Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
The Great Leader
Δημοσιεύσεις: 729
Εγγραφή: 14 Απρ 2018, 12:30

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Great Leader » 05 Νοέμ 2021, 11:45

Scouser έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 11:39
The Great Leader έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 08:11
Dwarven Blacksmith έγραψε:
04 Νοέμ 2021, 19:48
Η μεγάλη κληρονομιά του είναι ο Ναπολεόντειος Κώδικας. Οι μάχες πράγματι πήγαν χαμένες, όμως κατα κύριο λόγο η Γαλλία ήταν σε άμυνα εντάντια στους συνασπισμούς εναντίον της, και το να αποδώσουμε τους πολέμους στην υπερμετρη φιλοδοξία του σημαίνει να καταπιούμε όλο το αντι-γαλλικό αφήγημα.

Χαιρετίζουμε το όραμα του για την Ευρώπη.

Πάνω απ' όλα όμως ήταν τέκνο της εποχής του. Όχι η κινητήριος δύναμη των εξελίξεων αλλά απλά αυτός που τις εξέφραζε.
Ο μόνος που είδε την ουσία, όσο οι άλλοι μιλάνε για επικούρες, γαλόνια και κανόνια. :smt038

Το ίδιο πήγα να γράψω και εγώ, άλλα με πρόλαβες.
ο Ναπολεόντειος Κώδικας ήταν στην ουσία η πρώτη προσπάθεια για έναν κανονικό Αστικό Κώδικα. ΟΚ, αρκετά σημαντικό, αλλά ο Nαπολέων έφερε επίσης επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις, δεν είναι απλά θέμα γαλονιών και γκαγκαν γκαγκάν: πόλεμος κινήσεων στη σύγχρονη μορφή του, Γενικό Επιτελείο (τελειοποιήθηκε από τον φον Μόλτκε μισό αιώνα αργότερα, αλλά οι ρίζες του ήταν στη ναπολεόντειο εποχή), ελιγμοί επί εσωτερικών γραμμών, ιεραρχική εξέλιξη με βάση τις ικανότητες και όχι την καταγωγή και πολλά άλλα. Επίσης κατάργησε τις περούκες, παρέχοντας μια αθάνατη κληρονομιά για την αισθητική μας. :003:
Καλά αυτά και γνωστά και για αυτό γουστάρουμε να διαβάζουμε την περίδοδο αυτή, σε συνδυασμό με την τυχοδιωκτική και χαρισματική προσωπικότητα του Βοναπάρτη. Άλλα, αν είναι να μιλήσουμε για το αν ο Ναπολέων αξίζει την θέση του στην Ιστορία, την αξίζει για τον Ναπολεόντιο κώδικα, γιατί και άντεξε πόσα καθεστώτα και βασιλιάδες μετά από αυτόν και επηρέασε το αστικό δίκαιο αρκετών χωρών όπου είχε μπουκάρει. Και φυσικά, το όραμα για την Ευρώπη, έστω και με επιρροές από γαλλικό ιμπεριαλισμό, δείχνει τα potentials μιας Ευρώπης, αν ενωθεί.

Άβαταρ μέλους
Αρίστος
Δημοσιεύσεις: 38753
Εγγραφή: 13 Ιαν 2019, 16:44

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Αρίστος » 05 Νοέμ 2021, 16:14

Ο Βοναπαρτης ηταν ενας Αγανακτισμενος που ανησυχησε τους γαλαζοαιματους της Ευρωπης και τους τοκογλυφους που τους δανειζαν.

Ακριβως γι' αυτο το λογο ιδρυθηκε μετα το Βατερλω η Ιερα Συμμαχια: για να μην απειλησει τους ευρωπαικους θρονους ξανα ενας ξεβρακωτος.

.

Άβαταρ μέλους
Beria
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24853
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 00:37

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Beria » 05 Νοέμ 2021, 16:29

Αρίστος έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 16:14
Ο Βοναπαρτης ηταν ενας Αγανακτισμενος που ανησυχησε τους γαλαζοαιματους της Ευρωπης και τους τοκογλυφους που τους δανειζαν.
.
:003:
gassim έγραψε:
07 Σεπ 2021, 14:12
Ωρες είναι τώρα να οικειοποιηθεί η αριστερά και την Γαλλική επανάσταση.

Άβαταρ μέλους
Αρίστος
Δημοσιεύσεις: 38753
Εγγραφή: 13 Ιαν 2019, 16:44

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Αρίστος » 05 Νοέμ 2021, 16:34

Εχει μεγαλη σημασια επισης οτι ο στρατος του αποτελουνταν απο ανδρες που για πρωτη φορα ειχαν ηγετη που τους φερθηκε ανθρωπινα και χωρις να τους λογαριαζει σαν πληβειους που τους ηθελαν οι Λουδοβικοι, η Καθολικη Εκκλησια και οι μεγαλεμποροι.

.

Άβαταρ μέλους
Scouser
Δημοσιεύσεις: 11578
Εγγραφή: 13 Αύγ 2020, 23:18

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Scouser » 06 Νοέμ 2021, 01:47

Αρίστος έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 16:34
Εχει μεγαλη σημασια επισης οτι ο στρατος του αποτελουνταν απο ανδρες που για πρωτη φορα ειχαν ηγετη που τους φερθηκε ανθρωπινα και χωρις να τους λογαριαζει σαν πληβειους που τους ηθελαν οι Λουδοβικοι, η Καθολικη Εκκλησια και οι μεγαλεμποροι.

.
Η Μεγάλη Στρατιά ήταν όντως εντυπωσιακή περίπτωση. Ήταν ο πρώτος μαζικός στρατός κληρωτών στην Ιστορία που κυριάρχησε στα πεδία της μάχης έναντι επαγγελματιών στρατιωτών.
''That's not what your fucking job is. You are bullshiting people, you are acting as a propagandist. It's not 'mostly peaceful' when a car is on fire''. Joe Rogan

Jolly Roger
Δημοσιεύσεις: 8524
Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
Phorum.gr user: Jolly Roger

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Jolly Roger » 06 Νοέμ 2021, 02:41

Scouser έγραψε:
06 Νοέμ 2021, 01:47
Αρίστος έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 16:34
Εχει μεγαλη σημασια επισης οτι ο στρατος του αποτελουνταν απο ανδρες που για πρωτη φορα ειχαν ηγετη που τους φερθηκε ανθρωπινα και χωρις να τους λογαριαζει σαν πληβειους που τους ηθελαν οι Λουδοβικοι, η Καθολικη Εκκλησια και οι μεγαλεμποροι.

.
Η Μεγάλη Στρατιά ήταν όντως εντυπωσιακή περίπτωση. Ήταν ο πρώτος μαζικός στρατός κληρωτών στην Ιστορία που κυριάρχησε στα πεδία της μάχης έναντι επαγγελματιών στρατιωτών.
αυτό το οφείλει στον Καρνό κυρίως, που ήταν υπουργός στρατιωτικών σε όλη την επανάσταση μέχρι τον πρώτο χρόνο του Ναπολέοντα, που τελειοποίησε το σύστημα στρατολογίας των κληρωτών, την επιμελητεία και τροφοδοσία του στρατού, έφερε τη δημοκρατικοποίηση του σώματος των αξιωματικών (στον Ναπολέοντα αποδίδεται η φράση ότι στη Μεγάλη Στρατιά κάθε στρατιώτης κρατάει εν δυνάμει τη στραταρχική ράβδο, αλλά αυτό στην πραγματικότητα ήταν επίτευγμα των πρώτων γαλλικών επαναστατικών στρατών που το κληρονόμησε ο Ναπολέων) και, κυρίως, εισήγαγε την καινοτομία των σωμάτων στρατού ως αυτόνομες υπομονάδες της στρατιάς, κίνηση που εξασφάλισε συντριπτική υπεροχή για τους Γάλλους στο πεδίο του χειρισμού και ελέγχου (αυτό που τα αμερικανάκια λένε C2 σήμερα) και που έδωσε νίκες όπως του Άουερστετ (που είναι νίκη του Νταβού, και όχι του Ναπολέοντα) την ίδια μέρα με τη μάχη της Ιένας.

ο Χέγκελ, πάντως, που ήταν σύγχρονος του Ναπολέοντα, του έδωσε δύο χαρακτηρισμούς, που και οι δυο αποτυπώνουν απίστευτα εύστοχα την ιστορική ετυμηγορία για το Βοναπάρτη:
ο πρώτος χαρακτηρισμός είναι "ο μεγάλος δάσκαλος του κοινού δικαίου, που ζει στο Παρίσι" - κι αυτό το γράφει το 1806, ακριβώς μετά τη μάχη της Ιένας, όταν όλοι στέκονταν στο στρατιωτικό μεγαλείο του Ν.Β., ο Χέγκελ βλέπει τον Ναπολεόντειο Κώδικα ως μείζονος σημασίας.
ο δεύτερος χαρακτηρισμός, πάλι λίγο μετά τη μάχη της Ιένας, είναι "το παγκόσμιο πνεύμα πάνω στο άλογο", ρήση που παρεξηγήθηκε και πολλοί την ερμήνευσαν ότι ο Χέγκελ εξαίρει τον μεγάλο άνδρα που αλλάζει την ιστορία, ενώ στην πραγματικότητα λέει ακριβώς το αντίθετο: ότι ο Ναπολέων είναι ο σημαιοφόρος και εκφραστής της εποχής του, το πιο λαμπρό τέκνο του "πνεύματος του καιρού του", του καιρού των επαναστάσεων και κοσμοϊστορικών αλλαγών, αλλά όχι αυτός που τις γέννησε.
είναι καταπληκτικό το πόσο ιστορικά εύστοχες ήταν και παραμένουν 200 χρόνια μετά για εμάς οι παρατηρήσεις που ο Έγελος έκανε όταν ακόμα τα γεγονότα διαδραματίζονταν.

Άβαταρ μέλους
ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
Δημοσιεύσεις: 8147
Εγγραφή: 12 Μάιος 2018, 23:44
Phorum.gr user: ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ

ΕΛΛΗΝ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ ;;;

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ » 08 Νοέμ 2021, 00:15

.


Ελλην ο Μεγάλος ;;; . :p2:

Απο το 8.30.....


.





.
Ταφόπλακα τού Μέλλοντος τών Παιδιών μας η Γραφειοκρατεία καί οί Συντάξεις άνω τών 400 € ....

Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία

Δέν ξέρεις κάν τό Λόγο ..........γιά νά μάς Ύποτάξης .........Σαδιστάκο ...

Άβαταρ μέλους
Evritis
Δημοσιεύσεις: 748
Εγγραφή: 14 Φεβ 2021, 17:14

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Evritis » 08 Νοέμ 2021, 00:42

Scouser έγραψε:
04 Νοέμ 2021, 19:14
Ολοκλήρωσα ίσως την καλύτερη σειρά που έχει βγει ποτέ για τους Ναπολεόντειους Πολέμους, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα:



Τι πιστεύετε για τον Ναπολέοντα, ως τελική αποτίμηση; Ποια είναι η θέση του στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία και δίπλα σε ποιους άλλους μεγάλους ηγέτες πρέπει να τοποθετηθεί; Θα ήταν καλύτερο για το μέλλον της Ευρώπης αν τελικά το καθεστώς του κατάφερνε να ελέγξει την ήπειρο σε μόνιμη βάση, και ποιος θα ήταν ο αντίκτυπος μιας τέτοιας εξέλιξης για την ελληνική υπόθεση;
Έχει καιρό που το είδα αλλά πραγματικά είναι πολύ καλή ΥΤ σειρά. Τώρα ο Ναπολέων είναι σίγουρα μέσα στους πρώτους (αν όχι ο πρώτος) στρατιωτικούς ηγέτες όλων των εποχών. Είχε σίγουρα άτυχες στιγμές και στο τακτικό και στο στρατηγικό επίπεδο (ειδικά στο δεύτερο και αυτό είναι και αυτό που μετράει περισσότερο σε έναν πόλεμο), αλλά δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν άλλο να τα καταφέρνει καλύτερα στη θέση του. Βοήθησε βέβαια και το γεγονός ότι είχε και ορισμένους πολύ καλούς υφιστάμενους (Davout, Berthier, Lannes, κτλ) το οποίο ισχύει για όλους τους μεγάλους ηγέτες που έχουν επιτυχίες στον τομέα τους.

Άβαταρ μέλους
Scouser
Δημοσιεύσεις: 11578
Εγγραφή: 13 Αύγ 2020, 23:18

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Scouser » 08 Νοέμ 2021, 10:04

Evritis έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 00:42
Βοήθησε βέβαια και το γεγονός ότι είχε και ορισμένους πολύ καλούς υφιστάμενους (Davout, Berthier, Lannes, κτλ) το οποίο ισχύει για όλους τους μεγάλους ηγέτες που έχουν επιτυχίες στον τομέα τους.
Ε, όχι και τόσους. Αυτή ήταν βασικά και η αχίλλειος πτέρνα του, τουλάχιστον στο στρατιωτικό επίπεδο. Ο Νταβού εξαιρετικός, αλλά πέρα από αυτόν, λίγα πράγματα. Ο Λαν πολύ καλός αλλά σκοτώθηκε νωρίς, ο Μπερτιέ άριστος επιτελάρχης αλλά ανίκανος διοικητής, οι υπόλοιποι μετριότητες. Το τελικό σχέδιο του Έκτου Συνασπισμού, με το οποίο τελικά ηττήθηκε ο Ναπολέοντας, ήταν να αποφεύγουν πάση θυσία την εμπλοκή με τον Ναπολέοντα και να χτυπάνε τους στρατάρχες του.
''That's not what your fucking job is. You are bullshiting people, you are acting as a propagandist. It's not 'mostly peaceful' when a car is on fire''. Joe Rogan

Άβαταρ μέλους
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ
Δημοσιεύσεις: 21304
Εγγραφή: 28 Ιουν 2018, 23:56
Phorum.gr user: ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ » 08 Νοέμ 2021, 10:33

Jolly Roger έγραψε:
06 Νοέμ 2021, 02:41
Scouser έγραψε:
06 Νοέμ 2021, 01:47
Αρίστος έγραψε:
05 Νοέμ 2021, 16:34
Εχει μεγαλη σημασια επισης οτι ο στρατος του αποτελουνταν απο ανδρες που για πρωτη φορα ειχαν ηγετη που τους φερθηκε ανθρωπινα και χωρις να τους λογαριαζει σαν πληβειους που τους ηθελαν οι Λουδοβικοι, η Καθολικη Εκκλησια και οι μεγαλεμποροι.

.
Η Μεγάλη Στρατιά ήταν όντως εντυπωσιακή περίπτωση. Ήταν ο πρώτος μαζικός στρατός κληρωτών στην Ιστορία που κυριάρχησε στα πεδία της μάχης έναντι επαγγελματιών στρατιωτών.
αυτό το οφείλει στον Καρνό κυρίως, που ήταν υπουργός στρατιωτικών σε όλη την επανάσταση μέχρι τον πρώτο χρόνο του Ναπολέοντα, που τελειοποίησε το σύστημα στρατολογίας των κληρωτών, την επιμελητεία και τροφοδοσία του στρατού, έφερε τη δημοκρατικοποίηση του σώματος των αξιωματικών (στον Ναπολέοντα αποδίδεται η φράση ότι στη Μεγάλη Στρατιά κάθε στρατιώτης κρατάει εν δυνάμει τη στραταρχική ράβδο, αλλά αυτό στην πραγματικότητα ήταν επίτευγμα των πρώτων γαλλικών επαναστατικών στρατών που το κληρονόμησε ο Ναπολέων) και, κυρίως, εισήγαγε την καινοτομία των σωμάτων στρατού ως αυτόνομες υπομονάδες της στρατιάς, κίνηση που εξασφάλισε συντριπτική υπεροχή για τους Γάλλους στο πεδίο του χειρισμού και ελέγχου (αυτό που τα αμερικανάκια λένε C2 σήμερα) και που έδωσε νίκες όπως του Άουερστετ (που είναι νίκη του Νταβού, και όχι του Ναπολέοντα) την ίδια μέρα με τη μάχη της Ιένας.

ο Χέγκελ, πάντως, που ήταν σύγχρονος του Ναπολέοντα, του έδωσε δύο χαρακτηρισμούς, που και οι δυο αποτυπώνουν απίστευτα εύστοχα την ιστορική ετυμηγορία για το Βοναπάρτη:
ο πρώτος χαρακτηρισμός είναι "ο μεγάλος δάσκαλος του κοινού δικαίου, που ζει στο Παρίσι" - κι αυτό το γράφει το 1806, ακριβώς μετά τη μάχη της Ιένας, όταν όλοι στέκονταν στο στρατιωτικό μεγαλείο του Ν.Β., ο Χέγκελ βλέπει τον Ναπολεόντειο Κώδικα ως μείζονος σημασίας.
ο δεύτερος χαρακτηρισμός, πάλι λίγο μετά τη μάχη της Ιένας, είναι "το παγκόσμιο πνεύμα πάνω στο άλογο", ρήση που παρεξηγήθηκε και πολλοί την ερμήνευσαν ότι ο Χέγκελ εξαίρει τον μεγάλο άνδρα που αλλάζει την ιστορία, ενώ στην πραγματικότητα λέει ακριβώς το αντίθετο: ότι ο Ναπολέων είναι ο σημαιοφόρος και εκφραστής της εποχής του, το πιο λαμπρό τέκνο του "πνεύματος του καιρού του", του καιρού των επαναστάσεων και κοσμοϊστορικών αλλαγών, αλλά όχι αυτός που τις γέννησε.
είναι καταπληκτικό το πόσο ιστορικά εύστοχες ήταν και παραμένουν 200 χρόνια μετά για εμάς οι παρατηρήσεις που ο Έγελος έκανε όταν ακόμα τα γεγονότα διαδραματίζονταν.
:goodpost::bravo:
"Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία."
Τζίμης Πανούσης

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8926
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 08 Νοέμ 2021, 11:00

Υπήρξε Οπισθοδρόμηση της Πολεμικής Τέχνης κατά τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη ;
Μανούσος Καμπούρης , Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , Εκδόσεις Περισκόπιο


Αυτή είναι μια ερώτηση που καλό είναι να μην γίνεται στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς , διότι εκεί επικεντρώνονται οι βασικές περγαμηνές τους όσον αφορά την πολεμική τέχνη. Γράφουν δεκάδες βιβλία για κάθε υπομονάδα που συμμετείχε στις συγκρούσεις αυτές και για την κάθε αψιμαχία. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολεμική τέχνη ¨βιάστηκε" απροκάλυπτα εκείνη την περίοδο , ακόμη και από τους μεγαλύτερους ηγήτορες. Αυτό ισχύει αν θεωρήσουμε ως πολεμική τέχνη όχι μόνο το πως θα επιτευχθεί η νίκη , αλλά και τη διατήρηση των απωλειών του νικητή σε σχετικά χαμηλό επίπεδο , ακόμα και για την επίτευξη αποφασιστικής νίκης. Με τον τρόπο αυτό είναι δυνατή η παράταση των επιχειρήσεων αν χρειαστεί , καθώς και η ομαλή μετάπτωση στην ειρήνη χωρίς κοινωνικά προβλήματα.
Είναι σίγουρο ότι τέτοια στοιχεία δεν χαρακτήριζαν την εποχή εκείνη. Για τους πλέον ασήμαντους σκοπούς χύνονταν ποταμοί αίματος , ενώ εκατόμβες θυσιάζονταν χωρίς να επιτυγχάνεται αποφασιστικό αποτέλεσμα , πράγμα που οδηγούσε σε μακροχρόνιους πολέμους και σε συγκρούσεις φθοράς . Ενδεικτικά , στο τέλος της σταδιοδρομίας του ο Ναπολέων αντιμετώπιζε τεράστιο πρόβλημα προσωπικού , ιδίως ως εφεδρεία , λόγω των αιματηρότατων επιτυχιών και αποτυχιών του. Αυτό τον οδήγησε να επιχειρήσει κινήσεις υψηλού κινδύνου , τις οποίες αλλιώς δεν θα ήταν θα ήταν αναγκασμένος να επιχειρήσει.
Το βασικό σφάλμα στην όλη τότε αντίληψη ήταν η έννοια του αναλώσιμου , όσον αφορά τους άνδρες , και της θεώρησης του πολέμου ως παιγνίου φθοράς. Έτσι προτιμούσαν να επιφέρουν μεγάλες απώλειες στον εχθρό από το να τις αποφεύγουν οι ίδιοι. Αυτός ήταν και ο λόγος ύπαρξης του τυποποιημένου και αυστηρού γραμμικού τρόπου μάχης , με τον οποίο παρατάσσονταν σειρές ανδρών μπροστά στα εχθρικά τυφέκια και πυροβόλα , με τέτοια πυκνότητα ώστε η αστοχία του εχθρού ήταν δύσκολη υπόθεση ! Όμως , έτσι πιστευόταν ότι μεγιστοποιείτο το αποτέλεσμα της μαζικής βολής των φίλιων μονάδων με τα χαμηλής ακρίβειας τυφέκια.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8926
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: ΕΛΛΗΝ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ ;;;

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 08 Νοέμ 2021, 11:08

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 00:15
Ελλην ο Μεγάλος ;;; . :p2:
Όχι. βλ. εδώ :
Ο Ναπολέων στη Μάνη
.

Κοτσωνή Δανάη

«Η Ελλάς περιμένει έναν ελευθερωτή. Θα ‘ταν ένας ωραίος στέφανος δόξας! Θα εγγράψει το όνομά του για πάντα πλάι στα ονόματα του Ομήρου, του Πλάτωνος και του Επαμεινώνδα. Δεν ήμουν ίσως πολύ μακριά από το σημείο αυτό!». Αυτά έλεγε το 1816, εξορισμένος στο νησάκι της Αγίας Ελένης, ο Ναπολέων Α’ για τους υποδουλωμένους Ελληνες. Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρασκηνιακά περιστατικά, ευσεβείς πόθοι, επιστημονικές μελέτες και μια αμφιλεγόμενη δούκισσα πλέκουν το κουβάρι που τον συνδέει με τη Μάνη και τους ανθρώπους της.
Ο συσχετισμός Ναπολέοντος και Μανιατών ξεκινά από την αχλή που περιβάλλει τον τόπο καταγωγής του. Στο πλαίσιο της αντίληψης-μότο της νεοελληνικής κοινωνίας «όλα είναι ελληνικά», πολλοί ντόπιοι υποστηρίζουν ότι ανάμεσα στις μανιάτικες οικογένειες που μετανάστευσαν το 1676 στην Κορσική για να ξεφύγουν από τα οθωμανικά στρατεύματα βρισκόταν και κάποιος Καλόμερος ή Καλομοίρης. Οι απόγονοί του εξιτάλισαν το όνομά τους σε Buonaparte (Bona-partes = καλό μέρος ή καλό κόμμα) και επομένως είναι σχεδόν βέβαιο πως στις φλέβες του Ναπολέοντος έρρεε έστω και μια στάλα μανιάτικου αίματος. Κατά μία άλλη θεωρία, οι Βοναπάρτηδες είχαν κοινή καταγωγή με τη γνωστή μανιάτικη οικογένεια των Στεφανόπουλων, που μετοίκησαν στο Αιάκειο της Κορσικής.
Το φιτίλι άναψε η Δούκισσα Λάουρα Ντ’ Αμπραντές, λάτρις της κοσμικής ζωής και των εξωσυζυγικών «περιπετειών», μέσω της αυτοβιογραφίας που εξέδωσε το 1832 (Mémoires de Madame la duchesse d’Abrantès). Η Λάουρα, κόρη της Πανώριας Στεφανοπούλου και σύζυγος του υπασπιστή του Ναπολέοντος Ζινόντ, είχε στραφεί εναντίον του μεγάλου στρατηγού στην τελευταία φάση της πορείας του, καθώς την είχε απομακρύνει εξαιτίας της άστατης ζωής της. Με λεπτομερέστατες περιγραφές αλλά και πολλές οφθαλμοφανείς ανακρίβειες, διατύπωσε τους δύο παραπάνω ισχυρισμούς για τη μανιάτικη καταγωγή του Ναπολέοντος.
Περισσότερες και πιο έγκριτες πηγές επιβεβαιώνουν τον φιλικό δεσμό μεταξύ των δύο οικογενειών: ο πατέρας του αυτοκράτορα, Κάρολος Βοναπάρτης, συνομιλούσε συχνά στα ελληνικά με τους Στεφανόπουλους στο σπίτι του και πέθανε στα χέρια της Πανώριας, ενώ όταν ο ίδιος ο Ναπολέων έφτασε, ορφανός και μόλις 15 ετών, στο Παρίσι για να σπουδάσει, την κηδεμονία του ανέλαβε ο αδελφός της, ο αξιωματικός Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός. Οι ισχυρισμοί για την κοινή τους καταγωγή, όμως, μοιάζουν περισσότερο με τραγελαφική προσπάθεια της Λάουρας να γλιτώσει τον ξεπεσμό των τελευταίων χρόνων της ζωής της, συνδέοντας το όνομά της με τους Βοναπάρτηδες.

Πλήθος γάλλων συγγραφέων έσπευσαν να ασπαστούν τον ισχυρισμό της για τη γενετική σχέση Στεφανόπουλων – Βοναπάρτηδων, πιθανότατα για να κολακεύσουν τον νεκρό πλέον Ναπολέοντα, ότι έλκει την καταγωγή του από τη βυζαντινή αυτοκρατορική οικογένεια των Κομνηνών, των οποίων απόγονοι ισχυρίζονταν ότι ήταν οι Στεφανόπουλοι. Για τους Μανιάτες, από την άλλη, την πιθανότητα ο Μέγας Ναπολέων να καταγόταν από τα ένδοξα χώματά τους τη μετέτρεψε σε βεβαιότητα ο φαναριώτης ρομαντικός λογοτέχνης Αλέξανδρος Σούτσος στον «Περιπλανώμενο», με τον στίχο «ο Κορσικανός ο έχων τον Ταΰγετο πατρίδα».
Ο Μανιάτης και επιφανής γλωσσολόγος Δικαίος Βαγιακάκος, μιλώντας στο BHMAgazino, αποκλείει κάθε πιθανότητα για τη μανιάτικη καταγωγή του Ναπολέοντος: «Αυτά τα πράγματα είναι ανακρίβειες. Εζησα χρόνια στην Κορσική και μελέτησα την ιστορία των μανιάτικων οικογενειών της περιοχής. Αλλά ο Ναπολέων καταγόταν από παλιά ιταλική οικογένεια που είχε μεταναστεύσει στην Κορσική, δεν είχε σχέση με τη Μάνη. Οι Κορσικανοί ακούν τις φήμες πως ήταν Μανιάτης και βάζουν τα γέλια».
Την ιταλική του καταγωγή επιβεβαιώνει και ο Αντριου Ρόμπερτς, συγγραφέας της βιογραφίας «Napoleon the Great» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο και θεωρείται η πιο ολοκληρωμένη και συνάμα ανθρώπινη προσέγγιση της μυστηριώδους προσωπικότητάς του: «Τις σπάνιες φορές που ο Ναπολέων αναφερόταν στην ιταλική καταγωγή του, έλεγε ότι είναι διάδοχος των αρχαίων Ρωμαίων. «Ανήκω στη γενιά που βγάζει αυτοκράτορες» καυχήθηκε κάποτε».
Ακόμη και η γενετική επιστρατεύτηκε για να διαλευκάνει το μυστήριο. Από το 2010, το σουηδικό ινστιτούτο iGENEA αναζήτησε τους αρσενικούς απογόνους της οικογένειας του Ναπολέοντος Βοναπάρτη, εξετάζοντας DNA που βρέθηκε σε δείγμα μαλλιών του ιδίου. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο «Journal of Molecular Biology Research» έναν χρόνο αργότερα, έδειξαν πως η απλοομάδα στην οποία ανήκει ο θρυλικός αυτοκράτορας εντοπίζεται συχνότερα στη Μέση Ανατολή και πως η μοναδική πιθανότητα να συνδέεται γενετικά με την Ελλάδα είναι οι πρόγονοί του να ταξίδεψαν πριν από περίπου 2.500 χρόνια από εκεί στην Ιταλία ως έλληνες έμποροι!


Οταν φοιτούσε στη στρατιωτική σχολή του Brienne le Château στο Παρίσι, στην οποία εισήλθε τον Μάιο του 1779, ο Βοναπάρτης εκπόνησε την πρώτη του πνευματική εργασία με τίτλο: «Απομνημονεύματα περί της αγωγής των νέων Μανιατών» (Memoires sur l’ education des jeunes Maniotes). Η πραγματεία δυστυχώς δεν σώζεται, έκανε πάντως ιδιαίτερη αίσθηση στην κοινότητα της σχολής, φανερώνοντας πως ο Ναπολέων «έχει εξαιρετικές γνώσεις ιστορίας και γεωγραφίας αυτό το αγόρι θα γινόταν άψογος ναυτικός», όπως παρατήρησε ένας από τους εξεταστές του.
Αλλά και αργότερα, στα χρόνια της παντοδυναμίας του, ο Ναπολέων φέρθηκε με ιδιαίτερο σεβασμό και ενδιαφέρον στους Μανιάτες της Κορσικής – που τότε αποτελούσαν περισσότερο από το 20% των κατοίκων του νησιού – προφανώς λόγω της μακράς φιλίας που τον συνέδεε με τους Στεφανόπουλους και άλλες μανιάτικες οικογένειες. Αντίθετα, η στάση του προς τους ντόπιους Κορσικανούς ήταν μάλλον σκληρή, όταν η τοπική ηγεσία καταδίκασε τη Γαλλική Επανάσταση – ο ίδιος ήταν μέρος της μικρής δύναμης που στάλθηκε από τη Γαλλία για να τους «μεταπείσει».
Πάντως, στη Μάνη στήριξε σε μεγάλο βαθμό ο Ναπολέων και τα σχέδιά του για το τότε υπό οθωμανική κυριαρχία ελληνικό έθνος. Λίγους μήνες πριν από την υπογραφή της Συνθήκης του Κάμπο Φόρμιο, τον Οκτώβριο του 1797, με την οποία προσαρτήθηκαν στη Γαλλία, μεταξύ άλλων, τα Επτάνησα, η Πρέβεζα και η Αρτα, ο Ναπολέων διαμένει κυρίως στο Μιλάνο, ασχολούμενος με τις διαπραγματεύσεις. Από εκεί, στέλνει τον 68χρονο ταγματάρχη και γνωστό βοτανολόγο Δήμο Στεφανόπουλο μαζί με τον νεαρό ανιψιό του Νικολό σε αποστολή στην Αλβανία και στον Μοριά, «για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα».
Το «The Monthly Magazine and British Register, vol IX part I of 1800» παρουσιάζει το ταξίδι τους ως αποκλειστικά επιστημονικού χαρακτήρα, για βοτανολογικές έρευνες. Προχωρημένο φθινόπωρο του 1797 οι δύο απόδημοι Μανιάτες φτάνουν από τη Βενετία στην Κεφαλλονιά, όπου παρακολουθούν εκδηλώσεις για τη δημοκρατία και ύστερα φεύγουν για το Μαραθονήσι (ή Κρανάη), μια μικρή νησίδα στο Γύθειο. Εκεί, ο Δήμος παραδίδει και μεταφράζει ο ίδιος στα ελληνικά την απαντητική επιστολή του Ναπολέοντος προς τον μπέη της Μάνης, ο οποίος είχε εκφράσει την επιθυμία να βοηθήσει τη Γαλλική Δημοκρατία, δεχόμενος γαλλικά πλοία στα λιμάνια του. «Πιστεύω ότι θέλετε τηρήσει την υπόσχεσίν σας, με πίστιν αρμόζουσαν εις τους απογόνους των Σπαρτιατών» γράφει μεταξύ άλλων ο Ναπολέων, που, παρά τη δυστροπία και την αυστηρότητά του στα στρατιωτικά ζητήματα, αναγνωρίζει στους Μανιάτες την αίγλη των αρχαίων Λακεδαιμονίων. Αρκετούς μήνες αργότερα, οι Στεφανόπουλοι επιστρέφουν στην Ιταλία, παραδίδοντάς του την αναφορά τους και ένα αγαλματίδιο ως δώρο της Μάνης, που στο κάτω μέρος έγραφε «Νίκη ή Θάνατος».
Οραματιζόταν, λοιπόν, ο Βοναπάρτης να ελευθερώσει μέσω Μάνης όλη την Ελλάδα; Πρόκειται μάλλον για άποψη με διάχυτο τον ελληνικό εθνικό ιδεαλισμό, που λησμονεί πως ένα από τα βασικότερα στοιχεία της επιτυχίας του Ναπολέοντος δεν ήταν η εκπλήρωση πόθων βασανισμένων λαών, αλλά η αυστηρή λογική και το συμφέρον
της αυτοκρατορίας που οικοδομούσε. Ετσι, η αποστολή των Στεφανόπουλων πιθανότατα προετοίμαζε το έδαφος για την εκστρατεία προς την Αίγυπτο, με κατεύθυνση έπειτα την Κωνσταντινούπολη και απώτερο στόχο τις Αγγλικές Ινδίες. Οι πολεμικές ικανότητες των Μανιατών ήταν εξαιρετικά χρήσιμες τη δεδομένη χρονική στιγμή, αφενός για να έχει ο γαλλικός στρατός λιμενικές διευκολύνσεις στην Πελοπόννησο, αφετέρου για να έχουν οι Οθωμανοί στραμμένο το βλέμμα τους αλλού και όχι στην Αίγυπτο. Είναι χαρακτηριστικό πως το 1805 ο Ναπολέων στέλνει στο Γύθειο καράβι με πολεμοφόδια, με παραλήπτη τον Τζαννέτο Γρηγοράκη, παλιό μπέη της Μάνης. Η έκβαση ήταν καταστροφική, καθώς οθωμανικές δυνάμεις βομβάρδισαν το Γύθειο και άρπαξαν όλο το φορτίο του καραβιού.
Εξάλλου, σύμφωνα με όσα ο ίδιος έλεγε κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο νησί της Αγίας Ελένης, είχε ξεκάθαρο σχέδιο για τους λαούς της Μεσογείου: «Η Ελλάς, τουλάχιστον η Πελοπόννησος, πρέπει να ‘ναι ο κλήρος του ευρωπαϊκού κράτους που θα ‘χει στην κατοχή του την Αίγυπτο. Θα ‘πρεπε να ‘ναι ο δικός μας κλήρος. Και ύστερα, προς Βορράν, ένα ανεξάρτητο βασίλειο, η Κωνσταντινούπολη με τις επαρχίες της, για να χρησιμεύει ως φραγμός στη ρωσική δύναμη…». Επεδίωκε την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους δυνάστες της, αλλά όχι την πλήρη ανεξαρτησία της από την παντοδυναμία της Γαλλίας, όραμα που σίγουρα θα δυσαρεστούσε όσους έβλεπαν στο πρόσωπό του τον ελευθερωτή του έθνους.
Και ήταν αρκετοί. Οι αυστριακές δυνάμεις που συνέλαβαν τον Ρήγα Φεραίο κατέσχεσαν μια ολόκληρη αυτόγραφη επιστολή του, γραμμένη το 1797, που απευθυνόταν προς τον γάλλο πρόξενο της Τεργέστης, Μπρεσέ, παρακαλώντας τον να ζητήσει, εκ μέρους όλων των Ελλήνων, τη βοήθεια του Βοναπάρτη στον αγώνα για την ελευθερία. Περισσότερες ελπίδες στήριξαν στον Ναπολέοντα οι κάτοικοι των νησιών του Ιονίου, θεωρώντας την προσάρτησή τους στη Γαλλία «προπομπό» της οριστικής τους απελευθέρωσης. Με ύμνους, τραγούδια και προκηρύξεις τον ανακηρύσσουν ελευθερωτή και σωτήρα. «Βοναπάρτης δεν φοβείται / δεν γνωρίζει την δειλίαν / να χαρίσει Ελευθερίαν / προσπαθεί εις τους λαούς!» γράφει ο Ζακυνθινός Νικόλαος Μαρτελάος, θεοποιώντας, όπως και αμέτρητοι ευρωπαίοι σύγχρονοί του, τις ικανότητες του νέου ηγεμόνα της Ευρώπης. Στις λίγες εξαιρέσεις ανήκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μολονότι μεγάλωσε ανάμεσα στους ευνοϊκά διακείμενους προς τον αυτοκράτορα της Γαλλίας Μανιάτες. Αν και αρχικά είχε αποφασίσει να επισκεφθεί το Παρίσι για να τον συναντήσει, τελικά άλλαξε γνώμη. «Οι ξένοι μεγάλοι σ’ εκμεταλλεύονται. Οι Ελληνες πρέπει να το πετύχουν μόνοι τους» έλεγε, ίσως αντιλαμβανόμενος τη στρατηγική του Βοναπάρτη.

Οι φήμες για τη σχέση της ιστορικής αυτής φυσιογνωμίας με τη Μάνη παραμένουν αμέτρητες. Κάποιοι ισχυρίζονται πως, αφότου δραπέτευσε από τον τόπο της πρώτης του εξορίας – το ιταλικό νησί Ελβα -, κατέφυγε για λίγες ημέρες στη Μάνη, όπου και φιλοξενήθηκε από φίλους της οικογένειας Στεφανόπουλου, προτού επιστρέψει στη Γαλλία. Από άλλους ψιθυρίζεται ότι μια από τις πολλές ερωμένες του καταγόταν από χωριό της Μάνης, με την οποία μάλιστα απέκτησε κι έναν γιο, τον Βαρθολομαίο Ιούλιο, που από ντροπή δεν κοινοποίησε ποτέ το όνομα της μητέρας του.
Τέτοιες ακροβασίες μεταξύ μύθου και αλήθειας θεωρούνται μάλλον συνηθισμένες όταν πρόκειται για προσωπικότητες που σημάδεψαν με τα κατορθώματα και τις παραξενιές τους τη σύγχρονη Ιιστορία. Ας διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας ακόμη και για τα επιβεβαιωμένα στοιχεία που δείχνουν μια υποψία ιδιαίτερης σχέσης του Ναπολέοντος με τον περήφανο τόπο της Μάνης γιατί η συνολική του δράση δείχνει πως δεν πορεύτηκε βάσει προσωπικών αδυναμιών, αλλά στρατηγικών σχεδιασμών, ακόμη και αποτυχημένων. Αλλωστε, από τον κυνισμό και τον αυστηρό ορθολογισμό αυτού του ηγέτη δεν ξέφευγαν ούτε οι «συμπάθειές» του. Βλέποντας κάποτε τον πίνακα «Θερμοπύλες» του Ζακ-Λουί Νταβίντ, σχολίασε: «Ασχημο θέαμα! Ο,τι κι αν ήταν ο Λεωνίδας, στο τέλος νικήθηκε».
https://www.tovima.gr/2015/01/26/vimaga ... -sti-mani/
Η καταγωγή απ’την Μάνη του Βοναπάρτη έχει παίξει και στην σύγκρουση Μεταξά-Βενιζέλου μέσω εφημερίδων. Ο Βενιζέλος διατείνεται ότι το Μακεδονικό Μέτωπο και η συμμετοχή της Ελλάδας στην μάχη του Σκρα ήταν σημαντικά για την λήξη του Μεγάλου Πολέμου. Ο Μεταξάς τον αντικρούει ότι το σημαντικότερο μέτωπο ήταν στην Γαλλία και αν αυτό κατέρρεε πάπαλα ο πόλεμος για τους Συμμάχους, χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει την αξία της ελληνικής συμμετοχής. Και αναφέρει παραδείγματα ότι οι Άγγλοι πίστευαν πως την νίκη του Α΄ Π.Π. εξασφάλισε ο στόλος τους , οι ΗΠΑ ότι τη νίκη πέτυχε η δική τους συμμετοχή κ.λπ. Φαίνεται πως κάποιοι βενιζελικοί δημοσιογράφοι κατηγόρησαν τον Μεταξά για αντιπατριωτική στάση , ότι μειώνει δηλ. τις ελληνικές επιτυχίες στο μακεδονικό μέτωπο. Και ο Μεταξάς γράφει :

«Τι να κάμωμεν ! Θα το υποστώμεν και αυτό ! Ίσως μεθαύριον, αν ισχυρισθώμεν ότι ο Βοναπάρτης ήτο Κορσικανός και όχι Μανιάτης , κατά τον ποιητήν Σούτσον , θα μας είπουν ότι είμεθα μισέλληνες ! Ομολογούμεν ότι τοιαύτην αντίληψιν της ιδέας της πατρίδος δεν έχομεν.»
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Evritis
Δημοσιεύσεις: 748
Εγγραφή: 14 Φεβ 2021, 17:14

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Evritis » 08 Νοέμ 2021, 11:23

Ζαποτέκος έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 11:00
Το βασικό σφάλμα στην όλη τότε αντίληψη ήταν η έννοια του αναλώσιμου , όσον αφορά τους άνδρες , και της θεώρησης του πολέμου ως παιγνίου φθοράς. Έτσι προτιμούσαν να επιφέρουν μεγάλες απώλειες στον εχθρό από το να τις αποφεύγουν οι ίδιοι.
Εμ, το να καταστρέψεις τον αντίπαλο είναι αποφασιστικό αποτέλεσμα, το να μειώσεις απώλειες είναι σκοπός μόνο όταν δεν μπορείς να κάνεις το πρώτο με την παρούσα συσχέτιση ισχύος και οι συνθήκες επιβάλουν επιβραδυντικό αγώνα. Όπως ελεγε και ο ίδιος ο Ναπολέων "υπάρχουν πολλοί καλοί στρατηγοί στην Ευρώπη, αλλά έχουν το μειονέκτημα ότι βλέπουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Εγώ βλέπω μόνο ένα: το κυρίως σώμα του εχθρού, το οποίο συντρίβω, σίγουρος ότι τα υπόλοιπα προβλήματα θα λυθούν μετά από αυτό". Η ιστορία έδειξε ότι ο Ναπολέων είχε δίκιο και όχι οι αντίπαλοι της λογικής αυτής, αφού όλοι οι πόλεμοι μετά από αυτόν είχαν νικητές όσους ήταν διατεθειμένοι να χύσουν αίμα και όχι να ψάχνουν τρόπους για γρήγορες και αναίμακτες ήττες.

Για να μην μιλήσω ότι και για τους λάτρεις του ελιγμού, η λαμπρότερη και λιγότερο αιματηρή εκστρατεία στην ιστορία πραγματοποιήθηκε ΠΑΛΙ από τον Ναπολέοντα (https://en.wikipedia.org/wiki/Ulm_campaign). Ακόμη μια απόδειξη του μεγαλείου του Ναπολέοντα, μπορούσε να επιφέρει τρομακτικές ήττες στους αντιπάλους του ακόμα και εκτός πολέμου φθοράς, δηλαδή εκτός μιας προκαθορισμένης διαδικασίας.

Γκουερινο 4
Δημοσιεύσεις: 2302
Εγγραφή: 12 Αύγ 2021, 12:44
Phorum.gr user: Gouerino

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Γκουερινο 4 » 08 Νοέμ 2021, 11:23

Ζαποτέκος έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 11:00
Υπήρξε Οπισθοδρόμηση της Πολεμικής Τέχνης κατά τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη ;
Μανούσος Καμπούρης , Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , Εκδόσεις Περισκόπιο


Αυτή είναι μια ερώτηση που καλό είναι να μην γίνεται στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς , διότι εκεί επικεντρώνονται οι βασικές περγαμηνές τους όσον αφορά την πολεμική τέχνη. Γράφουν δεκάδες βιβλία για κάθε υπομονάδα που συμμετείχε στις συγκρούσεις αυτές και για την κάθε αψιμαχία. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολεμική τέχνη ¨βιάστηκε" απροκάλυπτα εκείνη την περίοδο , ακόμη και από τους μεγαλύτερους ηγήτορες. Αυτό ισχύει αν θεωρήσουμε ως πολεμική τέχνη όχι μόνο το πως θα επιτευχθεί η νίκη , αλλά και τη διατήρηση των απωλειών του νικητή σε σχετικά χαμηλό επίπεδο , ακόμα και για την επίτευξη αποφασιστικής νίκης. Με τον τρόπο αυτό είναι δυνατή η παράταση των επιχειρήσεων αν χρειαστεί , καθώς και η ομαλή μετάπτωση στην ειρήνη χωρίς κοινωνικά προβλήματα.
Είναι σίγουρο ότι τέτοια στοιχεία δεν χαρακτήριζαν την εποχή εκείνη. Για τους πλέον ασήμαντους σκοπούς χύνονταν ποταμοί αίματος , ενώ εκατόμβες θυσιάζονταν χωρίς να επιτυγχάνεται αποφασιστικό αποτέλεσμα , πράγμα που οδηγούσε σε μακροχρόνιους πολέμους και σε συγκρούσεις φθοράς . Ενδεικτικά , στο τέλος της σταδιοδρομίας του ο Ναπολέων αντιμετώπιζε τεράστιο πρόβλημα προσωπικού , ιδίως ως εφεδρεία , λόγω των αιματηρότατων επιτυχιών και αποτυχιών του. Αυτό τον οδήγησε να επιχειρήσει κινήσεις υψηλού κινδύνου , τις οποίες αλλιώς δεν θα ήταν θα ήταν αναγκασμένος να επιχειρήσει.
Το βασικό σφάλμα στην όλη τότε αντίληψη ήταν η έννοια του αναλώσιμου , όσον αφορά τους άνδρες , και της θεώρησης του πολέμου ως παιγνίου φθοράς. Έτσι προτιμούσαν να επιφέρουν μεγάλες απώλειες στον εχθρό από το να τις αποφεύγουν οι ίδιοι. Αυτός ήταν και ο λόγος ύπαρξης του τυποποιημένου και αυστηρού γραμμικού τρόπου μάχης , με τον οποίο παρατάσσονταν σειρές ανδρών μπροστά στα εχθρικά τυφέκια και πυροβόλα , με τέτοια πυκνότητα ώστε η αστοχία του εχθρού ήταν δύσκολη υπόθεση ! Όμως , έτσι πιστευόταν ότι μεγιστοποιείτο το αποτέλεσμα της μαζικής βολής των φίλιων μονάδων με τα χαμηλής ακρίβειας τυφέκια.
Α
Μπράβο ζαποτεκο
Μπορουσες βέβαια όλο αυτό να το γράψεις με μια μόνο λεξη
Κουτόφραγκοι

Άβαταρ μέλους
Scouser
Δημοσιεύσεις: 11578
Εγγραφή: 13 Αύγ 2020, 23:18

Re: Ναπολέων Βοναπάρτης: η τελική ετυμηγορία της Ιστορίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Scouser » 08 Νοέμ 2021, 18:46

Γκουερινο 4 έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 11:23
Ζαποτέκος έγραψε:
08 Νοέμ 2021, 11:00
Υπήρξε Οπισθοδρόμηση της Πολεμικής Τέχνης κατά τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη ;
Μανούσος Καμπούρης , Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , Εκδόσεις Περισκόπιο


Αυτή είναι μια ερώτηση που καλό είναι να μην γίνεται στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς , διότι εκεί επικεντρώνονται οι βασικές περγαμηνές τους όσον αφορά την πολεμική τέχνη. Γράφουν δεκάδες βιβλία για κάθε υπομονάδα που συμμετείχε στις συγκρούσεις αυτές και για την κάθε αψιμαχία. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολεμική τέχνη ¨βιάστηκε" απροκάλυπτα εκείνη την περίοδο , ακόμη και από τους μεγαλύτερους ηγήτορες. Αυτό ισχύει αν θεωρήσουμε ως πολεμική τέχνη όχι μόνο το πως θα επιτευχθεί η νίκη , αλλά και τη διατήρηση των απωλειών του νικητή σε σχετικά χαμηλό επίπεδο , ακόμα και για την επίτευξη αποφασιστικής νίκης. Με τον τρόπο αυτό είναι δυνατή η παράταση των επιχειρήσεων αν χρειαστεί , καθώς και η ομαλή μετάπτωση στην ειρήνη χωρίς κοινωνικά προβλήματα.
Είναι σίγουρο ότι τέτοια στοιχεία δεν χαρακτήριζαν την εποχή εκείνη. Για τους πλέον ασήμαντους σκοπούς χύνονταν ποταμοί αίματος , ενώ εκατόμβες θυσιάζονταν χωρίς να επιτυγχάνεται αποφασιστικό αποτέλεσμα , πράγμα που οδηγούσε σε μακροχρόνιους πολέμους και σε συγκρούσεις φθοράς . Ενδεικτικά , στο τέλος της σταδιοδρομίας του ο Ναπολέων αντιμετώπιζε τεράστιο πρόβλημα προσωπικού , ιδίως ως εφεδρεία , λόγω των αιματηρότατων επιτυχιών και αποτυχιών του. Αυτό τον οδήγησε να επιχειρήσει κινήσεις υψηλού κινδύνου , τις οποίες αλλιώς δεν θα ήταν θα ήταν αναγκασμένος να επιχειρήσει.
Το βασικό σφάλμα στην όλη τότε αντίληψη ήταν η έννοια του αναλώσιμου , όσον αφορά τους άνδρες , και της θεώρησης του πολέμου ως παιγνίου φθοράς. Έτσι προτιμούσαν να επιφέρουν μεγάλες απώλειες στον εχθρό από το να τις αποφεύγουν οι ίδιοι. Αυτός ήταν και ο λόγος ύπαρξης του τυποποιημένου και αυστηρού γραμμικού τρόπου μάχης , με τον οποίο παρατάσσονταν σειρές ανδρών μπροστά στα εχθρικά τυφέκια και πυροβόλα , με τέτοια πυκνότητα ώστε η αστοχία του εχθρού ήταν δύσκολη υπόθεση ! Όμως , έτσι πιστευόταν ότι μεγιστοποιείτο το αποτέλεσμα της μαζικής βολής των φίλιων μονάδων με τα χαμηλής ακρίβειας τυφέκια.
Α
Μπράβο ζαποτεκο
Μπορουσες βέβαια όλο αυτό να το γράψεις με μια μόνο λεξη
Κουτόφραγκοι
Η μεγάλη πλειοψηφία των νεκρών κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους πέθανε από αρρώστιες (ιδίως τύφο και δυσεντερία).
''That's not what your fucking job is. You are bullshiting people, you are acting as a propagandist. It's not 'mostly peaceful' when a car is on fire''. Joe Rogan

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών