Τη Σαχαλίνη και τις Κουρίλες νήσους πώς τις κυρίευσαν; Προχώρησαν πάνω από τη θάλασσα ή έστειλαν αλεξιπτωτιστές;Scouser έγραψε: ↑23 Σεπ 2021, 07:45Οι Σοβιετικοί δεν διέθεταν αποβατικό στόλο (ίσως και καθόλου στόλο στην Άπω Ανατολή) και στρατηγική αεροπορία, συνεπώς δεν ήταν σε θέση να απειλήσουν τα ιαπωνικά μητροπολιτικά νησιά. Οι δε ιαπωνικές δυνάμεις στη Μαντζουρία είχαν αποψιλωθεί λόγω των διαρκών μεταφορών προσωπικού στο μέτωπο του Ειρηνικού, για αυτό ήταν τόσο γρήγορη η σοβιετική νίκη. Βέβαια δεν ήταν αδιάφορη εξέλιξη η είσοδος στον πόλεμο της ΕΣΣΔ, αλλά σίγουρα από τη στιγμή που οι Ιάπωνες είχαν αποφασίσει να αντισταθούν μέχρις εσχάτων, δεν θα τους ενδιέφερε ιδιαίτερα ακόμα και αν στρεφόταν εναντίον τους ολόκληρος ο πλανήτης. Αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν η δυνατότητα που επέδειξαν οι Αμερικανοί να εξαφανίζουν πλέον πόλεις από τον χάρτη with a stroke of a pen. Παραμονές πριν την απόφαση της παράδοσης, ο υπουργός Πολέμου Ανάμι είπε στο υπουργικό συμβούλιο ότι ένας αμερικανός πιλότος που είχαν συλλάβει ''ομολόγησε'' ότι οι Αμερικανοί διέθεταν απόθεμα περίπου 100 βομβών και πως τις επόμενες ημέρες θα εξαφανίζονταν από τον χάρτη το Τόκιο και το Κιότο. Αυτή η απειλή της πλήρους εξαφάνισης στάθηκε μόλις αρκετή για να πειστούν οι λιγότερο φανατικοί να συνθηκολογήσουν.
Το Χοκκάιντο από το νοτιότερο νησί των Κουρίλων είναι κυριολεκτικά μια δρασκελιά. Ούτε όμως κι από την Σαχαλίνη απέχει πολύ.
Σαφώς και ο στρατός στην Μαντζουρία δεν διήγαγε τις καλύτερες μέρες του αλλά η κατάστασή του ήταν μακράν από αυτό που παρουσιάζεις. Η γρήγορη κατάρρευσή του οφείλονταν στο ότι οι Ιάπωνες δεν μπορούσαν να φανταστούν τις δυνατότητες της σοβιετικής επιμελητείας να μπορέσει να στείλει ισχυρά στρατεύματα μέσα από τη Μογγολία και αιφνιδιάστηκαν πλήρως.
Το τι πραγματικά έκανε την ιαπωνική ελίτ να παραδοθεί μας το φανερώνει ο ίδιος ο λόγος του Χιροχίτο προς τις αυτοκρατορικές στρατιωτικές δυνάμεις. Το ξαναβάζω:
Πού κάνει αναφορά στις ατομικές βόμβες;TO THE OFFICERS AND MEN OF THE IMPERIAL FORCES:
Three years and eight months have elapsed since we declared war on the United States and Britain. During this time our beloved men of the army and navy, sacrificing their lives, have fought valiantly on disease-stricken and barren lands and on tempestuous waters in the blazing sun, and of this we are deeply grateful.
Now that the Soviet Union has entered the war against us, to continue the war under the present internal and external conditions would be only to increase needlessly the ravages of war finally to the point of endangering the very foundation of the Empire's existence
With that in mind and although the fighting spirit of the Imperial Army and Navy is as high as ever, with a view to maintaining and protecting our noble national policy we are about to make peace with the United States, Britain, the Soviet Union and Chungking.
To a large number of loyal and brave officers and men of the Imperial forces who have died in battle and from sicknesses goes our deepest grief. At the same time we believe the loyalty and achievements of you officers and men of the Imperial forces will for all time be the quintessence of our nation.
We trust that you officers and men of the Imperial forces will comply with our intention and will maintain a solid unity and strict discipline in your movements and that you will bear the hardest of all difficulties, bear the unbearable and leave an everlasting foundation of the nation.
http://www.taiwandocuments.org/surrender07.htm