποδοκιμαζαν θεατές μελη της κυβερνητικης ελιτ ακομα και τον Αυτοκράτορα τον ιδιο οπου ηταν υποχρεωμένος να δεχτει την οποια αρνητικη κριτικη (εντος λογικου πλαισιου παντα) χωρις να μπορει να προβει σε αντιποινα και σε πολλές περιπτώσεις να επηρεασει ο λαος και την ιδια την κυβερνητικη πολιτικη πιεζοντας για την απομακρυνση/διορισμο αξιωματουχων ή την κατάργηση φορων και αλλων μετρων η την επιβολη αλλων νομοθετημάτων.

Στο καθαρα αθλητικό κομμάτι οπως σημερα το ποδόσφαιρο ειναι ο βασιλιάς των σπορ, στην Κωνσταντινουπολη (και στις υπολοιπες πολεις της Αυτοκρατορίας) ο βασιλιας των σπόρ ηταν οι αρματοδρομίες και οι αρματηλάτες οι σουπερ-σταρ της εποχής κατα τον ιδιο τρόπο που σημερα ειναι ο Ροναλντο, ο Μέσι και αλλοι τοπ ποδοσφαιριστές.

Βεβαια στην υστερορωμαικη/πρωτοβυζαντινη περίοδο ακολουθουνταν το "Ελληνικο έθιμο" να βραβεύεται ο ιδιοκτητης των αλόγων και οχι ο αρματηλάτης αλλα στην πορεία περιπου τον 5ο αιώνα αυτο αλλαζει και τα βραβεια τα παίρνουν οι ηνιοχοι ο οποιοι εκαναν και ολη την δουλεια στην αρένα παιζοντας την ζωη τους κορώνα γράμματα σε καθε στροφη και σε καθε συγκρουση. Γιατι ουσιαστικα για αυτο πηγαινε ο κόσμος εκει. Δεν πηγαινε μονο για να δει ποιος θα νικησει ή να φωνάξει υπερ του Δημου που υποστηριζε ή να στοιχηματίσει για το ποιος θα κερδισει και να βγάλει ευκολο χρημα. Τον εξιταρε το ριψοκίνδυνο του θεάματος, οι επικινδυνες μανουβρες, οι επιδέξιες αποφυγές, οι πονηριές των ηνιόχων για το πως θα βγάλουν εκτος μαχης τους αντιπάλους και το αίμα. Παρότι οι μονομαχίες ειχαν απαγορευτει απο το 440 μ.Χ. και οι θηριομαχίες απο το 523 μ.Χ. το αίμα συνέχιζε να εξιτάρει τους θεατές.

Ετσι λοιπον με την καθιερωση των αρματηλατών ως σουπερ-σταρ της εποχης και των Δημων ως αυτών που ουσιαστικά πληρωναν για να βλέπει θεαματα ο κόσμος (με τον ιδιο τροπο που πληρωνουν οι ιδιοκτητες ομάδων σημερα. Μεταγραφές, δωροδοκιες κτλ. . Σ.σ. ναι και τοτε Παραγκα υπηρχε. Ηταν μονιμο σημειο τριβης μεταξυ Βενετων και Πρασινων) αρχισε να παγιωνεται στη συνειδηση του λαου το αγωνισμα ως ο βασιλιας των σπορ και να εντάσσεται οχι μονο στην καθημερινοτητα τους αλλα να γινεται και μερος των επίσημων Αυτοκρατορικών τελετών μεχρι τον 13ο αιώνα οποτε και εξαφανιζονται απο την ιστορία μετα την Δ Σταυροφορία.

Απο τον 5ο αιώνα και μετα οι αρματοδρομίες γινονταν οπως και στην Ρώμη. 4 Τέθριππα σε καθε αρματοδρομια το καθένα με τα χρώματα 1 εκ των 4 Δημων. Βένετοι, Πράσινοι, Ρουσιοι και Λευκοι. Πριν την αρχη της αρματοδρομίας γινονταν κληρωση για τις θέσεις εκκινησης καθε άρματος και μολις δοθει το σήμα επρεπε να ολοκληρώσουν 7 γύρους της αρένας. Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια αρκετα αρματα δεν ολοκληρωναν καν την αρματοδρομία καθως οι συγκρουσεις και τα ατυχήματα ηταν συχνό φαινόμενο. Εν τουτοις ομως οι Δημοι δεν το εβαζαν κατω και θα κυνηγουσαν την νικη με κάθε κόστος. Ετσι λοιπον σε καθε αρματοδρομία ειχαν ετοιμα εφεδρικά άλογα, εφεδρικα αρματα και εφεδρικους αρματηλάτες για καθε περισταση. Ειτε καταστρεφόταν το άρμα, ειτε παθαιναν κατι τα αλογα, ειτε αν ο αρματηλάτης δεν ηταν σε θέση να ολοκληρώσει τον αγώνα. Θα μπορουσε να το πει κανεις αυτο ακομα και "πρωιμο pit-stop" καθως αν υποτεθει π.χ. οτι τα αλογα του Χ αρματηλάτη δεν μπορουσαν να ολοκληρώσουν τον αγώνα για ΧΥΖ λογους επρεπε να βγει στην ακρη, να αλλάξει άλογα και να ξαναμπει στον αγώνα. Οι υπολοιποι αρματηλάτες τηρώντας το fair play (οχι παντα βεβαια καθως η νικη ηταν αυτοσκοπος) μειωναν ταχύτητα μεχρι να ξαναμπει ο αλλος αρματηλάτης στον αγώνα και μετα φτου κι απο την αρχη τα dirty tricks.

