Η κουβανική επανάσταση ☭

[Fluffy]

02/12/1956

Ενα πλοιάριο με το όνομα «Γκράνμα», αποβιβάζει 82 νέους μαχητές-επαναστάτες στις ακτές της Κούβας, στην Πλάγια Ολοράδα.

Η ομάδα δέχεται επίθεση από μονάδες του δικτάτορα Μπατίστα και οι περισσότεροι σκοτώνονται. Οι εναπομείναντες μαχητές, γύρω στους 20 άντρες, ανάμεσά τους ο Φιντέλ Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα, συνεχίζουν και προωθούνται στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρα.

Δυόμισι μήνες αργότερα, ο Φιντέλ στη συνέντευξή του στον απεσταλμένο των «Νιου Γιορκ Τάιμς» δηλώνει: «Πολεμάμε επί 79 ημέρες και είμαστε δυνατότεροι από ποτέ!». Η πορεία για τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης είχε ανοίξει.

[taxalata xalasa]

πιο πρίν...
Ο Φιντέλ Κάστρο συνελήφθη τον Ιούλιο του 1953 μετά την αποτυχία της επίθεσης στη φρουρά της Μονκάντα. Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση, αλλά έλαβε αμνηστία δύο χρόνια αργότερα και εξορίστηκε στο Μεξικό.

Ο Φιντέλ Κάστρο Ρουζ έφυγε από την Αβάνα τον Ιούλιο του 1955 με ένα δικινητήριο αεροπλάνο, το οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε «γαλατάδικο» επειδή έκανε στάσεις σε όλα τα αεροδρόμια. Άγγιξε το μεξικάνικο έδαφος για πρώτη φορά στη Μέριδα, μετά συνέχισε στο Καμπέτσε και μετά στη Βερακρούζ.

«Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το Μεξικό, το ήξερα από βιβλία, από ιστορία, από την επανάσταση και ένιωσα συμπάθεια. Φυσικά, δεν ήξερα κανέναν εκεί, οπότε κατευθύνθηκα σε έναν νέο κόσμο από ανθρώπινη σκοπιά», όπως διηγήθηκε ο ίδιος ο Φιντέλ στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, ένας αντάρτης της εποχής».

Ο προορισμός που έπρεπε να φτάσει ο Φιντέλ ήταν η Πόλη του Μεξικού, όπου τον περίμεναν ήδη ο αδερφός του Ραούλ και άλλοι συνάδελφοί του στο σπίτι της Μαρίας Αντόνια Γκονζάλες, μιας Κουβανής, της οποίας ο αδερφός βασανίστηκε από τον δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα.

Ο επαναστάτης ηγέτης αργότερα διαβεβαίωσε ότι στο Μεξικό βρήκε έναν πληθυσμό με έντονο πατριωτικό αίσθημα και πολύ μεγαλύτερη εχθρότητα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι στην Κούβα.

Ήταν στο σπίτι της Μαρία Αντονία, στην Οδό Αμπαράν 49 στη γειτονιά Ταμπακαλέρα, όπου συνάντησε τον Ερνέστο 'Τσε' Γκεβάρα.

Μετά από λίγες μέρες που ήταν στην πρωτεύουσα του Μεξικού και παρατηρούσε τον πληθυσμό, του ήταν ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα της Κούβας δεν ήταν στο μυαλό των Μεξικανών, οπότε δεν είχε άλλη επιλογή από το να τροποποιήσει τα σχέδιά του. Αρχικά σχεδίαζαν να συγκεντρώσουν χρήματα για την αποστολή πίσω στην Κούβα με τη βοήθεια του πληθυσμού, αλλά ήταν αδύνατο: δεν υπήρχαν ανθρώπινοι ή οικονομικοί πόροι.

Ανάμεσα στα εμπόδια που προέκυψαν κατά την παραμονή του στο Μεξικό για να προετοιμαστεί για την επιστροφή του στο νησί, η πιο δύσκολη αποστολή ήταν η απόκτηση όπλων. Είχαν μόνο ένα αυτόματο όπλο, έτσι προσάρμοσαν τηλεσκοπικά σκοπευτικά στα κυνηγετικά τουφέκια.

Ο Κάστρο και ο Γκεβάρα συνελήφθησαν στην Πόλη του Μεξικού στις 20 Ιουνίου 1956 από την προληπτική αστυνομία. Σύμφωνα με έγγραφα στα οποία είχε πρόσβαση το περιοδικό Μιλένιο, στην κατάθεσή του ο Κάστρο ομολόγησε ότι συνελήφθη όταν περπατούσε οπλισμένος στο δρόμο αφού παρευρέθηκε σε μια συνάντηση όπου είχε πιεί ρούμι.

Σε δηλώσεις του στο Δημόσιο Υπουργείο του Μεξικού, ο Φιντέλ αρνήθηκε ότι είχε κομμουνιστική ιδεολογία. Ο Ερνέστο όντως δήλωσε ενεργό μέλος του Κινήματος της 26ης Ιουλίου.

Μαζί με τους άνδρες του εκπαιδεύτηκαν σε ορεινές περιοχές παρόμοιες με τη Σιέρα Μαέστρα, στην Κούβα. Ένα από τα στρατόπεδα ήταν το χωράφι Λος Γαμιτος , μετά το έκαναν σε μια φάρμα βόρεια του Τούξπαν, στη Βερακρούζ, και μετά νοίκιασαν το Ράντσο Σάντα Ρόσα στο Τσάλκο, στην Πολιτεία του Μεξικού.

Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο, ο Φιντέλ λέει ότι τους άρεσαν τα τάκος του δρόμου και οι ταυρομαχίες, διαβεβαιώνει μάλιστα ότι ο Ραούλ ήθελε να μάθει να αγωνίζεται ως ταυρομάχος.

Ο Μεξικανός Αντόνιο ντελ Κόντε ήταν αυτός που πούλησε στον Κάστρο το Γκράνμα. Ήταν έμπορος όπλων στην Πόλη του Μεξικού. Μια μέρα ο Φιντέλ μπήκε στο κατάστημά του και του ζήτησε βοήθεια για να πάρει οπλοστάσιο και ένα πλοίο για να πετύχει την απελευθέρωση της Κούβας, δέχτηκε και επισκεύασε το γιοτ που ήταν κατασκευασμένο για οκτώ άτομα, αλλά στο τέλος απέπλευσε από το Τούξπαν με 82 άνδρες, νωρίς το πρωί της 25ης Νοεμβρίου 1956.

Στις 2 Δεκεμβρίου, το σκάφος έφτασε στο μαγγρόβιο Λος Καγιουέλος, στο Νίκερο της Κούβας....

[Obi Wan Iakobi]

Όταν ο Fidel Castro συνάντησε τα Waffen - SS


ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΡΙΒΑ ΟΤΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ:


«Στρατηγέ, ο αγώνας σας με γοήτευσε και αποτέλεσε παράδειγμα για την απελευθέρωση της Πατρίδας μου. Συγχαρητήρια» (1959)

Ο Κάστρο και η Φάλαγγα

Την ίδια χρονιά, στο Μπέθαλ της Κούβας, ένας 19χρονος επαναστάτης, ονόματι Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, διαβάζει τα άρθρα και τις ομιλίες του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα. Στα νιάτα του, ο Κάστρο υπήρξε εθνικιστής στο πνεύμα του Χοσέ Μαρτί, του μαρτυρικού ήρωα της Κουβανικής ανεξαρτησίας, αντικομουνιστής και θαυμαστής του Μπενίτο Μουσολίνι, που τα άπαντα του είχαν εκλεχτή θέση στην φοιτητική βιβλιοθήκη του. Λάτρευε την «βία των γρόνθων και των πιστολιών» με την οποία ο Χοσέ Αντόνιο και οι Φαλαγγίτες του ήθελαν να υπερασπιστούν τον Ισπανικό τρόπο ζωής απέναντι στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό. Ταυτιζόταν δε, με την ιστορική φράση του ηγέτη της Φάλαγγας «Η ζωή μας είναι στράτευσις και πρέπει ο καθένας από μάς να την ζήσει, διαποτισμένη από την θέληση να υπηρετήσει και να θυσιασθεί».

Το 1952, ο Κάστρο υπήρξε βουλευτής του κόμματος των «Ορντοντόξος». Το πραξικόπημα όμως του Μπατίστα του κόβει τον δρόμο. Στις 26 Ιουλίου 1953 θα ηγηθεί μιας αποτυχημένης επίθεσης στους στρατώνες Μονκάδα στο Σαντιάγκο της Κούβας. Θα συλληφθεί και στις 21 Σεπτεμβρίου θα υπερασπιστεί τον εαυτό του στο δικαστήριο με ένα διάσημο λόγο με τίτλο «Η Ιστορία θα με αθωώσει», την πρώτη πλατφόρμα της Κουβανικής Επανάστασης.

Στον λόγο αυτό, ζητούσε αποκατάσταση του συντάγματος του 1940, παρέμενε πιστός στα εθνοκοινωνικό ιδεώδες της Φάλαγγας, ενώ ήταν εμπνευσμένος από το φιλολαϊκό πνεύμα της «Νιου Ντηλ» του Φραγκλίνου Ρούζβελτ. Η οποία με την σειρά της ήταν αντιγραφή του οικονομικού προγράμματος της εθνικιστικής Ιταλίας.

«Σας ρωτώ: Μπορεί μια χώρα που έχει θυσιάσει τόσους ήρωες στον μακρύ δρόμο για τη λευτεριά, μια χώρα που για αυτήν έδωσαν τις ζωές τους τόσοι εκλεκτοί νέοι άνδρες και γυναίκες, να ανεχθεί τόση ασέβεια; Αυτή η συμπεριφορά τους είναι καθαρά υποπροϊόν του καπιταλισμού και προέρχεται από μια μικρή ομάδα που μοναδικός της σκοπός είναι να συμπαρασύρει τους υπολοίπους. Αλλά εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να εξαπλώνονται και να διαδίδουν τις συνήθειές τους. Σας υπόσχομαι πως θα έρθει η μέρα που θα δούμε τους δρόμους καθαρούς, σας το υπόσχομαι!». Τα λόγια αυτά είναι του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης και η «μικρή, ασεβής και ακάθαρτη» ομάδα ανθρώπων που επιτιμά, οι γκέι της Κούβας.

[Fluffy]

[Fluffy]

[Fluffy]

[Fluffy]

[Fluffy]

[Fluffy]

[Fluffy]

[Sol]

[Golden Age]

Όταν ο Κάστρο έστελνε τα παιδιά του κουβανικού λαού σε διάφορους πολέμους σε διάφορες περιοχές του κόσμου.

Τα παιδιά του κουβανικού λαού σκοτωνόντουσαν ή πιανόντουσαν αιχμάλωτοι και ο Κάστρο ασκούσε δικτατορία απο την καρέκλα του. Διμαρτυρίες φυσικά δεν υπήρχαν γιατί τις απαγόρευε.

[Ληστοσυμμορίτης]

[Ληστοσυμμορίτης]

01/01/1959
Ο επαναστατικός κουβανικός στρατός
μπαίνει στην Αβάνα, σφραγίζοντας
τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης
Ο δικτάτορας Μπατίστα εγκαταλείπει την χώρα.

[Ληστοσυμμορίτης]