Το συνηθες για μια ημέρα στον Ιππόδρομο ηταν οι 25 αρματοδρομίες απο την ανατολη του ηλιου μεχρι την δύση του. Αλλα αυτο δεν ηταν ο κανόνας. Αναλόγως την μερα μεταβαλλοταν και το πρόγραμμα. Αλλα γενικότερα ηταν καπου μεταξυ 8 και 40 αρματοδρομίες την ημέρα. Αυτο δεν περιλαμβάνει και τις εξτρα αρματοδρομίες με το ονομα "Diversium" οπου ο νικητής ηνίοχος προκαλούσε σε μονομαχία με τα αρματα οποιον ηττημένο αντίπαλο του ηθελε απο την ιδια ημέρα αλλα με ενα twist. Θα αντάλλαζαν άρματα και αλογα και θα ετρεχαν ο ενας με το αρμα και τα αλογα του άλλου. Αυτο γινόταν για να αποδείξει ο νικητης οτι η νικη του δεν ηταν αποτέλεσμα καλυτερου αρματος η αλόγων η απλης τυχης αλλα ικανοτήτων και μονο. Υπαρχει ενα επίγραμμα στο Μουσείο της Κωνσταντινουπολης οπου αναφέρεται ο αρματηλάτης Κωνσταντίνος να εχει κερδίσει 25 αρματοδρομίες το πρωι και 21 αρματοδρομίες το απογευμα συμπεριλαμβανομένων και πολλών Diversium. Αυτο βεβαια υποδηλώνει 50 αρματοδρομίες την ημέρα κατι εξαιρετικα σπάνιο και ενδεχομένως να προκειται ειτε για μεγάλη γιορτη ειτε για ειδικες αρματοδρομίες προς τιμην καποιου τρομερα δημοφιλους αρματηλάτη (σουπερσταρ της εποχης οπως λεγαμε) για να μπορέσει να κάνει επιδειξη των ικανοτήτων του σε μειωμένο ομως διαστημα (π.χ. αντι για 7 γυρους της αρένας να εκανε 3 η 4)

Οι αρματηλάτες χωρίζονταν σε 3 κατηγορίες. Παίδων μεχρι 17 ετών, Εφήβων απο 17 εως 20 και Ανδρών απο 20 και πάνω.

Φυσικά ομως οι θεατές δεν εβλεπαν ολη τη μερα αρματα να τρέχουν πανω κατω και αρματηλάτες να προσπαθουν να πατήσουν ο ενας τον αλλο. Στα διαλλείματα μεταξυ των αρματοδρομιών (αναγκαία για να μπορέσουν να επισκευάσουν αρματα, να ξεκουραστουν τα αλογα και να αναρρώσουν οι ηνίοχοι) υπήρχε ποικίλο προγραμμα. Θεατρικές παραστάσεις, χορεύτριες (στυλ μαζορέτες π.χ.), θηριοδαμαστές με λιοντάρια, αρκουδες και τιγρεις (οχι θηριομαχίες αυτες ειχαν απαγορευτει απο τον Ιουστινιανο αλλα ηταν κατι παρόμοιο με τα εκπαιδευμενα ζωα που βλεπουμε σημερα στο τσιρκο), τραγουδιστές, τραγουδίστριες, μιμους, κλοουν, ακροβάτες κτλ.

Ακομα και οι θεατές μπορουσαν να παρουσιάσουν καποιο ταλέντο τους (πρωιμο Χ-Factor :003: )

Ο Ιππόδρομος σαν κτίριο ηταν απο τα μεγαλύτερα και πλεον περίοπτα της Κωνσταντινούπολης. Χτιστηκε αρχικά απο τον Αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο περιπου το 200 μ.Χ. αλλα το 330 ο Κωνσταντίνος Α' τον διπλασίασε σε μέγεθος και τον διακόσμησε με αγάλματα που εφερε απο την Ελλάδα και τα τοποθέτησε στην Σπίνα (δηλαδη το τοιχιο που διέτρεχε το μηκος της αρένας). Η Σπίνα ειχε υψος 5 μέτρα και μηκος 200 μέτρα και πανω σε αυτήν βρισκονταν αγάλματα, στηλες και οβελίσκοι.

Π.χ. εκει βρισκόταν ο Ηρακλής του Λυσίππου ενα κολοσσιαιο αγαλμα οπου η αποσταση απο το πέλμα του Ηρακλη μεχρι το γονατο του ηταν 2 μέτρα. Στη μέση της Σπίνα βρισκόταν ενας χάλκινος αετός με απλωμένα τα φτερά αριστερα και δεξια της Σπίνα. Σε καθε φτερο υπηρχε μια τρύπα απο την οποια περνουσε το φώς του ηλιου και η ακτίνα απο καθε τρυπα κατέληγε σε σε 2 Ηλιακά ρολογια αριστερα και δεξια της Σπίνα. Ετσι ο κόσμος που παρακολουθουσε τις αρματοδρομίες ήξερε ανα πασα στιγμή τι ωρα ειναι. Επίσης υπηρχε ενα ακομα κολοσσιαιο αγαλμα γυναικας η οποια κρατουσε στο χέρι της ενα αλογο με τον αναβάτη του σε φυσικο μέγεθος.

Και φυσικα και αλλα αγάλματα οπως της Αθηνάς Παλλάδας που μεταφέρθηκε απο τον Παρθενώνα της Αθηνας κτλ. . Απο αυτά δεν διασώζεται τίποτα καθως ολα λιώθηκαν απο τους Σταυροφόρους για μετάλλευμα το 1204. Ελάχιστα παραμένουν ακομα στο πάρκο Ταξιμ της Κωνσταντινουπολης που σκεπάζει πλεον τον Ιππόδρομο οπως ο Οβελίσκος απο πορφυρίτη του Τουθμώση Γ' που έφερε ο Θεοδόσιος Α' απο το Καρνάκ της Αιγυπτου, μια στήλη και οι Χάλκινοι Οφεις που στήριζαν τον Τρίποδα των Πλαταιών.

Ολόκληρος ο Ιππόδρομος ηταν περίπου 400 μετρα μηκος και 200 μέτρα πλάτος με την αρένα να ειναι 300 μέτρα μηκος. Οι θέσεις των θεατών βρισκονταν 12 μετρα ψηλότερα απο την αρένα με συνολικη χωρητικότητα 80000 θέσεων. Μεταξυ αρένας και θεατών βρισκόταν ταφρος γεμάτη νερό.

Το ημικυκλικο κομμάτι του Ιπποδρόμου η Σφενδόνη στηριζόταν πανω σε τεράστιους υπογειους θαλάμους καθως σε εκεινο το σημειο καταλήγει ο λοφος οποτε για να στηρίξουν την Σφενδόνη κατασκευασαν υπογειους θαλαμους στις παρυφές του λοφου για να κρατησουν τον Ιπποδρομο σε ευθεια. Στη βορεια πλευρα ηταν οι Αφέτες ή Carceres δλδ "κλουβια" απο εκει δηλαδη που εβγαιναν τα αρματα και ακριβώς απο πανω τους βρισκόταν το συμπλεγμα Τεθρίππου με αρματηλάτη του Λυσιππου απο το οποιο σημερα επιβιώνουν μονο τα άλογα γνωστά και ως "Αλογα του Αγιου Μάρκου" στην Βενετία.

Στο τελος της Σπίνα στην Σφενδόνη υπηρχαν στυλοι με τα χρώματα των Δήμων οπου τους υποδείκνυαν το σημειο που επρεπε να στρίψουν καθως ο συνδιασμος της Σπινα με την Σφενδόνη δημιουργουσε τυφλό σημειο στους ηνιοχους και δεν μπορουσαν να καταλάβουν που επρεπε να στρίψουν. Αν εστριβαν πολυ νωρίς θα επεφτάν πανω στην Σπίνα. Αν εστριβαν πολυ αργά θα επεφταν πανω στην Σφενδόνη. Ενας απειρος η απροσεκτος αρματηλάτης πολυ ευκολα μπορουσε να σκοτωθει η να προκαλέσει ατύχημα αν δεν εβλεπε τους στυλους.

Εν τουτοις ομως ηταν ετσι τοποθετημένοι ωστε να μην δινουν πλεονεκτημα στον οποιοδήποτε στην στροφη ουτε να μπλοκάρουν τα υπολοιπα αρματα η την ορατοτητα τους. Ανατολικά ηταν ο στύλος των Ρουσιων, Δυτικα ο στύλος των Λευκών, Βορεια των Βενετών και Νότια των Πρασίνων. Βασικα πλησιαζοντας την Σφενδόνη επρεπε οι αρματηλάτες να αρχισουν να ανοιγουν την στροφη μεχρι να δουν τον στύλο τους. Οταν ο στυλος βρισκόταν αναμεσα στα αλογα και στο αρμα (στο σημειο που ενωνει δηλαδη) επρεπε να παρουν την στροφη γιατι σε καθε αλλη περιπτωση κινδυνευαν να συντριβουν στον τοιχο.

Ενα βασικο στοιχείο του Ιπποδρόμου ηταν το Κάθισμα. Επροκειτο για ενα σκεπαστο θεωρείο απο το οποιο ο Αυτοκράτορας παρακολουθούσε τους αγώνες απο τον θρόνο του. Για να ανέβει κανεις εκει απο το Ιερό Παλάτιο επρεπε να παρει τον διάδρομο του Μάκρωνα απο εκει στον διαδρομο των Αγίων Σαράντα και απο εκει ανεβαινοντας μια ελικοειδη κλιμακα να μπει στο Κάθισμα.

Οι Δήμοι παλι ειχαν καθορισμένες αυστηρά θέσεις. Καθως η αντιπαλότητα τους ηταν μεγάλη ειδικα μεταξυ Βενετων και Πρασίνων αυτοι οι δυο επρεπε να βρισκονται οσο πιο μακρια γίνονται. Ετσι οι Βενετοι κάθονταν αυστηρά και μονο στους Αφέτες (αριστερα και δεξια των Αφετων). Αμεσως μετα αφηνοντας μια σειρα την οποια τη γέμιζαν με στρατιωτες συνηθως για λογους ασφαλειας καθονταν οι Λευκοι παλι αριστερα και δεξια. Μετα απο αλλη μια σειρά στρατιωτες καθονταν οι Ρουσιοι το ιδιο επισης αριστερα και δεξια και μετα απο σειρες γεμάτες στρατιωτες καθονταν οι Πράσινοι στην Σφενδόνη. Ηταν ετσι διαρρυθμισμενο ωστε οι Βενετοι και οι Πρασινοι να μην εχουν καμια επαφη σχεδον ουτε οπτικη καθως το παραμικρο ηταν αρκετο για να προκαλέσει επεισοδια και να γινει χάος στον Ιππόδρομο. Και φυσικα υπηρχαν οι στρατιωτες που γέμιζαν τις σειρες αναμεσα στους Δημους ετοιμοι να παρέμβουν αν γινοντουσαν χουλιγκανιες.

Στις αντιστοιχες θέσεις Βενετων και Πρασίνων υπηρχαν και απο 1 υδραυλικο όργανο απο ασημι με το οποιο συνοδευαν τα συνθηματα τους μετα μουσικής, η εμψυχωναν τους αρματηλάτες τους παιζοντας την μουσικη του Δημου τους η εμβατήρια σε περιπτωση νικης του αρματηλατη τους. Στα διαλειματα με αυτά επαιζαν μουσικη για τους τραγουδιστές/τραγουδιστριες και τις χορευτριες. Ο καθε Δήμος ειχε τις δικές του χορευτριες με τον ιδιο ακριβώς τροπο που εχουμε σημερα τις μαζορέτες στο ημιχρονο του μπάσκετ.

Φυσικα δεν μπορουσε να λειπει και ο στοιχηματισμος νομιμος η παράνομος. Στο εξωτερικο τοιχο του Ιπποδρόμου λειτουργουσαν γκισέ οπου μπορουσες να στοιχηματίσεις νομιμα βασικα για το οτιδηποτε. Απο το ποιος θα νικήσει μεχρι το αν θα χέσει το Χ αλογο στον Ιπποδρομο. Στις εισόδους και μεσα στις θεσεις των θεατων φυσικα επαιζε και παρανομος στοιχηματισμος αλλα εδινε καλυτερες αποδόσεις και υψηλοτερα κερδη εκτος και αν ηταν λαμογιο ο στοιχηματζης (που στο 80% των περιπτώσεων ηταν) και το εσκαγε με τα χρηματα πριν τελειωσουν οι αγώνες.

Οπως και σε ολες τις αθλητικές εκδηλώσεις του αρχαιου κόσμου ετσι και εδω αυτο ηταν αντρικη υποθεση. Μονο ανδρες εμπαιναν στον Ιππόδρομο. Οι γυναικες απαγορευονταν αλλα μπορουσαν να γινουν μέλη σε Δημους. Σε καποιες περιπτώσεις ηταν ακομα πιο φανατισμένες απο τους ανδρες πραγμα που οδηγουσε σε καυγάδες με αλλες γυναικες στη γειτονια. Ενα κλασσικο παράδειγμα ηταν η Θεοδώρα η οποια ηταν κόρη Πρασινου αν και ο πατριος της ηταν Βενετος εγινε φανατικη Πράσινη και αρκετες φορές ειχε ερθει σε συγκρουση με τον Ιουστινιανο που ηταν φανατικος Βενετος.

Ακομα και η Αυτοκράτειρα που μπορουσε να παρακολουθησει τους αγώνες δεν το εκανε απο το Κάθισμα διπλα στον Αυτοκράτορα αλλα απο απομονωμένο δωμάτιο με καγκελα πισω απο το Κάθισμα οπου παρεμενε εκει μαζι με την γυναικεια συνοδεία της.

Περαν ομως των Ιπποδρομιων στον Ιππόδρομο μαζευονταν και για αλλους λογους. Οπως Αυτοκρατορικη στέψη. Καμια στέψη δεν ηταν πληρης εαν ο Αυτοκράτορας δεν ειχε και την νομιμοποιηση απο τον λαο δια βοης. Περαν αυτου μαζευονταν στον Ιπποδρομο για να γιορτάσουν νικες κατα των εχθρών, θριάμβους αλλα και για να παρακολουθησουν δημοσιες εκτελέσεις.

Δεν ηταν ολα ροδινα παντα ομως. Απο τη μερα που φτιαχτηκε ο Ιπποδρομος εγινε μαρτυς ταραχών, επεισοδίων εξεγέρσεων, χουλιγκανισμών, πολιτικης αντιπαράθεσης και κυριως αθλητικης αντιπαράθεσης. Ουσιαστικα δεν εχει καμια διαφορά απο τα επεισόδια που βλεπουμε σημερα στα γηπεδα. Και οπως ξερουμε η πλεον σοβαρη αντιπαραθεση ηταν η Στάση του Νικα που παραλίγο να γκρεμίσει τον Ιουστινιανο αν δεν τον εσωζε η Θεοδώρα.

Αλλες εκδηλώσεις στον Ιππόδρομο περιελάμβαναν τον Κρεατικο Ιππόδρομο που γινοταν την τελευταια μερα των Αποκρεω οπου στο τέλος του εφερναν εκατοντάδες κιλα ωμου κρέατος τα απέθεταν γυρω απο την Σπίνα λιγο πριν τελειωσουν οι αρματοδρομιες και οταν ο Αυτοκράτορας εκανε νευμα αποχωρουσε η φρουρά απο την αρένα αφηνοντας τον κοσμο να ξεχυθεί μέσα και να πάρει τα κρέατα για να τα ψήσει και να τα φάει.

Το ιδιο γινόταν και στον Λαχανικο Ιππόδρομο μονο που αντι για κρέατα μοιράζονταν λαχανικά, ψάρια, ψωμια και πιτες στον κόσμο. Αυτο ηταν μια ειδικη αρματοδρομια που γινόταν καθε 11η Μαιου τη μέρα δλδ που ιδρυθηκε η Κωνσταντινουπολη. Γενικότερα η μοιρασια τροφίμων στον κόσμο οχι μονο συγκεκριμένες μερες στον Ιππόδρομο αλλα και σε αλλες περιπτώσεις δείχνει οτι η κοινωνικη προνοια της Βυζαντινης Αυτοκρατορίας βρισκοταν ετη φωτος μακρια απο αντιστοιχα συγχρονα τους δυτικά βασίλεια.

Η εναρξη των Ιπποδρομιών γινόταν με την ανατολη του ηλιου οταν ο Αυτοκράτορας η ο εκπροσωπος του εκανε το σημειο του σταυρου ευλογώντας τους υπηκοους του (αλλωστε απο την εποχη του Λεοντα Γ' ο εκαστοτε Αυτοκράτορας ηταν Βασιλευς και Ιερέας κατα καποιο τροπο) ενω παράλληλα οι θεατές τον επευφημουσαν ως Αντιπρόσωπο του Θεου στη Γη.

Την εναρξη καθε μιας Ιπποδρομιας την εκανε παλι ο Αυτοκράτορας ή ο εκπρόσωπος του κρατώντας ψήλα ενα λευκο μαντήλι που λεγόταν Μάππα. Οταν εκρινε σκόπιμο το άφηνε να πέσει και οταν ακουμπουσε στην γη τοτε ξεκινουσαν οι αρματηλάτες. Επειδη ομως ηταν δύσκολο για τους αρματηλάτες να βλέπουν το μαντηλι και ποτε θα πεσει στην αρένα (ειδικα εαν ειχε αέρα οποτε το μαντηλι κατέληγε μαλλον στον Βοσπορο) αυτοι ειχαν αλλο συστημα. Στα δεξια τους υπηρχε ενας μηχανισμος ο οποιος λειτουργουσε με βαριδια και οταν ενεργοποιουνταν αφηνε να πεσει στην αρένα ενα χάλκινο δελφινι. Αυτο ηταν το σημα για να δουν οι αρματηλάτες και να ξεκινήσουν. Οι θεατές το καταλαβαιναν καθως με την εναρξη της καθε αρματοδρομίας σηκωνονταν οι σημαιες γυρω απο τον Ιπποδρομο οι οποιες κατέβαιναν με την λήξη της καθε αρματοδρομίας.

H νικη σε καθε αρματοδρομια ηταν εναυσμα χαρας και πανηγυριών για καθε Δημο που κέρδιζε αλλα πρωτιστως ηταν νικη για τον Αυτοκράτορα. Βασικα καθε νικη ηταν για τον Αυτοκράτορα οπουδηποτε στην Αυτοκρατορία. Και αυτο φαίνεται απο την τελετη βράβευσης του καθε νικητη οπου ο Δημος στον οποιο ανηκε φώναζε "Νικα η Πιστη του Βασιλέως! Εκζητουμε μερίδιο απο την εκ Θεου Νικη σου. Ζητουμε μερίδιο απο την Νικη σου! Νικα η Πιστις του Βασιλέως!". Περαν των οποιων βραβειων εδινε ο Αυτοκράτορας μπορουσε να εκπληρώσει και επιθυμίες του Δημου που νικησε βασει παλαιοτερου Ρωμαικου εθιμου. Συνηθως ζηταγαν διορισμο του νικητη στην Αυτοκρατορικη Φρουρα και αλλα ρουσφέτια για το Δημο τους.

Οι Δημοι ξεκίνησαν ως αντιγραφα των αντιστοιχων Δημων της Ρώμης. Ο Κωνσταντινος ηθελε να φτιάξει ενα ακριβές αντιγραφο της Παλαιας Ρώμης στην Ανατολη και δεν αντέγραψε μονο την Συγκλητο και τους θεσμους αλλα ακομα και αποψεις της καθημερινης ζωης των κατοικων της Παλαιας Ρώμης οπως οι Δημοι. Οι 4 Δημοι που ηταν οι Βενετοι, οι Πράσινοι, οι Λευκοι και οι Ρουσιοι εκτος απο το να παιζουν ξυλο μεταξυ τους υπηρχαν φορές που συμμαχουσαν εναντιον αλλου Δημου η Δημων. Με καποιους περιορισμους βεβαια. Οι Πράσινοι και οι Βενετοι λογω βεντέτας δεν υπηρχε ποτε περιπτωση να συμμαχήσουν μεχρι τη Β' Παρουσια (εκτος απο τη Στάση του Νικα αλλα τοτε εφτυσαν αιμα μετα και εκτοτε δεν το ξανακαναν ποτε). Συνηθως οι Ρουσιοι ηταν παραδοσιακός συμμαχος των Πρασίνων και οι Λευκοι παραδοσιακος συμμαχος των Βενετων.

Σε αντιθεση βεβαια με τους οριτζιναλ Δημους που ηταν απλα συντεχνίες αρματηλατών, ηθοποιων κτλ. στην Κωνσταντινουπολη εξελιχθηκαν σε κρατικα ελεγχομενους και κρατικα χρηματοδοτουμενους οργανισμους με σκοπο μεσω του οπαδισμου να ελεγχθει ο λαος. Δεν ηταν κόμματα, δεν ειχαν συγκεκριμένη ατζέντα δεν διαχώριζαν τον πληθυσμο απο τις ταξεις του ουτε γεωγραφικα. Ηταν ομως μια συναξη οπαδων συγκεκριμένων αθλημάτων και θεάτρου. Αυτο βεβαια δεν απαγόρευε να εχουν καποια στανταρ η να ενστερνιζονται συγκεκριμένες πρακτικες. Αλλα δεν ηταν ο κανονας. Π.χ. τον 6ο αιώνα την εποχη που εκανε θραυση ο μονοφυσιτισμος, οι Βενετοι ηταν στην πλειοψηφία τους Ορθοδοξοι, οι Πράσινοι στην πλειοψηφία τους Μονοφυσίτες. Δεν ειχαν ομως στεγανα. Γινονταν δεκτοι και αντιθετοι γιατι ακριβώς δεν ηταν κόμμα με συγκεκριμένη πλατφορμα αλλα μια ομάδα που το μονο κοινο που ειχαν ηταν ο φανατισμος τους για ενα αθλημα. Θα λεγαμε σημερα πως ηταν σαν τους Συλλογους φιλων και οπαδων ομάδων. Αλλα σε πιο γιγαντιαια μορφη και με κρατικο ελεγχο και χρημα. Βεβαια μετα την Στάση του Νικα ο Ιουστινιανός εσπασε την δυναμη των Δημων και με τον καιρο περιοριστηκαν στα αθλητικα τους καθηκοντα και να παιζουν ξυλο μεταξυ τους και δεν ξαναεπιχειρησαν ανταρσια τετοιου μεγέθους ως που τον 10ο αιώνα εγιναν σχεδον επιτιμοι τιτλοι χωρις εξουσια (πλην του να παιζουν αρματοδρομιες, να φωνάζουν υπεε του Αυτοκρατορα και να παιζουν ξυλο). Επεισόδια και ταραχές συνεχισαν συχνα μεχρι τον 13ο αιώνα αλλα χωρις ποτε να προκαλέσουν την κεντρικη εξουσία.

Η βασικη πολιτικη επιρροη των Δημων προερχόταν απο τους ρόλους τους στην τελετη Στέψης του Αυτοκράτορα. Οπως προαναφέρθηκε ο Αυτοκράτορας ειχε περιορισμένη νομιμοτητα αν δεν επαιρνε την συναινεση και την υποταγη των Δημων στον Ιππόδρομο. Θεωρητικα οι Δημοι μπορουσαν να αρνηθουν την υποταγη στον νεο Αυτοκράτορα και να οδηγήσουν στην ανατροπη του απο τον λαο αλλα μετα το σπάσιμο της ραχοκοκκαλιας τους απο τον Ιουστινιανο μετα την Στάση του Νικα αυτο δεν συνέβη ποτε πια και το οποιο λαικο βέτο προβληθηκε εναντια σε νεο Αυτοκράτορα ηταν προσωρινο μεχρι να βρεθει καποιος συμβιβασμος (συνηθως ο Αυτοκρατορας πληρωνε τους Δημαρχους για να παρακαμψει αντιρρησεις).

Πλην των αρματοδρομιών βεβαια που ηταν ο βασιλιας των σπορ της εποχης οι Δημοι οργάνωναν και αλλα θεάματα οπως παντομίμα, θεατρο, μονομαχίες (μεχρι το 440), θηριομαχίες (μεχρι το 523), θηριοδαμαστικες επιδειξεις αλλα και αθλητικες εκδηλώσεις οπως αγωνες δρόμου, πενταθλο, παλη, πυγμαχία κτλ. Ειδικα τα δυο τελευταια ειχαν μεγάλη απηχηση στον κόσμο ειδικα εαν οι 2 αντιπαλοι προερχονταν απο Δημους που μισιουνταν θανάσιμα. Ηταν οτι πιο κοντινο μπορουσαν να εχουν σε μονομαχία μετα το 523. Περαν του Ιπποδρόμου οι θηριοδαμαστικές επιδείξεις γινονταν και σε γειτονικο χώρο το Κυνήγιον ενα ορθογώνιο κτίσμα στο οποιο μεχρι το 537 γινονταν θηριομαχίες (μετα το 523 ιδιωτικα μονο)

Οι θηριοδαμαστικές επιδείξεις γινονταν συνηθως στα διαλειματα των Ιπποδρομιών. Ο θηριοδαμαστης εισερχεται στην αρένα αοπλος και μονος (υπαρχουν 2 σκλαβοι που κρατανε δυο πορτές ανοιχτές στην περιπτωση που κατι παει στραβα και χρειαστει να την κοπανήσει άμεσα) και ανεβαίνει σε μια πλατφορμα σε σχημα σταυρου πανω απο τα θηρία οπου εκει με τη βοήθεια κονταριου με το ονομα "Κοντοβολον" (σαν αλμα επι κοντώ) πηδάει πανω απο τα θηρία σε αποσταση αναπνοης απο τη μια πλατφορμα στην αλλη ή εκτελει κινησεις σαν ταυρομάχος αποφευγοντας επιδέξια τα θηρια που ορμάνε εναντιον του ή κανει κασκαντερικά οπως στα αρχαία ταυροκαθάψια ή με την βοηθεια μαστιγιου και εκπαιδευμένων θηριων τα διατάζει να κανουν οτι θελει αυτός (οτι βλεπει κανεις σε ενα σημερινο τσιρκο δλδ). Τα υπολοιπα αθληματα ηταν στιβος και δεν ειχαν διαφορά απο τα αθληματα των ολυμπιακων αγωνων π.χ. ιδιοι κανονες κτλ.

Ομως δεν ηταν μονο ο Ιππόδρομος και οι αρματοδρομίες και τα υπολοιπα θεάματα που γοητευαν τους Βυζαντινους. Η Βυζαντινή ελίτ ειχε ξετρελαθει και με ενα αλλο παιχνίδι το Τζυκάνιον. Αυτο εγινε εισαγωγη απο την Περσια οπου αποκαλούνταν Τσουγκάν και εμοιαζε πολυ με το σημερινο πόλο με άλογα. Οι Αυτοκράτορες λάτρευαν αυτο το παιχνίδι και μάλιστα ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Γ' πέθανε απο μαζικο καρδιακό επεισόδιο οταν αποφάσισε να παίξει Τζυκάνιον μια καυτη μέρα του Ιουνίου. Μετα το παιχνίδι ζητησε παγωμένο νερό καθως ειχε ιδρώσει και δεν προλαβε να πιει δυο γουλιές και επεσε νεκρός.

Ο Αυτοκράτορας Βασίλειος Α' που ηταν απο τους μεγαλυτερους φαν και πρωταθλητης του Τζυκανιου στην εποχη του εμαθε το παιχνιδι αυτο απο τον Μιχαηλ Γ' και οταν εγινε Αυτοκρατορας διέταξε να χτιστει το Τζυκανιστήριον ενα γηπεδο 75 μετρων διπλα απο το παλάτι για να μπορει να παιζει καθε μερα.

Δεν υπαρχουν πολλα στοιχεια για το Τζυκάνιον. Εν τουτοις ομως ο Γραμματέας του Αυτοκράτορα Μανουηλ Α' Ιωάννης Κινναμος εχει καταγράψει μια παρτίδα Τζυκανίου στα γραπτά του η οποια οπως αναφέρει παίχτηκε τον Δεκέμβριο του 1166 και στην οποια συμμετειχε ο Αυτοκράτορας Μανουηλ.

"Αφου χωριστηκαν σε ομάδες με ισα μερη πηραν μια μπάλα απο δέρμα στο μέγεθος μηλου και την εβαλαν στη μέση του γηπέδου. Μετα καβάλλησαν τα αλογα τους και καλπασαν προς την μπάλα κρατωντας ενα μπαστουνι ο καθένας στο δεξι του χέρι αρκετα μεγάλο για να φτάνει στο εδαφος καταλήγωντας σε μια στεφάνη με διχτυ. Χτυπουσαν την μπαλα με τα μπαστουνια αυτα και οταν η μπάλα περνουσε ενα ορισμένο σημειο στις αντιθετες ακρες του γηπέδου μετρουσε 1 ποντος για την ομάδα που εβαλε το τερμα"

Προφανώς λοιπον εδω με τα μπαστουνια αυτά μαζευαν την μπαλα απο το εδαφος μεσα στο διχτακι και την πετουσαν στον συμπαικτη τους ο οποιος επρεπε να την πιασει στο δικο του διχτάκι η να την μαζεψει απο το εδαφος αν την εχανε πριν τον προλαβουν οι αντιπαλοι και να φτάσουν στο τέρμα του αντιπάλου για να σκοράρουν.

Οι Σταυροφόροι της Α' Σταυροφορίας περιμενοντας στην Κωνσταντινουπολη να περάσουν απέναντι εντυπωσιαστηκαν απο το αθλημα αυτο που το αντέγραψαν ονομαζοντας το chicane. Ομως ειχε μια διαφορά. Το επαιζαν πεζοι και οχι σε αλογα. Το γαλλικο παιχνίδι Λακρός φαινεται οτι εχει προέλθει απο το chicane και το Τζυκάνιον.

Αλλο ενα σπορ που αγαπουσαν οι Βυζαντινοι ηταν το κυνήγι. Ειδικα οι αριστοκράτες ηταν οι ενθουσιαστικοτεροι ολων. Τα δάση γυρω απο την Κωνσταντινουπολη εκρυβαν μια μεγάλη πανιδα απο οπου μπορουσε να κυνηγήσει κανεις και να περάσει την ωρα του. Η ακομα και να πληρώσει για να μεταφέρει εξωτικα θηρία (λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, πανθηρες, αντιλόπες, ιπποποταμους) στην Πολη να τα αφήσει ελευθερα και μετα να τα κυνηγησει. Ηταν μια ενδιαφέρουσα αλλαγη απο τα συνήθη ελάφια, αρκουδες, αλεπουδες, λαγους και αγριογουρουνα που εβρισκαν συνήθως.

Απο τον 12ο αιώνα και μετα υπαρχει μια ακομα προσθηκη στα αριστοκρατικα σπορ καθως εισάγεται απο τον Μανουηλ Α' η γκιόστρα η το Ιπποτικο τουρνουα αν θελετε σε απομιμηση των τουρνουα που παρακολουθησε ο ιδιος οταν επισκεφτηκε το Πριγκιπατο της Αντιοχειας. Αρχικα δεν ενδιεφερε και πολυ τον κόσμο καθως το εβρισκε πολυ φραγκικο/λατινικο εθιμο και περιοριστηκε μονο στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινουπολης. Αλλα μετα το 1204 εξαπλώθηκε σε ολη την Βαλκανικη και αρχισε να γινετε δημοφιλές.

Περαν των σπορ που ειδαμε και ηταν κυριως σε αστικές περιοχές και ο κόσμος της υπαίθρου διασκέδαζε αλλα με λιγο διαφορετικο τρόπο. Οι ευκαιριες που ειχαν στα χωρια για διασκεδαση ηταν κυριως ζωοπανήγυρεις και θρησκευτικες γιορτές. Ομως περαν της επαγγελματικης δουλειας και της λατρειας σε αυτες τις ευκαιριες ο κοσμος μπορουσε να το ριξει λιγο εξω καθως διοργανώνταν διαγωνισμοι τοξοβολίας, μπορουσαν να χορέψουν (απο τις λιγες περιπτώσεις που μπορουσαν να γνωρίσουν την μελλοντικη συζυγο τους) να διαγωνιστουν στο τρέξιμο, στην πάλη κτλ.

Αυτο δεν αρεσε και πολυ στην Εκκλησια καθως θεωρουσε παγανιστικα υπολειματα ολο αυτο το σκηνικο και αμεληση της εργασιας ή της θρησκειας αλλα το κράτος υποστηριζε τετοιες εκδηλώσεις. Περαν αυτών η ψυχαγωγια στα χωριά προερχόταν και απο περιοδευοντες θιάσους, ταχυδακτυλουργους, ακροβάτες και μιμους. Ηταν διπλα χαρουμενοι που μπορουσαν εστω και καποιες φορές το χρόνο να εχουν την ιδια ψυχαγωγια που ο καθε πολιτης στη μεγάλη πολη ειχε καθε μερα.

Γενικότερα μιλωντας η Βυζαντινη Αυτοκρατορια δεν εισηγαγε κατι νεο στα σπορ. Απλα τα κληρονόμησε απο την Ελλάδα και την Ρώμη και καποια τα τροποποιησε αναλογα με την εποχη τους για να μπορεσει να ικανοποιησει κοινωνικους και πολιτικους σκοπους φτιαχνοντας ετσι κατι μοναδικο.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος George_V την 11 Αύγ 2018, 18:02, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

zteo
Δημοσιεύσεις: 9855
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 02:36

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από zteo » 10 Αύγ 2018, 20:19

Το ποστ με τις δυναστειες το ειδες?
Όποιος σπέρνει Τσιπρες και ραντίζει Ανδρουλακηδες θερίζει Μητσοτακιδες και μια γκέισα Παναγία.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26904
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 10 Αύγ 2018, 20:22

zteo έγραψε:
10 Αύγ 2018, 20:19
Το ποστ με τις δυναστειες το ειδες?
To ειδα θα περάσω και απο κει.
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
billy huge
Δημοσιεύσεις: 313
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 17:42
Phorum.gr user: Billy Huge

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από billy huge » 10 Αύγ 2018, 20:51

Γιώρη, είσαι απολαυστικός! :smt023
Vae Victis

Άβαταρ μέλους
argouen
Δημοσιεύσεις: 4518
Εγγραφή: 30 Μαρ 2018, 19:53

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από argouen » 10 Αύγ 2018, 20:57

billy huge έγραψε:
10 Αύγ 2018, 20:51
Γιώρη, είσαι απολαυστικός! :smt023
:+1:
Νήφε και μέμνησο απιστείν

Άβαταρ μέλους
Quidam Graecus
Δημοσιεύσεις: 212
Εγγραφή: 09 Απρ 2018, 00:22
Phorum.gr user: Quidam Graecus

Re: To Νέο Βυζαντινό Νήμα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Quidam Graecus » 11 Αύγ 2018, 14:01

George_V έγραψε:
10 Αύγ 2018, 20:10
Τα σπορ στο Βυζάντιο.

Αλλη μια εκφραση της καθημερινότητας στο Βυζάντιο ήταν τα θεάματα. Αλλωστε ηταν ο ενας απο τους 2 πυλώνες που κρατουσαν τον λαο σε τάξη ετσι ωστε να μην ασχολείται με την πολιτικη και να αφηνει την αρχουσα τάξη ελευθερη να κανει οτι θέλει. Ο αλλος ηταν ο άρτος. Οσο υπήρχαν αυτά τα δυο η ελιτ ηταν βεβαια οτι ο λαος δεν θα στρεφόταν εναντίον τους. Σε πολλές περιπτώσες ξέσπασαν ταραχές ακόμα και στα ορια επανάστασεις οταν Αυτοκράτορες επιχειρησαν να περιορίσουν τα θεάματα ή τον άρτο. Η απώλεια της Αιγυπτου τον 7ο αιώνα π.χ. σημανε το τελος της εισαγωγης δωρεαν σιταριου και ετσι επρεπε να βρεθει γρήγορα αντικαταστατης πριν τελειώσουν τα αποθέματα και ο λαος ξεσπάσει πάνω τους. ...
Εννοείς τον 7ο αιώνα μΧ.

Φυσικά ομως οι θεατές δεν εβλεπαν ολη τη μερα αρματα να τρέχουν πανω κατω και αρματηλάτες να προσπαθουν να πατήσουν ο ενας τον αλλο. Στα διαλλείματα μεταξυ των αρματοδρομιών (αναγκαία για να μπορέσουν να επισκευάσουν αρματα, να ξεκουραστουν τα αλογα και να αναρρώσουν οι ηνίοχοι) υπήρχε ποικίλο προγραμμα. Θεατρικές παραστάσεις, χορεύτριες (στυλ μαζορέτες π.χ.), θηριοδαμαστές με λιοντάρια, αρκουδες και τιγρεις (οχι θηριομαχίες αυτες ειχαν απαγορευτει απο τον Ιουστινιανο αλλα ηταν κατι παρόμοιο με τα εκπαιδευμενα ζωα που βλεπουμε σημερα στο τσιρκο), τραγουδιστές, τραγουδίστριες, μιμους, κλοουν, ακροβάτες κτλ.
...
Σχετικά με το θέαμα.
Υπήρχαν αναπαραστάσεις μαχών στον ιππόδρομο, μια από αυτές είχε διοργανώσει ο Νικηφόρος Φωκάς, βάζοντας το πεζικό σε θέση σχηματισμού επίθεσης, πράγμα το οποίο προκάλεσε τον φόβο των θεατών, πολλοί από τους οποίους πάνω τον πανικό τους να φύγουν από τον ιππόδρομο ποδοπατήθηκαν.

Επίσης γίνονταν και αναπαραστάσεις ναυμαχιών με πλοιάρια (καραβίτζιν) τα οποία είχαν ρόδες για να μπορούν να τα μεταφέρουν και αν θυμάμαι καλά πολλές φορές τα πυρπολούσαν χρησιμοποιώντας το υγρό πυρ. Μαζί με αυτά τα πλοιάρια υπήρχαν και κωμικοί οι οποίοι διασκέδαζαν το πλήθος.
Per duodena regit mundi Sol aureus astra.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών